kronika chronik kronika - Dobrovolnické centrum Ústí nad Labem

Transkript

kronika chronik kronika - Dobrovolnické centrum Ústí nad Labem
KRONIKA
CHRONIK
KRONIKA
ÚSTÍ NAD LABEM, 2012
20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
20 LAT RAZEM WYCHOWANIE DZIECI BEZ PRZEMOCY
20
let spolu
Jahre gemeinsam
lat razem
VÝCHOVA BEZ NÁSILÍ NA DĚTECH
GEWALTFREIE ERZIEHUNG VON KINDERN
WYCHOWANIE DZIECI BEZ PRZEMOCY
ČESKÉ DĚTSKÉ SBORY „PERMONÍČEK“ A „ČMELÁČEK“ HOSTY U DKSB–OV ZITTAU
KE DNI SASKA DNE 08.09.2001
DIE TSCHECHISCHEN KINDERCHÖRE „PERMONÍČEK“ UND „ČMELÁČEK“ ZU GAST
BEIM DKSB–ORTSVERBAND ZITTAU ZUM TAG DER SACHSEN AM 08.09.2001
PŘIVÍTÁNÍ ČESKÉHO SVAZU NA OCHRANU DĚTÍ „ŽIVOT“ NA NÁDRAŽÍ
V ŽITAVĚ 1993. ZLEVA: OLDŘICH LIŠKA, PŘEDSEDA ČESKÉHO SVAZU,
KLAUS BEYER, PŘEDSEDA SVAZU NA OCHRANU DĚTÍ, MÍSTNÍ SVAZ ZITTAU
(ŽITAVA)
CZESKIE CHÓRY DZIECIĘCE „PERMONICEK“ I „CMELACEK“ Z WIZYTĄ W ZRZESZENIU
TERENOWYM NZOD W ŻYTAWIE Z OKAZJI „DNIA SAKSOŃCZYKÓW“ 08.09.2001 R.
BEGRÜSSUNG DES TSCHECHISCHEN KINDERSCHUTZVEREINS „ŽIVOT“ AUF
DEM BAHNHOF IN ZITTAU 1993. V.LINKS. OLDŘICH LIŠKA, VORSITZENDER
DES TSCHECHISCHEN VEREINS, KLAUS BEYER, VORSITZENDER DES KINDERSCHUTZBUNDES, ORTSVERBAND ZITTAU
POWITANIE PRZEDSTAWICIELI CZESKIEGO ZWIĄZKU OCHRONY DZIECKA
„ŽIVOT“ NA DWORCU KOLEJOWYM W ŻYTAWIE/ZITTAU 1993 R.
OD LEWEJ: OLDRICH LISKA, PRZEWODNICZĄCY CZESKIEGO ZOD, KLAUS
BEYER, PRZE-WODNICZĄCY TERENOWEGO ZRZESZENIA NZOD W ŻYTAWIE
SKUPINA DĚTÍ V DOBROVOLNICKÉM CENTRU ÚSTÍ NAD LABEM
KINDERGRUPPE DES FREIWILLIGENZENTRUMS ÚSTÍ NAD LABEM
GRUPA DZIECI Z CENTRUM WOLONTARIATU W USTI NAD LABĄ
DĚTI PRACOVNÍ SKUPINY V TROJZEMÍ ZITTAU,
BOGATYNIA, DOLNÍ PODLUŽÍ 2009
KINDER DER ARBEITSGRUPPE IM DREILÄNDERECK
ZITTAU, BOGATYNIA, DOLNÍ PODLUŽÍ 2009
DZIECI GRUPY ROBOCZEJ „TRÓJSTYKU”:
ŻYTAWA, BOGATYNIA, DOLNI PODLUŽI, 2009 R.
DLOUHOLETÍ PARTNEŘI: PŘEDSEDOVÉ ORGANIZACÍ
NA OCHRANU DĚTÍ V TOUŽIMI A BREITENBRUNNU/
KRUŠNÉ HORY, ZLEVA: IRINA PRINCLOVÁ A ROSWITHA GOTTINGER
LANGJÄHRIGE PARTNER .VORSITZENDE DER KINDERSCHUTZORGANISATIONEN IN TOUŽIM UND
BREITENBRUNN/ERZGEBIRGE, V. LINKS. IRINA
PRINCLOVÁ UND ROSWITHA GOTTINGER
DŁUGOLETNIE PARTNERKI - PRZEWODNICZĄCE ORGANIZACJI OCHRONY DZIECKA W TOUŽIM I BREITENBRUNN/RUDAWY, OD LEWEJ: IRINA PRINCLOVA
I ROSWITHA GOTTINGER
DĚTI PRACOVNÍ SKUPINY V TROJZEMÍ ZITTAU,
BOGATYNIA, DOLNÍ PODLUŽÍ
SOMMERCAMP DER ARBEITSGRUPPE IM DREILÄNDERECK ZITTAU, BOGATYNIA, DOLNÍ PODLUŽÍ
DZIECI GRUPY ROBOCZEJ „TRÓJSTYKU”: ŻYTAWA,
BOGATYNIA, DOLNI PODLUŽI
KRONIKA
20 LET SPOLUPRÁCE
V OBLASTI OCHRANY
DĚTÍ
PŘÍKLADY ÚSPĚŠNÉ PŘESHRANIČNÍ PRAXE
O AUTOROVI KRONIKY
PŮVODNÍ NĚMECKÝ TEXT KONZULTOVANÝ NA ČESKÉ A POLSKÉ STRANĚ A PŘELOŽENÝ DO OBOU JAZYKŮ.
Dr. Heinz Zschache byl v dubnu 1990 zakládajícím členem prvního východoněmeckého Svazu na ochranu dětí. Až do
roku 1992 byl předsedou Saského zemského svazu. Následně byl až do svého odchodu do důchodu v roce 2008 jednatelem Zemského svazu Sasko. Od roku 2008 do roku 2010 pracoval dobrovolně ve Spolkovém svazu Německého svazu na ochranu dětí na budování kontaktů s evropskými organizacemi na ochranu dětí. Je dlouholetým čestným členem DKSB, Zemského svazu Sasko, v roce 2008 byl jmenován čestným členem Spolkového svazu Německého svazu na
ochranu dětí a v roce 2010 čestným členem polského Výboru pro práva dítěte.
PŘEDMLUVA
MINISTERSKÉHO
PŘEDSEDY
SVOBODNÉHO STÁTU
SASKO
PAN MINISTERSKÝ PREZIDENT SVOBODNÉHO STÁTU SASKO
STANISLAW TILLICH
Milé čtenářky a čtenáři,
předložená kronika „20 let spolu – výchova bez násilí na dětech“ dokumentuje dlouholetou spolupráci polských, českých a saských nezávislých veřejných institucí popř. svazů, které jsou činné v oblasti ochrany dětí.
Saská státní vláda se už řadu let angažuje v oblasti rozvoje ochrany dětí.
Především v saském akčním plánu pro preventivní ochranu dětí se v oblasti ochrany dětí nachází široká paleta opatření na podporu zemských okresů, měst, spolků a rodin. Spolkový zákonodárce rovněž reagoval na tragické případy zneužívání a usmrcování dětí doplňky v Zákonu pomoci dětem
a mládeži.
Paralelně k tomu vznikly v posledních letech na rozdílných úrovních v Německu, a rovněž v Sasku, četné iniciativy za účelem rozvoje ochrany dětí
a pomoci v raných fázích života. Pomocí saského akčního plánu byla u nás
ochrana dětí citelně posilována. Úzké propojení tématu ochrany dětí a včasné pomoci objasňuje, že je vedle aktérů v oblasti pomoci dětem a mládeži zapotřebí řady dalších partnerů, kteří musí působit v příslušných sítích.
Cílem je, aby stále více partnerů různých profesí a z různých místních zařízení vytvářelo sítě. Navíc se v oblasti práce na ochranu dětí provádí cílená
odborná kvalifikace. Saská státní vláda bude společně s obcemi a neziskovými organizacemi pracovat na tom, aby se tato opatření nadále urychlovala.
Německému svazu na ochranu dětí, Zemskému svazu Sasko a jeho polským a českým partnerům se podařilo v přeshraničním měřítku úspěšně
etablovat činnost na ochranu dětí. Takováto angažovanost přes všechny
hranice zasluhuje veliký respekt a uznání. Všem zúčastněným přeji v této
úloze hodně sil, protože zdravě a nerušeně prožité dětství v bezpečném prostředí pro všechny děti leží na srdci nám všem.
Stanislaw Tillich
3 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
PŘEDMLUVA
ČESKÁ REPUBLIKA
MGR. LENKA ČERNÁ — DOBROVOLNICKÉ CENTRUM, O. S.
V rukou držíte Kroniku popisující vývoj 20. leté spolupráce mezi českými,
polskými a německými organizacemi a hovořící o hlavních aktérech této
dlouholeté kooperace. Vytrvalý zájem průkopníků i současných partnerů
a houževnatost především německé strany udržet partnerství umožňují jubilejní setkání, tentokrát na české straně v Ústí nad Labem, v listopadu roku
2012.
Za roky spolupráce jsme se učili vzájemné toleranci, oceňování pozitivního
přístupu a naslouchání. Ani pro jednoho z partnerů není snadné přizpůsobit své představy a očekávání zájmům a možnostem druhé, natož třetí strany. Kronika je důkazem toho, že to jde.
Otevřenost a láska k lidem, ochota vyrovnávat se se společnou historií
i proměnlivou současností, spolehlivost a stále pokoušená netrpělivost byly,
jsou a věřím, že budou dobrým základem pro výměnu idejí, inovací a programů zaměřených na tak důležitou oblast, jako je výchova bez násilí na
dětech.
Děkuji kolegům z Polska a Německa za společnou pracovní a životní cestu
a věřím, že budeme i nadále společně přispívat k přátelské atmosféře sousedů uprostřed Evropy.
Mgr. Lenka Černá
Předsedkyně Rady sdružení
Dobrovolnické centrum, o. s.
www.dcul.cz
4 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
PŘEDMLUVA
SPOLKOVÁ
REPUBLIKA
NEMĚCKO
HEINZ HILGERS — PREZIDENT NĚMECKÉHO SVAZU NA OCHRANU DĚTÍ
„20 let spolu – výchova bez násilí na dětech“ je tématem mezinárodní konference na ochranu dětí 2012 – jubilejní akce Dobrovolnického centra v Ústí
nad Labem (Česká republika), Německého svazu na ochranu dětí, Zemského svazu Sasko, e.V., a rovněž Výboru pro práva dítěte regionu Jelenia Gora
(Republika Polsko). Současně je to název této kroniky, která dokumentuje dlouholetou přeshraniční spolupráci všech tří jmenovaných partnerských
svazů.
Kontakty mezi mladými lidmi a jejich rodinami, mezi institucemi a svazy
všech tří jmenovaných zemí jsou založeny na společných cílech a zájmech
lidí, kteří považují za svoji povinnost pečovat především o blaho dětí, mládeže a jejich rodin.
Společné cíle – zde především realizace Konvence OSN o právech dítěte –
vedly již před 20 lety ke stále intenzivněji utvářené mezinárodní spolupráci
mezi těmito třemi organizacemi na ochranu dětí v Sasku, v Ústeckém kraji
a v Dolním Slezsku. Po dobu 20 let jsou na mezinárodních konferencích také
vyměňovány zkušenosti a problémové situace v jednotlivých zemích a projednávány postupy řešení či praktické ideje o projektech. Přitom všechny tři
organizace spojoval a spojuje společný zájem zlepšovat životní situace dětí
v jejich zemích, či odstraňovat znevýhodnění. V tomto směru existuje ve
všech třech zemích ještě spousta práce. V centru pozornosti organizací se
přitom nachází především téma výchovy bez násilí na dětech, které se určitou měrou táhne jako rudá nit celou dlouholetou spoluprací.
Tuto se daří zhodnotit předkládanou kronikou. Výkony v přeshraniční činnosti a dosavadní výměna stojí za zhodnocení a v příštích letech je zapotřebí
v nich produktivně pokračovat, aby mohly být v našich zemích nadále zlepšovány šance pro rozvoj dětí.
Heinz Hilgers
Prezident Německého svazu na ochranu dětí
5 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
PŘEDMLUVA
POLSKÁ REPUBLIKA
MIROSŁAWA KĄTNA, PŘEDSEDKYNĚ PŘEDSTAVENSTVA ZEMSKÉHO
VÝBORU NA OCHRANU PRÁV DÍTĚTE
Každé jubileum je pohnutkou reflektovat o minulosti a sestavovat plány
o budoucnosti. 20. Mezinárodní jubilejní konference a vydání kroniky je
vhodnou příležitostí, aby byl všem iniciátorům a organizátorům vysloven
velký dík a uznání.
Iniciativa o úzké spolupráci, které se před lety chopily německé, české
a polské veřejně prospěšné organizace, se ukázala jako velmi zdařilá a aktivity pro děti a rodiny jako nesmírně obohacující.
Zkušenosti naší organizace, Výboru na ochranu práv dítěte (KOPD) a výkony našich přátel, zástupců organizací z Německa a Česka, mnohonásobně
potvrdily, že jsme při pomoci rodinám a dětem a také při prosazování práv
dítěte nepostradatelní.
To, že jsme se mohli navzájem poznávat a inspirovat, ale také spřátelit,
nepochybně zlepšilo kvalitu naší každodenní práce. Přes specifičnost problémů, se kterými se v našich zemích setkáváme, a příslušných rozdílných
právních podkladů, máme mnoho společného, především ochotu angažovat
se pro blaho druhých, především zde být pro ty nejslabší, schopnost partnersky spolupracovat a odhodlaně jít vstříc novým výzvám.
Za to vše srdečný dík, především kolegům TKOPD v Jelenia Góra, a rovněž
našim přátelům z Německa a Česka. Jsem přesvědčená o tom, že naše srdečná a moudrá spolupráce bude trvat i nadále.
Mirosława Kątna
předsedkyně představenstva Zemského výboru
na ochranu práv dítěte
6 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
20
LET
1. VÝCHOZÍ
POLITICKÁ SITUACE
Pokud chceme porozumět 20-leté spolupráci Saského
Svazu na ochranu dětí se svými partnerskými organizacemi v Česku a Polsku, pak se nemůžeme vyhnout
tomu, abychom se nezabývali historickým pozadím.
Přání trvalé spolupráce spočívalo na poznatku, že historické události 2. Světové války se již nesmí nikdy
opakovat, a především výchova mladé generace musí
být orientována na to, aby místo starých podvědomých
antipatií a nepřátelských obrazů byly trvale pěstovány
dobré sousedské vztahy.
K tomu ještě náleží dodat, že východní Němci, Češi
a Poláci do roku 1989 podléhali podobně omezeným
životním podmínkám a politickým restrikcím a že po
překonání komunistické diktatury bylo na bázi svobodných demokratických základních práv možné zcela nové soužití – bez státního poručnictví a osvobozené
od ideologického tlaku.
Přání mnoha lidí v našich třech zemích po dobrém
sousedském a přátelském soužití existovalo již dlouho
před politickým převratem 1989. Rekreační a nákupní turistika, hospodářské a kulturní výměny vedly také
k osobním popř. rodinným kontaktům a přátelstvím,
která častokrát žila s vědomím, že stojí společně v soukromém přístřeší v systému, který je směrem na Západ izolovaný.
To se projevilo především také v roce 1968 v průběhu období „Pražského jara“, kde se v tehdejším Československu rozvinulo široké společenské reformní hnutí směrem k „socialismu s lidskou tváří“. Euforie mezi
obyvatelstvem tehdy ovlivnila také mnoho východních
Němců a vyvolala vlnu sympatizujících projevů. Brutální
potlačení reformního hnutí nevedlo pouze k pronásledování Čechů, nýbrž také k vlně zatýkání a odsouzení
občanů tehdejší NDR z důvodu protistátního štvaní, za
provinění, která často spočívala pouze v tom, že byly
jejich českým přátelům projeveny sympatie.
Sympatie vůči lidem v Polsku spočívaly především
v jejich odhodlání si vynutit pomocí síly nezávislých odborů „Solidarność“ lepší životní podmínky a politickou
svobodu. V NDR byli jejich sympatizanti považováni za
nepřátele státu a bylo jim mimo jiné vyhrožováno důsledky v povolání.
Na rozdíl od současnosti byla před převratem spolupráce nařízena státem a měla spíše charakter funkcionářských setkání. Soukromé kontakty byly občas spíše
podezřelé. Příznačná byla například reakce na zesílení
hnutí „Solidarność“. Režim se neštítil ani toho, aby nevyužil bohatého potenciálu protipolských předsudků.
Tak byly stávky definovány jako nechuť pracovat, Poláci, kteří nakupovali v NDR, byli označováni za původce
špatné situace v zásobování v NDR.
Nesmíme opomenout se zmínit, že slibný a pro všechny tři země nový začátek plný šancí byl v německo-polských a německo-českých vztazích také spojený s jistými riziky.
Díky otevřeným hranicím a sklonu k blahobytu se
rozvinula hraniční kriminalita, prostituce, nepřátelství
vůči cizincům, násilí a nacionalistické smýšlení. Také
děti a mládež tím byly dotčeny.
Iniciátoři přeshraniční spolupráce se drželi pravidla:
Nestěžovat si na nedostatky, nýbrž dobrým příkladem
postupovat při zvládání úkolů.
Když si klademe otázku, jaké jsou důvody toho, že se
dnes můžeme ohlédnout zpět na 20-letou přeshraniční spolupráci v oblasti ochrany dětí, pak na to existuje jednoduchá odpověď. Iniciativa vycházela po politickém převratu od osob, které rozpoznaly soužití mezi
našimi zeměmi jako velkou šanci a jako dar dějin,
osob, které si vzaly překonání historické zátěže a jedinečnou možnost vybudování společných projektů pro
děti a mládež za svoji zcela osobní úlohu.
Iniciátoři přeshraničních aktivit se cítili takovýmito
základními principy a představami o hodnotách jako
8 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
jsou přátelství vůči dětem, dobrovolnost, obecná prospěšnost a nezištnost povinováni. Zde se setkaly osoby, jejichž „velikost“ nespočívala ve funkci, nýbrž na
humanistickém základě, zcela lhostejno, zda byl tento
formován křesťansky či světsky.
Kromě toho jsme hledali spojence, s kterými bylo možné se identifikovat, kterým bylo možné důvěřovat a od
kterých bylo při budování našich přeshraničních projektů
možné získat rady. Jako zástupce je zde za všechny jmenován: primář žitavské dětské kliniky, Dr. Gruner, který
dal skupině iniciativy k dispozici své prostory a kdykoliv
poradil po odborné stránce. Byl to známý pražský dětský lékař, prof. Jiří Dunovský, který si i přes své vysoké
pracovní vytížení jako šéf dětské kliniky v Praze-Motole
nenechal vzít to, aby vícekrát nepozval saské iniciátory ochrany dětí, a sám se zúčastnil 1. Výroční konference v roce 1992 v městě Wehlen. Byla to vedoucí oddělení
Elsbieta Karnafel z kanceláře prezidenta ve Varšavě, která k nám přišla a s ohromující otevřeností nás seznámila
s polskou situací v oblasti ochrany dětí. A byli to zástupci
Saského sociálního ministerstva, kteří naši práci považovali za velmi důležitou a kteří nás ujistili o své podpoře.
Také zastřešující organizace saského Svazu na ochranu
dětí, Paritní charitativní sdružení, především předseda
Saského svazu, Peter Schindzielorz, podpořil naši práci
dle svých nejlepších sil. Konečně jsme měli v našem jednateli spolkového svazu, panu Walterovi Wilkenovi, politicky předvídavého partnera. Pochopil velkou šanci, kterou nová doba pro mírovou Evropu dávala k dispozici.
Jeho krédo znělo „Nestěžovat si na nedostatky, ale příkladně postupovat“. A koneckonců musí být jmenováni
také pan Oldřich Liška, zakladatel 1. českého Svazu na
ochranu dětí, a Ingeborga Unger-Gruszka, polská iniciátorka, kteří se od samého začátku angažovali v přeshraničních aktivitách v oblasti ochrany dětí. Oba ztělesňují svojí osobou všechny ty lidské hodnoty, kterými je dnes
pracovní skupina v Trojzemí tvořena.
9 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
240
MĚSÍCŮ
2. START 1992
První přeshraniční setkání v Trojzemí Zittau-Bogatynia–Dolní Podluží ukázala:
Proti současnému potenciálu násilí na německé, české
a polské straně, ať už je jakkoliv motivován, stojí široká fronta humanisticky smýšlejících, mírumilovných
lidí, kteří však musí získat možnost politické artikulace. Tento cíl si stanovila nově zakládaná pracovní skupina, která se sešla ze zástupců všech společenských
vrstev. Došlo se k poznání, že překonání sklonu k násilí
v příhraničním regionu u dětí a mládeže, který vyplývá
ze sociálních problémů, nemůže být vzhledem k otevřeným hranicím považován za interní problém té které země.
Z důvodu extremistických násilných útoků vůči cizincům jako např. v Hoyerswerda a útoků pravicových radikálů na děti z Černobylu v Žitavě se dohodli němečtí,
čeští a polští partneři v oblasti ochrany dětí na následujících oblastech spolupráce:
1. Při procesu srůstání zemí v srdci Evropy chtějí partneři přispívat v přeshraničním měřítku.
2. Má být přihlédnuto k zintenzivnění výměny názorů
v otázkách ochrany dětí, které je požadováno z německé, české a polské strany.
3. Do spolupráce mají být zahrnuty formou poradenství
dlouholeté zkušenosti Německého svazu na ochranu
dětí (založen 1953).
4. Je nutné analyzovat novodobé oblasti problémů činnosti na ochranu dětí (po otevření popř. transparentnosti hranic) jako např. zneužití drog, dětská pornografie, násilí, nenávist k cizincům atd.
5. Socio-kulturní práci, jako jsou slavnosti pro děti, vrcholné kulturní akce a jiné, je zapotřebí podporovat
jako důležité možnosti prevence.
6. Zprávy o zkušenostech a návrhy řešení problémů při
zapojení široké veřejnosti mají být přínosem při poradách politiků.
7. Je zapotřebí podporovat spolupráci jiných svazů,
které se této tematice věnují.
z dobrovolníků ze Žitavy, Bogatynie, Varnsdorfu a Dolního Podluží. Pod určujícím vedením tehdejšího předsedy DKSB–OV Zittau a pozdějšího předsedy DKSB–LV
Sasko, Klause Beyera, se v krátké době rozvinula
struktura přeshraniční činnosti ochrany dětí, která až
do dnešního dne neztratila nic ze své stability. Založení
prvního českého Svazu na ochranu dětí – Místního svazu „Život“ v Dolním Podluží dne 20. 11. 1992 a získání
členů již stávajícího polského „Svazu přátel dětí“ v Bogatyniy podstatně přispěly ke kontinuitě trilaterální
spolupráce. Tato pionýrská práce v období po převratu byla také mimořádně vítaná na úrovni Spolkového
svazu DKSB. V roce1993 byl Klaus Beyer a DKSB–OV
Zittau za své iniciativní jednání poctěn Německou cenou na ochranu dětí společnosti Hanse-Merkur-Versicherung v Hamburku.
Ve své knize „Hornolužické profily – občané naší
doby“ oceňuje autor Peter Becker vzor pana Klause
Beyera jako iniciátora humanitární pomocné akce pro
děti v sousedních východních zemích.
Na počátku 90. let vznikla řada partnerství mezi
místními svazy DKSB a svazy na ochranu dětí v příhraniční oblasti Polska a Česka. Tak se rozvíjely kooperace a iniciativy svazů na ochranu dětí mezi Zittau,
Bogatyniý, Varnsdorfem a Dolním Podlužím, Görlitz
a Zgorzelec, Sebnitz a Dolní Poustevnou, Radebeulem
a Šumperkem, Breitenbrunnem, Toužimí a Novou Rolí,
Plauen a Chebem, které budou následně blíže popisovány. Z Trojzemí také vzešel impuls ujmout se přeshraniční spolupráce na úrovni zemských svazů. DKSB–LV
Sasko se ujal organizování kooperací na regionální
úrovni, s regionem Karlovy Vary, Most, Ústí nad Labem
a rovněž Liberec na české straně a s vojvodstvím Dolní Slezsko na polské straně. Vznikla myšlenka, aby se
zkušenosti s prací mnohých přeshraničních kooperací každoročně shrnuly na konferenci a aby se v oblasti ochrany dětí hledaly pro úzkou spolupráci s našimi
sousedními zeměmi nové myšlenky.
Tak se v roce 1992 vytvořila v Trojzemí první přeshraniční pracovní skupina, která sestávala výhradně
12 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
1040
TÝDNŮ
3. SPOLUPRÁCE
NA REGIONÁLNÍ
ÚROVNI
3.1. REGIONÁLNÍ PARTNERSKÁ SPOLUPRÁCE S ČESKEM
Vše začalo pozváním DKSB–LV Sasko na mezinárodní
lékařský kongres v roce 1993 v Mostě, který byl věnován otázkám ochrany dětí. Zde získal DKSB–LV Sasko
šanci představit své přeshraniční aktivity. Odezva na
referát předsedy DKSB–LV Sasko, pana prof. Dr. Manfreda Klatte byla přijata s velkým zájmem, takže řada
účastníků projevila zájem o další kontakt s německým
Svazem na ochranu dětí v Sasku.
Především pak navázáním kontaktu s předsedajícím
českého spolku na ochranu dětí a primářem dětské
kliniky Lékařské fakulty a Fakultní nemocnice Motol,
Prof. MUDr. Jiřím Dunovským, Dr.Sc., a s jeho spolupracovníky mohlo dojít k položení základního kamene
pro dlouholetou zdárnou spolupráci v oblasti ochrany dětí. Na Mostecku jsme se s velkým zájmen o sestavení česko-německých projektů v oblasti ochrany
dětí v příhraniční oblasti setkali především u přednosty Okresního úřadu Most, Mgr. Pavla Weisse, a u jednatele Euroregionu Krušnohoří Františka Bíny. Tím byl
DKSB–LV Sasko přijat za člena sociální komise Euroregionu Krušnohoří a mohl mít vliv na zakládání přeshraničních partnerství v oblasti dětí a mládeže. Z regionu Karlovy Vary, z Chebu a Aše to byli především
dětští lékaři kolem Dr. Jiřího Hany, kteří měli zájem
o společné projekty na ochranu dětí s ohledem na
vzrůstající dětskou prostituci v příhraničních českých
městech a na zdravotní problémy romských dětí.
DKSB–LV Sasku se podařilo pomoci v tomto regionu
vybudovat partnerství mezi DKSB–OV Plauen a iniciativou na ochranu dětí v Aši. V regionu Karlovy Vary
podpořil DKSB–LV Sasko partnerskou spolupráci mezi
DKSB–OV Breittenbrunn a iniciativou na ochranu dětí
z Toužimi.
Hledání partnerské organizace DKSB–LV Sasko
na regionální úrovni v Česku, která má podobné obsahové cíle a strukturu organizace jakou vykazuje
DKSB v Sasku, nás dovedlo v letech 2003/2004 k Fondu ohrožených dětí (dále FOD) v Praze. Předsedkyně
FOD, JUDr. Marie Vodičková, byla myšlenkou spolupráce nadšena, protože se řada poboček FOD nacházela v příhraniční oblasti se Saskem, např. v Ostrově
a Chomutově. FOD usiluje především o budování dětských domovů s názvem Klokánky, v kterých ohrožené
děti nacházejí ve strukturách podobných rodinám láskyplné přijetí. Bohužel se pak pobočky svazu FOD cítily realizací přeshraničního projektu s DKSB–LV Sasko
přetížené a k praktické spolupráci nedošlo.
Také založení Koordinačního centra česko-německých výměn mládeže Tandem v roce 1997 v Plzni
a v Řezně bylo pro DKSB–LV Sasko podnětem pro navázání kontaktu s touto společností. DKSB–LV Sasko
mohl od té doby získat řadu zkušeností a zval naopak
zástupce Tandemu také na akce DKSB–LV Sasko. Na
slavnostní akci dne 2. května 2012 u příležitosti 15-letého trvání Tandemu hodnotí účastníci Koordinační centrum česko-německých výměn mládeže jako šťastnou
událost v česko-německých vztazích. Z této spolupráce
profituje především DKSB–KV Aue-Schwarzenberg.
Po řadu let podporuje Tandem přeshraniční projekty
mezi Breitenbrunnem, Toužimí a Novou Rolí (viz bod 4.2.).
V roce 1993 navázal DKSB–LV Sasko poprvé kontakt
s českým dětským sborem Permoníček. Cílem dlouholeté spolupráce bylo přispět k rozvoji přátelských vztahů
mezi Německem a Českem a s těmito započít již v raném dětském věku. Partnerství nabízelo také příležitost
vyměňovat si zkušenosti na téma počínající hudební výchovy v již velmi raném dětském věku (viz bod 4.8.).
Na základě principu „Učit se jeden od druhého“ přijal DKSB–LV Sasko pozvání Dobrovolnického centra
z Ústí nad Labem na každoroční slavnostní akci KŘESADLO v Ústí nad Labem, na které jsou uctíváni občané regionu za vynikající dobrovolnickou činnost. Slavnostní akce je každoročně společenskou událostí, na
které vyjadřují svoji úctu a uznání za občanskou angažovanost osobnosti z politiky, vědy, kultury a hospodářství. Rovněž velká mediální prezence přispívá k tomu,
aby vyznamenaní vešli v regionu ve známost. DKSB–LV
Sasko zde získává hodnotné zkušenosti pro další rozvoj
kultury dobrovolnictví ve vlastních svazech.
15 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
3.1.1. Spolupráce DKSB–LV Sasko s Dobrovolnickým centrem, o. s.
Průlom k nové kvalitě v česko-německé spolupráci
v oblasti ochrany dětí se podařil v roce 2005. DKSB–
LV Sasko se obrátil na tehdejšího hejtmana Ústeckého kraje, Ing. Jiřího Šulce s prosbou o pomoc při zpro-
další výměnu projektů. Tak mohla být v letech 2006
až 2008 realizována myšlenka, která pro oba partnery povýšila kvalitu přeshraniční spolupráce na novou
úroveň.
Projekt sestával ze dvou modulů: organizování partnerství a další vzdělávání. Obsah modulu organizování
partnerství sestával ve vzájemném poznávání dvou organizací, rovněž tak i v představování projektů a realizace koordinačních setkání. Modul dalšího vzdělávání
obsahoval implementaci programu „Silní rodiče – Silné
děti®“ v Ústeckém kraji (viz 3.1.2.) a Programu „KOMPAS® v Sasku (viz 3.1.3.).
Dosažené výsledky mohly být představeny na vícerých mezinárodních výročních pracovních konferencích.
Program vzdělávání rodičů kurz Silní rodiče –
Silné děti®
středkování regionální nevládní organizace, která je
činná v oblasti ochrany dětí. Dne 18. 5. 2005 se v Ústí
nad Labem uskutečnilo pracovní setkání s pracovnicemi Krajského úřadu Ústeckého kraje. V rámci setkání bylo doporučeno navázání kontaktu s ředitelkou
Dobrovolnického centra, paní Mgr. Lenkou Černou.
Tato NNO vykazuje podobnou obsahovou a organizační strukturu jako DKSB–LV Sasko a je pověřena sociálně právní ochranou dětí. Od té doby se rozvinulo úzké
partnerství, jehož spolupráce je v obou zemích vysoce ceněna.
Dne 12. 1. 2006 se na Ministerstvu práce a sociálních věcí v Praze uskutečnila porada se zástupci Dobrovolnického centra a DKSB–LV Sasko. Na tomto setkání byla naše projektová myšlenka výslovně vítána.
Tehdejší vedoucí oddělení ministerstva, paní Michaela
Marksová Tominová, upozornila na fakt, že na každých
300 rodin s ohroženými dětmi je k dispozici jen 1 sociální pracovník. Ústecký kraj vykazuje nejvyšší procento rozvodovosti a nejnižší stav vzdělání v Česku. Vzniku subkultur není možné zabránit. V poslední době
do oblasti přibylo více než 4000 vystěhovalců z Ruska, Ukrajiny a dalších východních zemí. V operačních
programech EU na období 2007–2013 je region pojímán jako stěžejní oblast podpory. Dobrovolnické centrum pracuje ve svých sociálních programech s mladými matkami a otci, aby jim předalo určitou jistotu při
péči a výchově jejich dětí.
Vrcholem partnerství mezi Dobrovolnickým centrem
v Ústí nad Labem a DKSB–LV Sasko tvoří projekt „Přeshraniční výměna projektů a další vzdělávání odborníků v oblasti sociální práce podporující děti a rodinu“.
Projekt byl financován Evropskou Unií prostřednictvím
programu Interreg III A. Dne 23. 5. 2007 se v Ústí nad
Labem uskutečnil oficiální podpis partnerské smlouvy
mezi DKSB–LV Sasko a Dobrovolnickým centrem, o. s.
se sídlem v Ústí nad Labem, který tvořil základnu pro
Program vzdělávání rodičů Německého svazu na
ochranu dětí pochází z Finska. Program byl v Němec-
ku dále úspěšně rozvíjen. Kurzů se zúčastňuje stále
více rodičů. Zkušenosti vypovídají, že formy násilných
výchovných metod jsou většinou výrazem bezmoci. Rodiče proto potřebují pedagogický návod, aby dokázali
ve stresových situacích na své děti reagovat bez násilí.
Kurs se orientuje na situaci dotčeného dítěte, na situaci
rodičů, na jejich prostředí, ve kterém žijí, a na zdroje,
které mají k dispozici a které mohou být při zvládání
úkolů ve výchově využívány. Cílem je zlepšení komunikace v rámci rodiny. Německý svaz na ochranu dětí vyvinul pro realizaci kurzu příručku, která slouží účastníkům kurzu jako vodítko.
V průběhu prvního pracovního setkání v červenci
2005 mezi Dobrovolnickým centrem a DKSB–LV Sasko
došli partneři k přesvědčení, že by implementace německého projektu vzdělávání rodičů Silní rodiče – Silné děti® v Česku mohla být startem pro trvalou kvalitativně náročnou přeshraniční kooperaci obou partnerů.
Bylo dohodnuto, že nejdříve budou vytvořeny předpoklady pro převzetí projektu v Ústeckém kraji a že budou ve zkušební fázi v letech 2006 až 2008 získány poznatky pro další rozvoj projektu v Česku. Velkou pomocí
bylo pracovní setkání s autorkou příručky, Paulou
Honkanen-Schoberth, která jako jednatelka Spolkového svazu na ochranu dětí přislíbila projektu podporu.
Dobrovolnické centrum navázalo kontakt s Univerzitou Jana Evangelisty Purkyně (UJEP) v Ústí nad Labem a dosáhlo toho, že PhDr. Michal Slavík z Pedago-
16 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
gické fakulty UJEP poskytl implementaci programů pro
vzdělávání rodičů vědecký doprovod a pomoc s aplikací pro české prostředí. Dále byl na univerzitě zadán doprovod projektu formou diplomové práce, kterou paní
Monika Moravcová v roce 2010 úspěšně zakončila vědeckým stupněm magistra. Nakonec musela být pro
obsahovou a metodickou strukturu kurzů pro rodiče
přeložena doprovodná příručka. Licenční smlouvou se
Spolkovým svazem Německého svazu na ochranu dětí
(Bundesverband des Deutschen Kinderschutzbundes)
obdrželo Dobrovolnické centrum v Ústí nad Labem užívací práva na příručku. Ve zkušební fázi v letech 2006
až 2008 podpořil DKSB–LV Sasko naše české účastníky projektu řadou pracovních setkání a kurzů dalšího
vzdělávání. Zvláštní poděkování je směřováno trenérkám kursu Německého svazu na ochranu dětí, Petře
Verhees, Cordule Lasner-Tietze a Katje Bräunling.
V Ústeckém a Karlovarském kraji vznikla síť účastnických zařízení, kde mají v budoucnosti pro tento projekt vzdělávání rodičů vzniknout vzdělávací zařízení.
Úspěšnost pilotní fáze lze také odvodit z toho, že se
o projekt stále více zajímají odborníci z oblasti sociální práce. Evaluace kurzů pro rodiče ukazuje jednoznačný obraz: rodiče se cítí ve své výchovné roli posíleni a také děti hodnotí školení svých rodičů pozitivně.
V současné době s programem vzdělávání rodičů Silní rodiče – Silné děti® úspěšně pracuje již 7 severočeských měst. Nyní byly vytvořeny dobré podmínky pro to,
aby mohlo být započato s implementací kurzu vzdělávání rodičů také v ostatních krajích Česka. Při další
spolupráci s Německým svazem na ochranu dětí je usilováno o čilou výměnu odborníků, aby mohly být tímto způsobem využívány synergické efekty. Aby bylo zajištěno financování, je zapotřebí včas zjistit podmínky
podpory nových operativních programů EU pro naše
Euroregiony v letech 2014–2020. DKSB prodloužil
Dobrovolnickému centru licenci na odbyt příručky až
do 31. 12. 2016. Na měsíc únor 2013 je v Berlíně plánováno historicky první vyškolení 3–4 českých trenérů
Kurzu Silní rodiče – Silné děti®.
orientují. Dobrovolníkům nabízí program možnost vést
skupinu, absolvovat hodnotnou (kvalitní) praxi a testovat sám sebe a své schopnosti.
Cílovou skupinou Programu KOMPAS® jsou sociálně
slabé rodiny s dětmi, rovněž děti se slabými školními
výsledky, děti s poruchami komunikace, děti hovořící
cizím jazykem, děti z jiných etnických skupin, nesamostatné a nedůvěřivé děti, děti po traumatizujícím zážitku, děti z nekompletních rodin, děti s rodiči nebo sourozenci, kteří mají zdravotní handicap, děti z dětských
domovů…
Program KOMPAS® je od roku 2004 realizován v Dobrovolnickém centru v Ústí nad Labem. Od té doby již
vzniklo 37 skupin. Dosud bylo na české straně vyškoleno 72 dobrovolníků, kteří se věnovali 202 dětem.
S Programem KOMPAS® se DKSB–LV Sasko seznámil
v průběhu projektu Cíl 3 „Učit se jeden od druhého“,
který byl od roku 2006 do 2008 společně realizován
s Dobrovolnickým centrem v Ústí nad Labem. V roce
2008 se pokusil DKSB–LV Sasko společně s místními
a okresními svazy z Plauen, Kamenz, Aue-Schwarzenberg a Radebeulu získat financování realizace Programu KOMPAS®.
Tato žádost byla bohužel neúspěšná, takže projekt
nemohl být zahájen. Přesto DKSB–LV Sasko i nadále
vyvíjí snahu etablovat v Sasku Program KOMPAS® na
místní a okresní úrovni.
3.1.3. Program KOMPAS®
Pracovnice DKSB–LV Sasko, Wenke Röhner, zhodnotila program KOMPAS® následovně: slovo KOMPAS vyjadřuje KOMmunikaci, PArtnerství a Spolupráci.
Ideou Programu KOMPAS® je, aby se dva mladí dobrovolníci jednou týdně setkávali na 2–3 hodiny se skupinou 6 dětí po dobu 5 měsíců a společně trávili odpoledne. Tato setkání připravují a realizují dobrovolníci
společně s dětmi. Může se přitom jednat o hry, soutěže, kutilství, výlety… pro fantazii a kreativitu nejsou
přitom stanoveny žádné hranice. Cílem těchto aktivit
je podpora vzájemných vztahů v rámci skupiny, rozvoj
hodnot a kompetencí v oblasti komunikace, partnerství, spolupráce, respektu a participace. Dobrovolníci
jsou přitom pozitivním vzorem, podle kterého se děti
17 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
3. SPOLUPRÁCE
NA REGIONÁLNÍ
ÚROVNI
3.2. REGIONÁLNÍ PARTNERSKÁ SPOLUPRÁCE S POLSKEM
Spolupráce DKSB–LV Sasko s organizacemi na ochranu dětí v tehdejších příhraničních vojvodstvích Wroclaw, Jelenia Gora a Zielona Gora se rozvinula v 90. letech za úzké spolupráce s DPWV-LV Sasko a s polským
sociálním svazem „Jowisz“. DKSB–LV Sasko se zde
ujal úlohy navázat kontakty s polskými organizacemi
na ochranu dětí, jako např. Výborem pro práva dítěte
a Svazem přátel dětí, a radit se o partnerské spolupráci.
Tak byly v letech 1992–1994 při přednáškovém turné
ve městech Walbrzych, Swidnica, Jelenia Gora, Zielona Gora a Wroclaw předávány zkušenosti s budováním
„neziskových organizací pomoci mládeži“ ze Saska.
Za finanční podpory DPWV–LV Sasko byla umožněna
výstavba domu pro děti a mládež ve Walbrzych. Při
pravidelných pracovních setkáních v Görlitz, Žitavě
a Drážďanech byly postupně prohlubovány a rozvíjeny
kontakty s polskými organizacemi na ochranu dětí. Na
podnět Saského svazu na ochranu dětí byl jeden pracovník DPWV–LV Sasko, který pocházel ze Sárska, pověřen vypracováním srovnávací analýzy o vývoji spolupráce mezi Sárskem a Alsaskem-Lotrinskem, aby
tak byly zkušenosti z vybudování německo-francouzské spolupráce zevšeobecněny a tyto mohly být využity pro německo-polskou partnerskou spolupráci. Velkou podporu jsme získali od svazu „Německo-polského
porozumění (Deutsch-Polnische Verständigung, e. V.)“,
se sídlem v Salzgitter. Zástupci svazu, především jeho
jednatel pan Christof Balon, poskytli svým poradenstvím a doprovodem při budování německo-polské iniciativy na ochranu dětí v 90. letech hodnotné podpůrné aktivity. Partnerské aktivity se obsahově soustředily
na realizaci Konvence OSN o právech dítěte, především na změnu role dítěte z výchovného objektu na
právní subjekt, na tematiku participace dětí, na otázky výchovy bez násilí a na základní sociální zabezpečení dětí. Strukturálně byla spolupráce zaměřená na výměnu zkušeností při budování nevládních organizací
v oblasti pomoci dětem a mládeži, jakož i na iniciativy
při budování přeshraničních projektů na ochranu dětí.
DKSB–LV Sasko spolupůsobil na zdravotnickém projektu Evropské Unie EU–MED–East 2006/2007. Jedná
se o trilaterální projekt, který se zabýval srovnávacími analýzami o zdravotním stavu občanů ve vojvodství Wroclaw, v regionech Liberec a Ústí nad Labem a v Sasku. DKSB–LV Sasko přitom převzal téma
„Dítě a zdraví“. Tehdejší předsedající DKSB–LV Sasko,
Dr. sc. med. Jost Schönfelder, představil svoji analýzu na dvou konferencích, dne 15. 3. 2006 v Duszniki Zdroj a dne 17. 5. 2006 v Miliczi. Na závěrečné akci
dne 13. 11. 2006 v Drážďanech bylo DKSB–LV Sasko
vysloveno zvláštní poděkování.
Dosud se uskutečnila řada společných pracovních
setkání v Jelenia Gora, Görlitz, Drážďanech a Žitavě.
V letech 2009 a 2010 byly společně s Výborem pro práva dítěte (TKOP) regionu Jelenia Gora a DKSB–LV Sasko navázány pracovní kontakty s Výbory pro práva dítěte (TKOP) regionu Zielona Gora a regionu Gdaňsk
a rovněž se uskutečnila pracovní návštěva u hlavního polského svazu, Výboru pro práva dítěte (KOPD) ve
Varšavě.
Zprostředkování dlouholetých zkušeností v přeshraniční spolupráci mezitím vedlo k tomu, že TKOP v Zielona Gora vybudoval partnerství s DKSB–LV Brandenburg a s DKSB–OV Cottbus (viz 3.2.3.). Výbor v Gdaňsku
mezitím udržuje úzké kontakty s DKSB–LV Mecklenburg-Vorpommern (viz 3.2.2.). Hlavní svaz Výboru
pro práva dítěte (KOPD) ve Varšavě navázal kontakty
s DKSB–Spolkovým svazem v Berlíně. Na prvním setkání partnerů ve dnech 8. a 9. prosince 2009 ve Varšavě a při návštěvě dne 7. června 2010 v Berlíně byla
od roku 2013 zvažována budoucí spolupráce také na,
národní úrovni.
Zájem DKSB–LV Sasko o prohloubení spolupráce
s Polskem v oblasti ochrany dětí je také podtrhována
18 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
účastí saských zástupců na řadě konferencí na ochranu dětí jak v Polsku, tak i v Německu, rovněž na Univerzitě Zielona Gora, na Univerzitě Wroclaw, na Univerzitě Frankfurt nad Odrou, při Německo-Polském
komunitním centru Evangelického podpůrného sdružení pro mládež (EJF) v Großpinnow nebo na akcích
s německými a polskými účastníky při Mezinárodním
komunitním centru (IBZ) St. Marienthal v Ostritz.
3.2.1. DKSB–LV Sasko – Výbor pro práva dítěte
(TKOPD) regionu Jelenia Gora
Od roku 2002 trvá úzká spolupráce mezi DKSB–LV
Sasko a Výborem pro práva dítěte (TKOPD) regionu
Jelenia Gora. Kromě kontinuální výměny zkušeností
o projektech na ochranu dětí stojí v centru spolupráce
především společný postup při realizaci Konvence OSN
o právech dítěte. TKOPD regionu Jelenia Gora je úzce
zapojen do trinacionální spolupráce s DKSB–LV Sasko
a s Dobrovolnickým centrem (DCUL) českého Ústecké-
Mecklenburg-Vorpommern u Výboru pro práva dítěte
v Gdaňsku. Dvoudenního setkání, které se uskutečnilo
ve dnech 11. a 12. 5. 2010, se zúčastnil i jeden zástupce Spolkového svazu Německého svazu na ochranu
dětí. První setkání s TKOPD regionu Gdaňsk prokázalo
veliký soulad obsahových cílů aktivit na ochranu dětí
našich zemí. Obě strany se dohodly, že budou usilovat o spolupráci. Došlo k prvnímu návrhu partnerského projektu. Mezitím se spolupráce dále dobře rozvinula. Oba partneři se pravidelně zúčastňují výročních
pracovních konferencí a jsou již pevně zapojeni do německo-polské spolupráce. Představenstvo Německého
Spolkového svazu na ochranu dětí v Berlíně souhlasilo
s novým partnerským projektem mezi svým Zemským
svazem Mecklenburg-Vorpommern a TKOPD regionu
Gdaňsk a přislíbil svoji ideovou podporu.
Jako další krok zamýšlí DKSB–LV Mecklenburg-Vorpommern podporovat místní přeshraniční kontakty
svých místních svazů. První porada se uskutečnila ve
dnech 18. a 19. 8. 2010 u Místního svazu na ochranu
dětí v Greifswaldu, na které bylo tematizováno navázání kontaktu s Výborem pro práva dítěte města Štětín a města Gollnow.
ho kraje. Dne 28. 7. 2004 byla v Görlitz podepsána kooperační smlouva mezi DKSB–LV Sasko a TKOPD regionu Jelenia Gora. Smlouva obsahuje pomoc při budování preventivních struktur na pomoc pro sociálně
znevýhodněné děti a mládež ve zvlášť sociálně obtížných situacích v regionu Jelenia Gora. Přitom se jednalo nejdříve o vybudování preventivních projektů v oblasti vzdělávání rodičů a telefonního poradenství pro
děti, mládež a rodiče. Partneři považovali za svoji úlohu, podporovat děti při jejich rozvoji, ochraňovat je
před nebezpečím a vychovávat je k mírovému soužití
se sousedními národy. Tato dohoda předpokládala pravidelná pracovní setkání partnerů. Jednou ročně byly
zkušenosti vyhodnoceny na společné konferenci.
3.2.2. DKSB–LV Mecklenburg-Vorpommern –
Výbor pro práva dítěte v regionu Gdaňsk
Úspěšná partnerská spolupráce mezi DKSB–LV Sasko
a TKOPD regionu Jelenia Gora vzbudila zájem DKSB–LV
Mecklenburg-Vorpommern, aby rovněž navázal kontakt s polským Výborem pro práva dítěte. Ze strany
centrálního Výboru pro práva dítěte (KOPD) ve Varšavě byla myšlenka velmi vítána a nabídnuta podpora.
Zástupce předsedy polského Hlavního výboru (KOPD),
Jozef Pawlowski, který je současně předsedou Výboru
pro práva dítěte (TKOPD) regionu Jelenia Gora, nabídl svoji přímou pomoc a zorganizoval setkání DKSB–LV
3.2.3. DKSB–LV Brandenburg – Výbor pro práva
dítěte (TKOPD) Zielona Gora
DKSB–LV Brandenburg byl v posledních letech společně se svými polskými a českými partnerskými organizacemi zván na trilaterální výroční pracovní konference saského Svazu na ochranu dětí. Přitom vznikl
zájem Svazu na ochranu dětí země rovněž navázat
přeshraniční kontakty s organizacemi na ochranu dětí
v Polsku. DKSB–LV Sasko a jeho partnerská organizace, TKOPD v Jelenia Gora, nabídli svoji podporu při
budování kontaktů. Jako partnerská organizace pro
Svaz na ochranu dětí země Brandenburg byl doporučen polský Výbor pro práva dítěte (TKOPD) regionu
Zielona Gora. Dne 24. 2. 2010 se v Jelenia Gora uskutečnilo první setkání, kterého se zúčastnili zástupci
Německého svazu na ochranu dětí ze Saska a Brandenburska a také zástupci Výborů pro práva dítěte
z Jelenia Gora a Zielona Gora. Bylo zjištěno, že mezi
Zielona Gora a Cottbus již existují partnerské kontakty mezi městy, takže bylo nasnadě zapojit Místní svaz
na ochranu dětí Cottbus do budování spolupráce s Výborem pro práva dítěte (TKOPD) v Zielona Gora. Bylo
zjištěno, že v cílech úkolů na ochranu dětí obou organizací existuje velká jednotnost.
Oba partneři proto usilují o realizaci Konvence OSN
o právech dítěte, především pro převzetí článků konvence do ustanovení té které příslušné země (resp. vojvodství) a do komunálních předpisů. Obě strany se do-
19 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
hodly na budoucí výměně materiálů a dokumentace
k ochraně dětí a na organizování výměny zkušeností na
místě. Cílem bylo uzavřít smlouvu mezi TKOPD v Zielona Gora a DKSB–OV Cottbus. DKSB–LV Brandenburg
přitom převzal záštitu a poskytl i finanční podporu.
Jako hlavní body obsahu výměny zkušeností byla navržena konkrétní následující témata: společný přístup při
realizaci Konvence OSN o právech dítěte, otázky práva na péči po rozvodu rodičů, role dětských domovů,
úloha poradenských míst, role ženských domovů, úkoly intervenční a preventivní ochrany dětí a mládeže,
role samosprávných struktur a role nezávislých ombudsmanů. Dne 13. 4. 2010 se při DKSB–OV Cottbus
uskutečnila členská schůze, na které bylo vyhodnoceno první setkání s polskými partnery. Návrh DKSB–LV
Brandenburg vybudovat mezi Svazem na ochranu dětí
města Cottbus a TKOPD města Zielona Gora byl přijat
velmi pozitivně. Zástupci správy města Cottbus, kteří se zúčastnili členské schůze, ihned souhlasili, aby
byl Svaz na ochranu dětí v Cottbus úzce zapojen do
partnerství města se Zielona Gora a aby byla v souladu s tím také poskytnuta finanční podpora. V roce
2010 došlo mezi partnery pro ochranu dětí k uzavření smlouvy, která spolupráci konkrétně upravuje. Mezitím se uskutečnilo již vícero setkání jak v Cottbus, tak
i v Zielona Gora.
Po úspěšné implementaci programu na vzdělávání
rodičů Německého svazu na ochranu dětí Silní rodiče – Silné děti® v českém regionu severních Čech zvážil DKSB–LV Brandenburg a Místní svaz Cottbus tento program na vzdělávání rodičů nabídnut k převzetí
i svým polským partnerům. Dne 18. 5. 2012 se v Cottbusu uskutečnilo setkání s Výborem pro práva dítěte ze
Zielona Gora, na kterém byla otázka převzetí německého programu na vzdělávání rodičů Silní rodiče – Silné
děti® v regionu Zielona Gora tematizována. Místní
svaz Cottbus, u kterého program na vzdělávání rodičů již úspěšně probíhá, přislíbil svoji podporu. V příštích měsících se bude polská strana nabídkou zabývat.
Pokud dojde k odsouhlasení, budou pak příští kroky obsahovat překlad programu na vzdělávání rodičů a příslušné příručky do polštiny. Předtím ještě musí
být uzavřena licenční smlouva Spolkového svazu Německého svazu na ochranu dětí, který vlastní práva na
program vzdělávání rodičů, s Výborem pro práva dítěte.
20 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
7305
DNŮ
4. SPOLUPRÁCE
NA MÍSTNÍ ÚROVNI
4.1. ŽITAVA, BOGATYNIA, DOLNÍ PODLUŽÍ
Založení trilaterální pracovní skupiny v roce 1992
mezi Německým svazem na ochranu dětí, Místním svazem Žitava, Svazem přátel dětí v Bogatyniy a Spolkem Život v Dolním Podluží měl hluboký symbolický
význam. Hrstka entuziastů ze tří sousedních zemí Německo, Česko a Polsko poznala po politickém převratu
v roce 1989 jedinečnou šanci, spojit děti v Trojzemí
v duchu mírového soužití a jednou provždy překonat
staré nepřátelské obrazy. Na tomto místě musí být především uvedena vynikající práce iniciátorů Klause Beyera, Dr. Volkera Beera, Oldřicha Lišky a Ingeborgy
Unger-Gruszky. Chceme-li dnes po 20 letech pochopit
náročnost, jaké byli tehdejší pracovníci této pracovní
skupiny vystaveni, tak si musíme převést obtížnou historii našich 3 zemí do současnosti. Obraz Němců jako
nepřítele utkvěl v povědomí Poláků nadlouho. Ještě
v roce 1990 posuzovalo 94 procent Poláků sjednocení Německa jako velké nebezpečí. Naopak charakterizovali mnozí Němci Poláky jako líné a nepořádné. Synonymum „polské hospodářství“ ovládalo myšlení. Češi
byli obviňováni z „české vychytralosti“. Němci platili
za nafoukané a egoistické. A ještě silně byly v povědomí Poláků a Čechů zakotveny hrůzné skutky Němců za
druhé světové války.
Trilaterální pracovní skupina založená v květnu 1992
si dala za cíl působit proti jakémukoliv vývoji násilí.
Pracovní skupina viděla především v preventivní práci
s dětmi a mládeží, v pravidelných setkáních dětí všech
3 zemí, v kulturních a sportovních akcích, ve víkendových volnočasových a prázdninových táborech šanci
pro vývoj trvalých přátelských vztahů.
Při měsíčních setkáních je samozřejmě jazyková bariéra zvláštní výzvou. Při nyní již 20-leté partnerské
činnosti se ale ukazuje, že děti jazykové problémy lehce překonávají. Velkou pomocí jsou přitom knížky pro
děti se základní slovní zásobou „Do kapsy“, vydané Koordinačním centrem česko-německých výměn mládeže
Tandem, ve kterých jsou vedle sebe uváděny pojmy ve
třech jazycích.
Zvláštním vrcholem v přeshraniční práci byly v Trojzemí dne 1. května 2004 slavnosti u příležitosti oficiálního vstupu Česka a Polska do Evropské Unie. U příležitosti historické události přijeli do Žitavy v Trojzemí
osobně ministerští předsedové Německa, Česka a Polska. DKSB–OV Zittau se společně se svými českými
a polskými partnery zapojil do celkového programu.
Zvláštním znakem pracovní skupiny je, že se dospělí
jednou měsíčně setkávají s dětmi. Od roku 1992 předpokládá roční plán řadu pravidelně se opakujících aktivit:
leden: dětský karneval v Porajowě
březen: slavnosti Marzana v Porajowě, poznávání velikonočních zvyků tří zemí v Hartau
duben: návštěva aquaparku v Liberci
červen: trojnárodní jarní tábor v červnu v Žitavě
červenec: letní tábor v Hartau, slavnost v Trojzemí
v Bogatyniy
září: světový den dětí, tábor dětská práva v Žitavě, zážitkový víkend v Jiřetíně pod Jedlovou
říjen: podzimní tábor v Hartau, setkání mládeže v Krkonoších (polská strana)
listopad: slavnost Andreas v Porajowě
prosinec: Mikulášská v Jiřetíně pod Jedlovou, exkurze
do Prahy
Zpravidla se zúčastní vždy 10 dětí z každé ze tří zemí.
Od založení pracovní skupiny v roce 1992 bylo do projektu zapojeno přes 5000 německých, polských a českých dětí. Při průzkumu mezi dětmi v prvních letech,
které dnes jako dospělí mají již sami děti, bylo potvrzeno, že na přeshraniční programy velmi rádi vzpomínají, že si z nich odnesli mnoho do života a částečně mají
až dodnes kontakty na bývalé přátele ze skupiny.
Zkušenosti z činnosti na ochranu dětí v Trojzemí
byly také velkou pomocí při přeshraničních aktivitách
22 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
DKSB–LV Sasko se svými partnery v Ústeckém kraji
a v regionu Jelenia Gora. Z této činnosti rovněž profitují i jiné místní německo-česká a německo-polská
partnerství v příhraničním území.
Jak je nám známo, s projevy nepřátelství vůči cizincům, nenávistí vůči cizincům a nacionalistickým smýšlením se můžeme setkat ve všech třech zemích ještě
dnes. Ukazuje se, že není lehké vystupovat proti těmto tendencím. Státem podporované kampaně nestačí. Neustálá občanská angažovanost je poptávána více
než kdy jindy. Proto je tato činnost dnes tak důležitá.
I když je práce skupiny vykonávána dobrovolníky, vyžaduje profesionální koordinaci.
23 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
4. SPOLUPRÁCE
NA MÍSTNÍ ÚROVNI
4.2. BREITENBRUNN, TOUŽIM, NOVÁ ROLE
Kontakty mezi Vyšší odbornou školou (Oberschule)
v Breitenbrunn a školou v Toužimi (Základní škola)
v Karlovarském kraji existují od roku 1979. Politika
zemí východního bloku obsahovala mimo jiné budování systému partnerství měst mezi zeměmi. V rámci
těchto partnerství byla nařízena i spolupráce mezi školami. I přes přísný dozor státu a přes stanovené politické cíle se při setkáních mezi partnerskými školami
často rozvíjely soukromé přátelské kontakty, které byly
v soukromí dále udržovány i mimo státem financovaná
a kontrolovaná setkání.
Přelomovou situací a novým strukturováním celého společenského života v době po převratu se tato
partnerství dostala téměř do zapomnění. Znovunavázání kontaktů k české škole v Toužimi se uskutečnilo
teprve v roce 1994. Poté, co Německý svaz na ochranu dětí, Zemský svaz Sasko pro svůj nově zřízený Místní svaz na ochranu dětí v Breitenbrunnu obstaral větší
sponzorský obnos farmaceutické firmy Janssen GmbH
z Neussu, byl společně pro školáky z Toužimi a Breitenbrunnu uspořádán prázdninový tábor. Od té doby
se každoročně vedle střídavě realizovaných prázdninových volnočasových aktivit navíc uskutečňuje řada
setkání, žákovských soutěží a projektů a byli získáni
další projektoví partneři, tak např. škola v Nové Roli
nebo v Rittersgrün. Cílem spolupráce, která přesahuje
zemi, je, dát dětem a mládeži ve společné vlasti Krušných hor (Erzgebirge) možnost k přátelskému soužití,
které je utvářeno vzájemným respektem, vzájemným
poznáváním kultury sousední země pomocí společných projektů a zážitků. Přeshraniční aktivity partnerů na ochranu dětí jsou zde viděny především jako preventivní úloha, především v duševně kulturní oblasti,
např. při společných soutěžích v malování, divadelních
představeních, sportovních soutěžích a prázdninových
volnočasových aktivitách. Ve dnech 11. a 12. listopadu 2000 byl Svaz na ochranu dětí Breitenbrunn hos-
titelem 9. Mezinárodní výroční pracovní konference,
které se poprvé zúčastnil i Rakouský svaz na ochranu dětí a kdy upoutal pozornost velkou výstavou dětských kreseb.
Z důvodu saské reformy okresů v roce 2008 změnil
Svaz na ochranu dětí, Místní svaz Breitenbrunn, svoji
právní formu a konstituoval se na Okresní svaz AueSchwarzenberg.
Úspěšná činnost svazu ukazuje, že novou velkou výzvu dobře zvládl. To je mimo jiné vidět i na tom, že
přeshraniční aktivity jsou ze strany Koordinačního
centra česko-německých výměn mládeže Tandem vysoce ceněny a že každoroční financování projektů
z prostředků EU mohlo být vždy zajištěno. DKSB–KV
Aue-Schwarzenberg předává svoje rozsáhlé zkušenosti z přeshraniční práce také dalším spolkům pro práci s dětmi a mládeží. Proto vystupuje svaz na každoročních výročních konferencích německých, českých
a polských partnerů na ochranu dětí a obohacuje svými příspěvky přeshraniční práci našich zemí.
Za vykonanou přeshraniční práci patří poděkování
vedle mnoha spolupůsobících osob především Roswithě Gottinger z Breitenbrunnu a Jiřině Princlové z Toužimi. Od počátku roku 1994 pracují obě dvě v této oblasti ochrany dětí celým svým srdcem.
24 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
4. SPOLUPRÁCE
NA MÍSTNÍ ÚROVNI
4.3. GÖRLITZ – ZGORZELEC
DKSB–OV Görlitz byl založen v roce 1994. Stanovil si
za cíl realizovat práva dětí, především právo na život
a zdraví, na vzdělání, stejné šance pro vývoj, výchovu
bez násilí a podílení se na praxi. K iniciátorům při budování svazu náleží především vychovatelka Friedericke Heyne, soudkyně Viola Keller a učitelka Christa Siebenhaar. Snahou svazu je účinně působit proti nárůstu
počtu chudých a vyčleněných dětí a dělat vše pro spravedlivé šance a vzdělání, pro dobro a zdraví dětí, jakož i pro podílení se a účast na kulturních aktivitách.
Místní svaz Görlitz patří k prvním východoněmeckým
svazům na ochranu dětí, které usilovaly o přeshraniční spolupráci s ochránci dětí ze sousední země Polska.
Bezprostřední blízkost města Zgorzelec nabízela dobré možnosti svážet německé a polské děti ke společným aktivitám. Tak vznikla mimo jiné úzká výměna
zkušeností s dětským domovem „Janusze Korzaka“
v sousedním městě Zgorzelec. Při četných setkáních
dětí se současně podařilo při sportu a hrách přispět
k poznání kultury sousední země, k rozvoji vzájemné
úcty a k rozvoji přátelství a tím předejít výskytu nenávisti vůči cizincům. Görlitzký Svaz na ochranu dětí kladl důraz na to, aby při prezentacích prací dětí a mládeže zval zástupce polského Výboru pro práva dítěte
a na německé straně zástupce DKSB–LV Sasko. Tím se
povedlo rozšířit kontakty s Polskem na úroveň vojvodství, popř. v Sasku na úroveň Zemského úřadu. Především tehdejší zástupce předsedy polského Výboru
pro práva dětí (KOPD) ve Varšavě a dnešní předseda
Výboru pro práva dítěte (KOP) v Jelenia Gora, Jozef
Pawlowski, který byl hostem na akcích v Görlitz, se
stal pro Německý svaz na ochranu dětí dlouholetým
a spolehlivým partnerem. Vrcholem přeshraniční spolupráce se stala 8. Mezinárodní konference partnerů
na ochranu dětí ve dnech 12. a 13. listopadu 1999. Jak
DKSB–OV v Görlitz, tak také partner v Zgorzelec převzali roli hostitelů. Konference se uskutečnila v Domě
kultury ve Zgorzelec, kulturní rámec měl na starosti
Svaz na ochranu dětí Görlitz. Tento společný přístup
byl pro účastníky z Wroclawi, Krakowa, Jelenia Gora,
Mostu, Bratislavy, Drážďan, Lipska a ostatních měst
znamením evropského smýšlení, jak se může ochrana
dětí povést ve sjednocené Evropě. Zcela v tomto smyslu se DKSB–OV v Görlitz se svým partnerem v Zgorzelec od roku 2003 účastní klání o titul „Hlavní evropské
kulturní město“ s dvojnásobnou kandidaturou obou
měst. Byla to pro partnery ochrany dětí veliká radost,
když v roce 2006 dostali společně s městem Essen do
posledního vylučovacího kola. Bohužel padla v roce
2010 volba na Essen a velké naděje, mimo jiné na více
podpory pro projekty pro děti, se nesplnily. S ohledem
na skutečnost, že je Polsko v nejnovější studii UNESCO
země s největší dětskou chudobou v EU a že v Görlitz
v současné době žije 47 procent dětí ze sociální podpory, věnují se Svazy na ochranu dětí především práci
s dětmi ze sociálně slabých rodin. Myšlenka přeshraniční spolupráce zůstává i za stávajících úsporných
opatření nadále živá. S dětmi z Görlitz a Zgorzelec je
po mnoho let realizován projekt „Město hraní – město
v rukách dětí“. Děti zde každoročně získávají v rámci
14-denního projektu náhled do světa dospělých. Prožívají v rozdílných oblastech, jak funguje komunální život v obci. Jsou tak hravou formou aktivní jako spolupracovníci úřadu práce, banky, překladatelské firmy,
pekařství, provozovny taxi, policie, poštovního úřadu,
kulturních a vzdělávacích zařízení, úřadu pro životní
prostředí a dalších vybraných komunálních oblastí. Za
režie společnosti „Ca-Tee-Drale, e. V.“ společně přebírají organizování pomoci dětem a mládeži a jiných korporací z Görlitz a Zgorzelec. V roce 2012 je jako výchozí organizace odpovědný DKSB–OV Görlitz. Za společného souhlasu je tak vyzdvihováno, že jsou pomocí
hravého soužití polských a německých dětí odbourávány předsudky a vznikají přátelské kontakty, že se děti
zúčastňují s velkým nadšením a že prakticky neexistují jazykové problémy. Můžeme vycházet z toho, že kontakty mezi DKSB v Görlitz a polskými partnery v Zgorzelec budou v příštích letech vedeny nadále.
25 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
4. SPOLUPRÁCE
NA MÍSTNÍ ÚROVNI
4.4. SEBNITZ – DOLNÍ POUSTEVNA
Při zakládání Německého svazu na ochranu dětí, Zemského svazu Sasko, v dubnu 1990 patřila mezi aktivisty řada studentek Odborné školy pro učitelky v mateřských školách v Drážďanech. Mnoho absolventek
odborné školy převzalo po svém vstupu do povolání
na svých působištích iniciativu při zakládání místního svazu na ochranu dětí, tak tomu bylo i v tehdejším
2003, při kterém byl Sebnitz hostitelským městem.
Svaz na ochranu dětí u této příležitosti pozval české
dětské sbory Permoníček z Mostu a Čmeláček ze Žatce
a slavil společně s nimi největší saskou slavnost svazu.
Tehdejší saský ministerský předseda, Georg Milbradt,
a jeho český úřední protějšek hodnotili na náměstí
v interview velkou angažovanost Sebnitzského Svazu
na ochranu dětí.
Bohužel nemohl svaz na základě vícerých personálních změn v posledních letech ve svém pozitivním rozvoji pokračovat. V listopadu 2011 byl svaz zrušen,
i k velké lítosti partnerů v Dětském domově Dolní Poustevna. Můžeme jen doufat, že v regionu Sebnitz / Pirna
bude brzy založen nový svaz na ochranu dětí a že bude
tradice přeshraničních aktivit znovu zahájena.
okrese Sebnitz. Společně se zkušenými vychovatelkami se identifikovaly s cíli Německého svazu na ochranu
dětí a založily již v roce 1991 DKSB–KV Sebnitz. K iniciátorům na počátku celého dění patřily mimo jiné ředitelka mateřské školy Renate Müller a vychovatelky
Kerstin Gottfried a Katrin Richter. K prvním krokům
práce svazu patřilo převzetí mateřské školy Svazem
na ochranu dětí. Z důvodu blízkosti českých hranic
si svaz stanovil za cíl, navázat kontakt s domovem pro
postižené děti v sousední obci Dolní Poustevna. Někteří členové Svazu na ochranu dětí se zapsali dokonce
do jazykového kurzu češtiny. Vyvinulo se úzké partnerství, při kterém se děti při rozličných setkáních seznamují s kulturou souseda. Především setkávání zdravých a postižených dětí obsahovalo velkou výchovnou
hodnotu. Sebnitzský Svaz na ochranu dětí se stal mimo
jiné známý svými divadelními hrami daleko mimo Sebnitz, protože vychovatelky a děti společně vystupovaly jako aktéři. Zvláštním vrcholem byl den Saska v září
26 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
4. SPOLUPRÁCE
NA MÍSTNÍ ÚROVNI
4.5. RADEBEUL, ŠUMPERK, OBUCHOV
DKSB–OV Radebeul byl založen v květnu 1991. Spolu se sídlem ve staré vile (Mohrenhaus), která je památkově chráněná, s velkým parkovištěm se svazu nabízely velmi dobré možnosti vybudovat širokou paletu
projektů ve sportovní a kulturně-umělecké oblasti. Od
samého počátku podporoval místní svaz myšlenku navázání kontaktu s organizacemi na ochranu dětí z vý-
chodních a jihovýchodních evropských sousedních
zemí. Setkání dětí a mládeže našich zemí, poznávání
kultury sousedních zemí, výměna idejí a podpora vzájemné úcty – to vše bylo chápáno jako předcházení nepřátelským vlivům vůči cizincům, v nejlepším smyslu
jako preventivní činnost na ochranu dětí. Tak se rozvíjela síť partnerů a značné množství kulturně-uměleckých projektů.
Místní svaz Radebeul se také aktivně zúčastnil pomocných transportů do českých a polských území, která byla postižena povodněmi. V roce 2001 se podílel na
pomocném konvoji do záplavami zničených škol v polském Lanckorona a Podegrodzie u Krakowa. V roce
2002 podpořil svaz povodněmi zničené české zařízení
pro děti v Šumperku. Od té doby je Radebeulský svaz
každoročně zván na kulturní soutěže škol Bambiniáda v okrese Šumperk. Z důvodu velké vzdálenosti mezi
Radebeulem a Šumperkem nebyla bohužel možná žádná pravidelná setkání s dětmi.
V letech 2007 a 2008 udržoval DKSB–OV Radebeul
úzký kontakt s českým dětským sborem Permoníček
v Mostě a Čmeláček v Žatci (Občanské sdružení Permoníček Most a Čmeláček Žatec). Uskutečňovaly se
vzájemné návštěvy. Nevšedním vyvrcholením byly vždy
vánoční koncerty dětského sboru, na které býval Radebeulský svaz zván. Velmi stabilní přeshraniční práci může vykázat Místní svaz Radebeul svým projektem
Dětský a mládežnický cirkus Sanro (Kinder- und Jugendzirkus Sanro). Zde se děti a mládež ve věku od
4 do 25 let učí ve svém volném čase pod vedením dobrovolně činných žáků a studentů různým disciplínám
cirkusového řemesla.
Od roku 2004 existují úzké kontakty s Dětským
a mládežnickým centrem ukrajinského města Obuchov – partnerského města Radebeulu. Spolupráce
spočívá v tom, že jednou za dva roky přijede Dětský
a mládežnický cirkus z Obuchova na 10-denní trénin-
kový tábor do Radebeulu a naopak Dětský a mládežnický cirkus Svazu na ochranu dětí Radebeul zas přijede do tréninkového tábora do Obuchova.
Pobyty dětí a mládeže v Obuchově jsou financovány
výhradně ze sponzorských darů a příspěvků rodičů.
Správa města Radebeul již nemá od roku 2010 žádnou
možnost partnerství měst s Obuchovem finančně podporovat.
27 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
4.6. PLAUEN, AŠ
4. SPOLUPRÁCE
NA MÍSTNÍ ÚROVNI
Základní kámen pro přeshraniční spolupráci mezi
DKSB–OV Plauen a iniciativou na ochranu dětí v Aši
byl položen na jedné z porad s lékaři z nemocnice
v Aši. Přes primáře Pražské dětské kliniky v Motole,
prof. Dr. Jiřího Dunovského, se dětští lékaři v severočeském příhraničí s Německem dozvěděli o již stávajících kontaktech s Německým svazem na ochranu dětí
v Sasku a obdrželi podnět rovněž vybudovat kontakty
s Německým svazem na ochranu dětí. První setkání se
uskutečnilo v roce 1994 v nemocnici v Aši na pozvání
dětského lékaře Dr. med. Jiřího Hany. Zúčastnily se ho
DKSB–LV Sasko a DKSB–OV Plauen, jakož i český svaz
na ochranu dětí Život z Dolního Podluží. Dr. Hana informoval o zdravotní situaci dětí v regionu Aš a o různorodých sociálních problémech, s kterými byly rodiny
a jejich děti po „sametové revoluci“ konfrontovány.
Jednalo se o novou orientaci po zhroucení starého společenského systému, o vybudování subsidiárního principu dle zásady „Pomoc k svépomoci“ a jednalo se
o zanedbávání dětí, chudobu dětí, problémy s drogami a zneužívání dětí, rovněž o otázky integrace dětí
národnostních menšin Sinti a Roma do společnosti. Dr. Hana také referoval na 3. Mezinárodní výroční pracovní konferenci německých, českých a polských
partnerů v oblasti ochrany dětí dne 9. listopadu 1994
ve městě Wehlen o problémech při zdravotní péči dětí
v regionu Aš.
Protože Německý svaz na ochranu dětí se musel vyrovnávat s podobnými problémy, bylo v Aši usneseno,
že bude s DKSB–OV Plauen vybudováno trvalé partnerství. Přitom nedošlo k soustředění se pouze na
spolupráci v oblasti intervence, nýbrž na preventivní
výměnu dobrých zkušeností v práci s dětmi. Jako kontaktní osoba pro Místní svaz v Plauen byla k dispozici
česká učitelka němčiny Monika Caranová z druhé základní školy v Aši. Začala aktivní fáze vzájemného poznávání. Německé děti navštívily Aš a děti z Aše byly
hosty u Německého svazu na ochranu dětí v Plauen.
Přičemž hrálo pro děti důležitou roli osvojení jazyka
sousední země. Z archivních materiálů je viditelné,
že až do roku 2003 existovala celá řada setkání dětí.
Mnohé společné dětské slavnosti dokládají, že zde byla
idea mírového a přátelského soužití naplněna životem.
Tím bylo zároveň předejito rozvoji nenávisti k cizincům
a povzbuzena idea společné Evropy. Práce Plauenského svazu na ochranu dětí se orientuje především na
preventivní projekty: denní skupina speciální pedagogiky, péče o rodinu, vzdělávání rodičů, telefon pro
děti a mládež, práce pro mládež, zážitková pedagogika a jiné. Od správy měst v Plauen a Aši byla přeshraniční činnost Svazu na ochranu dětí velmi chválena,
protože obě města spojuje partnerství. Proto bylo plánováno, že se 10. Mezinárodní výroční pracovní konference německých, českých a polských organizací na
ochranu dětí v listopadu 2001 uskuteční v Aši. Po prvních plánovaných krocích pak ale nebyla konference
starostou Aše podpořena, takže konference musela být narychlo přeložena do Seifhennersdorfu. Bohužel se nepodařilo v následujících letech v Aši vybudovat organizaci na ochranu dětí, která by byla u soudu
zapsána jako nevládní organizace a mohla disponovat
nezávislým statutem státu.
Teprve na 15. Mezinárodní výroční pracovní konferenci německých, český a polských partnerů v oblasti ochrany dětí ve dnech 9. a 10. listopadu 2007, která
se uskutečnila ve městě Plauen, bylo znovu vyjádřeno
přání nového startu stabilního partnerství s partnery
v oblasti ochrany dětí v Aši. Také zástupci správy města Plauen a Euroregionu takovouto iniciativu uvítali.
Dnes, v roce 2012, musíme konstatovat, že se bohužel žádný nový start dosud nepovedl a je nutné analyzovat důvody.
28 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
4. SPOLUPRÁCE
NA MÍSTNÍ ÚROVNI
4.7. LÖBAU, TRZCINSKO ZDROJ, DEPNO, SHODINO, LELTSCHIZY
Přeshraniční aktivity DKSB–OV Löbau jsou ovlivněny
souhrou vícerých faktorů. Založení Löbauského Místního svazu dne 6. listopadu 1991 bylo po zániku NDR
nejdříve spojováno s velkým očekáváním nového společenského začátku. Současně byla tato doba ale také
utvářena starostmi členů svazu o blaho dětí za nových
podmínek, které s sebou přinášely také nová nebezpečí. Ale pod vlivem zničujících pozdních následků katastrofy v Černobylu roku 1986, především pro děti ze
zamořeného regionu, směřovaly myšlenky na ochranu
dětí nejen na děti z Löbau, nýbrž na hledání možností, jak černobylským dětem pomoci zmírnit jejich těžký los. Pod určující iniciativou ochránců dětí z Löbau
a Zittau byla již v roce 1991 založena pracovní skupina
„Černobyl-Pomoc dětem“. Několik tisíc dětí ze zamořené oblasti kolem Leltschizy nalezlo v Horním Lužicku zotavení. Ještě dnes jsou děti zvány na prázdninové pobyty do Löbau. Současně navázal Löbauský Svaz
na ochranu dětí kontakt s křesťanským dětským domovem v Shodino/Bělorusko. Svaz dosáhl pomocí sponzorských sbírek toho, že mohou děti z dětského domova již po mnoho let přijet jednou ročně na ozdravný
pobyt do Löbau. Od počátku pomoci tak bylo pro dětský domov pomocí sbírek od obyvatelstva dosud vybráno více než 30 000 Euro.
K přeshraničním aktivitám Svazu na ochranu dětí
Löbau patří i četné transporty pomoci s humanitárním zbožím do různých zemí Východní Evropy. Mohlo
tak být pomoženo z tísnivé situace školním zařízením,
školám a nemocnicím, mimo jiné v Duleby, Leltschizy,
Buda Koscheljovu a Krasnobereshje v Bělorusku s celní hodnotou ve výši 80 000 Euro a rovněž v Alexandrovu a Zrenjaninu v srbské Vojvodině s celní hodnotou ve
výši 125 000 Euro.
DKSB–OV Löbau udržoval od roku 1994 do roku 1998
také kontakty s českým prázdninovým táborem v Srbsku – Český ráj a se slovenským prázdninovým táborem
v Krpačovo – Banská Bystrica. Byly zde organizovány
ozdravné pobyty pro děti ze sociálně slabých rodin.
Přeshraniční aktivity Löbauského Svazu na ochranu
dětí vůči Polsku se orientují na sbírky od sponzorů pro
dětské domovy. Svaz tak podporuje pomocí projektu
„Pomoc nezná hranic“ již 20 let polské dětské domovy „Promyk“ v Trzcinsko Zdroj a v Debno u Kystrzyńě.
DKSB–OV Löbau, pracuje výhradně s dobrovolnými,
neplacenými silami, jejichž principy a představy o hodnotách jsou utvářeny přátelstvím vůči dětem, dobrovolnictvím, obecnou prospěšností a nezištností. Tyto základní hodnoty jsou také základem pro úspěšnou přeshraniční činnost v oblasti ochrany dětí.
29 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
4. SPOLUPRÁCE
NA MÍSTNÍ ÚROVNI
4.8. SPOLUPRÁCE S ČESKÝMI DĚTSKÝMI SBORY PERMONÍČEK A ČMELÁČEK,
PŘEHLED VYSTOUPENÍ V SASKU
V říjnu roku 1993 navázal DKSB–LV Sasko poprvé kontakt s českým dětským sborem Permoníček v Mostě.
Jedná se o sbor s dětmi ve věku od 3–9 let, o hudebně pedagogický projekt, který sleduje hudební výchovu v raném dětském věku. Rozvinula se dlouholetá intenzivní spolupráce se saským Svazem na ochranu
dětí. Zde bylo cílem přispět k rozvoji přátelských vztahů mezi Německem a Českem a započít s ním již v raném dětském věku. Partnerství vlastně poskytlo příležitost vyměnit si zkušenosti na téma začínající hudební
výchovy již v raném věku dítěte.
Vystoupení dětských sborů v Sasku se vyvinula v pevnou tradici. Také existovalo mnoho vzájemných návštěv DKSB–LV Sasko u sborů v Česku.
Dne 13. června 2010 slavil sbor „Permoníček“ svoje 30-leté a sbor „Čmeláček“ své 15-leté působení. Na
slavností akci v divadle v Mostě byla především hodně
působivá vyjádření někdejších dětí sboru, které mají
dnes své povolání a jdou v rodinných vztazích vlastní
cestou. Zpětně se vyjádřily, že jim již v raném dětství
dala vystoupení v Německu, láskyplné přijetí u Německého svazu na ochranu dětí a výzva k hudbě na jejich
cestu životem mnoho pozitivního. Totéž potvrdili i rodiče dětí, kteří se jako doprovod dětí vždy akcí zúčastnili.
V roce 2010 pozval DKSB–KV Freiberg dětské sbory na ozdravný pobyt do svého prázdninového objektu
v Gager na ostrově Rujana. Správy lázní v Binz, Sellin,
Baabe, Göhren, Puttbus a Saßnitz zvaly děti, aby během svého prázdninového pobytu pokaždé vystoupily
na jednu hodinu na lázeňské promenádě. Správa lázní Baabe plánovala dětské slavnosti Svazu na ochranu dětí. Bohužel musel být projekt přesunut z důvodu
onemocnění dirigenta sboru na příští rok. Dětská sociální asociace spolkové země Meklenbursko-Přední Pomořansko však přislíbila podporu v dalších fázích realizace tohoto projektu.
Hostitelé dětských sborů v Sasku:
1995 Vystoupení sboru u příležitosti Světového dne dětí
u DKSB–KV v Dippoldiswalde
1996 Vystoupení sboru u příležitosti Světového dne dětí
u DKSB–OV Zittau
1997 Vystoupení sboru u příležitosti Dne hudby v Gewandthausu v Lipsku a 3-denní návštěva u DKSB–OV
Leipzig
1998 Vystoupení sboru u příležitosti Dnů ochrany dětí
Německého svazu na ochranu dětí v kostele Dreikönigskirche v Drážďanech
2000 Návštěva vedení sboru u DKSB–OV Radebeul. Příprava přípravného tábora pro sborové děti společně s dětmi z Radebeulu v Poustkách u Plzně
2001 Vystoupení sboru u příležitosti Světového dne dětí
u DKSB–OV Zittau
2001 Vystoupení sboru společně se akordeonovou skupinou Hudební školy Fröhlich (Akkordeongruppe
der Musikschule Fröhlich) v Dippoldiswalde
2002 Vystoupení sboru pro oběti povodní v Grimma na
pozvání DKSB–LV Sasko a primátora města na náměstí v Grimma bezprostředně po povodňové katastrofě
2003 Vystoupení sboru u příležitosti Dnů Saska v Sebnitz a hostování u DKSB–KV Sebnitz
2004 Vystoupení sboru v Trojzemí u příležitosti oficiálního přijetí České republiky a Republiky Polské do
Evropské Unie a pobyt u DKSB–OV Zittau
2005 Vystoupení sboru společně se akordeonovou skupinou Hudební školy Fröhlich (Akkordeongruppe
der Musikschule Fröhlich) v Dippoldiswalde, podpora vystoupení DKSB–LV Sasko
2007 Účast DKSB–LV Sasko, a DKSB–KV Střední Krušnohoří, na vánočním koncertu sborů v Mostě a porada dalších vystoupení sboru v Sasku
2009 Navázání kontaktu s DKSB–KV Freiberg, a DKSB–
LV Mecklenburg-Vorpommern, jakož i správami lázní ostrova Rujana – Binz, Sellin, Baabe,
Göhren. Pozvánky pro sbory v příštích letech.
30 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
4. SPOLUPRÁCE
NA MÍSTNÍ ÚROVNI
4.9. PŘESHRANIČNÍ POMOCNÉ AKCE PŘI POVODNÍCH
V katastrofických situacích v našich partnerských zemích se ukázal pravý charakter naší přeshraniční práce na ochranu dětí. Předseda českého Svazu na ochranu dětí v Dolním Podluží, Oldřich Liška, započal děkovný dopis německým přátelům slovy: „Pomocná ruka
dokazuje více než tisíc slov.“
Jednalo se o následující jednotlivé akce:
Bogatynia 2011
Sbírka u DKSB–LV Sasko, pro město Bogatynia, které bylo
těžce postižené povodněmi. Pomocné akce DKSB–OV
Zittau.
V pozadí všech těchto akcí stojí armáda dobrovolných
pomocníků, na jejichž angažovanost se můžeme, když
je to nutné, i nadále spoléhat.
Krakow 2001
Volání o pomoc polského generálního konzula v Lipsku z důvodu zničujících povodní v regionu kolem
Krakowa. Organizování 2 pomocných konvojů s 5 nákladními vozy prostřednictvím DKSB–LV Sasko, a jejich Místních svazů Dippoldiswalde, Lipsko, Löbau, Zittau a Plauen, společně s Arbeitersamariterbund (ASB)
Zemského svazu Sasko, jakož i se Svazem přátel dětí –
Svaz na ochranu dětí Bogatynia a s Mládežnickou organizací (SMLD) Dolni Slask – Dolní Slezsko. Vybavení škol v Lanckorona a Podegrodzie školním nábytkem
a učebními pomůckami.
Šumperk 2002
Peněžní dary a odeslání humanitární pomoci. Pomocné akce DKSB–LV Sasko společně se Svazy na ochranu dětí Radebeul a Lipsko a Německým paritním charitativním svazem (DPWV) Sasko. Svaz na ochranu dětí
Radebeul od té doby udržuje úzké kontakty s dětskou
organizací Pionýr města Šumperk.
Litoměřice 2002
Pomocná akce DKSB–LV Sasko, společně se Svazem na
ochranu dětí Hamburg.
Terezín 2002
Pomocná akce DKSB–LV Sasko společně se Svazem na
ochranu dětí Žitava.
Grimma 2003
Koncert solidarity na náměstí města Grimma, které
bylo povodněmi silně postiženo. Vystoupení českých
dětských sborů Permoníček a Čmeláček
31 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
175320
HODIN
33 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
5. MEZINÁRODNÍ
KONFERENCE
Od roku 1992 realizuje DKSB–LV Sasko každoročně
v listopadu společně se svými českými a polskými partnery konferenci. Cílem je představit výsledky jak regionální přeshraniční práce, tak také místní projekty svazů
na ochranu dětí v příhraniční oblasti a také odsouhlasit úkoly na příští rok.
Z důvodu společenského převratu v roce 1989, který
muselo stejnou měrou zvládnout jak Východní Německo,
tak i východní sousední země, navrhli zástupci organizací na ochranu dětí nové výzvy v oblasti ochrany dětí
a mládeže zvládat společně. První konference německých, českých a polských partnerů z příhraniční oblasti se uskutečnila od 12.–14. prosince 1992 ve městě
Wehlen. První společná analýza nové situace ozřejmila,
že jsou děti ve společenském transformačním procesu
vedle velkých nových šancí pro jejich rozvoj současně také vystaveny novým nebezpečím, kterým je nutné
čelit: nárůst násilí vůči dětem a mezi dětmi, nepřátelství vůči cizincům, zanedbávání dětí, dětská prostituce,
nezaměstnanost rodičů, chudoba, nenávist vůči cizincům, pravicově-radikální formy projevu, a to na německé, české a polské straně. Jednotně došli účastníci
konference k názoru klást větší důraz na preventivní práci pomocí příkladných projektů než na opatření,
která se omezují pouze na intervenci. Konvence OSN
o právech dítěte, která byla všemi partnerskými zeměmi počátkem 90. let ratifikována a tím převzata do národního práva, tvořila základnu pro budoucí společné
jednání partnerů na ochranu dětí v příhraniční oblasti.
Tato forma se mezitím výborně osvědčila. Materiály
a dokumentace z konferencí za uplynulých 20 let vykazují kontinuální přeshraniční práci v oblasti ochrany dětí, která má na zřeteli také nové kvalitativní požadavky v oblasti sociální práce až po otázky výměny
odborníků. Především svědčí naše dokumentace z konferencí o tom, že v naší základní práci jsme současně
vytvořili a stále vytváříme malý, ale důležitý přínos pro
zdárné srůstání našich zemí v jednotnou Evropu.
Konference již získaly velkou společenskou pozornost, protože u projednávaných témat k situaci dětí
byly rovněž objasňovány společenské důvody a rámcové podmínky. Tak se zdařilo spojit analytické zpracování situace dětí se zkušenostmi z praktické činnosti svazů na ochranu dětí a vypracovat návrhy řešení.
Z partnerských zemí se konferencí často zúčastnili
zástupci státních ministerstev, parlamentů, z regionálních správ a starostové a rovněž zástupci z vědeckých
zařízení a sociálních svazů.
Vedle stálých partnerů na ochranu dětí z Německa,
Česka a Polska byly do konferencí zapojeni také organizace na ochranu dětí ze Slovenské republiky a Rakouska. Vedle DKSB–LV Sasko, se v posledních letech
konference zúčastnily víc a více také jiné zemské svazy DKSB, byly to Zemské svazy Bavorsko, Brandenburg a Mecklenburg-Vorpommern. Stále více se daří
slučovat odborníky z oblasti práce s dětmi a mládeží
se zástupci z politiky, z vědeckých a kulturních odpovědných oblastí s cílem efektivní přeshraniční ochrany dětí. Také je stále lépe dosahováno toho, aby byly
do konferencí zahrnovány stejnou měrou znalosti kvalifikovaných odborníků a praktické zkušenosti z práce s dobrovolnými pomocníky. Osvědčilo se realizovat
dvoudenní konference, protože tím vznikla možnost
využít večer po 1. dni konference k informačním hovorům účastníků.
Dokumentace, která je k dispozici z 20-ti konferencí,
obsahuje více než 1000 stran.
34 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
5. MEZINÁRODNÍ
KONFERENCE
PŘEHLED MEZINÁRODNÍCH VÝROČNÍCH PRACOVNÍCH KONFERENCÍ
1. Konference
12.–14. 12. 1992
Hostitel:
DKSB–LV Sasko
Místo:
město Wehlen/Saské Švýcarsko
Hlavní témata:
Analýza situace dětí ve společenském transformačním procesu po roce 1989, Závěrečné ustanovení ke spolupráci v oblasti ochrany dětí
v příhraničním území (Sasko, Polsko, Česko).
2. Konference
10.–12. 11. 1993
Hostitel:
Centrum na ochranu dětí Praha
a Okresní úřad Most
Místo:
Most
Hlavní témata:
Zdravotní rizika pro děti v transformačním procesu a úkoly zdravotnictví i organizací na
ochranu dětí.
Spolupráce s mezinárodními organizacemi, „European
Forum for Child Welfare“ (EFCW) v Bruselu, „International Forum for Child Welfare“ (IFCW) v Ženevě. Spolupráce s Paritním charitativním sdružením (DPWV)
v oblasti přeshraniční práce.
6. Konference
7. Konference
3. Konference
09.–11. 12. 1994
22.–23. 11. 1997
Hostitel:
DKSB–LV Sasko
Místo:
Žitava
Hlavní témata:
Zprávy o budování dalších partnerství v oblasti přeshraniční ochrany dětí, Analýzy problémů v oblasti dětí a mládeže zástupci státních ministerstev z Prahy, Varšavy a Drážďan a přínos organizací
na ochranu dětí při řešení úkolů.
05.–06. 12. 1998
Hostitel:
DKSB–LV Sasko
Místo:
město Wehlen/Saské Švýcarsko
Hlavní témata:
Analýza rizik pro děti v Německu,
Polsku a Česku a stanovení úkolů partnerů při zapojení Spolkového svazu Německého svazu na ochranu
dětí, dětských klinik v Praze-Motole a Aši, jakož i českých a polských úřadů pro mládež.
Hostitel:
Euroregion Krušnohoří / Erzgebirge
Místo:
Svinčice, okres Most
Hlavní témata:
Prohloubení vztahů mezi Německem
a jeho východními sousedními zeměmi a přínos organizací na ochranu dětí při budování „Evropského domu“.
Zprávy o výsledcích přeshraniční partnerské práce
u regionálních a místních partnerů v oblasti ochrany
dětí.
4. Konference
8. Konference
24.–25. 11. 1995
Hostitel:
DKSB–LV Sasko
Místo:
město Wehlen/Saské Švýcarsko
Hlavní témata:
Zprávy o zkušenostech s přeshraniční činností místních svazů. Role občanské angažovanosti a získávání členů v oblasti ochrany dětí.
5. Konference
22.–23. 11. 1996
Hostitel:
DKSB–LV Sasko
Místo:
město Wehlen / Saské Švýcarsko
Hlavní témata:
Úkoly v oblasti ochrany dětí při přípravě vstupu Polska a Česka do Evropské Unie.
13. 11. 1999
Hostitel:
Polský výbor pro práva dítěte
Místo:
Zgorzelec
Hlavní témata:
Nové požadavky na přeshraniční
práci při ochraně dětí za přijetí organizací na ochranu dětí Slovenské republiky do naší partnerské práce.
Podpora naší činnosti ze strany „Paritního Zemského
svazu Sasko“ Podpora polského Výboru pro práva dítěte ze strany úřadu Vojvodství Wroclaw.
35 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
5. MEZINÁRODNÍ
KONFERENCE
9. Konference
11.–12. 11. 2000
13. Konference 18.–19. 11. 2005
Hostitel:
Místo:
Hlavní témata:
DKSB–LV Sasko
Breitenbrunn/Krušné hory
Výchova bez násilí ve sjednocené
Evropě.
Otázky realizace Konvence OSN o právech dítěte. Přijetí Svazu na ochranu dětí Rakousko do naší partnerské práce.
Hostitel:
Polský Výbor pro práva dítěte,
region Jelenia Gora
Místo:
Jelenia Gora
Hlavní témata:
Ke stavu realizace Konvence OSN
o právech dítěte v partnerských zemích. Zprávy o zkušenostech z ministerstev, zastřešujících svazů a organizací na ochranu dětí a závěrečná ustanovení, především v oblasti práva dítěte na výchovu bez násilí.
10. Konference 24.–25. 11. 2001
Hostitel:
DKSB–LV Sasko
Místo:
Seifhennersdorf
Hlavní témata:
Bilance 10 let přeshraniční práce
na ochranu dětí. Zprávy o zkušenostech místních kooperačních partnerů. Zodpovědnost zemí při podpoře
svých regionálních a místních organizací na ochranu
dětí při zřízení „Evropského dětského pokoje“.
V roce 2002 se z důvodu jiných úkolů v době povodní
žádná konference neuskutečnila.
14. Konference 10.–11. 11. 2006
Hostitel:
Dobrovolnické centrum, o. s.,
se sídlem v Ústí nad Labem
Místo:
Ústí nad Labem
Hlavní témata:
Realizace principu „Učit se jeden od
druhého“ Program vzdělávání rodičů Německého svazu na ochranu dětí Silní rodiče – Silné děti®, a zájem
Dobrovolnického centra v Ústí nad Labem implementovat program také v Česku. Český program pomoci mládeži KOMPAS® a zájem saského Svazu na ochranu dětí
testovat program v Sasku.
11. Konference 07.–08. 11. 2003
Hostitel:
Euroregion Krušnohoří / Erzgebirge
Místo:
Svinčice, okres Most
Hlavní témata:
Právní základna na ochranu dětí
a mládeže a role nevládních neziskových organizací
(NNO) z pohledu vstupu České republiky do EU. Nové
úpravy v Polsku pro státní instituce a sociální organizace při realizaci Konvence OSN o právech dítěte.
12. Konference 12.–13. 11. 2004
Hostitel:
Místo:
DKSB–LV Sasko
Mezinárodní komunitní centrum
St. Marienthal, Ostritz
Hlavní témata:
Situační analýza a úkoly při potlačování extremismu, antisemitismu a nenávisti vůči cizincům. Zprávy o zkušenostech z místní přeshraniční práce v oblasti ochrany dětí.
15. Konference 09.–10. 11. 2007
Hostitel:
DKSB–LV Sasko
Místo:
Plauen/Vogtland
Hlavní témata:
Zpráva o zkušenostech ke stavu realizace Konvence OSN o právech dítěte v Sasku.
První výsledky evaluace při zavedení programu vzdělávání rodičů Silní rodiče – Silné děti® v regionu Ústí
nad Labem a organizování vědeckého doprovodu projektu prostřednictvím Univerzity v Ústí nad Labem.
První výsledky při zavádění českého programu pomoci
mládeži KOMPAS® u vybraných místních svazů saského Svazu na ochranu dětí.
36 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
5. MEZINÁRODNÍ
KONFERENCE
16. Konference 07.–08. 11. 2008
Hostitel:
Polský výbor pro práva dítěte,
region Jelenia Gora
Místo:
Jelenia Gora
Hlavní témata:
Násilí vůči dětem v rodině a násilí mezi věkovými vrstevníky ve škole – zjištění stavu
v Polsku. Násilí vůči dětem v Německu, důvody a závěry. Zprávy o zkušenostech ze svazů na ochranu dětí
k zacházení s projevy násilí.
ření sociálního postoje a jeho význam pro trh práce.
Dobrovolná činnosti v Německu – organizační formy,
právní základna, společenský význam a rozšíření v Německém svazu na ochranu dětí, Zemský svaz Sasko.
Situace Dobrovolnické činnosti a služby v České republice, právní základna a organizační formy v regionu
Ústí nad Labem.
20. Konference 08.–09. 11. 2012
Hostitel:
17. Konference 06. 11. 2009
Hostitel:
Dobrovolnické centrum, o. s.,
se sídlem v Ústí nad Labem
Místo:
Krásná Lípa
Hlavní témata:
Důvody a vývoj výsledků německočesko-polské spolupráce, význam a vize – zjištění stavu. Patologické projevy u dospívající generace v Česku a požadavky na sociální rehabilitaci dětí. Zkušenosti z budování a funkce sítí v Německu.
Dobrovolnické centrum, o. s.,
se sídlem v Ústí nad Labem
Místo:
Ústí nad Labem
Hlavní témata:
20 let přeshraniční ochrany dětí –
Vývoj úspěšné partnerské práce mezi německými, českými a polskými organizacemi na ochranu dětí v příhraniční oblasti. Resumé a výhled do budoucnosti.
18. Konference 05. 11. 2010
Hostitel:
DKSB–LV Sasko
Místo:
Drážďany
Hlavní témata:
2010 – Evropský rok proti chudobě
a sociálnímu vyčlenění – a situace dětí. Chudoba dětí
jako masový fenomén prosperujících společností ve
Střední Evropě Chudoba dětí a její patologické formy
projevů. Preventivní podněty pro potírání dětské chudoby, příklady z činnosti partnerských organizací z Německa, Česka, Polska a Rakouska.
19. Konference 04. 11. 2011
Hostitel:
Polský výbor pro práva dítěte,
region Jelenia Gora
Místo:
Jelenia Gora
Hlavní témata:
Evropský rok dobrovolnictví 2011 –
zjištění stavu. Role dobrovolnictví v Polsku při vytvá-
37 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
10519200
MINUT
6. SOUHRN
A VÝHLED
DO BUDOUCNA
20-letá kooperace německých, českých a polských
partnerských organizací v oblasti ochrany dětí sleduje náš společný cíl – realizaci Konvence OSN o právech dítěte. Spolupráce s členskými zeměmi Evropské
Unie na stále větším množství společenských oblastí
vyžaduje objektivně také silnější orientaci na přeshraniční otázky o sociální situaci dětí a jejich rodin. Naše
doba je, přes současnou finanční krizi, utvářena rozvo-
jem směrem k jednotné Evropě, rostoucím hospodářským propojením našich zemí, velkými pokroky ve vědecké a kulturní spolupráci. Bohužel, ale musíme také
konstatovat, že se široké masy tohoto pokroku neúčastní. Jsou to především sociálně slabé rodiny s dětmi a samoživitelky. O to důležitější je, aby projevy násilí, zanedbávání a zpustnutí dětí v našich zemích byly
pojmenovány a byla anylazována jejich souvislost s nezaměstnaností, chudobou, ztrátou hodnot a nedostatku vzdělání. Přeshraničními projekty a iniciativami
odvedly v uplynulých letech partnerské organizace
v oblasti ochrany dětí kus práce. Ve všech projektech stála vedle sociálně-pedagogických úkolů rovněžmyšlenka mírového a přátelského soužití s dětmi
sousední země – preventivní práce proti výskytu násilí a nenávisti vůči cizincům. Vidíme naši přeshraniční
práci na ochranu dětí i nadále jako důležitý příspěvek
pro srůstání zemí v srdci Evropy. Nebudeme odpočí-
vat na vzniklých kontaktech. Další spolupráce zcela závisí na tom, jak vážně budeme i v budoucnu usilovat
o přátelské kontakty. Kdo bezstarostně zachází s historickým zápasem o přátelské soužití, ten se vystavuje
nebezpečí, že vztahy vychladnou. Můžeme se při našich snahách odvolávat na důležité politické dokumenty a žádat podporu.
V prosinci 2009 se usnesla Rada Evropy pro časové
období do roku 2014 na „Stockholmském programu“.
Ten předpokládá stavět práva dětí více do centra pozornosti evropské politiky než dosud. Program se úzce
orientuje na Konvenci OSN o právech dítěte. Jedná
se o zabezpečení blaha dítěte, o ochranu dítěte a respektování jeho práv. Ve „Stockholmském programu“
je zdůrazňováno, že děti jsou součástí charty základních práv EU, jak bylo stanoveno v Lisabonské smlouvě. Nakonec nás v našich snahách také posilují vedoucí
politici Německa, Česka a Polska. Tak došli dne 21. 6.
2011 německý spolkový prezident a polský ministerský
předseda k nové dalekosáhlé dohodě, podstatně zlepšit
nabídky přeshraniční spolupráce mládeže obou zemí
a pro toto vytvořit potřebné podmínky. Utvrzena byla
tato dohoda tím, že nový německý spolkový prezident
Joachim Gauck v roce 2012 vykonal svoji první cestu do Polska. Můžeme tak konstatovat, že historické
pokleknutí spolkového kancléře Willyho Brandta dne
7. prosince 1970 u památníku Varšavského gheta zahájila období smiřování, které dnes více než kdy jindy
nese své ovoce. Také vize Václava Havla, že se smíření Čechů s jejich německými sousedy zdaří, se potvrdila. Český ministr zahraničí kníže Karel Schwarzen-
40 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
berg a německý ministr zahraničí Guido Westerwelle
tak dne 6. března 2012 stanovili u příležitosti 20-leté
existence sousedské smlouvy důležité směry dalšího
zlepšování kontaktů mezi mládeží Německa a Česka.
Zvláštní význam má pro naši přeshraniční činnost na
ochranu dětí skutečnost, že Spolková země Sasko v letech po převratu speciálně s Českem a Dolním Slezskem soustavně prohlubovala spolupráci. Tak byla již
v roce 1992 uzavřena kooperační dohoda mezi ministerskými prezidenty obou zemí a mohlo tak být v aktuální smlouvě ustanoveno, že Sasko zřídí pro další zintenzivnění spolupráce samostatné kontaktní kanceláře
v Praze a Wroclawi. To se mezitím stalo. Saská státní ministryně Dipl. Päd. Stefanie Rehm, M.A., která je
nyní vedoucí Kontaktní kanceláře Svobodného státu
Sasko v Praze, přislíbila svoji účast na 20. Mezinárodní výroční pracovní konferenci partnerů na ochranu
dětí ve dnech 8. a 9. listopadu 2012 v Ústí nad Labem.
Vidíme zde vysoké ohodnocení naší práce a doufáme
v další impulsy pro spolupráci německých, českých
a polských partnerů na ochranu dětí. Potěšující je také
Přeshraniční soužití mládeže se stále více ukazuje
jako stavební kámen pro srůstání zemí Evropy. Českoněmecký fond budoucnosti podpořil v posledních letech
více než 6000 dobrovolných iniciativ. Také naše přeshraniční projekty v oblasti ochrany dětí byly Fondem
podpořeny. Pro další kvalitativní vývoj přeshraničních
projektů na místní a regionální úrovni je prospěšné,
pokud organizace na ochranu dětí nespolupracují pouze na místní a regionální úrovni, nýbrž také ještě úžeji
spolupracují na úrovni národní a evropské a již existující kontakty se v příštích letech rozvinou.
vzrůstající hodnocení práce partnerů na ochranu dětí
ze strany německo-polských a německo-českých mládežnických organizací. Tyto instituce by mohly v budoucnosti podstatně přispět při zevšeobecňování získaných zkušeností z příhraniční spolupráce partnerů na
ochranu dětí na příslušnou národní úroveň.
41 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
OBSAH
1
— Výchozí politická situace
2
— Start 1992
3
— Spolupráce na regionální úrovni
4
— Spolupráce na místní úrovni
5
— Mezinárodní výroční pracovní
konference
6
— Souhrn a výhled do budoucna
Vysvětlení zkratek:
DKSB
Deutscher Kinderschutzbund (Německý
svaz na ochranu dětí)
–BV
Bundesverband (Spolkový svaz)
–LV
Landesverband (Zemský svaz)
–KV
Kreisverband (Okresní svaz)
–OV
Ortsverband (Místní svaz)
e.V.
eingetragener Verein (zapsaný svaz)
DPWV
Deutscher Paritätischer Wohlfahrtsverband
(Německé paritní charitativní sdružení)
IBZ
Internationales Begegnungszentrum (Mezi
národní komunitní centrum)
FOD
Fond ohrožených dětí
DCUL
Dobrovolnické centrum Ústí nad Labem
KOMPAS KOMunikace, PArtnerství, Spolupráce
KOPD
Komitet Ochrony Praw Dciecka (Výbor pro
práva dítěte hlavního polského svazu ve
Varšavě)
TKOPD
Terenowy Komitet Praw Dciecka, výbor pro
práva dítěte na úrovni regionů v Polsku
EJF
Evangelické podpůrné sdružení pro děti
a mládež
NGO
Non Gouvernmental Organization (nevládní
organizace)
NDR
Německá demokratická republika
ASB
Arbeitersamariterbund (samaritánský pra
covní svaz)
42 — KRONIKA 20 LET SPOLUPRÁCE V OBLASTI OCHRANY DĚTÍ
CHRONIK
20 JAHRE
ZUSAMMENARBEIT
AUF DEM GEBIET DES
KINDERSCHUTZES
BEISPIELE ERFOLGREICHER GRENZÜBERGREIFENDER PRAXIS
ZUM AUTOR DER CHRONIK
DER TEXT IST VORN AUTOR IN DEUTSCH VERFASST UND IN DIE TSCHECHISCHE UND POLNISCHE SPRACHE UBERSETZT
Dr. Heinz Zschache war war Gründungsmitglied des ersten Kinderschutzbundes in den neuen Bundesländem im April
1990. Bis 1992 war er Vorsitzender des sächsischen DKSB Landesverbandes. Anschließend war er bis zu seinem Eintritt
in den Ruhestand 2008 Geschaftsführer dieses Verbandes. Von 2008 bis 2010 arbeitete er ehrenamtlich im Bundesverband des Deutschen Kinderschutzbundes am Aufbau von Kontakten zu europäischen Kinderschutzorganisationen.
Er istlangjähriges Ehrenmitglied des DKSB Landesverbandes Sachsen, wurde 2008 zum Ehrenmitglied des Bundesverbandesdes Deutschen Kinderschutzbundes ernannt und 2010 wurde lhm die Ehrenmitgliedschaft des Polnischen
Komitees für Kinderrechte in Jelenia Gora verliehen.
VORWORT DES
MINISTERPRÄSIDENTEN
MINISTERPRÄSIDENT DES FREISTAATES SACHSEN
STANISLAW TILLICH
Liebe Leserinnen und Leser,
die vorliegende Chronik „20 Jahre gemeinsam – gewaltfreie Erziehung von
Kindern“ dokumentiert die langjährige Zusammenarbeit polnischer, tschechischer und sächsischer freigemeinnütziger Institutionen bzw. Verbände,
die auf dem Gebiet des Kinderschutzes tätig sind.
Die Sächsische Staatsregierung setzt sich seit Jahren für den Ausbau des
Kinderschutzes ein. Insbesondere im Sächsischen Handlungskonzept für präventiven Kinderschutz findet sich eine breite Palette von Maßnahmen zur Unterstützung der Landkreise, Städte, Vereine und Familien auf dem Gebiet des
Kinderschutzes. Auch der Bundesgesetzgeber hat auf die tragischen Fälle
von Kindesmisshandlungen und Kindstötungen mit Ergänzungen im Kinderund Jugendhilfegesetz reagiert.
Parallel dazu entstanden in Deutschland in den letzten Jahren auf unterschiedlichen Ebenen zahlreiche Initiativen zum Ausbau des Kinderschutzes
und der Hilfen in den frühen Lebensphasen, so auch in Sachsen. Durch das
Sächsische Handlungskonzept wurde der Kinderschutz bei uns spürbar gestärkt. Eine enge Verknüpfung des Themas Kinderschutz mit den frühen
Hilfen verdeutlicht, dass es neben den Akteuren in der Kinder- und Jugendhilfe zahlreicher weiterer Partner bedarf, die in entsprechenden Netzwerken
agieren müssen.
Ziel ist es, immer mehr Partner aus verschiedenen Professionen und Einrichtungen vor Ort zu vernetzen. Zudem erfolgt gezielt eine fachliche Qualifizierung in der Kinderschutzarbeit. Die Sächsische Staatsregierung wird
gemeinsam mit den Kommunen und den freien Trägern daran arbeiten, diese
Maßnahmen weiter voranzutreiben.
Dem Deutschen Kinderschutzbund, Landesverband Sachsen, und seinen
polnischen und tschechischen Partnern ist es gelungen, die Kinderschutzarbeit grenzübergreifend erfolgreich zu etablieren. Ein solches Engagement
über alle Grenzen hinweg verdient hohen Respekt und Anerkennung. Allen
Beteiligten wünsche ich viel Kraft bei dieser Aufgabe, denn ein gesundes
und unbeschwertes Aufwachsen aller Kinder in einem sicheren Umfeld liegt
uns allen am Herzen.
Stanislaw Tillich
Ministerpräsident des Freistaates Sachsen
3 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
VORWORT
TSCHECHIEN
MGR. LENKA ČERNÁ, FREIWILLIGENZENTREN, O. S.
In den Händen halten Sie eine Chronik, die die Entwicklung einer 20-jährigen
Zusammenarbeit zwischen tschechischen, polnischen und deutschen Organisationen beschreibt und die Hauptakteure dieser langjährigen Kooperation
benennt. Das andauernde Interesse der Pioniere und auch der gegenwärtigen Partner und die Beharrlichkeit, besonders der deutschen Seite, diese
Partnerschaft aufrechtzuhalten, ermöglichen unser Jubiläumstreffen, dieses
Mal auf der tschechischen Seite in Ústí nad Labem im November 2012.
In den Jahren unserer Zusammenarbeit lernten wir uns gegenseitig zu
tolerieren, positive Zugänge zu schätzen und zuzuhören. Für keinen der
Partner ist es einfach, seine Vorstellungen und Erwartungen den Interessen
und Möglichkeiten einer zweiten oder gar dritten Seite anzupassen. Diese
Chronik ist ein Beweis dafür, dass es geht.
Die Offenheit und Liebe zu den Menschen, die Bereitschaft, sich mit der
gemeinsamen Geschichte und auch der sich veräuderunden Gegenwart auseinander zu setzen, die Zuverlässigkeit und die uns immer wieder in Versuchung führende Ungeduld waren, sind, und ich hoffe, dass sie es auch
bleiben, eine gute Basis für einen Austausch von Ideen, Innovationen und
Programmen, die auf ein so bedeutsames Gebiet orientiert sind, wie es die
gewaltfreie Erziehung von Kindern ist.
Ich bedanke mich bei den Kollegen aus Polen und Deutschland für den
gemeinsamen Arbeits- und Lebensweg und hoffe, dass wir auch weiterhin
gemeinsam zu einer freundschaftlichen Atmosphäre zwischen den Nachbarn
inmitten Europas beitragen werden.
Mgr. Lenka Černá
Vorsitzende des Rates des Verbandes
von Freiwilligenzentren, o. s.
4 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
VORWORT
DEUTSCHLAND
HEINZ HILGERS, PRÄSIDENT DES DEUTSCHEN KINDERSCHUTZBUNDES
„20 Jahre gemeinsam – die gewaltfreie Erziehung von Kindern“ ist das Thema der internationalen Kinderschutzkonferenz 2012 – einer Jubiläumsveranstaltung des Freiwilligenzentrums in Ústí nad Labem (Tschechische Republik), des Deutschen Kinderschutzbundes Landesverband Sachsen e.V.,
sowie des Komitees für Kinderrechte der Region Jelenia Gora (Republik
Polen). Gleichzeitig ist es der Titel dieser Chronik, welche die langjährige
grenzüberschreitende Zusammenarbeit der drei genannten Partnerverbände
dokumentiert.
Kontakte zwischen jungen Menschen und ihren Familien, zwischen Institutionen und Verbänden aller drei genannten Länder basieren auf gemeinsamen Zielen und Interessen von Menschen, die sich insbesondere dem Wohl
von Kindern, Jugendlichen und deren Familien verpflichtet fühlen. Gemeinsame Ziele – hier insbesondere die Umsetzung der UN-Kinderrechtskonvention – führten vor nunmehr 20 Jahren zu einer sich immer intensiver
gestaltenden internationalen Zusammenarbeit zwischen den drei Kinderschutzorganisationen in Sachsen, in der Region Ústí und in Niederschlesien.
Ebenfalls seit 20 Jahren werden auf den internationalen Tagungen Erfahrungen und Problemlagen in den Ländern ausgetauscht und Lösungsansätze
sowie praktische Projektideen besprochen. Dabei verband und verbindet die
drei Organisationen das gemeinsame Interesse, die Lebenslagen von Kindern
in ihren Ländern zu verbessern sowie Benachteiligungen abzubauen. Hier
gibt es in allen drei Ländern noch viel zu tun. Im Fokus der Organisationen
steht dabei besonders das Thema der gewaltfreien Erziehung von Kindern,
das sich gewissermaßen wie ein roter Faden durch die langjährige Zusammenarbeit zieht.
Diese gilt es mit der vorliegenden Chronik zu würdigen. Die Leistungen in
der grenzübergreifenden Arbeit und der bisherige Austausch sind wert zu
schätzen und in den kommenden Jahren produktiv fortzusetzen, um in unseren Ländern die Entwicklungschancen von Kindern weiter zu verbessern.
Heinz Hilgers
Präsident des Deutschen Kinderschutzbundes
5 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
VORWORT
POLEN
MIROSŁAWA KĄTNA, VORSTANDSVORSITZENDE DES LANDESKOMITEES
ZUM SCHUTZ DER KINDERRECHTE
Jedes Jubiläum ist Anlass, über die Vergangenheit zu reflektieren und Zukunftspläne zu schmieden. Die 20. Internationale Jubiläums-Konferenz und
das Erscheinen der Chronik sind eine gute Gelegenheit, um allen Initiatoren
und Organisatoren großen Dank und große Anerkennung auszusprechen.
Die Initiative zu einer engen Zusammenarbeit, die vor Jahren deutsche,
tschechische und polnische gemeinnützige Organisationen ergriffen haben,
hat sich als sehr gelungen erwiesen und die Tätigkeit für die Kinder und
Familien immens bereichert.
Die Erfahrungen unserer Organisation, des Komitees zum Schutz der Kinderrechte (KOPD) und die Leistungen unserer Freunde, der Vertreter der
Organisationen aus Deutschland und Tschechien, haben vielfach bewiesen,
dass wir unverzichtbar sind in der Hilfe für Familien und Kinder und auch
bei der Durchsetzung der Kinderrechte.
Dass wir uns gegenseitig kennen lernen und inspirieren durften, aber auch
anfreunden konnten, hat zweifellos die Qualität unserer täglichen Arbeit
verbessert. Trotz der Spezifik der Probleme, auf die wir in unseren Ländern
treffen und auch der jeweils unterschiedlichen Rechtsgrundlagen, haben wir
viel Gemeinsames, insbesondere die Bereitschaft, uns zum Wohle anderer zu
engagieren, vor allem, für die Schwächsten da zu sein, die Fähigkeit, partnerschaftlich zusammenzuarbeiten und mutig neuen Herausforderungen zu
begegnen.
Für das alles herzlichen Dank, hauptsächlich den Kollegen des KOPD in
Jelenia Góra als auch unseren Freunden aus Deutschland und Tschechien.
Ich bin überzeugt davon, dass unsere herzliche und kluge Zusammenarbeit
weiter bestehen wird.
Mirosława Kątna
Vorstandsvorsitzende des Landeskomitees zum Schutz der Kinderrechte
6 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
20
JAHRE
1. DIE POLITISCHE
AUSGANGSSITUATION
Will man die 20-jährige Zusammenarbeit des Sächsischen Kinderschutzbundes mit seinen Partnerorganisationen in Tschechien und Polen verstehen, so kommt
man nicht umhin, sich mit den geschichtlichen Hintergründen zu beschäftigen. Der Wunsch einer dauerhaften Zusammenarbeit beruhte auf der Erkenntnis, dass
sich die historischen Ereignisse des 2. Weltkrieges niemals wiederholen dürfen und besonders die Erziehung
der jungen Generation darauf gerichtet sein muss, anstelle der alten Ressentiments und Feindbilder dauerhafte gutnachbarschaftliche Beziehungen zu pflegen.
Hinzu kommt, dass Ostdeutsche, Tschechen und Polen
bis 1989 ähnlich eingeschränkten Lebensbedingungen
und politischen Restriktionen unterlagen und nach der
Überwindung der kommunistischen Diktaturen auf der
Basis einer freiheitlich-demokratischen Grundordnung
ein völlig neues Miteinander möglich wurde – ohne
staatliche Bevormundung und frei von ideologischen
Zwängen.
Der Wunsch vieler Menschen in unseren drei Ländern nach einem gutnachbarschaftlichen und freundschaftlichen Miteinander bestand jedoch schon lange
vor der politischen Wende 1989. Urlaubs- und Einkaufstourismus, wirtschaftlicher und kultureller Austausch hatten auch zu persönlichen bzw. familiären
Kontakten und Freundschaften geführt, die nicht selten
von dem Bewusstsein getragen waren, in einem nach
Westen abgeschotteten System in der privaten Nische
zusammenzustehen.
Dies zeigte sich ganz besonders auch 1968 während
der Zeit des „Prager Frühlings“, wo sich in der damaligen Tschechoslowakei eine breite gesellschaftliche Reformbewegung hin zu einem „Sozialismus mit menschlichem Antlitz“ entwickelt hatte. Die Euphorie in der
Bevölkerung hatte damals auch viele Ostdeutsche in
ihren Bann gezogen und eine Welle von Sympathiebekundungen ausgelöst. Die brutale Niederschlagung der
Reformbewegung führte nicht nur zur Verfolgung von
Tschechen, sondern auch zu einer Welle von Verhaftungen und Verurteilungen von DDR-Bürgern wegen
staatsfeindlicher Hetze; für Vergehen, die oft nur darin
bestanden, dass man seinen tschechischen Freunden
Sympathie bekundet hatte.
Die Sympathie gegenüber den Menschen in Polen beruhte vor allem auf deren Mut, mit der Kraft der unabhängigen Gewerkschaft „Solidarność“ bessere menschliche Lebensbedingungen und politische Freiheiten zu
erzwingen. Hier wurden Sympathisanten in der DDR
als Staatsfeinde verdächtigt und ihnen u.a. berufliche
Konsequenzen angedroht.
Im Unterschied zu heute war die Zusammenarbeit
vor der Wende aber staatlich verordnet und hatte eher
den Charakter von Funktionärstreffen. Private Kontakte wurden dagegen zuweilen beargwöhnt. Symptomatisch war z.B. die Reaktion auf das Erstarken der
Solidarność-Bewegung. Man schreckte nicht davor zurück, sich des reichhaltigen Potentials von antipolnischen Vorurteilen zu bedienen. So wurden die Streiks
als Arbeitsunlust definiert, in der DDR einkaufende Polen als Sündenböcke für die schlechte Versorgungslage
in der DDR gebrandmarkt.
Nicht unerwähnt bleiben darf, dass der verheißungsvolle und für alle drei Länder chancenreiche Neubeginn
in den deutsch-polnischen und deutsch-tschechischen
Beziehungen auch mit einigen Risiken behaftet war.
Durch die offenen Grenzen und das Wohlstandgefälle entwickelten sich Grenzkriminalität, Prostitution,
Fremdenfeindlichkeit, Gewalt und nationalistisches Gedankengut. Auch Kinder und Jugendliche waren davon
betroffen.
Die Initiatoren der grenzübergreifenden Zusammenarbeit folgten der Maxime: Nicht die Defizite beklagen,
sondern mit gutem Beispiel bei der Bewältigung der
Aufgaben vorangehen.
8 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
Wenn wir die Frage stellen, welches die Gründe sind,
dass wir heute auf eine 20-jährige grenzübergreifende
Zusammenarbeit auf dem Gebiet des Kinderschutzes
zurückblicken können, so gibt es eine einfache Antwort. Die Initiative ging nach der politischen Wende
von jenen Personen aus, die das Miteinander zwischen
unseren Ländern als eine große Chance und als Geschenk der Geschichte erkannt hatten, die die Überwindung von historischen Belastungen und die einzigartige Möglichkeit des Aufbaus von gemeinsamen
Kinder- und Jugendprojekten zu ihrer ganz persönlichen Aufgabe gemacht haben.
Die Initiatoren für die grenzübergreifende Arbeit fühlten sich solchen Grundprinzipien und Wertevorstellungen verpflichtet wie Kinderfreundlichkeit, Ehrenamtlichkeit, Gemeinnützigkeit und Uneigennützigkeit. Hier
trafen Personen zusammen, deren „Größe“ nicht auf
einer Funktion beruhte, sondern auf einem humanistischen Fundament, ganz gleich, ob dieses christlich oder
weltlich geprägt war.
Zudem hielt man Ausschau nach Verbündeten, mit
denen man sich identifizieren konnte, denen man vertraute und bei denen man sich beim Aufbau der grenzübergreifenden Projekte Rat holen konnte. Stellvertretend für viele seien hier genannt: Der Chefarzt der
Zittauer Kinderklinik, Dr. Gruner, der seine Räumlichkeiten für die Initiativgruppe zur Verfügung stellte und
fachlich jederzeit Unterstützung gab. Da war der bekannte Prager Kinderarzt, Prof. Jiří Dunovský, der es
sich trotz seiner hohen beruflichen Belastung als Chef
der Kinderklinik in Prag – Motol nicht nehmen ließ, die
sächsischen Kinderschutzinitiatoren mehrfach einzuladen und auch selbst zur 1. Jahreskonferenz 1992 in
Stadt Wehlen teilzunehmen. Da war die Abteilungsleiterin Elsbieta Karnafel aus der Präsidialkanzlei in Warschau, die zu uns kam und in verblüffender Offenheit
die polnische Situation auf dem Gebiet des Kinderschut-
zes darlegte. Und da waren Vertreter des sächsischen
Sozialministeriums, die unsere Arbeit für sehr wichtig
hielten und uns ihre Unterstützung zusicherten. Auch
der Dachverband des sächsischen Kinderschutzbundes,
der Paritätische Wohlfahrtsverband, insbesondere der
Vorsitzende des Sächsischen Verbandes, Peter Schindzielorz, unterstützte unsere Arbeit nach besten Kräften.
Schließlich hatten wir in unserem Bundesgeschäftsführer, Walter Wilken, einen politisch weitsichtigen Partner. Er hatte die große Chance begriffen, die die neue
Zeit für ein friedliches Europa bereit hielt. Sein Credo
lautete „Nicht Defizite beklagen, sondern beispielhaft
vorangehen“. Und schließlich sollen auch Oldřich Liška,
der Gründer des 1. tschechischen Kinderschutzbundes,
und Ingeborga Unger-Gruszka, die polnische Initiatorin, genannt werden, die sich von Anfang an für die
grenzübergreifende Kinderschutzarbeit engagierten.
Beide verkörpern in ihrer Person all jene menschlichen
Werte, von denen die Arbeitsgruppe im Dreiländereck
heute getragen wird.
9 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
240
MONATE
2. DER START 1992
Die ersten grenzübergreifenden Treffen im Dreiländereck Zittau-Bogatynia-Dolní Podluží zeigten:
Dem gegenwärtigen Gewaltpotential auf deutscher,
polnischer und tschechischer Seite, wie auch immer
motiviert, steht eine breite Front von humanistisch denkenden, friedfertigen Menschen gegenüber, die aber die
Möglichkeit der politischen Artikulation erhalten müssen. Dieses Ziel stellte sich die neu gegründete Arbeitsgruppe, die sich aus Vertretern aus allen Gesellschaftsschichten zusammengefunden hatte. Man erkannte,
dass die Überwindung der aus den sozialen Problemen
resultierenden Gewaltbereitschaft von Kindern und Jugendlichen im grenznahen Raum angesichts der offenen Grenzen nicht nur als internes Problem jedes Landes betrachtet werden kann.
Vor dem Hintergrund fremdenfeindlicher, extremistischer Anschläge wie z.B. in Hoyerswerda und der Anschläge rechtsradikaler Schläger auf Tschernobylkinder in Zittau einigten sich die deutschen, tschechischen
und polnischen Kinderschutzpartner auf folgende Aufgabenfelder der Zusammenarbeit:
1. Beim Prozess des Zusammenwachsens der Länder
im Herzen Europas wollen die Partner länderübergreifend einen Beitrag leisten.
2. Der von deutscher, tschechischer und polnischer
Seite gewünschten Intensivierung des Gedankenaustausches zu Kinderschutzfragen soll Rechnung
getragen werden.
3. Die langjährigen Erfahrungen des Deutschen Kinderschutzbundes (gegründet 1953) sollen als Beratungsleistungen in die Zusammenarbeit einfließen.
4. Es ist notwendig, die neuartigen Problemfelder
der Kinderschutzarbeit (nach Öffnung bzw. Transparenz der Grenzen) wie z.B. Drogenmissbrauch,
Kinderpornografie, Gewalt, Ausländerhass u.a. zu
analysieren.
5. Die sozio-kulturelle Arbeit, wie Kinderfeste, kulturelle Höhepunkte u.a. sind als wichtige Präventionsmöglichkeiten zu fördern.
6. Erfahrungsberichte und Konzeptionen zur Lösung
der Probleme unter Einbeziehung einer breiten Öffentlichkeit sollen einen Beitrag zur Politikberatung
leisten.
7. Die Zusammenarbeit mit anderen Verbänden, die
sich dieser Thematik zugewendet haben, ist zu
fördern.
So bildete sich 1992 im Dreiländereck die erste grenzübergreifende Arbeitsgruppe, die ausschließlich aus
Ehrenamtlichen aus Zittau, Bogatynia, Varnsdorf, und
Dolní Podluží bestand. Unter der maßgeblichen Leitung
des damaligen Vorsitzenden des DKSB OV Zittau und
späteren Vorsitzenden des DKSB LV Sachsen, Klaus
Beyer, entwickelte sich binnen kurzer Zeit eine Struktur der grenzübergreifenden Kinderschutzarbeit, die
bis heute an Stabilität nichts verloren hat. Die Gründung des ersten tschechischen Kinderschutzbund Ortsverbandes „Život“ in Dolní Podluží am 20. 11. 1992 und
die Gewinnung der Mitglieder des bereits bestehenden
polnischen „Vereins der Kinderfreunde“ in Bogatynia
trugen wesentlich zur Kontinuität der trilateralen Zusammenarbeit bei. Diese Pionierarbeit in der Nachwendezeit wurde auch auf der Ebene des Bundesverbandes
des DKSB außerordentlich begrüßt. 1993 wurden Klaus
Beyer und der DKSB OV Zittau für ihr initiatives Handeln mit dem Deutschen Kinderschutzpreis der HanseMerkur-Versicherung in Hamburg geehrt.
In seinem Buch „Oberlausitzer Profile – Bürger unserer Zeit“ würdigt der Autor Peter Becker das Vorbild
von Klaus Beyer als Initiator humanitärer Hilfsaktionen
für Kinder in den östlichen Nachbarländern.
Zu Beginn der 90ger Jahre entstand eine Reihe von
Partnerschaften zwischen DKSB Ortsverbänden und
12 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
Kinderschutzvereinen im grenznahen Raum in Polen
und Tschechien. So entwickelten sich Kooperationen
von Kinderschutzvereinen und -initiativen, zwischen
Zittau, Bogatynia, Varnsdorf und Dolní Podluží, Görlitz
und Zgorzelec, Sebnitz und Dolní Poustevna, Radebeul
und Šumperk, Breitenbrunn, Toužim und Nová Role,
Plauen und Cheb, die im Folgenden näher beschrieben
werden. Aus dem Dreiländereck kam auch der Impuls,
sich der grenzübergreifenden Zusammenarbeit auf
der Landesverbandsebene anzunehmen. Der DKSB LV
Sachsen nahm die Organisation von Kooperationen auf
der regionalen Ebene auf, so zur Region Karlovy Vary,
Most, Ústí nad Labem sowie Liberec auf tschechischer
Seite und zur Wojewodschaft Niederschlesien auf polnischer Seite. Es entstand die Idee, die Erfahrungen aus
der Arbeit der vielen grenzübergreifenden Kooperationen alljährlich in einer Konferenz zusammenzutragen
und nach neuen Ideen für eine enge Zusammenarbeit
mit unseren Nachbarländern auf dem Gebiet des Kinderschutzes zu suchen.
13 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
1040
WOCHEN
3. DIE ZUSAMMENARBEIT
AUF DER REGIONALEN
EBENE
3.1. DIE REGIONALE PARTNERSCHAFTSARBEIT MIT TSCHECHIEN
Es begann mit einer Einladung des DKSB LV Sachsen
zu einem internationalen Ärztekongress 1993 in Most,
der sich mit Fragen Kinderschutzes beschäftigte. Der
DKSB LV Sachsen erhielt dort die Chance, seine grenzübergreifenden Aktivitäten vorzustellen. Die Resonanz
auf das Referat des Vorsitzenden des DKSB LV Sachsen,
Prof. Dr. Manfred Klatte, wurde mit großem Interesse
aufgenommen, so dass eine Reihe von Teilnehmern an
einem weiteren Kontakt mit dem deutschen Kinderschutzbund in Sachsen interessiert war.
Insbesondere mit der Kontaktaufnahme zum Vorsitzenden der tschechischen Kinderschutzvereinigung
und Chefarzt der Kinderklinik der Medizinischen Fakultät und des Fakultät-Krankenhauses in Prag-Motol,
Prof. MUDr. Jiří Dunovský, Dr. Sc., und seinen Mitarbeitern konnte der Grundstein für eine langjährige, gedeihliche Zusammenarbeit auf dem Gebiet des Kinderschutzes gelegt werden. In der Region Most stießen wir
insbesondere beim Landrat des Kreises Most, Mgr. Pavel
Weiss, und beim Geschäftsführer der Euroregion Erzgebirge, František Bína, auf großes Interesse am Aufbau von deutsch-tschechischen Kinderschutzprojekten
im grenznahen Raum. So wurde der DKSB Sachsen als
Mitglied in die Soziale Kommission der Euroregion Erzgebirge aufgenommen und konnte so Einfluss auf die
Gründung von grenzübergreifenden Partnerschaften
im Kinder- und Jugendbereich nehmen. Aus der Region
Karlovy Vary, in Cheb und Aš waren es insbesondere die
Kinderärzte um Dr. Jiří Hana, die angesichts der zunehmenden Kinderprostitution in den grenznahen tschechischen Städten und der gesundheitlichen Probleme von
Roma–Kindern an gemeinsamen Kinderschutzprojekten
interessiert waren.
Es gelang dem DKSB LV Sachsen in dieser Region
mitzuhelfen, eine Partnerschaft zwischen dem DKSB
OV Plauen und einer Kinderschutzinitiative in Aš aufzubauen. In der Region Karlovy Vary unterstützte der
DKSB LV Sachsen die Partnerschaftsarbeit zwischen
dem DKSB OV Breitenbrunn und der Kinderschutzinitiative aus Toužim.
Die Suche des DKSB LV Sachsen nach einer Partnerorganisation auf regionaler Ebene in Tschechien, die
eine ähnliche inhaltliche Zielstellung und strukturelle
Organisation wie der DKSB in Sachsen aufweist, führte
uns 2003/2004 zum Fonds der gefährdeten Kinder –
Fond ohrožených dětí (FOD) nach Prag. Die Vorsitzende des FOD, JUDr. Marie Vodičková, war von der Idee
der Zusammenarbeit begeistert, da sich eine Reihe
von Außenstellen des FOD im grenznahen Raum zu
Sachsen befand z. B. in Ostrov und Chomutov. Der FOD
bemüht sich insbesondere um den Aufbau von Kinderhäusern mit dem Namen „Känguruh“, in denen gefährdete Kinder in familienähnlichen Strukturen eine liebevolle Aufnahme finden. Leider sahen sich dann die
Außenstellen des Vereins FOD mit dem Aufbau eines
grenzübergreifenden Projektes mit dem DKSB LV Sachsen überfordert, so dass es zu keiner praktischen Zusammenarbeit kam.
Auch die Gründung des Koordinierungszentrums des
deutsch-tschechischen Jugendaustausches Tandem 1997
in Plzeň und in Regensburg war für den DKSB LV Sachsen Anlass, den Kontakt dorthin aufzunehmen. Der DKSB
LV Sachsen konnte seither viele Erfahrungen aufgreifen
und lud umgekehrt Vertreter von Tandem auch zu Veranstaltungen des DKSB LV Sachsen ein. Auf der Festveranstaltung am 02. Mai 2012 anlässlich des 15-jährigen
Bestehens von „Tandem“ bewerteten die Teilnehmer
das Koordinierungszentrum des deutsch-tschechischen
Jugendaustausches als Glücksfall der deutsch-tschechischen Beziehungen. Vom DKSB LV Sachsen profitiert
vor allem der DKSB KV Aue-Schwarzenberg. Seit vielen
Jahren unterstützt „Tandem“ die grenzübergreifenden
Projekte zwischen Breitenbrunn, Toužim und Nová Role
(siehe Punkt 4.2.).
1993 nahm der DKSB LV Sachsen erstmals Kontakt
zum tschechischen Kinderchor „Permoníček“ auf. Ziel
der langjährigen Zusammenarbeit war es, einen Beitrag zur Entwicklung von freundschaftlichen Beziehungen zwischen Deutschland und Tschechien zu leisten
und damit bereits schon im frühen Kindesalter zu beginnen. Schließlich bot die Partnerschaft auch Gelegen-
16 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
heit, über das Thema einer bereits im frühen Kindesalter beginnenden musischen Erziehung Erfahrungen
auszutauschen (siehe Punkt 4.8.).
Nach dem Prinzip „Voneinander lernen“, nahm der
DKSB LV Sachsen die Einladungen des Freiwilligenzentrums aus Ústí nad Labem zur jährlichen Festveranstaltung KŘESADLO in Ústí nad Labem an, auf der Bürger
der Region für hervorragende Freiwilligenarbeit geehrt werden. Die Festveranstaltung ist jedes Jahr ein
gesellschaftliches Ereignis, bei dem Persönlichkeiten
aus Politik, Wissenschaft, Kultur und Wirtschaft ihre
Hochachtung und Wertschätzung dem bürgerschaftlichem Engagement gegenüber zum Ausdruck bringen.
Auch die große Medienpräsenz trägt dazu bei, die Ausgezeichneten in der Region bekannt zu machen. Der
DKSB LV Sachsen gewinnt hier wertvolle Erfahrungen
für die weitere Entwicklung der Ehrenamtskultur in
den eigenen Vereinen.
3.1.1. Die Zusammenarbeit des DKSB–LV Sachsen mit dem Freiwilligenzentrum
Der Durchbruch zu einer neuen Qualität der deutschtschechischen Zusammenarbeit auf dem Gebiet des
Kinderschutzes gelang 2005. Der DKSB LV Sachsen
hatte sich an den damaligen Bezirkspräsidenten der
Region Ústí nad Labem, Ing. Jiří Šulc, mit der Bitte gewandt, bei der Vermittlung einer regionalen Nichtregierungsorganisation, die auf dem Gebiet des Kinderschutzes tätig ist, behilflich zu sein. Am 18. 5. 2005 kam es
zu einem Arbeitstreffen mit den Mitarbeiterinnen des
Bezirksamtes in Ústí nad Labem. Dabei wurde die Kontaktaufnahme zur Direktorin des Freiwilligenzentrums
der Region Ústí nad Labem, Frau Mgr. Lenka Černá,
empfohlen. Diese NGO weist eine ähnliche inhaltliche
und organisatorische Struktur wie die des DKSB LV
Sachsen auf und ist mit dem sozialrechtlichen Kinderschutz beauftragt. Inzwischen hat sich eine enge Partnerschaft entwickelt, deren Zusammenarbeit in beiden
Ländern eine hohe Wertschätzung genießt.
Am 12. 1. 2006 fand im Ministerium für Arbeit und
Soziales in Prag eine Beratung mit Vertretern des Freiwilligenzentrums aus Ústí nad Labem und des DKSB
LV Sachsen statt. Bei diesem Treffen wurde unsere
Projektidee ausdrücklich begrüßt. Die damalige Abteilungsleiterin des Ministeriums, Frau Michaela Marksová
Tominová, machte auf die Tatsache aufmerksam, dass
für je 300 Familien mit gefährdeten Kindern nur ein Sozialarbeiter zur Verfügung stehe. Der Bezirk Ústí verzeichne die höchste Scheidungsrate und den niedrigsten
Bildungsstand in Tschechien. Man könne die Entstehung
von Subkulturen nicht verhindern. In letzter Zeit wären
über 4000 Aussiedler aus Russland, der Ukraine und anderen östlichen Ländern in das Gebiet gekommen. In den
operativen Programmen der EU von 2007–2013 sei die
Region als Schwerpunkt-Fördergebiet aufgenommen.
Das Freiwilligenzentrum arbeitet mit jungen Müttern
und Vätern, um ihnen Sicherheit bei der Betreuung und
Erziehung ihrer Kinder zu geben.
Den Höhepunkt der Partnerschaft zwischen dem Freiwilligenzentrum in Usti nad Labem und dem DKSB LV
Sachsen bildet das Projekt „Grenzübergreifender Austausch von Projekten und Fortbildung von Fachkräften im Bereich der kinder- und familienunterstützenden sozialen Arbeit“. Das Projekt wurde durch die EU
mit Hilfe des Programms Interreg III A finanziert. Am
23. 5. 2007 fand in Ústí nad Labem die offizielle Unterzeichnung des Partnerschaftsabkommens zwischen
dem DKSB LV Sachsen und dem Freiwilligenzentrum
mit Sitz in Ústí nad Labem statt, das die Grundlage für
den weiteren Projektaustausch bildete. So konnte von
2006 bis 2008 die Idee umgesetzt werden, welche die
Qualität der grenzübergreifenden Zusammenarbeit für
beide Partner auf ein neues Level anhob.
Das Projekt bestand aus zwei Modulen: Partnerschaftsorganisation und Fortbildung. Der Inhalt des
Partnerschaftsorganisationsmoduls bestand im gegenseitigen kennen lernen der zwei Organisationen sowie
in der Vorstellung von Projekten und die Durchführung
von Koordinatorentreffen. Das Fortbildungsmodul beinhaltete die Implementierung des Programms „Starke
Eltern – Starke Kinder®“ im Bezirk Ústí nad Labem (siehe 3.1.2.) und des Programms „KOMPAS®“ in Sachsen
(siehe 3.1.3.).
Die erreichten Ergebnisse konnten auf mehreren
Internationalen Jahresarbeitstagungen vorgestellt
werden.
3.1.2. Das Elternbildungsprogramm „Starke Eltern – Starke Kinder®“
Das Elternbildungsprogramm des Deutschen Kinderschutzbundes stammt aus Finnland. Es wurde in
Deutschland erfolgreich weiterentwickelt. Immer mehr
Eltern nehmen an den Kursen teil. Die Erfahrungen besagen, dass gewaltförmige Erziehungsmethoden meist
ein Ausdruck von Hilflosigkeit sind. Eltern brauchen
deshalb pädagogische Anleitung, um in Stresssituationen gegenüber ihren Kindern gewaltfrei reagieren zu
können. Der Kurs orientiert sich an der Situation des
betreffenden Kindes, an der Situation der Eltern, an
deren Lebensumwelt und an den vorhandenen Ressourcen, die bei Bewältigung der Erziehungsaufgaben
genutzt werden können. Ziel ist die Verbesserung der
Kommunikation innerhalb der Familie. Der Deutsche
Kinderschutzbund hat für die Kursdurchführung ein
Handbuch entwickelt, das den Kursteilnehmern als
Leitfaden dient.
Während des ersten Arbeitstreffens im Juli 2005 zwischen dem Freiwilligenzentrum Ústí nad Labem und
dem DKSB LV Sachsen kamen die Partner zu der Überzeugung, dass die Implementierung des deutschen Elternbildungsprojektes Starke Eltern – Starke Kinder®“
in Tschechien der Start für eine dauerhafte, qualita-
17 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
tiv anspruchsvolle grenzübergreifende Kooperation
beider Partner sein könnte. Es wurde der Beschluss
gefasst, die Voraussetzungen für die Übernahme zunächst in der Region Ústí nad Labem zu schaffen und
in einer Erprobungsphase in den Jahren 2006 bis 2008
Erkenntnisse für den weiteren Ausbau des Projektes
in Tschechien zu gewinnen. Eine große Hilfe war ein
Arbeitstreffen mit der Autorin des Handbuches, Paula
Honkanen-Schoberth, die als Bundesgeschäftsführerin des Deutschen Kinderschutzbundes ihre Unterstützung für das Projekt zusagte. Das Freiwilligenzentrum nahm Kontakt zur Universität „Jana Evangelisty
Purkyně“ (UJEP) in Ústí nad Labem auf und erreichte,
dass PhDr. Michal Slavík von der Pädagogischen Fakultät der UJEP die Implementierung des Elternbildungsprogramms wissenschaftlich begleitete und mit
der Applikation in das tschechische Milieu half. Des
Weiteren wurde an der Universität die Begleitung des
Projektes als Diplomarbeit vergeben, die Frau Monika
Moravcová 2010 erfolgreich mit dem wissenschaftlichen Grad Magister abschloss. Schließlich musste das
Begleithandbuch für die inhaltliche und methodische
Gestaltung der Elternkurse ins Tschechische übersetzt
werden. In einem Lizenzvertrag mit dem Bundesverband des Deutschen Kinderschutzbundes erhielt das
Freiwilligenzentrum Ústí nad Labem die Nutzungsrechte am Handbuch. In der Erprobungsphase von 2006 bis
2008 unterstützte der DKSB LV Sachsen in zahlreichen
Arbeitstreffen und Weiterbildungslehrgängen unsere
tschechischen Projektteilnehmer. Ein besonderer Dank
richtet sich an die Kursleiterinnen des Deutschen Kinderschutzbundes, Petra Verhees, Cordula Lasner-Tietze
und Katja Bräunling. Es entstand ein Netzwerk von teilnehmenden Einrichtungen im Bezirk Ústí und im Bezirk Karlovy Vary, wo künftig Bildungseinrichtungen für
das Elternbildungsprojekt entstehen sollen. Der Erfolg
der Pilotphase ist auch darauf zurückzuführen, dass
sich zunehmend Fachkräfte aus dem Bereich des Sozialwesens für das Projekt interessieren Die Evaluation
der Elternkurse zeigt ein eindeutiges Bild: Eltern fühlen sich in ihrer Erziehungskraft gestärkt; und auch
die Kinder bewerten die Schulung ihrer Eltern positiv. Inzwischen arbeiten schon 7 Kreise Nordböhmens
erfolgreich mit dem Elternbildungsprogramm „Starke
Eltern – Starke Kinder®“. Es sind jetzt gute Voraussetzungen geschaffen worden, um mit der Implementierung des Elternbildungskurses auch in den anderen
Bezirken Tschechiens zu beginnen. Bei der weiteren
Zusammenarbeit mit dem Deutschen Kinderschutzbund
wird ein reger Fachkräfteaustausch angestrebt, um auf
diese Weise von Synergieeffekten zu profitieren. Um
die Finanzierung sicherzustellen, sind rechtzeitig die
EU-Förderbedingungen für die Jahre 2014 bis 2020 zu
recherchieren. Der DKSB hat für das Freiwilligenzentrum in Ústí nad Labem die Lizenz zum Vertrieb des
Handbuches bis zum 31. 12. 2016 verlängert. Für den
Monat Februar 2013 ist die historisch erste Schulung
von 3–4 tschechischen Trainern des Kurses „Starke Eltern – Starke Kinder®“ in Berlin geplant.
3.1.3. Das Programm „KOMPAS®“
Die Mitarbeiterin des DKSB LV Sachsen, Wenke Röhner,
gab zum Programm „KOMPAS®“ folgende Einschätzung:
Das Wort KOMPAS steht für KOMmunikation, PArtnerschaft und Spolupráce (Zusammenarbeit).
Die Idee des Programms „KOMPAS®“ ist, dass zwei
freiwillige Jugendliche sich einmal in der Woche für
2–3 Stunden mit einer Gruppe von 6 Kindern über einen Zeitraum von 5 Monaten treffen und einen Nachmittag miteinander verbringen. Diese Treffen werden
gemeinsam von den Freiwilligen mit den Kindern erarbeitet und durchgeführt. Dabei kann es sich um Spiele, Wettbewerbe, Bastelnachmittage, Ausflüge handeln,
aber der Fantasie und Kreativität sollen dabei keine
Grenzen gesetzt werden. Das Ziel dieser Aktivitäten
ist die Förderung der gegenseitigen Beziehungen innerhalb der Gruppe, die Entwicklung von Werten und
Kompetenzen in den Bereichen Kommunikation, Partnerschaft, Zusammenarbeit, Respekt und Partizipation. Die Freiwilligen sind dabei das positive Vorbild, an
dem sich die Kinder orientieren. Ihnen bietet das Programm die Möglichkeit, eine Gruppe zu leiten, hochwertige Praxis zu absolvieren und sich selbst und ihre
Fähigkeiten auszutesten.
Zielgruppe des Programms „KOMPAS®“ sind sozial
schwache Familien mit Kindern, ebenso Kinder mit
schwachen Schulergebnissen, Kinder mit Kommunikationsstörungen, fremdsprachige Kinder, Kinder anderer
ethnischer Gruppen, unselbständige und misstrauische
Kinder, Kinder nach einem traumatischen Erlebnis,
Kinder aus nicht kompletten Familien, Kinder mit Eltern oder Geschwistern, die ein gesundheitliches Handicap haben, Kinder aus Kinderheimen…
Das Programm „KOMPAS®“ wird im Freiwilligenzentrum Ústí nad Labem seit 2004 durchgeführt. Seitdem
sind schon 37 Gruppen entstanden. Insgesamt wurden
bisher 72 Freiwillige ausgebildet, die sich 202 Kindern
widmeten.
Das Programm „KOMPAS®“ lernte der DKSB LV Sachsen innerhalb des Ziel 3-Projektes „Voneinander lernen“ kennen, das von 2006 bis 2008 gemeinsam mit
dem Freiwilligenzentrum Ústí nad Labem durchgeführt
wurde. 2008 versuchte der DKSB LV Sachsen eine Finanzierung zur Durchführung des Programms „KOMPAS®“ gemeinsam mit den Orts- und Kreisverbänden
aus Plauen, Kamenz, Aue-Schwarzenberg und Radebeul zu erhalten.
Leider war dieser Antrag nicht von Erfolg gekrönt, so
dass das Projekt nicht starten konnte. Dennoch ist der
DKSB–LV Sachsen weiterhin bemüht, das Programm
„KOMPAS®“ auf der Orts- und Kreisebene in Sachsen
zu etablieren.
18 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
3. DIE ZUSAMMENARBEIT
AUF DER REGIONALEN
EBENE
3.2. DIE REGIONALE PARTNERSCHAFTSARBEIT MIT POLEN
Die Zusammenarbeit des DKSB LV Sachsen mit Kinderschutzorganisationen in den angrenzenden damaligen Wojewodschaften Wroclaw, Jelenia Gora und
Zielona Gora entwickelte sich in den 90ger Jahren in
enger Zusammenarbeit mit dem DPWV LV Sachsen und
dem polnischen Sozialverband „Jowisz“. Der DKSB LV
Sachsen nahm hier die Aufgabe wahr, mit polnischen
Kinderschutzorganisationen, wie z.B. dem Komitee für
Kinderrechte und dem Verein der Kinderfreunde, Kontakte herzustellen und über eine partnerschaftliche
Zusammenarbeit zu beraten. So wurden 1992–1994 in
Vortragsreisen in Walbrzych, Swidnica, Jelenia Gora,
Zielona Gora und Wroclaw die Erfahrungen beim Aufbau von „Freien Trägern der Jugendhilfe“ aus Sachsen vermittelt. Mit der finanziellen Unterstützung des
DPWV LV Sachsen wurde der Aufbau eines Kinder- und
Jugendhauses in Walbrzych ermöglicht. In regelmäßigen Arbeitstreffen in Görlitz, Zittau und Dresden wurden mit den polnischen Kinderschutzorganisationen
die Kontakte schrittweise vertieft und ausgebaut. Auf
Anregung des Sächsischen Kinderschutzbundes wurde
ein Mitarbeiter des DPWV LV Sachsen, der aus dem
Saarland kam, mit der Erstellung einer Vergleichsanalyse zur Entwicklung der Zusammenarbeit zwischen
dem Saarland und Elsass-Lothringen beauftragt, um
Erfahrungen beim Aufbau der deutsch-französischen
Zusammenarbeit zu verallgemeinern und diese für
die deutsch-polnische Partnerschaftsarbeit nutzbar
zu machen. Eine große Unterstützung erhielten die
Kinderschutzpartner durch den Verein „Deutsch-Polnische Verständigung e.V.“, mit Sitz in Salzgitter. Vertreter des Vereins, insbesondere dessen Geschäftsführer Christof Balon, leisteten durch ihre Beratung und
Begleitung beim Aufbau der deutsch-polnischen Kinderschutzinitiativen in den 90-er Jahren eine wertvolle Unterstützungsarbeit. Die Partnerschaftsarbeit
konzentrierte sich inhaltlich auf die Umsetzung der
UN-Kinderrechtskonvention, insbesondere auf die Veränderung der Rolle des Kindes vom Erziehungsobjekt
zum Rechtssubjekt, auf die Thematik der Partizipation
von Kindern, auf Fragen der gewaltfreien Erziehung
und auf die soziale Grundsicherung für Kinder. Strukturell zielte die Zusammenarbeit auf den Erfahrungsaustausch beim Aufbau von Nichtregierungsorganisationen
auf dem Gebiet der Kinder- und Jugendhilfe, sowie
auf Initiativen beim Aufbau von grenzübergreifenden
Kinderschutzprojekten.
Der DKSB LV Sachsen hat am EU-Gesundheitsprojekt
EU-MED–East 2006/2007 mitgewirkt, ein trilaterales
Projekt, das sich mit Vergleichsanalysen zur Gesundheitssituation der Bürger in der Wojewodschaft Wroclaw, in den Regionen Liberec und Ústí nad Labem und
in Sachsen beschäftigte. Dabei übernahm der DKSB LV
Sachsen das Thema „Kind und Gesundheit“. Der damalige Vorsitzende des DKSB LV Sachsen, Dr. sc. med.
Jost Schönfelder, stellte seine Analyse in zwei Konferenzen vor, am 15. 3. 2006 in Duszniki Zdroj und am
17. 5. 2006 in Milicz. In der Abschlussveranstaltung am
13. 11. 2006 in Dresden wurde dem DKSB LV Sachsen
besonders gedankt.
Bisher gab es eine Vielzahl von gemeinsamen Arbeitstreffen in Jelenia Gora, Görlitz, Dresden und Zittau. In
den Jahren 2009 und 2010 wurden gemeinsam mit dem
Komitee für Kinderrechte (TKOPD) der Region Jelenia
Gora und dem DKSB LV Sachsen Arbeitskontakte mit
den Komitees für Kinderrechte (TKOPD) der Region
Zielona Gora und der Region Gdansk hergestellt, sowie ein Arbeitsbesuch beim polnischen Gesamtverband,
dem Komitee für Kinderrechte (KOPD) in Warschau
durchgeführt.
Die Vermittlung der langjährigen Erfahrungen der
grenzübergreifenden Zusammenarbeit führte inzwischen dazu, dass das TKOPD in Zielona Gora eine Partnerschaft zum DKSB LV Brandenburg und zum DKSB
19 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
OV Cottbus aufgebaut hat (siehe 3.2.3.). Das Komitee
in Gdansk unterhält inzwischen enge Kontakte zum
DKSB LV Mecklenburg-Vorpommern (siehe 3.2.2.). Der
Gesamtverband des Komitees für Kinderrechte (KOPD)
in Warschau hat Kontakte zum DKSB–Bundesverband
in Berlin geknüpft. In einer ersten Begegnung der Partner am 8. und 9. Dezember 2009 in Warschau und bei
einem Gegenbesuch am 7. Juni 2010 in Berlin wurde eine künftige Zusammenarbeit auch auf nationaler
Ebene ab 2013 erwogen.
Das Interesse des DKSB LV Sachsen an einer Vertiefung der Zusammenarbeit mit Polen auf dem Gebiet
des Kinderschutzes wird auch unterstrichen durch die
Teilnahme sächsischer Vertreter an einer Reihe von
Kinderschutzkonferenzen, sowohl in Polen, als auch in
Deutschland, so an der Universität Zielona Gora, an
der Universität Wroclaw, der Universität Frankfurt/
Oder, beim Deutsch-Polnischen Begegnungszentrum
des Evangelischen Jugendförderwerkes (EJF) in Großpinnow oder an Veranstaltungen mit deutschen und
polnischen Teilnehmern am Internationalen Begegnungszentrums (IBZ) St. Marienthal in Ostritz.
3.2.1. Der DKSB–LV Sachsen – Komitee für Kinderrechte (TKOPD) der Region Jelenia Gora
Seit 2002 besteht eine enge Zusammenarbeit zwischen
dem DKSB LV Sachsen und dem Komitee für Kinderrechte (TKOPD) der Region Jelenia Gora. Neben dem
kontinuierlichen Erfahrungsaustausch über Kinderschutzprojekte steht vor allem das gemeinsame Vorgehen bei der Umsetzung der UN-Kinderrechtskonvention
im Zentrum der Zusammenarbeit. Das TKOPD der Region Jelenia Gora ist eng eingebunden in die trinationale Zusammenarbeit mit dem DKSB LV Sachsen und dem
Freiwilligenzentrum (DCUL) der tschechischen Region
Ústí nad Labem. Am 28. 7. 2004 wurde in Görlitz ein Kooperationsvertrag zwischen dem DKSB LV Sachsen und
dem TKOPD der Region Jelenia Gora unterzeichnet. Er
beinhaltet die Hilfe beim Aufbau von präventiven Strukturen zur Hilfe für sozial benachteiligte Kinder und Jugendliche in besonderen sozialen Schwierigkeiten in
der Region Jelenia Gora. Dabei ging es zunächst um
den Aufbau von präventiven Projekten im Bereich der
Elternbildung und der Telefonberatung von Kindern,
Jugendlichen und Eltern. Die Partner sahen es als ihre
Aufgabe an, Kinder in ihrer Entwicklung zu fördern,
sie vor Gefahren zu schützen und sie zum friedlichen
Zusammenleben mit den Nachbarvölkern zu erziehen.
Diese Vereinbarung sah regelmäßige Arbeitstreffen der
Partner vor. Einmal jährlich wurden die Erfahrungen in
einer gemeinsamen Konferenz ausgewertet.
3.2.2. Der DKSB–LV Mecklenburg-Vorpommern –
Komitee für Kinderrechte der Region Gdansk
Die erfolgreiche Partnerschaftsarbeit zwischen dem
DKSB LV Sachsen und dem TKOPD der Region Jelenia
Gora weckte das Interesse des DKSB LV MecklenburgVorpommern, ebenfalls den Kontakt mir dem polnischen Komitee für Kinderrechte aufzunehmen. Von Seiten der Zentrale des Komitees für Kinderrechte (KOPD)
in Warschau wurde die Idee sehr erfreut zur Kenntnis
genommen und Unterstützung angeboten.
Der stellvertretende Vorsitzende des polnischen Gesamtkomitees (KOPD), Jozef Pawlowski, der zugleich
Vorsitzender des Komitees für Kinderrechte (TKOPD)
der Region Jelenia Gora ist, bot seine direkte Hilfe an
und organisierte ein Treffen des DKSB–LV Mecklenburg-Vorpommern beim Komitee für Kinderrechte in
Gdansk. An dem zweitägigen Treffen, das am 11. und
12. 5. 2010 stattfand, nahm auch ein Vertreter des Bundesverbandes Deutschen Kinderschutzbundes teil. Die
erste Begegnung mit dem TKOPD der Region Gdansk
offenbarte eine große Übereinstimmung der inhaltlichen Zielstellungen der Kinderschutzarbeit unserer
Länder. Beide Seiten vereinbarten, eine Zusammenarbeit anzustreben. Es kam zu einem ersten Entwurf
des Partnerschaftsprojektes. Inzwischen hat sich die
Zusammenarbeit weiter gut entwickelt. Beide Partner
nehmen regelmäßig an den Jahresarbeitstagungen teil
und sind bereits fest in die deutsch-polnische Zusammenarbeit eingebunden. Der Bundesvorstand des Deutschen Kinderschutzbundes in Berlin befürwortete das
neue Partnerschaftsprojekt zwischen seinem Landesverband Mecklenburg-Vorpommern und dem TKOPD
der Region Gdansk und sicherte seine ideelle Unterstützung zu.
In einem weiteren Schritt beabsichtigt der DKSB LV
Mecklenburg-Vorpommern lokale grenzübergreifende
Kontakte seiner Ortsverbände zu unterstützen. Eine
erste Beratung fand am 18. und 19. 8. 2010 beim Ortsverband des Kinderschutzbundes in Greifswald statt, in
der eine Kontaktaufnahme mit dem Komitee für Kinderrechte der Stadt Szczecin und der Stadt Gollnow
thematisiert wurde.
3.2.3. Der DKSB–LV Brandenburg – Komitee für
Kinderrechte (TKOPD) Zielona Gora
Der DKSB LV Brandenburg wurde in den letzten Jahren
zu den trilateralen Jahresarbeitstagungen des sächsischen Kinderschutzbundes mit seinen polnischen und
tschechischen Partnerorganisationen eingeladen. Dabei entstand das Interesse des Kinderschutzbundes des
Landes Brandenburg, ebenfalls grenzübergreifende
Kontakte mit Kinderschutzorganisationen in Polen zu
20 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
knüpfen. Der DKSB LV Sachsen und seine Partnerorganisation, das TKOPD in Jelenia Gora, boten ihre Unterstützung beim Aufbau von Kontakten an. Als Partnerorganisation für den Kinderschutzbund des Landes
Brandenburg wurde das polnische Komitee für Kinderrechte (TKOPD) der Region Zielona Gora empfohlen.
Am 24. 2. 2010 kam es in Jelenia Gora zu einem ersten
Treffen, an dem Vertreter des Deutschen Kinderschutzbundes aus Sachsen und Brandenburg, als auch Vertreter des Komitees für Kinderechte aus Jelenia Gora und
Zielona Gora teilnahmen. Es stellte sich heraus, dass
es bereits städtepartnerschaftliche Kontakte zwischen
Zielona Gora und Cottbus gibt, so dass es nahe lag,
den Ortsverband des Kinderschutzbundes Cottbus mit
in den Aufbau einer Zusammenarbeit mit dem Komitee
für Kinderrechte (TKOPD) in Zielona Gora einzubeziehen. Es wurde festgestellt, dass es eine große Übereinstimmung in der Zielstellung der Kinderschutzaufgaben
beider Organisationen gibt.
So setzen sich beide Partner für die Umsetzung der
UN-Kinderrechtskonvention ein, insbesondere für die
Übernahme der Konventionsartikel in die jeweiligen
Landes- (resp. Wojewodschafts-) und Kommunalverfassungen. Beide Seiten vereinbarten den künftigen Austausch von Kinderschutzmaterialien und -dokumentationen und die Organisierung des Erfahrungsaustausches
vor Ort. Ziel war es, zu einem Vertragsabschluss zwischen dem TKOPD in Zielona Gora und dem DKSB OV
Cottbus zu kommen. Der DKSV LV Brandenburg übernahm dabei die Schirmherrschaft und leistete auch finanzielle Unterstützung. Als Inhaltliche Schwerpunkte
der Erfahrungsaustausche wurden folgende konkrete
Themen vorgeschlagen: Das gemeinsame Herangehen
bei der Umsetzung der UN-Kinderrechtskonvention,
Sorgerechtsfragen nach Scheidung der Eltern, die Rolle der Kinderheime, die Aufgaben der Beratungsstellen,
die Rolle der Frauenhäuser, die Aufgaben im interventiven und präventiven Kinder- und Jugendschutz, die
Rolle der Selbstverwaltungsstrukturen und die Rolle
von unabhängigen Ombudspersonen. Am 13. 4. 2010
fand beim DKSB OV Cottbus eine Mitgliederversammlung statt, auf der das erste Treffen mit den polnischen
Partnern ausgewertet wurde. Der Vorschlag des DKSB
LV Brandenburg, eine Partnerschaft zwischen dem Kinderschutzbund der Stadt Cottbus und dem TKOPD der
Stadt Zielona Gora aufzubauen, wurde sehr positiv auf-
genommen. Die auf der Mitgliederversammlung anwesenden Vertreter der Stadtverwaltung Cottbus sagten
sofort zu, den Cottbusser Kinderschutzbund eng in die
Städtepartnerschaft mit Zielona Gora einzubeziehen
und dementsprechend auch finanzielle Unterstützung
zu leisten. Es kam 2010 zwischen den Kinderschutzpartnern zu einem Vertragsabschluss, der die weitere Zusammenarbeit konkret regelt. Inzwischen gab es
schon mehrere Treffen, sowohl in Cottbus, als auch in
Zielona Gora.
Nach der erfolgreichen Implementierung des Elternbildungsprogramms des Deutschen Kinderschutzbundes „Starke Eltern – Starke Kinder®“ in der tschechischen Region Nordböhmen erwog der DKSB LV
Brandenburg und der Ortsverband Cottbus dieses Elternbildungsprogramm auch seinen polnischen Partnern zur Übernahme anzubieten. Am 18. 5. 2012 fand
in Cottbus ein Treffen mit dem Komitee für Kinderrechte aus Zielona Gora statt, auf dem die Frage der
Übernahme des Deutschen Elternbildungsprogramms
„Starke Eltern – Starke Kinder“ in der Region Zielona
Gora thematisiert wurde. Der Ortsverband Cottbus, bei
dem das Elternbildungsprogramm schon erfolgreich
durchgeführt wird, hatte seine Unterstützung zugesagt.
In den nächsten Monaten wird sich die polnische Seite
mit dem Angebot befassen. Sollte es zu einer Zustimmung kommen, beinhalten dann die nächsten Schritte die Übersetzung des Elternbildungsprogramms und
des dazugehörigen Handbuches ins Polnische. Vorher
muss noch ein Lizenzvertrag des Bundesverbandes des
Deutschen Kinderschutzbundes, der die Rechte am Elternbildungsprogramm besitzt, mit dem Komitee für
Kinderrechte abgeschlossen werden.
7305
TAGE
4. DIE ZUSAMMENARBEIT
AUF DER LOKALEN
EBENE
4.1. ZITTAU, BOGATYNIA, DOLNÍ PODLUŽÍ
Die Gründung der trilateralen Arbeitsgruppe zwischen
dem Deutschen Kinderschutzbund, Ortsverband Zittau,
dem Verein der Kinderfreunde in Bogatynia und dem
Verein „Život“ in Dolní Podluží im Jahre 1992 hatte eine
tiefe symbolische Bedeutung. Eine Handvoll Enthusiasten aus den drei Nachbarländern Deutschland, Polen
und Tschechien erkannten nach der politischen Wende 1989 die einzigartige Chance, Kinder im Dreiländereck im Geiste eines friedlichen Miteinander zusammenzuführen und die alten Feindbilder für immer zu
überwinden. Insbesondere soll an dieser Stelle die herausragende Arbeit der Initiatoren Klaus Beyer, Dr. Volker Beer, Oldřich Liška und Ingeborga Unger-Gruszka
genannt werden. Will man heute nach 20 Jahren den
Anspruch verstehen, dem sich die Mitarbeiter dieser
Arbeitsgruppe damals gestellt haben, so muss man
sich die schwierige Geschichte unserer 3 Länder vergegenwärtigen. Das Bild des Deutschen als Feind blieb
lange im Bewusstsein der Polen haften. Noch 1990 beurteilten 94 Prozent der Polen die Vereinigung Deutschlands als große Gefahr. Umgekehrt charakterisierten
viele Deutsche den Polen als faul und unordentlich. Das
Synonym „Polnische Wirtschaft“ beherrschte das Denken. Die Tschechen bezichtigte man der „böhmischen
Verschlagenheitn. Die Deutschen galten als überheblich
und egoistisch. Noch stark im Bewusstsein der Polen
und Tschechen waren die Gräueltaten der Deutschen
im Zweiten Weltkrieg.
Die im Mai 1992 gegründete trilaterale Arbeitsgruppe
setzte sich zum Ziel, jeglicher Gewaltentwicklung entgegenzuwirken. Die Arbeitsgruppe sah vor allem in der
präventiven Kinder- und Jugendarbeit, in regelmäßigen
Begegnungen von Kindern der 3 Länder, in kulturellen
und sportlichen Veranstaltungen, in Wochenendfreizeiten und Feriencamps die Chance der Entwicklung von
dauerhaften Freundschaftsbeziehungen.
Bei den monatlichen Treffen der Kinder ist natürlich
die Sprachbarriere eine besondere Herausforderung.
In der nun schon 20-jährigen Partnerschaftsarbeit zeigt
sich aber, dass Kinder Sprachprobleme leicht überwinden. Eine große Hilfe sind dabei die vom DeutschTschechischen Begegnungszentrum in Regensburg
„Tandem“ herausgegebenen Grundwortschatzbüchlein
„Do kapsy“ für Kinder, in denen die Begriffe nebeneinander in drei Sprachen erscheinen.
Ein besonderer Höhepunkt in der grenzübergreifenden Arbeit in Dreiländereck waren die Feierlichkeiten
anlässlich des offiziellen Beitritts Tschechiens und Polens zur Europäischen Union am 1. Mai 2004. Anlässlich dieses historischen Ereignisses waren die sowie der
Bundeskanzler Deutschlands, Tschechiens und Polens
eigens ins Dreiländereck nach Zittau gekommen. Der
DKSB OV Zittau hatte sich mit seinem tschechischen
und polnischen Partnern in das Gesamtprogramm
eingebracht.
Ein besonderes Merkmal der Arbeitsgruppe besteht
darin, dass sich die Erwachsenen mit den Kindern monatlich einmal treffen. Seit 1992 sieht die Jahresplanung regelmäßig wiederkehrende Aktivitäten vor:
Januar: Kinderkarneval in Porajow
März: Marzana–Fest in Porajow, Kennenlernen der
Osterbräuche der drei Länder in Hartau
April: Besuch des Aqua–Parks in Liberec
Juni: Trinationales Frühjahrscamp in Zittau
Juli: Sommercamp in Hartau, Fest am Dreiländereck
in Bogatynia
Sept.: Weltkindertag, Kinderrechtecamp in Zittau,
Erlebniswochenende in Jiřetín pod Jedlovou
Okt.: Herbstcamp in Hartau, Jugendtreffen im Riesengebirge (poln. Seite)
Nov.: Andreasfest in Porajow
24 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
Dez.: Nikolausfest in Jiřetín pod Jedlovou, Exkursion
nach Prag
In der Regel nehmen immer 10 Kinder aus jedem der
drei Länder teil.
Seit Gründung der Arbeitsgruppe 1992 wurden bisher
über 5000 deutsche, polnische und tschechische Kinder
einbezogen. In Umfragen unter den Kindern der ersten
Jahre, die heute als Erwachsene selbst schon Kinder
haben, wurde geäußert, dass sie an die grenzübergreifenden Programme sehr gern zurückdenken, dass sie
für ihr Leben viel mitnehmen konnten und z. T. heute
noch Kontakte zu den ehemaligen Freunden der Gruppe haben.
Die Erfahrungen aus der Kinderschutzarbeit im Dreiländereck waren auch stets eine große Hilfe für die
grenzübergreifende Arbeit des DKSB LV Sachsen mit
seinen Partnern in der Region Ústí nad Labem und in
der Region Jelenia Gora. Ebenso profitierten davon die
anderen lokalen deutsch-tschechischen und deutschpolnischen Partnerschaften im grenznahen Raum.
Wie wir wissen, sind Erscheinungen von Fremdenfeindlichkeit, Ausländerhass und nationalistischem
Gedankengut auch heute noch in allen drei Ländern
anzutreffen. Es zeigt sich, dass es nicht leicht ist, diesen Tendenzen entgegenzutreten. Mit staatlich geförderten Kampagnen ist es nicht getan. Dauerhaftes bürgerschaftliches Engagement ist mehr denn je gefragt.
Deshalb ist diese Tätigkeit heute noch von großer Wichtigkeit. Wenn auch die Arbeit der Gruppe von Ehrenamtlichen getragen wird, bedarf es aber einer professionellen Koordinierung.
25 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
4. DIE ZUSAMMENARBEIT
AUF DER LOKALEN
EBENE
4.2. BREITENBRUNN, TOUŽIM, NOVÁ ROLE
Die Kontakte zwischen der Oberschule in Breitenbrunn
und der Schule in Toužim (Základní škola) im Bezirk
Karlovy Vary bestehen seit 1979. Die Politik der Ostblockländer beinhaltete u.a. den Aufbau eines Systems
von Städtepartnerschaften zwischen den Ländern. Im
Rahmen dieser Partnerschaften wurde auch die Zusammenarbeit von Schulen angeordnet. Trotz der strengen
Aufsicht des Staates und der vorgegebenen politischen
Zielrichtung entwickelten sich bei den Begegnungen
zwischen den Partnerschulen aber oft private freundschaftliche Kontakte, die auch außerhalb der staatlich
finanzierten und kontrollierten Treffen im privaten Bereich weitergeführt wurden.
Durch die Umbruchsituation und Neustrukturierung
des gesamten gesellschaftlichen Lebens in der Nachwendezeit gerieten diese Partnerschaften fast in Vergessenheit. Die Wiederaufnahme der Kontakte zur
tschechischen Schule in Toužim erfolgte erst 1994.
Nachdem der DKSB LV Sachsen für seinen neu gegründeten Kinderschutz-Ortsverband in Breitenbrunn
eine größere Spende des Pharmaunternehmens Janssen GmbH aus Neuss vermittelt hatte, wurde gemeinsam mit Schülern aus Toužim und Breitenbrunn ein
Ferienlager durchgeführt. Seither kam jährlich neben
den wechselseitig durchgeführten Ferienfreizeiten eine
Vielzahl von Begegnungen, Schülerwettstreiten und
Projekten hinzu, und es konnten weitere Projektpartner gewonnen werden, so. z.B. die Schule in Nová Role
oder in Rittersgrün.
Ziel der länderübergreifenden Zusammenarbeit ist
es, den Kindern und Jugendlichen in der gemeinsamen Heimat Erzgebirge (Krušné hory) die Möglichkeit
zum friedlichen Zusammenleben zu geben, geprägt von
gegenseitigem Respekt, vom gegenseitigen Kennenlernen der Kultur des Nachbarlandes durch gemeinsame
Projekte und Erlebnisse. Die grenzübergreifende Kinderschutzarbeit der Partner wird hier vor allem als
präventive Aufgabe gesehen, insbesondere auf geistig
kulturellem Gebiet, so bei gemeinsamen Malwettbewerben, Theateraufführungen, Sportwettkämpfen und Ferienfreizeiten. Am 11. und 12. November 2000 war der
Kinderschutzbund Breitenbrunn Gastgeber der 9. internationalen Jahresarbeitstagung, auf der auch erstmals der Österreichische Kinderschutzbund teilnahm
und mit einer großen Ausstellung von Kinderzeichnungen Aufmerksamkeit erregte.
Mit der Sächsischen Kreisreform 2008 änderte der
Kinderschutzbund Ortsverband Breitenbrunn seine
Rechtsform und konstituierte sich als Kreisverband
Aue-Schwarzenberg.
Die erfolgreiche Arbeit des Vereins zeigt, dass er die
neue große Herausforderung gut bewältigt hat. Dies
sieht man u.a. daran, dass die grenzübergreifende Arbeit seit Jahren seitens des Deutsch-Tschechischen Begegnungszentrums „Tandem“ in Regensburg eine hohe
Wertschätzung genießt und die jährliche Finanzierung
der Projekte aus EU-Fördermitteln gesichert werden
konnte. Der DKSB KV Aue-Schwarzenberg gibt seine
großen Erfahrungen aus der grenzübergreifenden Arbeit auch an andere Vereine der Kinder- und Jugendarbeit weiter. So tritt der Verband in den alljährlichen
Jahreskonferenzen der deutschen, tschechischen und
polnischen Kinderschutzpartner auf und bereichert mit
seinen Beiträgen die grenzübergreifende Arbeit unserer Länder.
Für die geleistete grenzübergreifende Arbeit gilt der
Dank neben vielen Mitwirkenden insbesondere Roswitha Gottinger aus Breitenbrunn und Jiřina Princlová
aus Toužim. Seit Beginn 1994 arbeiten beide auf diesem wichtigen Gebiet des Kinderschutzes mit ganzem
Herzen.
26 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
4. DIE ZUSAMMENARBEIT
AUF DER LOKALEN
EBENE
4.3. GÖRLITZ – ZGORZELEC
Der DKSB OV Görlitz wurde 1994 gegründet. Er hat
sich das Ziel gestellt, die Rechte der Kinder, insbesondere das Recht auf Leben und Gesundheit, Bildung,
chancengleiche Entwicklung, gewaltfreie Erziehung
und Beteiligung in der Praxis zu verwirklichen. Zu den
Initiatoren beim Aufbau des Vereins zählen insbesondere die Erzieherin Friedericke Heyne, die Richterin Viola
Keller und die Lehrerin Christa Siebenhaar.
Das Anliegen des Vereins ist es, dem Anstieg der
Zahl von armen und ausgegrenzten Kindern wirksam
entgegenzutreten und alles zu tun für Chancen- und
Bildungsgerechtigkeit, für Kindeswohl und Kindergesundheit, sowie für die Teilhabe und Teilnahme an
den kulturellen Aktivitäten. Der Ortsverband Görlitz
gehört mit zu den ersten ostdeutschen Kinderschutzvereinen, die eine grenzübergreifende Zusammenarbeit
mit Kinderschützern aus dem Nachbarland Polen anstrebten. Die unmittelbare Nähe der Stadt Zgorzelec
bot gute Möglichkeiten, deutsche und polnische Kinder zu gemeinsamen Aktivitäten zusammenzuführen.
So entstand u.a. ein enger Erfahrungsaustausch mit
dem „Janusz-Korzak-Kinderheim“ in der Nachbarstadt
Zgorzelec. In den zahlreichen Treffen der Kinder gelang es, bei Sport und Spiel zugleich auch einen Beitrag zum Kennen lernen der Kultur des Nachbarlandes,
zur Entwicklung von gegenseitiger Achtung und zur
Entwicklung von Freundschaften zu leisten und damit
dem Aufkommen von Fremdenfeindlichkeit vorzubeugen. Der Görlitzer Kinderschutzbund legte Wert dar-
auf, bei Präsentationen der Kinder und Jugendarbeit
Vertreter des polnischen „Komitees für Kinderrechte“
und auf deutscher Seite Vertreter des Deutschen Kinderschutzbundes vom Landesverband Sachsen einzuladen. Dadurch gelang es, die Kontakte zu Polen auf die
Wojewodschaftsebene bzw. in Sachsen auf die Landesebene auszudehnen. Insbesondere der damalige Stellvertretende Vorsitzende des polnischen Komitees für
Kinderrechte (KOPD) in Warschau und heutige Vorsit-
zende des Komitees für Kinderrechte (TKOPD) in Jelenia Gora, Jozef Pawlowski, der bei Veranstaltungen
in Görlitz zu Gast war, wurde zu einem langjährigen
und verlässlichen Partner für den Deutschen Kinderschutzbund. Ein Höhepunkt der grenzübergreifenden
Zusammenarbeit war die 8. Internationale Konferenz
der Kinderschutzpartner am 12. und 13. November
1999. Sowohl der DKSB OV Görlitz als auch der Partner
in Zgorzelec hatten die Gastgeberrolle übernommen.
Die Tagung fand im Haus der Kultur (Dom Kultury) in
Zgorzelec statt, die kulturelle Umrahmung lag beim
Kinderschutzbund Görlitz. Dieses gemeinsame Heran-
27 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
gehen war für die Teilnehmer aus Wroclaw, Krakow,
Jelenia Gora, Most, Bratislava, Dresden, Leipzig und
anderen Städten ein Zeichen europäischen Denkens,
wie Kinderschutz in einem vereinten Europa gelingen
kann. Ganz in diesem Sinne beteiligte sich der DKSB
OV Görlitz mit seinem Partner in Zgorzelec seit 2003
am Ringen um den Titel „Europäische Kulturhauptstadt“ mit der Doppelkandidatur beider Städte. Es war
für die Kinderschutzpartner eine große Freude, 2006
in den Endausscheid gemeinsam mit der Stadt Essen
ren mit Kindern aus Görlitz und Zgorzelec das Projekt
„Spielstadt – eine Stadt in Kinderhand“ durchgeführt.
Kinder bekommen hier alljährlich im Rahmen eines
14-tägigen Projektes einen Einblick in die Welt der Erwachsenen. Sie erleben auf den unterschiedlichsten Gebieten, wie ein kommunales Gemeinwesen funktioniert.
So werden sie spielerisch als Mitarbeiter des Arbeitsamtes, der Bank, eines Übersetzungsbüros, einer Bäckerei, eines Taxibetriebes, der Polizei, des Postamtes,
der Kultur– und Bildungseinrichtungen, des Umweltamtes und in weiteren ausgewählten kommunalen Bereichen aktiv. Die Träger der Kinder- und Jugendhilfe
und andere Körperschaften von Görlitz und Zgorzelec
übernehmen unter der Regie der Gesellschaft „Ca-TeeDrale e. V.“ gemeinsam die Organisation. 2012 ist der
Deutsche Kinderschutzbund des Ortsverbandes Görlitz
als Austragungsort verantwortlich. Übereinstimmend
wird hervorgehoben, dass durch das spielerische Miteinander der polnischen und deutschen Kinder Vorurteile abgebaut werden und freundschaftliche Kontakte
entstehen, dass die Kinder mit großer Begeisterung dabei sind und es auch kaum Sprachprobleme gibt. Wir
können davon ausgehen, dass der Kontakt zwischen
dem Kinderschutzbund in Görlitz und den Partnern in
Zgorzelec in den nächsten Jahren weiter gepflegt wird.
gekommen zu sein. Leider fiel 2010 die Wahl auf Essen
und die großen Hoffnungen, u.a. auf mehr Förderung
für Kinderprojekte, erfüllten sich nicht. Angesichts der
Tatsache, dass Polen in der jüngsten UNESCO-Studie
das Land mit der größten Kinderarmut in der EU ist
und in Görlitz gegenwärtig 47 Prozent der Kinder von
Sozialhilfe leben, widmen sich die Kinderschutzvereine
vor allem der Arbeit mit Kindern aus sozial schwachen
Familien. Der Gedanke der grenzübergreifenden Zusammenarbeit bleibt, auch unter den gegenwärtigen
Sparzwängen, weiter lebendig. So wird seit vielen Jah-
28 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
4. DIE ZUSAMMENARBEIT
AUF DER LOKALEN
EBENE
4.4. SEBNITZ – DOLNÍ POUSTEVNA
Bei der Gründung des Deutschen Kinderschutzbundes
Landesverband Sachsen im April 1990 gehörten viele Studentinnen der Fachschule für Kindergärtnerinnen in Dresden zu den Aktivisten. Diese Absolventinnen der Fachschule übernahmen nach ihrem Einstieg
ins Berufsleben in ihren Einsatzorten die Initiative zur
Gründung von lokalen Kinderschutzvereinen, so auch
im damaligen Kreis Sebnitz. Gemeinsam mit erfahrenen Erzieherinnen identifizierten sie sich mit den Zielen des Deutschen Kinderschutzbundes und gründeten
bereits 1991 den DKSB KV Sebnitz. Zu den Initiatoren
der ersten Stunde gehörten u.a. die Kindertagesstättenleiterin Renate Müller und die Erzieherinnen Kerstin
Gottfried und Katrin Richter. Zu den ersten Schritten
der Vereinsarbeit gehörte die Übernahme einer Kindertagesstätte in die Trägerschaft des Kinderschutzbundes. Durch die Nähe zur tschechischen Grenze setzte
sich der Verein das Ziel, Kontakt mit dem Heim für behinderte Kinder im benachbarten Ort Dolní Poustevna
aufzunehmen. Einige Mitglieder des Kinderschutzbundes belegten sogar Tschechisch-Sprachkurse. Es entwickelte sich eine enge Partnerschaft, bei der die Kinder
bei den vielfältigen Treffen die Kultur des Nachbarn
kennen lernten. Besonders die Begegnung von gesunden und behinderten Kindern beinhaltete einen großen
erzieherischen Wert. Der Sebnitzer Kinderschutzbund
wurde u.a. durch seine Theateraufführungen weit über
Sebnitz hinaus bekannt, weil die Erzieherinnen und die
Kinder gemeinsam als Akteure auftraten. Ein besonderer Höhepunkt war der Tag der Sachsen im September 2003, bei dem Sebnitz die Gastgeberstadt war. Der
Kinderschutzbund hatte dazu die tschechischen Kinderchöre „Permoníček“ aus Most und „Čmeláček“ aus
Žatec eingeladen und feierte mit ihnen gemeinsam das
größte sächsische Vereinsfest. In einem Interview auf
dem Marktplatz würdigten der damalige sächsische
Ministerpräsident, Georg Milbradt, und sein tschechi-
scher Amtskollege das große Engagement des Sebnitzer
Kinderschutzbundes.
Leider konnte der Verein aufgrund mehrerer personeller Veränderungen in den letzten Jahren seine positive Entwicklung nicht fortsetzen. Im November 2011
löste sich der Verein auf, sehr zum Bedauern auch der
Partner im Kinderheim Dolní Poustevna. Es bleibt zu
hoffen, dass sich in der Region Sebnitz/Pirna bald ein
neuer Kinderschutzverein gründet und die Tradition
der grenzübergreifenden Arbeit wieder aufnimmt.
29 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
4. DIE ZUSAMMENARBEIT
AUF DER LOKALEN
EBENE
4.5. RADEBEUL, ŠUMPERK, OBUCHOV
Der DKSB OV Radebeul gründete sich im Mai 1991. Mit
dem Vereinssitz in einer unter Denkmalschutz stehenden alten Villa (Mohrenhaus) mit einem großen Parkgelände boten sich für den Verein sehr gute Möglichkeiten
an, eine breite Palette von Projekten auf sportlichem
und kulturell-künstlerischem Gebiet aufzubauen. Von
Beginn an unterstützte der Ortsverband die Idee einer
Kontaktaufnahme mit Kinderschutzorganisationen aus
ost- und südosteuropäischen Nachbarländern. Die Begegnung von Kindern und Jugendlichen dieser Länder,
das Kennen lernen der Kultur der Nachbarregionen,
der Gedankenaustausch und die Förderung der gegenseitigen Achtung – all dies wurde als Vorbeugung vor
fremdenfeindlichen Einflüssen als präventive Kinderschutzarbeit im besten Sinne verstanden. So entwickelten sich ein Netzwerk von Partnern und eine Vielzahl
kulturell-künstlerischer Projekte.
Der Ortsverband Radebeul nahm auch aktiv bei
Hilfstransporten in tschechische und polnische Gebiete teil, die von Hochwasserkatastrophen betroffen
waren. 2001 beteiligte er sich an einem Hilfskonvoi in
die vom Hochwasser zerstörten Schulen im polnischen
Lanckorona und Podegrodzie, bei Krakow. 2002 leistete der Verein Unterstützung für eine vom Hochwasser
zerstörte tschechische Kindereinrichtung in Šumperk.
Seit dieser Zeit wird der Radebeuler Verband jährlich
zu den Kulturwettbewerben des „Rates der Kinder und
Jugendlichen“ (Bambiniáda) der Schulen des Kreises
Šumperk eingeladen. Durch die große Entfernung zwischen Radebeul und Šumperk waren aber leider keine
regelmäßigen Treffen mit den Kindern möglich.
In den Jahren 2007 und 2008 unterhielt der Kinderschutzbund Radebeul engen Kontakt zu den tschechischen Kinderchören „Permoníček“ in Most und
„Čmeláček“ in Žatec. Es gab gegenseitige Besuche. Ein
besonderer Höhepunkt waren die Weihnachtskonzerte
zu denen der Radebeuler Verein eingeladen war. Eine
sehr stabile grenzübergreifende Arbeit kann der Ortsverband Radebeul mit seinem Projekt „Kinder- und
Jugendzirkus Sanro“ aufweisen. Hier erlernen Kinder
und Jugendliche im Alter von 4 bis 25 Jahren in ihrer
Freizeit unter Anleitung von ehrenamtlich tätigen Schülern und Studenten in verschiedenen Disziplinen das
Zirkushandwerk.
Seit 2004 gibt es enge Kontakte zum Kinder- und Jugendzentrum der ukrainischen Stadt Obuchov – einer
Partnerstadt von Radebeul. Regelmäßig finden gemeinsame Trainigscamps abwechselnd in Radebeul und
Obuchov statt.
Die Aufenthalte der Kinder und Jugendlichen in Obuchov werden vor allem aus Spenden und Elternbeiträgen finanziert.
30 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
4. DIE ZUSAMMENARBEIT
AUF DER LOKALEN
EBENE
4.6. PLAUEN, AŠ
Der Grundstein für die grenzübergreifende Zusammenarbeit zwischen dem DKSB OV Plauen und einer Kinderschutzinitiative in Aš wurde auf einer Beratung mit
Ärzten aus dem Krankenhaus in Aš gelegt. Über den
Chefarzt der Prager Kinderklinik Motol, Prof. Dr. Jiří
Dunovský, hatten die Kinderärzte im nordböhmischen
Grenzgebiet zu Deutschland von den bereits bestehenden Kontakten zum Deutschen Kinderschutz in Sachsen
erfahren und die Anregung erhalten, ebenfalls Kontakte mit dem Deutschen Kinderschutzbund aufzubauen.
Das erste Treffen fand 1994 im Krankenhaus Aš auf
Einladung des Kinderarztes Dr. med. Jiří Hana statt.
Daran nahmen der DKSB LV Sachsen und der DKSB
OV Plauen sowie der tschechische Kinderschutzbund
„Život“ aus Dolní Podluží teil. Dr. Hana berichtete über
die gesundheitliche Situation der Kinder in der Region Aš und über die vielfältigen sozialen Probleme, mit
denen die Familien und deren Kinder nach der „samtenen Revolution“ konfrontiert waren. Es ging um die
Neuorientierung nach dem Zusammenbruch des alten
Gesellschaftssystems, um den Aufbau eines Subsidiaritätsprinzips nach dem Grundsatz „Hilfe zur Selbsthilfe“
und es ging um Kindesvernachlässigung, Kinderarmut, Drogenprobleme und Kindesmisshandlung sowie
um Fragen der Integration der Kinder der nationalen
Minderheit der Sinti und Roma in die Gesellschaft.
Dr. Hana referierte auch auf der 3. Internationalen
Jahresarbeitstagung der deutschen, tschechischen und
polnischen Partner auf dem Gebiet des Kinderschutzes
am 9. November 1994 in Stadt Wehlen über Probleme
bei der gesundheitlichen Fürsorge für Kinder in der
Region Aš.
Da sich der Deutsche Kinderschutzbund mit ähnlichen
Problemen konfrontiert sah, wurde in Aš der Beschluss
gefasst, eine dauerhafte Partnerschaft mit dem DKSB
OV Plauen aufzubauen. Dabei konzentrierte man sich
nicht allein auf die Zusammenarbeit im Bereich der
Intervention, sondern auf den präventiven Austausch
von guten Erfahrungen in der Arbeit mit Kindern. Als
Ansprechpartner für den Ortsverband Plauen stellte
sich die tschechische Deutschlehrerin Monika Caranová von der zweiten Grundschule in Aš zur Verfügung.
Es begann eine rege Phase des gegenseitigen Kennenlernens. Deutsche Kinder besuchten Aš und Kinder aus
Aš waren beim Deutschen Kinderschutzbund in Plauen
zu Gast. Dabei spielte für die Kinder das Erlernen der
Sprache des Nachbarlandes eine wichtige Rolle. Aus
den Archivmaterialien ist ersichtlich, dass es bis zum
Jahre 2003 eine Vielzahl von Kinderbegegnungen gab.
Viele gemeinsame Kinderfeste belegen, dass hier die
Idee eines friedlichen und freundschaftlichen Miteinander mit Leben erfüllt war. Damit wurde zugleich einer
Entwicklung von Fremdenhass vorgebeugt und die Idee
eines künftigen gemeinsamen Europas beflügelt. Die
Arbeit des Plauener Kinderschutzbundes richtet sich
vor allem auf präventive Projekte: Heilpädagogische Tagesgruppe, Familienpflege, Elternbildung, Kinder- und
Jugendtelefon, Jugendarbeit, Erlebnispädagogik u.a.
Von den Stadtverwaltungen in Plauen und Aš erhielt
die grenzübergreifende Arbeit des Kinderschutzbundes
großes Lob, zumal beide Städte durch eine Städtepartnerschaft verbunden sind. So war geplant worden, die
10. Internationale Jahresarbeitstagung der deutschen,
tschechischen und polnischen Kinderschutzorganisationen im November 2001 in Aš durchzuführen. Nach
ersten Planungsschritten wurde die Tagung jedoch
vom Bürgermeister von Aš nicht unterstützt, so dass
die Konferenz kurzfristig nach Seifhennersdorf verlegt
werden musste. Leider gelang es in Aš in den Folgejahren nicht, eine Kinderschutzorganisation aufzubauen,
die als Nichtregierungsorganisation beim Gericht eingetragen ist und über einen vom Staat unabhängigen
Status verfügt.
31 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
Erst auf der 15. Internationalen Jahresarbeitstagung
der deutschen, tschechischen und polnischen Partner
auf dem Gebiet des Kinderschutzes am 09. und 10. November 2007, die in der Stadt Plauen durchgeführt
wurde, kam der Wunsch nach einem neuen Start zu
einer stabilen Partnerschaft mit Kinderschutzpartnern
in Aš zum Ausdruck. Auch die Vertreter der Stadtverwaltung Plauen und der Euroregion begrüßten eine solche Initiative.
Heute, im Jahr 2012, müssen wir feststellen, dass
leider immer noch kein Neustart gelungen ist und die
Gründe dafür müssen dringend analysiert werden.
32 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
4. DIE ZUSAMMENARBEIT
AUF DER LOKALEN
EBENE
4.7. LÖBAU, TRZCINSKO ZDROJ, DEPNO, SHODINO, LELTSCHIZY
Die grenzübergreifende Tätigkeit des DKSB OV Löbau
ist von einem Zusammentreffen mehrerer Faktoren geprägt. Die Gründung des Löbauer Ortsverbandes am
6. November 1991 war zunächst mit der großen Erwartung auf einen gesellschaftlichen Neuanfang nach
dem Niedergang der DDR verbunden. Zugleich war diese Zeit aber auch geprägt von der Sorge der Vereins-
mitglieder um das Wohl der Kinder unter den neuen
Bedingungen, die auch neue Gefährdungen mit sich
brachten. Aber unter dem Eindruck der verheerenden
Spätfolgen der Katastrophe von Tschernobyl 1986, insbesondere für die Kinder aus der verstrahlten Region,
richtete sich der Kinderschutzgedanke nicht nur auf die
Kinder von Löbau, sondern auf die Suche nach Möglichkeiten, den Tschernobylkindern ihr schlimmes Los
mildern zu helfen. Unter maßgeblicher Initiative von
Kinderschützern aus Löbau und Zittau gründete sich
bereits 1991 die Arbeitsgruppe „Tschernobyl-Kinderhilfe“. Mehrere tausend Kinder aus dem verstrahlten
Gebiet um Leltschizy fanden in der Oberlausitz Erholung. Auch heute noch werden Kinder zu Ferienaufenthalten nach Löbau eingeladen. Zugleich nahm der
Löbauer Kinderschutzbund Kontakt mit einem christlichen Kinderheim in Shodino – Weißrussland auf. Der
Verein erreichte durch Spendensammlungen, dass die
Heimkinder seit vielen Jahren einmal jährlich zu einem
Erholungsaufenthalt nach Löbau kommen können. Seit
Beginn der Hilfe konnten durch Spenden aus der Bevölkerung bisher mehr als 30 000 € für das Kinderheim
gesammelt werden.
Zu den grenzübergreifenden Aktivitäten des Kinderschutzbundes Löbau gehören auch zahlreiche Hilfstransporte mit humanitären Gütern in verschiedene
Länder Osteuropas. So konnte Kindereinrichtungen,
Schulen und Krankenhäuser aus Notlagen geholfen
werden, u.a. in Duleby, Leltschizy, Buda Koscheljovo
und Krasnobereshje in Weißrussland mit einem Zollwert von 80 000 € sowie in Alexandrovo und Zrenjanin in der serbischen Voivodina mit einem Zollwert von
125 000 €.
Der DKSB OV Löbau unterhielt von 1994 bis 1998
auch Kontakte zum tschechischen Ferienlager in Srbsko (Böhmisches Paradies) und zum slowakischen Ferienlager in Krpačovo – Banská Bystrica. Hier wurden
Erholungsaufenthalte für Kinder aus sozial schwachen
Familien organisiert. Die grenzübergreifenden Aktivitäten des Löbauer Kinderschutzbundes zu Polen richten
sich auf das Einsammeln von Spenden für Kinderheime.
So unterstützt der Verein mit dem Projekt „Hilfe kennt
keine Grenzen“ seit 20 Jahren die polnischen Kinderheime „Promyk“ in Trzcinsko Zdroj und in Debno bei
Kystrzyń. Der DKSB OV Löbau arbeitet ausschließlich
mit ehrenamtlichen, unbezahlten Kräften, deren Prinzipien und Wertvorstellungen geprägt sind von Kinderfreundlichkeit, Ehrenamtlichkeit, Gemeinnützigkeit
und Uneigennützigkeit. Diese Grundwerte sind auch
das Fundament für eine gelingende grenzübergreifende Kinderschutzarbeit.
33 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
4. DIE ZUSAMMENARBEIT
AUF DER LOKALEN
EBENE
4.8. DIE ZUSAMMENARBEIT MIT DEN TSCHECHISCHEN KINDERCHÖREN
„PERMONÍČEK“ UND ČMELÁČEK“, ÜBERSICHT ÜBER AUFTRITTE IN SACHSEN
Im Oktober 1993 nahm der DKSB LV Sachsen erstmals
Kontakt zum tschechischen Kinderchor „Permoníček“
in Most auf, der sich als freier Träger konstituiert hatte. Es handelt sich hier um einen Chor mit Kindern
im Alter von 3–9 Jahren, um ein musikpädagogisches
Projekt, das eine frühkindliche musische Erziehung
verfolgt. Es entwickelte sich eine langjährige intensive
Zusammenarbeit mit dem sächsischen Kinderschutzbund. Ziel war hier, einen Beitrag zur Entwicklung von
freundschaftlichen Beziehungen zwischen Deutschland
und Tschechien zu leisten und damit bereits schon im
frühen Kindesalter zu beginnen. Schließlich bot die
Partnerschaft Gelegenheit, über das Thema einer bereits im frühen Kindesalter beginnenden musischen Erziehung Erfahrungen auszutauschen.
Die Auftritte der Kinderchöre in Sachsen entwickelten sich zu einer festen Tradition. Auch gab es viele
Gegenbesuche des DKSB LV Sachsen bei den Chören
in Tschechien.
Am 13. Juni 2010 feierte der Chor „Permoníček“ sein
30-jähriges und der Chor „Čmeláček“ sein 15-jähriges
Bestehen. Auf der Festveranstaltung im Theater Most
war besonders die Aussage von ehemaligen Chorkindern, die heute beruflich und familiär ihren Weg gehen, beeindruckend. Sie brachten rückblickend zum
Ausdruck, dass Ihnen die Chorauftritte in Deutschland,
die liebevolle Aufnahme beim Deutschen Kinderschutzbund und die musische Herausforderung schon in der
frühen Kindheit sehr viel Positives mit auf den Lebensweg gegeben haben. Dies bestätigten auch die Eltern
der Kinder, die stets als Begleiter mit dabei waren.
Im Jahre 2010 lud der DKSB KV Freiberg die Kinderchöre zu einem Erholungsaufenthalt in sein Ferienobjekt in Gager auf der Insel Rügen ein. Die Kurverwaltungen in Binz, Sellin, Baabe, Göhren, Puttbus und
Saßnitz luden die Kinder ein, während ihres Ferienaufenthaltes jeweils eine Stunde in den Kurpromena-
den aufzutreten. Die Kurverwaltung Baabe plante ein
Kinderfest des Kinderschutzbundes. Leider musste das
Vorhaben wegen Krankheit der Chorleiterin kurzfristig
auf ein späteres Jahr verschoben werden. Der Kinderschutzbund des Landes Mecklenburg-Vorpommern hat
bei der nächsten Vorbereitung Unterstützung zugesagt.
Gastgeber der Kinderchöre in Sachsen:
1995 Chorauftritt anlässlich des Weltkindertages beim
DKSB KV in Dippoldiswalde
1996 Chorrauftritt anlässlich des Weltkindertages beim
Kinderschutzbund Zittau
1997 Chorauftritt anlässlich des Tages der Musik im
Gewandthaus zu Leipzig und 3-tägiger Besuch
beim DKSB OV Leipzig
1998 Chorauftritt anlässlich der Kinderschutztage des
deutschen Kinderschutzbundes in der Dreikönigskirche in Dresden
2000 Besuch der Chorleitung beim DKSB OV Radebeul.
Vorbereitung des Probenlagers der Chorkinder
gemeinsam mit Kindern aus Radebeul in Poustky
bei Plzeň
2001 Chorauftritt anlässlich des Weltkindertages beim
DKSB OV Zittau
2001 Chorauftritt gemeinsam mit der Akkordeongruppe der Musikschule Fröhlich in Dippoldiswalde
2002 Chorauftritt für die Flutopfer in Grimma auf
Einladung des DKSB LV Sachsen und des Oberbürgermeisters der Stadt auf dem Marktplatz in
Grimma unmittelbar nach der Flutkatastrophe
2003 Chorauftritt anlässlich des „Tages der Sachsen“
in Sebnitz und Gastaufenthalt beim DKSB KV
Sebnitz
2004 Chorauftritt im Dreiländereck anlässlich der offiziellen Aufnahme der Tschechischen Republik
und der Republik Polen in die Europäische Union
und Aufenthalt beim DKSB OV Zittau
34 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
2005 Chorauftritt gemeinsam mit der Akkordeongruppe der Musikschule Fröhlich in Dippoldiswalde,
Unterstützung des Auftritts durch den DKSB LV
Sachsen
2007 Teilnahme des DKSB LV Sachsen, und des DKSB
KV Mittleres Erzgebirge, am Weihnachtskonzert
der Chöre in Most und Beratung weiterer Chorauftritte in Sachsen
2009 Kontaktaufnahme mit dem DKSB KV Freiberg,
und dem DKSB LV Mecklenburg-Vorpommern sowie mit den Kurverwaltungen der Insel Rügen –
Binz, Sellin, Baabe, Göhren. Einladungen für die
Chöre in den nächsten Jahren.
35 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
4. DIE ZUSAMMENARBEIT
AUF DER LOKALEN
EBENE
4.9. DIE GRENZÜBERGREIFENDEN HILFSAKTIONEN BEI DEN
HOCHWASSERKATASTROPHEN
Bei Katastrophensituationen in unseren Partnerländern
zeigte sich der wahre Charakter unserer grenzübergreifenden Kinderschutzarbeit. Der Vorsitzende des
tschechischen Kinderschutzvereins in Dolní Podluží,
Oldřich Liška, begann einen Dankesbrief an die deutschen Freunde mit den Worten: „Die helfende Hand beweist mehr als tausend Worte.“
Im einzelnen gab es folgende Aktionen:
Krakow 2001
Hilferuf vom polnischen Generalkonsul in Leipzig angesichts der verheerenden Überschwemmungen in der
Region um Krakow. Organisierung von 2 Hilfskonvois
mit 5 Lastkraftwagen durch den DKSB LV Sachsen und
seiner Ortsverbände Dippoldiswalde, Leipzig, Löbau,
Zittau und Plauen, mit dem Arbeitersamariterbund
(ASB) Landesverband Sachsen sowie mit dem Verein
der Kinderfreunde/Kinderschutzbund Bogatynia und
der Jugendorganisation (SMLD) Dolni Slask/Niederschlesien. Ausrüstung der Schulen in Lanckorona und
Podegrodzie mit Schulmöbeln und Lernmitteln.
Theresienstadt 2002
Hilfsaktion des DKSB LV Sachsen gemeinsam mit Kinderschutzbund Zittau.
Grimma 2003
Solidaritätskonzert auf dem Marktplatz der vom Hochwasser stark betroffenen Staat Grimma.
Auftritt der tschechischen Kinderchöre „Permoníček“
und „Čmeláček“.
Bogatynia 2011
Spendensammlung im DKSB LV Sachsen, für die vom
Hochwasser schwer betroffene Stadt Bogatynia. Hilfsaktionen des DKSB OV Zittau.
Hinter allen diesen Aktionen steht ein Heer von freiwilligen Helfern, auf deren Engagement wir uns, wenn
es notwendig wird, auch weiterhin verlassen können.
Šumperk 2002
Geldspenden und Entsendung von Hilfsgütern. Hilfsaktionen des DKSB LV Sachsen gemeinsam mit den
Kinderschutzvereinen Radebeul und Leipzig und dem
Deutschen Paritätischen Wohlfahrtsverband (DPWV)
Sachsen. Der Kinderschutzbund Radebeul unterhält
seit dieser Zeit enge Kontakte zur Kinderorganisation
„Pionýr“ der Stadt Šumperk.
Litoměřice 2002
Hilfsaktion des DKSB LV Sachsen, gemeinsam mit dem
Kinderschutzbund Hamburg.
36 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
175320
STUNDEN
5. INTERNATIONALE
KONFERENZEN
Seit 1992 führt der DKSB LV Sachsen alljährlich im November gemeinsam mit seinen tschechischen und polnischen Partnern eine Konferenz durch. Ziel ist es, die
Ergebnisse, sowohl der regionalen grenzübergreifenden Arbeit, als auch der lokalen Projekte der Kinderschutzvereine im grenznahen Raum vorzustellen und
die Aufgaben für das nächste Jahr abzustimmen.
Vor dem Hintergrund des gesellschaftlichen Umbruchs 1989, den sowohl Ostdeutschland als auch die
östlichen Nachbarländer gleichermaßen zu bewältigen
hatten, schlugen Vertreter von Kinderschutzorganisationen vor, die neuen Herausforderungen auf dem Gebiet
des Kinder- und Jugendschutzes gemeinsam in Angriff
zu nehmen. Die erste Konferenz der deutschen, tschechischen und polnischen Partner aus dem grenznahen
Raum fand vom 12.–14. Dezember 1992 in Stadt Wehlen statt. Eine erste gemeinsame Analyse der neuen
Situation machte deutlich, dass Kinder im gesellschaftlichen Transformationsprozess neben den neuen großen Chancen für ihre Entwicklung zugleich auch neuen
Gefahren ausgesetzt sind, denen man begegnen muss:
Zunahme von Gewalt gegen Kinder und unter Kindern,
Fremdenfeindlichkeit, Kindesvernachlässigung, Kinderprostitution, Arbeitslosigkeit der Eltern, Armut, Ausländerfeindlichkeit, rechtsradikale Erscheinungsformen auf deutscher, polnischer und tschechischer Seite.
Übereinstimmend kamen die Konferenzteilnehmer zu
der Auffassung, der präventiven Arbeit durch beispielhafte Projekte ein größeres Gewicht beizumessen, als
jenen Maßnahmen, die sich nur auf die Intervention
beschränken. Die UN-Konvention über die Rechte des
Kindes, die von allen Partnerländern Anfang der 90ger
Jahre ratifiziert und damit in nationales Recht überführt worden war, bildete die Grundlage für ein künftiges gemeinsames Handeln der Kinderschutzpartner im
grenznahen Raum.
Diese Form hat sich inzwischen hervorragend bewährt. Die Konferenzmaterialien und Dokumentationen der vergangenen 20 Jahren bezeugen eine kontinuierliche grenzübergreifende Kinderschutzarbeit, die
auch die neuen qualitativen Anforderungen auf dem
Gebiet der sozialen Arbeit bis hin zu Fragen des Fachkräfteaustausches im Blick hat Vor allem legen unse-
re Konferenzdokumentationen Zeugnis davon ab, dass
wir in unserer Basisarbeit zugleich einen kleinen, aber
wichtigen Beitrag für ein gelingendes Zusammenwachsen unserer Länder in einem geeinten Europa geleistet
haben und noch leisten.
Die Konferenzen erhielten stets eine große gesellschaftliche Aufmerksamkeit, weil bei den behandelten
Themen zur Situation von Kindern auch die gesellschaftlichen Hintergründe und Rahmenbedingungen
beleuchtet wurden. So gelang es, die analytische Aufarbeitung der Situation von Kindern mit Erfahrungen
aus der praktischen Tätigkeit der Kinderschutzvereine
zu verbinden und Lösungsansätze herauszuarbeiten.
Aus den Partnerländern nahmen häufig Vertreter
aus Staatsministerien, Parlamenten, aus Regionalverwaltungen und Bürgermeister sowie Vertreter aus wissenschaftlichen Einrichtungen und Sozialverbänden an
den Tagungen teil.
Neben den ständigen Kinderschutzpartnern aus
Deutschland, Polen und Tschechien wurden auch Kinderschutzorganisationen aus der Slowakische Republik
und aus Österreich in die Konferenzen eingebunden. Neben dem DKSB LV Sachsen nahmen in den letzten Jahren
mehr und mehr auch andere Landesverbände des Deutschen Kinderschutzbundes an den Konferenzen teil, so
die Landesverbände Bayern, Brandenburg und Mecklenburg-Vorpommern. Mehr und mehr gelang es, der Fachkräfte aus der Kinder- und Jugendarbeit mit Vertretern
aus der Politik, aus wissenschaftlichen und kulturellen
Verantwortungsbereichen unter der Zielstellung eines
effektiven grenzübergreifenden Kinderschutzes zusammenzuführen. Auch wurde zunehmend besser erreicht,
das Wissen der qualifizierten Fachkräfte und die praktischen Erfahrungen aus der Arbeit der freiwilligen Helfer
gleichermaßen in die Tagungen einfließen zu lassen. Es
hat sich bewährt, die Konferenzen zweitägig durchzuführen, weil damit die Möglichkeit bestand, den Abend des
1. Konferenztages für informelle Gespräche der Teilnehmer zu nutzen.
Die inzwischen vorliegenden 20 Konferenzdokumentationen umfassen über 1000 Seiten.
38 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
5. INTERNATIONALE
KONFERENZEN
ÜBERSICHT ÜBER DIE INTERNATIONALEN JAHRESARBEITSTAGUNGEN:
1. Konferenz
12.–14. 12. 1992
Gastgeber:
DKSB LV Sachsen
Ort:
Stadt Wehlen/Sächsische Schweiz
Hauptthemen:
Analyse der Situation von Kindern im
gesellschaftlichen Transformationsprozess nach 1989,
Beschlussfassung zur Zusammenarbeit auf dem Gebiet
des Kinderschutzes im grenznahen Raum (Sachsen, Polen, Tschechien)
menarbeit mit internationalen Organisationen, European Forum for Child Welfare“ (EFCW) in Brüssel, „International Forum for Child Welfare“ (IFCW) in Genf.
Die Zusammenarbeit mit dem Paritätischen Wohlfahrtsverband (DPWV) auf dem Gebiet der grenzübergreifenden Arbeit.
6. Konferenz
22.–23. 11. 1997
Kinderschutzzentrum Prag und
Landratsamt Most
Ort:
Most
Hauptthemen:
Die gesundheitlichen Risiken für Kinder im Transformationsprozess und die Aufgaben des Gesundheitswesens sowie der Kinderschutzorganisationen
Gastgeber:
DKSB LV Sachsen
Ort:
Zittau
Hauptthemen:
Berichte über den Aufbau weiterer
Partnerschaften im grenzübergreifenden Kinderschutz.
Problemanalysen im Kinder- und Jugendbereich durch
Vertreter von Staatsministerien aus Prag, Warschau
und Dresden und der Beitrag der Kinderschutzorganisationen bei der Lösung der Aufgaben
3. Konferenz
7. Konferenz
2. Konferenz
10.–12. 11. 1993
Gastgeber:
09.–11. 12. 1994
Gastgeber:
DKSB LV Sachsen
Ort:
Stadt Wehlen/Sächsische Schweiz
Hauptthemen:
Analyse der Risiken für Kinder in
Deutschland, Polen und Tschechien und Festlegungen
von Aufgaben der Partner unter Einbeziehung des Bundesverbandes des Deutschen Kinderschutzbundes, der
Kinderkliniken Prag-Motol und Aš sowie tschechischer
und polnischer Jugendämter.
4. Konferenz
24.–25. 11. 1995
Gastgeber:
DKSB LV Sachsen
Ort:
Stadt Wehlen / Sächsische Schweiz
Hauptthemen:
Erfahrungsberichte aus der grenzübergreifenden Arbeit von Ortsvereinen. Die Rolle des
bürgerschaftlichen Engagements und die Gewinnung
von Mitgliedern auf dem Gebiet des Kinderschutzes
5. Konferenz
05.–06. 12. 1998
Gastgeber:
Euroregion Krušnohoří /Erzgebirge,
Ort:
Svinčice, Landkreis Most
Hauptthemen:
Die Vertiefung der Beziehungen
zwischen Deutschland und seinen östlichen Nachbarländern und der Beitrag der Kinderschutzorganisationen beim Aufbau des „Europäischen Hauses“
Berichte über Ergebnisse aus der grenzübergreifenden Partnerschaftsarbeit bei regionalen und lokalen
Kinderschutzpartnern.
22.–23. 11. 1996
Gastgeber:
DKSB LV Sachsen
Ort:
Stadt Wehlen / Sächsische Schweiz
Hauptthemen:
Aufgaben auf dem Gebiet des Kinderschutzes bei der Vorbereitung des Beitritts von Polen
und Tschechien zur Europäischen Union. Die Zusam-
8. Konferenz
13. 11. 1999
Gastgeber:
Polnisches Komitee für Kinderrechte,
Ort:
Zgorzelec
Hauptthemen:
Die neuen Anforderungen an die
grenzübergreifende Kinderschutzarbeit durch die Aufnahme von Kinderschutzorganisationen der Slowakischen Republik in unsere Partnerschaftsarbeit. Die
Unterstützung unserer Arbeit durch den „Paritätischen
Landesverband Sachsen“ Die Unterstützung des polnischen Komitees für Kinderrechte durch die Wojewodschaftsbehörde Wroclaw
39 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
5. INTERNATIONALE
KONFERENZEN
9. Konferenz
11.–12. 11. 2000
Gastgeber:
DKSB LV Sachsen
Ort:
Breitenbrunn/Erzgebirge
Hauptthemen:
Die gewaltfreie Erziehung in einem
vereinten Europa. Fragen der Umsetzung der UN-Kinderrechtskonvention. Aufnahme des Kinderschutzbundes Österreichs in unsere Partnerschaftsarbeit.
10. Konferenz
24.–25. 11. 2001
Gastgeber:
DKSB LV Sachsen
Ort:
Seifhennersdorf
Hauptthemen:
Bilanz über 10 Jahre grenzübergreifender Kinderschutzarbeit Erfahrungsberichte der
lokalen Kooperationspartner Die Verantwortung der
Länder bei der Unterstützung ihrer regionalen und lokalen Kinderschutzorganisationen bei der Errichtung
des „Europäischen Kinderzimmers“
Hauptthemen:
Situationsanalyse und Aufgaben bei
der Zurückdrängung von Extremismus, Antisemitismus
und Fremdenfeindlichkeit. Erfahrungsberichte aus der
lokalen grenzübergreifenden Kinderschutzarbeit
13. Konferenz
18.–19. 11. 2005
Gastgeber:
Polnisches Komitee für Kinderrechte,
Region Jelenia Gora
Ort:
Jelenia Gora
Hauptthemen:
Zum Stand der Umsetzung der UNKinderrechtskonvention in den Partnerländern. Erfahrungsberichte aus Ministerien, Dachverbänden und
Kinderschutzorganisationen und Schlussfolgerungen,
insbesondere beim Recht des Kindes auf eine gewaltfreie Erziehung.
14. Konferenz
10.–11. 11. 2006
Gastgeber:
2002 fand keine Konferenz wegen anderen Aufgaben
zur Zeit des Hochwassers statt.
11. Konferenz
07.–08. 11. 2003
Gastgeber:
Euroregion Krušnohoří / Erzgebirge
Ort:
Svinčice, Landkreis Most
Hauptthemen:
Die gesetzlichen Grundlagen für den
Schutz der Kinder und Jugendlichen und die Rolle der
Nichtregierungsorganisationen (NGO) aus der Sicht des
EU-Beitritts der Tschechischen Republik
Neue Regelungen in Polen für die staatlichen Institutionen und sozialen Organisationen bei der Umsetzung
der UN-Konvention über die Rechte des Kindes
12. Konferenz
12.–13. 11. 2004
Gastgeber:
Ort:
DKSB LV Sachsen
Internationales Begegnungszentrum
St. Marienthal, Ostritz
Freiwilligenzentrum, o. s., mit Sitz
in Ústí nad Labem
Ort:
Ústí nad Labem
Hauptthemen:
Verwirklichung des Prinzips „Voneinander lernen“ Das Elternbildungsprogramm des Deutschen Kinderschutz-bundes „Starke Eltern – Starke
Kinder®“, und das Interesse des Freiwilligenzentrums
Ústí nad Labem, das Programm auch in Tschechien
zu implementieren. Das tschechische Jugendhilfeprogramm „KOMPAS®“ und das Interesse des sächsischen
Kinderschutzbundes, das Programm in Sachsen zu
testen.
15. Konferenz
09.–10. 11. 2007
Gastgeber:
DKSB LV Sachsen
Ort:
Plauen/Vogtland
Hauptthemen:
Erfahrungsbericht zum Stand der
Umsetzung der UN-Kinderrechtskonvention in Sachsen.
Erste Evaluationsergebnisse bei der Einführung des
Elternbildungsprogramms „Starke Eltern – Starke Kin-
40 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
5. INTERNATIONALE
KONFERENZEN
der®“ in der Region Ústí nad Labem und die Organisation der wissenschaftlichen Begleitung des Projektes
durch die Universität Ústí nad Labem. Erste Ergebnisse
bei der Einführung des tschechischen Jugendhilfeprogrammes „KOMPAS®“ in ausgewählten Ortsverbänden
des sächsischen Kinderschutzbundes.
der Gesellschaften in Mitteleuropa. Kinderarmut und
ihre pathologischen Erscheinungsformen. Präventive
Ansätze zur Bekämpfung von Kinderarmut, Beispiele
aus der Arbeit der Partnerorganisationen aus Deutschland, Polen, Tschechien und Österreich.
19. Konferenz
16. Konferenz
07.–08. 11. 2008
Gastgeber:
Polnisches Komitee für Kinderrechte,
Region Jelenia Gora
Ort:
Jelenia Gora
Hauptthemen:
Gewalt gegen Kinder in der Familie
und Gewalt unter Gleichaltrigen in der Schule – eine
Bestandsaufnahme in Polen. Gewalt gegen Kinder in
Deutschland, Hintergründe und Schlussfolgerungen.
Erfahrungsberichte aus Kinderschutzvereinen zum
Umgang mit Gewalterscheinungen.
17. Konferenz
06. 11. 2009
Gastgeber:
Freiwilligenzentrum, o. s., mit Sitz
in Ústí nad Labem
Ort:
Krásná Lípa
Hauptthemen:
Hintergrund und Entwicklung der
Ergebnisse der deutsch-tschechisch-polnischen Zusammenarbeit, Bedeutung und Vision – eine Bestandsaufnahme. Pathologische Erscheinungen bei der
aufwachsenden Generation in Tschechien und die Herausforderungen bei der sozialen Rehabilitation von Kindern. Erfahrungen beim Aufbau und der Funktion von
Netzwerken in Deutschland.
18. Konferenz
04. 11. 2011
Gastgeber:
Polnisches Komitee für Kinderrechte,
Region Jelenia Gora
Ort:
Jelenia Gora
Hauptthemen:
Das europäische Jahr der Freiwilligenarbeit – eine Bestandsaufnahme.
Die Rolle der Freiwilligkeit in Polen bei der Herausbildung von sozialen Einstellungen und ihre Bedeutung für den Arbeitsmarkt. Die Freiwilligentätigkeit in
Deutschland – Organisationsformen, Rechtsgrundlagen,
gesellschaftliche Bedeutung und Ausprägung im Deutschen Kinderschutzbund, Landesverband Sachsen. Die
Situation der Freiwilligentätigkeit u. –Dienstleistungen
in der Tschechischen Republik, Rechtsgrundlagen und
Organisationsformen in der Region Ústí nad Labem
20. Konferenz
08.–09. 11. 2012
Gastgeber:
Freiwilligenzentrum, o. s., mit Sitz in
Ústí nad Labem
Ort:
Ústí nad Labem
Hauptthemen:
20 Jahre grenzübergreifender Kinderschutz – die Entwicklung einer erfolgreichen Partnerschaftsarbeit zwischen deutschen, tschechischen
und polnischen Kinderschutzorganisationen im grenznahen Raum. Resümee und Ausblick.
05. 11. 2010
Gastgeber:
DKSB LV Sachsen
Ort:
Dresden
Hauptthemen:
2010 – das Europäische Jahr gegen
Armut und soziale Ausgrenzung und die Situation der
Kinder. Kinderarmut als Massenphänomen wohlhaben-
41 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
10519200
MINUTEN
6. RESÜMEE
UND AUSBLICK
Die 20-jährige Kooperation der deutschen, tschechischen und polnischen Partnerorganisationen auf dem
Gebiet des Kinderschutzes war und ist eingebettet in
unser gemeinsames Ziel – die Umsetzung der UN-Kinderrechtskonvention. Die Zusammenarbeit der Mitgliedsländer der Europäischen Union auf immer mehr
gesellschaftlichen Gebieten erfordert objektiv auch eine
stärkere Hinwendung zu grenzübergreifenden Fragen
der sozialen Lage der Kinder und deren Familien. Unsere Zeit ist, trotz der gegenwärtigen Finanzkrise, geprägt von einer Entwicklung hin zu einem geeinten
Europa, von einer zunehmenden wirtschaftlichen Verflechtung unserer Länder, von großen Fortschritten in
der wissenschaftlichen und kulturellen Zusammenarbeit. Leider müssen wir jedoch auch feststellen, dass
breite Schichten an diesem Fortschritt nicht teilhaben.
Insbesondere sind es die sozial schwachen Familien
mit Kindern und die Alleinerziehenden. Umso wichtiger ist es, dass Erscheinungen von Gewalt, Vernachlässigung und Verwahrlosung von Kindern in unseren
Ländern benannt werden und der Zusammenhang von
Arbeitslosigkeit, Armut, Werteverlust und Bildungsarmut analysiert wird. Mit den grenzübergreifenden Projekten und Initiativen haben die Partnerorganisationen
auf dem Gebiet des Kinderschutzes in den vergangenen Jahren einen wertvollen Beitrag geleistet. In allen
Projekten stand neben den sozialpädagogischen Auf-
gaben zugleich auch der Gedanke des friedlichen und
freundschaftlichen Zusammenlebens mit den Kindern
des Nachbarlandes – die präventive Arbeit gegen das
Aufkommen von Gewalt und Fremdenhass. Wir sehen
unsere grenzübergreifende Kinderschutzarbeit auch
weiterhin als einen wichtigen Beitrag für das Zusammenwachsen der Länder im Herzen Europas. Wir werden uns nicht auf den entstandenen Kontakten ausruhen. Die weitere Zusammenarbeit hängt ganz davon ab,
wie wir uns auch künftig ernsthaft um freundschaftliche Kontakte bemühen. Wer mit dem geschichtlichen
Ringen um ein friedliches Miteinander sorglos umgeht,
setzt sich der Gefahr aus, dass die Beziehungen erkalten. Wir können uns in unserem Streben auf wichtige politische Dokumente berufen und Unterstützung
einfordern.
Im Dezember 2009 beschloss der Europäische Rat für
den Zeitraum bis 2014 das „Stockholmer Programm“.
Es sieht vor, die Rechte der Kinder stärker als bisher
mit in den Blickpunkt der europäischen Politik zu neh-
men. Das Programm orientiert sich eng an der UNKinderrechtskonvention. Es geht um die Sicherung
des Kindeswohls, um den Schutz des Kindes und die
Respektierung seiner Rechte. Im „Stockholmer Programm“ wird hervorgehoben, dass Kinder Bestandteil
der Grundrechte-Charta der EU sind, wie es im Vertrag von Lissabon festgelegt wurde. Schließlich bestärken uns auch führende Politiker Deutschlands, Tschechiens und Polens in unserem Streben. So trafen am
21. 6. 2011 der deutsche Bundespräsident und der polnische Ministerpräsident eine neue, weitreichende Ver-
44 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
einbarung, die Angebote für eine grenzübergreifende
Zusammenarbeit der Jugend beider Länder wesentlich
zu verbessern und dafür die erforderlichen Bedingungen zu schaffen. Bekräftigt wurde diese Vereinbarung
dadurch, dass der neue deutsche Bundespräsident Joachim Gauck 2012 seine erste Reise nach Polen antrat.
So können wir feststellen, dass der historische Kniefall von Bundeskanzler Willy Brandt am 7. Dezember
1970 am Ehrenmal des Warschauer Ghettos eine Zeit
der Versöhnung eingeleitet hat, die heute mehr denn je
Früchte trägt. Auch die Vision von Václav Havel, dass
die Versöhnung der Tschechen mit ihren deutschen
Nachbarn gelingen wird, hat sich bewahrheitet. So
stellten der tschechische Außenminister Karl Fürst zu
Schwarzenberg und der Deutsche Außenminister Guido
Westerwelle am 6. März 2012 anlässlich des 20-jährigen Bestehens des Nachbarschaftsvertrages wichtige
Weichen für eine weitere Verbesserung der Kontakte
zwischen der Jugend Deutschlands und Tschechiens.
Von besonderer Bedeutung für unsere grenzübergreifende Kinderschutzarbeit ist die Tatsache, dass das
Bundesland Sachsen in den Jahren nach der Wende
die Zusammenarbeit speziell mit Tschechien und Niederschlesien stetig vertieft hat. So wurde bereits 1992
eine Kooperationsvereinbarung zwischen den Ministerpräsidenten der Länder abgeschlossen und im aktuellen Kooperationsvertrag festgeschrieben, dass Sachsen
schen, tschechischen und polnischen Kinderschutzpartner weitere Impulse. Erfreulich ist auch die zunehmende Wertschätzung der Arbeit der Kinderschutzpartner
durch das deutsch-polnische und das deutsch-tschechische Jugendwerk. Diese Institutionen könnten in der
Zukunft wesentlich beitragen, die vorliegenden Erfahrungen aus der grenznahen Zusammenarbeit der Kinderschutzpartner auf der jeweiligen nationalen Ebene
zu verallgemeinern.
Das grenzübergreifende Miteinander der Jugend erweist sich immer mehr als Baustein für das Zusammenwachsen der Länder Europas. Der Deutsch-Tschechische Zukunftsfonds hat in den letzten Jahren mehr als
6000 ehrenamtliche Initiativen gefördert. Auch unsere
grenzübergreifenden Projekte auf dem Gebiet des Kinderschutzes wurden von dem Fonds unterstützt. Für
die weitere qualitative Entwicklung der grenzübergreifenden Projekte auf lokaler und regionaler Ebene ist es
hilfreich, wenn die Kinderschutzorganisationen nicht
nur auf lokaler und regionaler Ebene, sondern auch
auf nationaler und auf europäischer Ebene noch enger
zusammenarbeiten und die bereits bestehenden Kontakte in den nächsten Jahren ausbauen.
zur weiteren Intensivierung der Zusammenarbeit eigenständige Verbindungsbüros in Prag und Wroclaw
einrichtet. Dies ist inzwischen geschehen. So hat die
sächsische Staatsministerin Dipl. Päd. Stefanie Rehm,
M.A., die jetzt Repräsentantin des Freistaates Sachsen
in Prag ist, ihre Teilnahme an der 20. Internationalen Jahresarbeitstagung der Kinderschutzpartner am
8. und 9. November 2012 in Ústí nad Labem zugesagt.
Darin sehen wir eine hohe Wertschätzung für unsere
Arbeit und erhoffen für die Zusammenarbeit der deut-
45 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
INHALTSVERZEICHNIS
1
— Die politische Ausgangssituation
2
— Der Start 1992
3
— Die Zusammenarbeit auf der regionalen Ebene
4
— Die Zusammenarbeit auf der lokalen Ebene
5
— Die internationalen Jahresarbeitstagungen
6
— Resümee und Ausblick
Erklärung der Abkürzungen:
DKSB
BV
LV
KV
OV
e.V.
DPWV
Deutscher Kinderschutzbund
Bundesverband
Landesverband
Kreisverband
Ortsverband
eingetragener Verein
Deutscher Paritätischer
Wohlfahrtsverband
IBZ
Internationales Begegnungszentrum
FOD
Fond ohrožených dětí (Fonds für gefährdete
Kinder)
DCUL
Dobrovolnické centrum Ústí nad Labem
(Freiwilligenzentrum)
KOMPAS Kommunikation, Partnerschaft, Spolupráce
(Zusammenarbeit)
KOPD
Komitet Ochrony Praw Dciecka, Komitee
für Kinderrechte des polnischen
Gesamtverbandes in Warschau
TKOPD
Terenowy Komitet Praw Dciecka, Komitee
für Kinderrechte auf der Ebene der Regionen in Polen
EJF
Evangelisches Kinder- und
Jugendförderwerk
NGO
Nichtregierungsorganisation (Non Gouvernmental Organization)
DDR
Deutsche Demokratische Republik
ASB
Arbeitersamariterbund
46 — CHRONIK 20 JAHRE ZUSAMMENARBEIT AUF DEM GEBIET DES KINDERSCHUTZES
KRONIKA
20 LAT
WSPÓŁPRACY NA
RZECZ DZIECKA
PRAKTYCZNE PRZYKŁADY DZIAŁAŃ TRANSGRANICZNYCH
O AUTORZE KRONIKI
KRONIKĘ NAPISANO W JĘZYKU NIEMIECKIM I PRZETŁUMACZONO NA JĘZYK POLSKI I CZESKI.
Dr. Heine Zschache był członkiem założycielem, w kwietniu 1990 roku, na terenie landów byłej NRD, pierwszego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi. Do roku 1992 był przewodniczącym saksońskiego DKSB–LV. Następnie, do przejścia
na emeryturę w roku 2008, był dyrektorem LV Saksonia. W latach 2008 i 2010 zajmował się społecznie w Bundesverband (Oddziale Federalnym) Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi nawiązywaniem kontaktów z europejskimi organizacjami działającymi na rzecz dzieci oraz ochrony praw dziecka. W roku 2008 został mianowany honorowym
członkiem Oddziału Federalnego DKSB, a w roku 2010 honorowym członkiem polskiego Terenowego Komitetu Ochrony Praw Dziecka w Jeleniej Górze.
PRZEDMOWA PANA
PREMIERA
PREMIER WOLNEGO PAŃSTWA SAKSONII
STANISLAW TILLICH
Drogie Czytelniczki, drodzy Czytelnicy,
niniejsza kronika: „20 lat razem na rzecz wychowania dzieci bez przemocy“
dokumentuje długoletnią współpracę polskich, czeskich i saksońskich instytucji społecznych oraz zrzeszeń, które działają w interesie ochrony dziecka.
Rząd Saksoński angażuje się od wielu lat na rzecz rozwoju działań związanych z ochroną dziecka. Szczególnie w Saksońskiej Koncepcji Działania można
znaleźć szeroką paletę instrumentów wspierania powiatów, miast, zrzeszeń
i rodzin w zakresie prewencyjnej ochrony dziecka. Również ustawodawca federalny zareagował na tragiczne przypadki znęcania się nad dziećmi i dzieciobójstwa za pomocą uzupełnień do Ustawy o Pomocy dla Dzieci i Młodzieży.
Jednocześnie powstało w ostatnich latach w Niemczech – a także i w Saksonii – na różnych płaszczyznach, wiele inicjatyw na rzecz poszerzenia działalności w zakresie ochrony dziecka i pomocy niesionej we wczesnych fazach jego życia. Dzięki Saksońskiej Koncepcji Działania udało się nam
wyraźnie wzmocnić działania na rzecz ochrony dziecka. Ścisłe powiązanie tematyki ochrony dziecka z wcześniejszymi formami pomocy dowodzi, że obok
wyspecjalizowanych organizacji działających na polu niesienia pomocy dzieciom i młodzieży potrzeba jeszcze wielu innych partnerów, którzy muszą ze
sobą współdziałać.
Celem jest pozyskiwanie i zespolenie do współdziałania coraz więcej partnerów o różnych zawodach i z różnych instytucji lokalnych. Poza tym realizuje się fachowe szkolenia w zakresie pracy na rzecz ochrony dziecka.
Rząd Saksoński będzie kontynuował pracę wspólnie z gminami i niezależnymi podmiotami w tym zakresie, aby przedsięwzięcia te jeszcze bardziej zdynamizować.
Niemiecki Związek Ochrony Dziecka, Krajowe Zrzeszenie w Saksonii oraz
jego polscy i czescy partnerzy odnieśli wielki sukces – udało się im zacieśnić
transgraniczne współdziałanie na rzecz ochrony dziecka. Takie zaangażowanie o zasięgu ponadgranicznym zasługuje na wielki szacunek i uznanie.
Wszystkim zaangażowanym życzę dużo siły dla realizacji tych ważnych zadań, ponieważ zdrowy i beztroski rozwój wszystkich dzieci leży nam wszystkim na sercu.
Stanislaw Tillich
Premier Wolnego Państwa Saksonii
3 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
PRZEDMOWA
CZECHY
MGR. LENKA ČERNÁ — CENTRUM WOLONTARIATU, O. S.
Mają Państwo w ręku Kronikę opisującą rozwój 20-letniej współpracy organizacji czeskich, polskich i niemieckich. Znajdą w niej Państwo również
nazwiska osób szczególnie zaangażowanych w te działania. Trwałe zainteresowanie pionierów oraz obecnych partnerów współpracy, a także determinacja, zwłaszcza strony niemieckiej, aby to partnerstwo utrzymać, umożliwiły nasze jubileuszowe spotkanie w listopadzie 2012, tym razem na terenie
Czech w Ústi nad Łabą
W czasie trwania naszej współpracy nauczyliśmy się wzajemnej tolerancji,
doceniania pozytywnych działań oraz słuchania siebie nawzajem. Dla żadnego z partnerów nie jest łatwe pogodzenie swoich wyobrażeń i oczekiwań
z zainteresowaniami i możliwościami drugiej, a czasem i trzeciej strony. Ta
Kronika dowodzi, że jest to możliwe.
Otwartość i miłość do ludzi, gotowość do zmierzenia się ze wspólną historią
i różnorodną teraźniejszością, niezawodność i, ciągle wystawiana na próbę,
cierpliwość są i, mam nadzieję, będą dobrą płaszczyzną wymiany idei, innowacji i programów zorientowanych na tak znaczącą dziedzinę, jaką jest wychowanie dzieci bez przemocy.
Dziękuję Kolegom z Polski i Niemiec za to podążanie wspólną drogą w pracy i w życiu, i mam nadzieję, że w dalszym ciągu będziemy się przyczyniać
do tworzenia przyjaznej atmosfery wśród sąsiadów w Europie Środkowej.
Mgr. Lenka Černá
Przewodnicząca Rady Związku
Centrum Wolontariatu, o. s.
4 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
PRZEDMOWA
NIEMIEC
HEINZ HILGERS — PRZEWODNICZĄCY NIEMIECKIEGO STOWARZYSZENIA
OPIEKI NAD DZIEĆMI.
„20 lat razem – wychowanie dzieci bez przemocy“ jest tematem tegorocznej międzynarodowej konferencji dotyczącej ochrony dzieci. Jest to jubileusz współpracy Centrum Wolontariatu Usti nad Łabą (Republika Czeska),
Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi Oddział Krajowy Saksonia e.V., jak również Terenowego Komitetu Ochrony Praw Dziecka w Jeleniej
Górze (Rzeczpospolita Polska). Równocześnie jest to tytuł tej Kroniki, dokumentującej tradycje długoletniej współpracy wymienionych trzech partnerskich stowarzyszeń. Chodzi przy tym nie tylko o prezentację tego, co wywarło
piętno na wspólnym działaniu w minionych 20 latach, lecz także o warunki
przyszłej, owocnej współpracy transgranicznej.
Kontakty pomiędzy młodymi ludźmi i ich rodzinami, między instytucjami
i stowarzyszeniami wszystkich trzech wymienionych krajów istnieją już dużo
dłużej niż 20 lat. Ale decydująca różnica w stosunku do tego, co było wcześniej, polega na tym, że dzisiaj kontakty te nie są nakazywane i reglamentowane przez państwo, nie są podporządkowane jednej panującej ideologii,
lecz są zgodne z celami i zainteresowaniami ludzi, którzy czują się zobowiązani pracować dla dobra dzieci, młodzieży i ich rodzin. I tak w wyniku społeczno-politycznego przełomu końca lat osiemdziesiątych i początku dziewięćdziesiątych w Polsce, Czechach i Niemczech Wschodnich powstało wiele
organizacji pożytku publicznego, które angażują się m.in. na rzecz ochrony
dzieci. Wspólne cele – zwłaszcza realizacja Konwencji Praw Dziecka ONZ –
doprowadziły przed 20 laty do międzynarodowej współpracy między organizacjami zajmującymi się ochroną dzieci w Saksonii, w regionie Usti nad
Łabą oraz w Kotlinie Jeleniogórskiej, która rozwija się coraz intensywniej.
Również od 20 lat odbywają się coroczne, międzynarodowe konferencje, będące platformą wymiany doświadczeń i informacji na temat sytuacji dzieci
w tych trzech krajach. Służą one też przedstawianiu propozycji rozwiązań
i praktycznych pomysłów.
Te trzy organizacje łączyło i łączy przy tym wspólna chęć poprawy sytuacji życiowej dzieci w ich krajach, usuwania zaniedbań, przyczyniania się do
społecznego uznania dzieci za niezależne podmioty prawne. We wszystkich
trzech krajach jest w tym względzie jeszcze dużo do zrobienia.
Szczególną wagę przywiązuje się do wychowania dzieci bez przemocy, które jak czerwona nić przewija się przez tę wieloletnią współpracę. Konstruktywne współistnienie w rodzinie i wśród samych dzieci, brak przemocy przy
rozwiązywaniu konfliktów i ciągłe kierowanie się dobrem dziecka są przesłankami, które od wielu lat łączą pracę trzech wymienionych wyżej organizacji z dziećmi i dla dzieci. W oparciu o to możemy dzisiaj spoglądać na
udaną współpracę.
Współpraca ta zasługuje na uhonorowanie w postaci kroniki. Osiągnięcia
w pracy transgranicznej i dotychczasową wymianę doświadczeń należy wysoko ocenić i kontynuować w przyszłych latach, tak, aby dalej poprawiać
szanse rozwoju dzieci w naszych trzech krajach.
5 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
PRZEDMOWA
POLSKA
MIROSŁAWA KĄTNA — PRZEWODNICZĄCA ZARZĄDU KRAJOWEGO KOMITETU
OCHRONY PRAW DZIECKA
Szanowni Państwo,
każdy jubileusz jest okazją do refleksji na temat przeszłości i oczywiście planów na przyszłość.
Z okazji 20-letniej – jubileuszowej Międzynarodowej Konferencji, z okazji
wydania tej Kroniki, pragnę przede wszystkim wyrazić inicjatorom i organizatorom wielkie słowa uznania.
Inicjatywa z przed lat – niemieckich, czeskich i polskich organizacji pozarządowych – dotycząca bliskiej współpracy okazała się nie tylko trafna, ale
przede wszystkim wzbogacająca działania na rzecz dziecka i rodziny.
Doświadczenia Terenowego Komitetu Ochrony Praw Dziecka w Jeleniej
Górze i dorobek naszych przyjaciół, przedstawicieli organizacji niemieckich
i czeskich, wielokrotnie udowodniły, że jesteśmy niezbędni w pomocy dzieciom i ich rodzinom, a także w promowaniu praw dziecka.
To, że mogliśmy się poznać, wzajemnie inspirować, ale także zaprzyjaźnić,
niewątpliwie podnosi jakość naszej codziennej pracy. Mimo specyfiki problemów z jakimi spotykamy się w naszych krajach, różnic ustawodawczych,
okazuje się, że mamy tak wiele wspólnego – gotowość pracy na rzecz innych,
zwłaszcza tych najsłabszych, umiejętność partnerskiej współpracy i odwagi
dla nowych wyznań.
Za to wszystko serdecznie dziękuję, przede wszystkim moim kolegom
z KOPD w Jeleniej Górze oraz przyjaciołom z Niemiec i Czech. Wierzę, że
nasza serdeczna i mądra współpraca będzie trwała nadal.
Mirosława Kątna
Przewodnicząca Zarządu Krajowego
Komitetu Ochrony Praw Dziecka
6 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
20
LAT
1. WYJŚCIOWA
SYTUACJA
POLITYCZNA
Jeżeli chcemy zrozumieć 20-letnią współpracę saksońskiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi (Kinderschutzbund) z jego organizacjami partnerskimi w Polsce
i Czechach, to nie możemy pominąć tła historycznego.
Z jednej strony chęć trwałej współpracy opierała się
na przekonaniu, że nigdy nie powinny się powtórzyć
wydarzenia II wojny światowej, a celem wychowania
młodych pokoleń musi być zastąpienie starych resentymentów i wizerunku wroga, budowaniem trwałych stosunków dobrosąsiedzkich.
Ponadto Niemcy Wschodnie, Czechy i Polska do roku
1989 podlegały podobnym ograniczeniom w życiu codziennym i podobnym restrykcjom politycznym. Po
upadku dyktatur komunistycznych stało się możliwe
zupełnie nowe współistnienie na bazie wolnych, demokratycznych systemów, bez protektoratu państwa
i nacisków ideologicznych. Na długo przed przełomem
w roku 1989 wielu ludzi w naszych trzech krajach pragnęło nawiązania dobrosąsiedzkich i przyjacielskich relacji. Turystyka urlopowa i zakupowa, wymiana gospodarcza i kulturalna prowadziły również do osobistych,
względnie rodzinnych, kontaktów i przyjaźni, podtrzymywanych przez świadomość wspólnej egzystencji
w prywatnej niszy, w (prywatnej niszy), systemie odgrodzonym od Zachodu.
Objawiło się to szczególnie (także) w roku 1968 podczas „Praskiej Wiosny“, gdy w ówczesnej Czechosłowacji szeroki, reformatorski ruch społeczny rozwijał
się w kierunku „socjalizmu z ludzką twarzą“. Euforia
wśród ludności Czechosłowacji pociągała również wielu Niemców z NRD i wyzwoliła falę przejawów sympatii.
Brutalne stłumienie tego reformatorskiego ruchu doprowadziło nie tylko do prześladowań wśród Czechów,
lecz także do serii aresztowań i wyroków wobec obywateli NRD z powodu ich antypaństwowej działalności
oraz wykroczeń, polegających często tylko na okazywaniu sympatii czeskim przyjaciołom.
Powodem sympatii w stosunku do Polaków była
przede wszystkim ich odwaga i siła niezależnego związku zawodowego „Solidarność“, starającego się wymóc
na rządzących godne warunki życia i swobody polityczne dla obywateli. Tym razem sympatycy z NRD byli
traktowani jak wrogowie państwa i groziły im m.in.
konsekwencje zawodowe.
W odróżnieniu od obecnej sytuacji współpraca przed
transformacją była nakazywana przez państwo i miała raczej charakter spotkań funkcjonariuszy. Kontakty prywatne były często traktowane jako podejrzane.
Symptomatyczna była m.in. reakcja na umacnianie się
ruchu solidarnościowego. Nie wzbraniano się przed
sięganiem po szeroki potencjał antypolskich uprzedzeń. I tak, strajki były definiowane jako niechęć do
pracy, a Polaków robiących zakupy w NRD obarczano winą za złą sytuację w zaopatrzeniu na terenie Niemiec Wschodnich.
Nie można też pominąć faktu, że nowy początek
w stosunkach niemiecko-polskich oraz niemiecko-czeskich, chociaż obiecujący i będący wielką szansą, był
także obciążony pewnym ryzykiem.
Otwarte granice i spadek dobrobytu doprowadziły do
rozwoju przestępczości w rejonie przygranicznym, prostytucji, ksenofobii, przemocy i nacjonalistycznych ideologii. Dotykało to również dzieci i młodzież.
Inicjatorom współpracy transgranicznej przyświecała maksyma: nie skarżyć się na deficyty, lecz iść do
przodu, dając dobry przykład w pokonywaniu trudności i wypełnianiu zadań.
Jeżeli postawimy sobie pytanie, jakie były przesłanki tego, że dzisiaj można spoglądać na trwającą 20 lat
transgraniczną współpracę w dziedzinie ochrony praw
dziecka, to możemy dać prostą odpowiedź. Po transformacji politycznej inicjatywa pochodziła od osób, które
współistnienie naszych krajów postrzegały jako wielką
szansę i prezent od historii, a pokonywanie historycz-
8 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
nych obciążeń oraz, jedyną w swoim rodzaju, możliwość tworzenia wspólnych projektów dziecięcych i młodzieżowych uczyniły swoim osobistym zadaniem.
Inicjatorzy pracy transgranicznej czuli się zobowiązani wobec takich zasad i wartości jak: przyjaźń w stosunku do dzieci, działalność społeczna, użyteczność publiczna oraz bezinteresowność. Spotkały się tutaj osoby,
których „wielkość“ polegała nie na pełnionych przez
nie funkcjach, lecz na humanistycznym fundamencie,
bez względu na to, czy nosił on cechy chrześcijańskie,
czy też świeckie.
Ponadto szukano też sprzymierzeńców, z którymi
można by się było identyfikować, którym można byłoby zaufać i którzy mogliby służyć radą przy realizacji transgranicznych projektów. Reprezentatywnymi dla wielu osób, które należałoby tu wymienić, są:
naczelny lekarz Kliniki Chorób Dziecięcych w Zittau,
dr Gruner, który udostępnił swoje pomieszczenia grupie inicjatywnej i zawsze służył fachową pomocą; znany praski pediatra, prof. Jiři Dunovský, który mimo licznych obowiązków zawodowych jako szef kliniki dziecięcej w Pradze-Motol znajdował czas, aby wielokrotnie zapraszać inicjatorów pracy na rzecz ochrony praw
dziecka w Saksonii oraz wziąć udział w pierwszej, dorocznej Konferencji Międzynarodowej w mieście Wehlen w roku 1992. Wśród tych osób była także pani
Elżbieta Karnafel z Kancelarii Prezydenta Polski, która przyjechała do nas i ze zdumiewającą szczerością
przedstawiła sytuację w dziedzinie opieki nad dziećmi i ochrony praw dziecka w Polsce. Wspomnieć należy także przedstawicieli Ministerstwa Spraw Socjalnych
Saksonii, którzy naszą pracę uważali za bardzo ważną
i udzielali nam swojego wsparcia. Także kierownictwo
saksońskiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi, Dobroczynny Związek Parytetowy, a w szczególności przewodniczący jego saksońskiego oddziału, Peter Schindzielorz, wspierali naszą pracę. W końcu mieliśmy też
dalekowzrocznego politycznie partnera w osobie naszego dyrektora federalnego, Waltera Wilkena. Rozumiał
on ogromną szansę stworzenia przyjaznej Europy, jaką
niosły nowe czasy. Jego credo brzmiało „Nie skarżyć
się na deficyty, lecz przykładnie iść do przodu“. I na koniec należy wymienić Oldřicha Liškę, twórcę pierwszego czeskiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi, oraz
Ingeborgę Unger-Gruszkę, polską inicjatorkę współpracy transgranicznej. Oboje od początku byli zaangażowani w transgraniczną pracę na rzecz ochrony praw
dzieci i uosabiają owe ludzkie wartości, które dzisiaj
przyświecają też grupie roboczej działającej w trójkącie naszych trzech krajów.
9 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
240
MIESIĘCY
2. POCZĄTEK
ROK 1992
Pierwsze transgraniczne spotkania w trójkącie trzech
krajów Zittau-Bogatynia–Dolni Podluží pokazały co następuje:
Obecnemu potencjałowi przemocy po niemieckiej,
polskiej i czeskiej stronie, przyczyny tego zjawiska,
przeciwstawił się szeroki front ludzi myślących humanitarnie, miłujących spokój, którzy powinni jednak zyskać możliwość politycznej artykulacji. Ten cel postawiła sobie nowo utworzona grupa robocza składająca
się z przedstawicieli wszystkich grup społecznych. Zauważono, że przezwyciężenie wynikającej z problemów
socjalnych skłonności do przemocy wśród dzieci i młodzieży w rejonie pogranicza nie może być traktowane jako wewnętrzny problem danego kraju w sytuacji
otwartych granic.
Wobec ksenofobicznych, ekstremistycznych ataków,
jak np. w mieście Hoyerswerda, oraz ataków skrajnie prawicowych bojówkarzy na dzieci z Czarnobyla
w Zittau, niemieccy, czescy i polscy partnerzy działający na rzecz ochrony dzieci, zjednoczyli się i postanowili współpracować na następujących płaszczyznach:
1. Partnerzy chcą ponad granicami przyczyniać się do
procesu jednoczenie się krajów w sercu Europy.
2. Należy dążyć do intensyfikacji wymiany myśli na temat kwestii ochrony praw dziecka, czego życzy sobie zarówno niemiecka, czeska, jak i polska strona.
3. Wieloletnie doświadczenia Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi (utworzonego w roku
1953) powinny być uwzględniane przy współpracy
jako czynnik doradczy.
4. Konieczna jest analiza nowego rodzaju problemów
w pracy w dziedzinie ochrony praw dziecka (po
otwarciu, względnie w sytuacji przejrzystości granic) takich jak np. nadużywanie narkotyków, pornografia dziecięca, przemoc, ksenofobia i. in.
5. Należy wspierać pracę socjalno-kulturalną, taką jak:
festyny dziecięce, wydarzenia kulturalne i. in., jako
możliwość zapobiegania negatywnym zjawiskom.
6. Raporty i koncepcje rozwiązania problemów
uwzględniające propozycje szerokiej opinii publicznej powinny stanowić wkład w doradztwo polityczne.
7. Należy wspierać współpracę z innymi związkami,
czy stowarzyszeniami, zajmującymi się tą tematyką.
I tak w roku 1992 powstała w trójkącie trzech krajów pierwsza grupa robocza, składająca się wyłącznie z osób pracujących społecznie z Zittau, Bogatyni,
Varnsdorf i Dolni Podluží. Pod kompetentnym kierownictwem ówczesnego przewodniczącego DKSB–OV Zittau i późniejszego przewodniczącego DKSB–LV w Saksonii, Klausa Beyera, w krótkim czasie rozwinęły się
struktury transgranicznej współpracy na rzecz ochrony
praw dziecka, które do dzisiaj nic nie straciły ze swojej stabilności. Utworzenie pierwszego czeskiego Terenowego Oddziału Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi „Život“ w Dolni Podluží w dniu 20. 11. 1992 r. oraz
pozyskanie do współpracy członków istniejącego już
polskiego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Bogatyni przyczyniły się w znacznym stopniu do kontynuacji
trójstronnej współpracy. Tę pionierską pracę w okresie po transformacji powitano nadzwyczaj pozytywnie także na płaszczyźnie Oddziału Federalnego DKSB.
W roku 1993 Klaus Beyer i DKSB–OV Zittau za swoje intensywne działania zostali uhonorowani Niemiecką Nagrodą za Działalność na Rzecz Dzieci (Deutscher
Kinderschutzpreis) towarzystwa ubezpieczeniowego
Hanse-Merkur w Hamburgu.
W książce „Oberlausitzer Profile – Bürger unserer
Zeit“ („Górnołużyckie profile – obywatele naszych czasów“) autor, Peter Becker, docenił przykład Klausa Bey-
12 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
era jako inicjatora humanitarnych akcji pomocy dzieciom w sąsiednich krajach Europy Wschodniej.
Na początku lat 90-tych zawiązały się liczne partnerstwa pomiędzy Oddziałami Terenowymi DKSB oraz stowarzyszeniami na rzecz ochrony praw dziecka w regionie przygranicznym w Polsce i Czechach. I tak np.
rozwinęła się współpraca stowarzyszeń i inicjatyw na
rzecz ochrony praw dziecka w Zittau, Bogatyni, Varnsdorf oraz Dolni Podluží, Görlitz i Zgorzelcu, Sebnitz
i Dolní Poustevna, Radebeul i Šumperk, Breitenbrunn,
Toužim i Nová Role, Plauen i Cheb, co zostanie bliżej przedstawione w dalszej części kroniki. Z trójkąta trzech krajów pochodził także impuls, aby zająć się
współpracą transgraniczną na płaszczyźnie oddziałów
na terenie landu. DKSB–LV Saksonia podjęło się organizacji współpracy na płaszczyźnie regionalnej, obejmującej region Karlowe Wary, Most, Usti na Łabą i Liberec po stronie czeskiej oraz województwo dolnośląskie po stronie polskiej. Narodziła się idea wymiany doświadczeń transgranicznej kooperacji wielu organizacji oraz poszukiwania nowych pomysłów współpracy
z krajami sąsiednimi w dziedzinie ochrony praw dziecka na corocznych konferencjach.
13 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
1040
TYGODNI
3. WSPÓŁPRACA
NA PŁASZCZYŹNIE
REGIONALNEJ
3.1. REGIONALNE PARTNERSTWO Z CZECHAMI – PARTNERSKA WSPÓŁPRACA
Z CZECHAMI NA PŁASZCZYŹNIE REGIONALNEJ
Zaczęło się od zaproszenia DKSB–LV Saksonia na międzynarodowy kongres lekarzy w 1993 roku w miejscowości Most. Kongres był poświęcony zagadnieniom
opieki nad dziećmi. DKSB–LV Saksonia miał szansę zaprezentowania swoich transgranicznych działań. Referat wygłoszony przez przewodniczącego DKSB–LV Saksonia, prof. dr Manfreda Klatte został przyjęty z dużym
zainteresowaniem, tak, że wielu uczestników wyraziło
chęć utrzymywania kontaktów z Niemieckim Stowarzyszeniem Opieki nad Dziećmi w Saksonii.
Szczególnie dzięki nawiązaniu kontaktu z przewodniczącym czeskiego zjednoczenia na rzecz ochrony praw
dziecka i naczelnym lekarzem Kliniki Chorób Dziecięcych Wydziału Medycznego oraz szpitala klinicznego w Pradze-Motol – prof. dr Jiřim Dunovskym i jego
współpracownikami, mogło być możliwe rozpoczęcie
wieloletniej, owocnej współpracy w dziedzinie ochrony
praw dziecka. W regionie Most spotkaliśmy się z dużym
zrozumieniem dla tworzenia niemiecko-czeskich projektów w tej dziedzinie na obszarze pogranicza, zwłaszcza ze strony starosty powiatu Most mgr Pavla Weissa
oraz szefa Euroregionu Rudawy Františka Bíny. I tak
DSKB Saksonia stało się członkiem komisji socjalnej Euroregionu Rudawy i mógł dzięki temu wywierać wpływ
na tworzenie transgranicznej, partnerskiej współpracy
w dziedzinie ochrony praw dzieci i młodzieży. Z regionu
Karlowych War, w miastach Cheb i Aš wspólnymi projektami dotyczącymi ochrony praw dziecka szczególnie
zainteresowani byli pediatrzy skupieni wokół dr Jiřego
Hany, zaniepokojeni narastającym zjawiskiem prostytucji dziecięcej w przygranicznych miastach czeskich
oraz problemami zdrowotnymi wśród dzieci romskich.
DKSB–LV Saksonia udało się pomóc w nawiązaniu partnerskiej współpracy w tym regionie pomiędzy DKSB–OV Plauen oraz inicjatywą na rzecz ochrony
praw dziecka w Aš. W regionie Karlowych War DKSB–
LV Saksonia wspierało także partnerską współpracę
DKSB–OV Breitenbrunn oraz inicjatywy na rzecz ochrony praw dziecka w Toužim.
Poszukiwanie przez DKSB–LV Saksonia partnerskiej
organizacji na płaszczyźnie regionalnej w Czechach,
która miałaby podobne cele i zbliżone struktury organizacyjne jak DKSB w Saksonii, doprowadziło nas do
Funduszu na Rzecz Dzieci Zagrożonych – Fond ohrožených dětí (FOD), w Pradze. Przewodnicząca FOD –
dr Marie Vodičková, była zachwycona ideą współpracy,
ponieważ w pobliżu granicy z Saksonią działało wiele
oddziałów terenowych FOD, np. w Ostrov i Chomutov.
FOD troszczy się w szczególności o tworzenie domów
dziecka o nazwie „Kangur“, w których zagrożone dzieci
otoczone są miłością w strukturach podobnych do warunków rodzinnych. Niestety wiele filii stowarzyszenia
FOD uważało, że realizacja transgranicznych projektów
z DKSB–LV Saksonia przekracza ich możliwości, tak, że
w praktyce nie doszło do żadnej współpracy.
Również utworzenie Centrum Koordynacji Niemiecko-Czeskiej Wymiany Młodzieży Tandem w roku 1997
w Plzen i Regensburgu było dla DKSB–LV Saksonia
okazją do nawiązania kontaktu z nim. Saksońskie stowarzyszenie mogło od tej pory korzystać z licznych
doświadczeń czeskiego partnera i zapraszało też przedstawicieli Tandemu do udziału w przedsięwzięciach
DKSB–LV Saksonia. Podczas festynu w dniu 2 maja 2012
z okazji 15-lecia „Tandemu“ uczestnicy ocenili Centrum
Koordynacji Niemiecko-Czeskiej Wymiany Młodzieży, jako szczęśliwy przypadek w stosunkach niemiecko-czeskich. Z doświadczeń, jakie posiada DKSB–LV
Saksonia, korzysta zwłaszcza nasz DKSB–KV AueSchwarzenberg. Od wielu lat „Tandem“ wspiera projekty transgraniczne pomiędzy Breitenbrunn, Touřim
i Nová Role (patrz punkt 4.2.).
W 1993 roku DKSB–LV Saksonia nawiązało po raz
pierwszy kontakt z czeskim chórem dziecięcym „Permoníček“ (górski duszek) w Most i „Čmeláček“ (mały
trzmiel) w Žatec o.s… Celem wieloletniej współpracy był wkład do rozwoju przyjaznych stosunków między Niemcami a Czechami, poczynając od wczesnych
lat dziecięcych. Wreszcie partnerstwo stwarzało także
okazję do wymiany doświadczeń na temat wychowania muzycznego we wczesnym wieku dziecięcym (patrz
punkt 4.8.).
16 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
Według zasady „uczenia się od siebie nawzajem“
DKSB–LV Saksonia przyjęło zaproszenie Centrum Wolontariatu w Usti nad Łabą do wzięcia udziału w do-
rocznej uroczystości „KŘESADLO“ w tym mieście, podczas której obywatele tego regionu są odznaczani za
wybitne zasługi w pracy w charakterze wolontariuszy.
Uroczystość jest co roku wydarzeniem społecznym,
w czasie którego osobistości ze świata polityki, nauki,
kultury i gospodarki mogą wyrazić swój szacunek i docenić obywatelskie zaangażowanie. Odznaczenie stają się znani w regionie także dzięki obecności mediów.
DKSB–LV Saksonia gromadzi tutaj cenne doświadczenia dla dalszego rozwoju kultury pracy społecznej we
własnych kręgach.
3.1.1. Współpraca Niemieckiego
Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi (DKSB),
Oddziału Krajowego w Saksonii i Centrum
Wolontariatu, o. s.
Przełom prowadzący do nowej jakości we współpracy
w dziedzinie ochrony praw dziecka miał miejsce w roku
2005. DKSB–LV Saksonia zwróciło się z prośbą do prezydenta regionu Usti nad Łabą, inż. Jiřego Šulca, aby
pośredniczył w nawiązaniu kontaktu z regionalną organizacją pozarządową zajmująca się ochroną praw
dzieci. 18 maja 2005 roku odbyło się robocze spotkanie z pracownicami Urzędu Okręgu w Usti nad Łabą
i tutaj zaproponowano, aby zwrócić się do dyrektorki Centrum Wolontariatu regionu Usti nad Łabą, którą
była pani mgr Lenka Černá. Ta organizacja pozarządowa wykazuje wiele podobieństw co do treści i struktur
organizacyjnych z DKSB–LV Saksonia i ma za zadanie
ochronę socjalno-prawną dzieci. W międzyczasie rozwinęła się między obydwoma organizacjami ścisła, partnerska współpraca, która cieszy się wielkim uznaniem
w obu naszych krajach.
12. 1. 2006 w Ministerstwie Pracy i Spraw Socjalnych
w Pradze odbyła się narada z udziałem przedstawicieli
Centrum Wolontariatu z Usti nad Łabą i DKSB–LV Saksonia. Podczas tego spotkania z zadowoleniem przyjęto nasz pomysł projektu. Kierowniczka departamentu ministerstwa – pani Michaela Marksova Tominová,
zwróciła uwagę na fakt, że na 300 rodzin z dziećmi zagrożonymi, przypada tylko jeden pracownik socjalny.
W okręgu Usti jest najwyższy wskaźnik rozwodów i najniższy poziom wykształcenia w Czechach. Nie można
zapobiec tworzeniu się subkultur. W ostatnim czasie
przybyło do tego regionu ponad 4000 imigrantów z Rosji, Ukrainy i innych krajów wschodnich. Został on włą-
czony do programów operacyjnych na lata 2007–2013,
jako kluczowy obszar wsparcia. Centrum wolontariatu pracuje z młodymi matkami i ojcami dając im oparcie i poczucie bezpieczeństwa przy opiece nad dziećmi
oraz ich wychowaniu.
Partnerzy uzgodnili najpierw model współpracy na
lata 2006–2008, opierający się na dwóch modułach –
moduł organizacji partnerskich oraz moduł kształcenia.
Treść modułu organizacji partnerskich bazuje na wzajemnym się poznaniu się dwóch organizacji, jak również
na prezentacji projektów i przeprowadzaniu spotkań
koordynatorów. Model kształcenia zawiera implementację programu „Silni rodzice – silne dzieci“ w okręgu
Usti nad Łabą (patrz 3.1.2.) oraz programu „KOMPAS“
w Saksonii (patrz 3.1.3.). 23. 5. 2007 w Usti nad Łabą
miało miejsce oficjalne podpisanie umowy partnerskiej
pomiędzy DKSB–LV Saksonia, a Centrum Wolontariatu
o. s. z siedzibą w Usti nad Łabą, stanowiące podstawę
dalszej wymiany projektów.
Osiągnięte rezultaty były dotychczas przedstawiane na trzech międzynarodowych, dorocznych konferencjach.
3.1.2. Projekt edukacyjny dla rodziców
„Silni rodzice – silne dzieci“.
Projekt edukacyjny dla rodziców a oferowany przez
Niemieckie Stowarzyszenie Opieki nad Dziećmi, pochodzi z Finlandii. W Niemczech rozwinął się on z dużym powodzeniem i coraz więcej rodziców bierze w nim
udział. Doświadczenia mówią, że metody wychowawcze dopuszczające przemoc są przeważnie wyrazem
bezsilności. Dlatego rodzice potrzebują pedagogicznego wsparcia, aby w sytuacjach stresowych nie stosować
przemocy wobec swoich dzieci. Kurs ten jest zorientowany na sytuację danego dziecka, na sytuację rodziców,
na środowisko ich życia i na dostępne zasoby, z których
można korzystać przy wypełnianiu zadań wychowawczych. Celem jest poprawa komunikacji w rodzinie. Niemieckie Stowarzyszenie Opieki nad Dziećmi opracowało podręcznik na potrzeby kursu, służący uczestnikom
jako nić przewodnia.
Podczas pierwszych spotkań roboczych w lipcu 2005
roku Centrum Wolontariatu w Usti nad Łabą i DKSB
Saksonia – partnerzy, doszli do wniosku, że implementacja niemieckiego projektu edukacyjnego dla rodziców
„Silni rodzice – silne dzieci“ w Czechach mogłaby być
początkiem trwałej i ambitnej współpracy transgranicznej obu partnerów. Podjęto postanowienie, aby warunki dla przyjęcia tego projektu stworzyć najpierw w regionie Usti nad Łabą i w fazie próbnej, w latach 2006
do 2008, gromadzić doświadczenia i wiedzę potrzebną do jego dalszej realizacji w Czechach. Dużą pomocą było w tym względzie robocze spotkanie z autorką
podręcznika – Paulą Honkanen-Schoberth, która jako
dyrektor federalna Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi obiecała wspierać ten projekt. Centrum
17 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
Wolontariatu nawiązało kontakt z Uniwersytetem Jana
Ewangelisty Purkyněgo (UJEP) w Usti nad Łabą i dzięki
temu dr Michal Slavik z Wydziału Pedagogicznego UJEP
sprawował opiekę naukową nad implementacją programu edukacyjnego dla rodziców oraz pomógł przy aplikacji tego programu w środowisku czeskim. Dalszym
etapem było przekazanie opieki nad projektem w formie pracy dyplomowej, którą pani Monika Moravcová
ukończyła z sukcesem w roku 2010 uzyskując tytuł magistra. W końcu, w celu merytorycznego i metodycznego opracowania kursu dla rodziców, podręcznik musiał
zostać przetłumaczony na język czeski. Na mocy umowy licencyjnej z Niemieckim Stowarzyszeniem Opieki
nad Dziećmi Centrum Wolontariatu w Usti nad Łabą
otrzymało prawo korzystania z tego podręcznika. W fazie próbnej w latach 2006–2008 DKSB–LV Saksonia
wspierało naszych czeskich uczestników projektu poprzez liczne spotkania robocze i szkolenia. Na szczególne podziękowania zasługują kierowniczki kursu Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi, Petra
Verhees, Kordula Laser-Tietze i Katja Bräunling. Została utworzona sieć uczestniczących w projekcie instytucji w okręgu Usti i Karlowe Wary, gdzie w przyszłości
mają powstać instytucje kształcące kadry na potrzeby
projektu edukacyjnego dla rodziców. Sukces etapu pilotażowego tego projektu można też przypisać temu, że
w coraz większym stopniu interesują się nim specjaliści
zajmujący się sprawami socjalnymi. Ewaluacja kursów
dla rodziców ukazuje jednoznaczny obraz: rodzice czują się umocnieni w swojej pracy wychowawczej, a dzieci również pozytywnie oceniają szkolenia swoich rodziców. W międzyczasie już 7 powiatów w północnych
Czechach prowadzi z sukcesem kursy edukacyjne dla
rodziców „Silni rodzice – silne dzieci“. Obecnie istnieją
dobre warunki dla rozpoczęcia implementacji tego kursu edukacyjnego dla rodziców również w innych czeskich okręgach. Dalszej współpracy z Niemieckim Stowarzyszeniem Opieki nad Dziećmi będzie towarzyszyło
dążenie do ożywionej wymiany specjalistów, aby w ten
sposób korzystać z efektów synergii. W celu zapewnienia środków finansowych należy w odpowiednim czasie
zbadać warunki wsparcia UE na lata 2014–2020. DKSB
przedłużyło licencję na dystrybucję podręcznika do 31.
12. 2016. W lutym 2013 roku jest planowane pierwsze,
historyczne szkolenie 3–4 czeskich trenerów kursu „Silni rodzice – silne dzieci“ w Berlinie.
ne i przeprowadzane wspólnie, przez wolontariuszy
i dzieci. Przy tym może chodzić o gry, konkursy, popołudnia z majsterkowaniem, wycieczki…, ale fantazja i kreatywność nie powinny być ograniczane. Celem
tych działań jest wspieranie wzajemnych relacji w obrębie grupy, rozwijanie wartości i kompetencji dotyczących komunikacji, partnerstwa, współpracy, szacunku
i uczestnictwa. Wolontariusze stanowią przy tym pozytywny wzór dla dzieci. Program oferuje wolontariuszom możliwość kierowania grupą, ukończenia wartościowych praktyk oraz sprawdzenia siebie i swoich
umiejętności.
Grupą docelową KOMPAS’u są słabe socjalnie rodziny z dziećmi, dzieci mające trudności w szkole, dzieci
z zaburzeniami komunikacji, dzieci obcojęzyczne, dzieci pochodzące z innych grup etnicznych, dzieci niesamodzielne i nieufne, dzieci po jakimś traumatycznym
przeżyciu, dzieci z rodzin niepełnych, dzieci mające
rodziców, czy rodzeństwo z problemami zdrowotnymi,
dzieci z domów dziecka …
Program KOMPAS jest realizowany w Centrum Wolontariatu w Usti nad Łabą od 2004 roku. W tym czasie powstało 37 grup, zostało wyszkolonych w sumie 72 wolontariuszy, którzy zajmowali się 202 dziećmi.
DKSB–LV Saksonia zapoznało się z programem
KOMPAS w ramach celu 3 – projektu: „Uczyć się od siebie nawzajem“, który był realizowany wspólnie z Centrum Wolontariatu w Usti nad Łabą od 2006 do 2008
roku. W roku 2008 DKSB–LV Saksonia próbowało zdobyć środki na sfinansowanie programu KOMPAS wspólnie z oddziałami terenowymi i powiatowymi z Plauen,
Kamenz, Aue-Schwarzenberg i Radebeul.
Niestety wniosek ten nie został ukoronowany sukcesem, tak, że projekt nie mógł się rozpocząć. Mimo to
DKSB–LV Saksonia w dalszym ciągu stara się utrwalić
program KOMPAS na płaszczyźnie lokalnej i powiatowej w Saksonii.
3.1.3. Program KOMPAS
Pracownica DKSB–LV Saksonia, Wenke Rener, oceniła program KOMPAS następująco: słowo KOMPAS jest
skrótem utworzonym na podstawie słów KOMmunikacja, PArtnerstwo i Spoulpráce (współpraca).
Pomysł programu KOMPAS zakłada, że dwóch młodych wolontariuszy przez 5 miesięcy spotyka się raz
w tygodniu po 2–3 godziny z grupą 6 dzieci, spędzając z nimi popołudnie. Spotkania te są opracowywa-
18 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
3. WSPÓŁPRACA
NA PŁASZCZYŹNIE
REGIONALNEJ
3.2. REGIONALNE PARTNERSTWO Z POLSKĄ
Kooperacja DKSB–LV Saksonia z organizacjami zajmującymi się ochroną praw dziecka w ówczesnych województwach przygranicznych: wrocławskim, jeleniogórskim i zielonogórskim rozwijała się w latach 90-tych
w ścisłej współpracy z DPWV-LV Saksonia i polskim
stowarzyszeniem „Jowisz“. DKSB–LV Saksonia podjęło się zadania polegającego na nawiązaniu kontaktów
i prowadzeniu rozmów na temat partnerskiej współpracy z polskimi organizacjami zajmującymi się ochroną praw dziecka, takimi jak np. Komitet Ochrony Praw
Dziecka i Towarzystwo Przyjaciół Dzieci. I tak w latach
1992–1994 przeprowadzono odczyty wyjazdowe w Wałbrzychu, Świdnicy, Jeleniej Górze, Zielonej Górze i Wrocławiu i przekazano doświadczenia w tworzeniu „Wolnych Podmiotów Pomocy Młodzieży“ w Saksonii. Przy
finansowym wsparciu DPWV-LV Saksonia możliwe było
utworzenie Domu Dzieci i Młodzieży w Wałbrzychu.
Dzięki regularnym spotkaniom roboczym w Görlitz, Zittau i Dreźnie kontakty z polskimi organizacjami zajmującymi się ochroną praw dziecka stale się pogłębiały
i poszerzały. Z inicjatywy saksońskiego Stowarzyszenia
Opieki nad Dziećmi jeden z pracowników DPWV–LV
Saksonia, pochodzący z landu Saary, został zobowiązany do sporządzenia analizy porównawczej rozwoju
współpracy pomiędzy landem Saary i Alzacją-Lotaryngią w celu spopularyzowania doświadczeń przy budowaniu współpracy niemiecko-francuskiej i wykorzystania ich w realizacji partnerstwa niemiecko-polskiego.
Duże wsparcie otrzymaliśmy ze strony stowarzyszenia
„Deutsch-Polnische Verständigung e. V.“ („Porozumienie Niemiecko-Polskie“) z siedzibą w Salzgitter. Przedstawiciele tego stowarzyszenia, a zwłaszcza jego dyrektor Christof Balon, przyczyniili się swoją cenną radą
i wsparciem do rozwoju niemiecko-polskich inicjatyw
na rzecz ochrony praw dziecka w latach 90-tych. Pod
względem merytorycznym partnerstwo koncentrowało się na wdrażaniu Konwencji Praw Dziecka Narodów
Zjednoczonych, a w szczególności na zmianie roli dziecka od przedmiotu wychowania do podmiotu prawnego, na tematyce uczestnictwa dzieci, na kwestiach wychowania bez przemocy i na zabezpieczeniu socjalnym
dzieci. Strukturalnie współpraca zmierzała do wymiany doświadczeń przy tworzeniu organizacji pozarządowych w dziedzinie pomocy dzieciom i młodzieży, jak
również do inicjatyw polegających na tworzeniu transgranicznych projektów ochrony praw dziecka.
DKSB–LV Saksonia uczestniczyło w projekcie zdrowotnym UE-MED–East 2006/2007 – trójstronnym projekcie, który zajmował się analizami porównawczymi
dotyczącymi sytuacji zdrowotnej obywateli w województwie wrocławskim, w regionie Liberca i Usti nad
Łabą oraz w Saksonii. Przy czym DKSB–LV Saksonia
podjęło temat „Dziecko i zdrowie“. Ówczesny przewodniczący DKSB–LV, dr med. Jost Schönfelder, przedstawił
swoją analizę na dwóch konferencjach: 15. 3. 2006 r.
w Dusznikach Zdroju i 17. 5. 2006 r. w Miliczu. W czasie uroczystości zakończenia w dniu 13. 11. 2006 r.
w Dreźnie dziękowano zwłaszcza DKSB–LV Saksonia.
Dotychczas miało miejsce wiele wspólnych spotkań
roboczych w Jeleniej Górze, Görlitz, Dreźnie i Zittau.
W latach 2009 i 2010 wspólnie z Terenowym Komitetem Ochrony Praw Dziecka (TKOPD) w Jeleniej Górze
i DKSB–LV Saksonia nawiązano kontakt z Terenowym
Komitetem Ochrony Praw Dziecka (TKOPD) w Zielonej
Górze i Gdańsku. Doszło też do roboczej wizyty w ogólnopolskim Komitecie Ochrony Praw Dziecka (KOPD)
w Warszawie.
Przekazanie wieloletnich doświadczeń we współpracy
transgranicznej doprowadziło w międzyczasie do tego,
że TKOPD w Zielonej Górze nawiązał partnerską współpracę z DKSB–LV Brandenburgia oraz DKSB–OV Cottbus. (patrz 3.2.3.) Komitet w Gdańsku ma ścisłe kontakty z DKSB–LV Meklemburgia–Przedmorze (patrz 3.2.2.).
Zarząd Krajowy Komitetu Ochrony Praw Dziecka
19 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
(ZK KOPD) w Warszawie nawiązał kontakt ze Oddziałem Federalnym DKSB w Berlinie. Podczas pierwszego
spotkania partnerów w dniach 8–9 grudnia 2009 roku
w Warszawie oraz w czasie rewizyty 7 czerwca 2010
roku w Berlinie rozważano również przyszłą współpracę na płaszczyźnie państwowej począwszy od roku
2013.
ci w ich rozwoju, chronić je przed zagrożeniami oraz
wychowywać do pokojowego współistnienia z sąsiednimi narodami. Porozumienie to zakładało regularne wizyty robocze partnerów. Raz w roku na wspólnej konferencji dokonywano oceny doświadczeń.
3.2.2. DKSB–LV Meklemburgia–Przedmorze –
Komitet Ochrony Praw Dziecka Dziecka w
Gdańsku
Owocna, partnerska współpraca pomiędzy DKSB–LV
Saksonia, a TKOPD w Jeleniej Górze wzbudziła
zainteresowanie nawiązaniem kontaktu z polskim
Komitetem Ochrony Praw Dziecka przez DKSB–LV
Meklemburgia–Przedmorze. W centrali Komitetu
Ochrony Praw Dziecka (KOPD) w Warszawie przyjęto
ten pomysł z zadowoleniem i zaproponowano wsparcie.
Zainteresowanie DKSB–LV Saksonia pogłębieniem
współpracy z Polską w dziedzinie ochrony praw dziecka
podkreślał także udział przedstawicieli Saksonii w szeregu konferencji poświęconych ochronie praw dziecka,
zarówno w Polsce, jak i w Niemczech, na Uniwersytecie Zielonogórskim, Uniwersytecie Wrocławskim, Europejskim Uniwersytecie Viadrina we Frankfurcie nad
Odrą, w Niemiecko-Polskim Centrum Spotkań Ewangelickiego Dzieła Wspierania Dzieci i Młodzieży (Evangelisches Kinder- und Jugendförderwerk – EJF) w Großpinnow, czy w imprezach z udziałem polskich i niemieckich uczestników w Międzynarodowym Centrum Spotkań (IBZ) St. Marienthal w Ostritz.
3.2.1. DKSB–LV Saksonia – Terenowy Komitet
Ochrony Praw Dziecka (TKOPD) w Jeleniej
Górze
Od roku 2002 DKSB–LV Saksonia współpracuje ściśle z Terenowym Komitetem Ochrony Praw Dziecka
(TKOPD) w Jeleniej Górze. Obok stałej wymiany doświadczeń na temat projektów związanych z ochrona praw dziecka współpraca koncentruje się przede
wszystkim na wspólnym działaniu przy wdrażaniu Konwencji Praw Dziecka ONZ. TKOPD w Jeleniej Górze jest
ściśle włączony we współpracę trójstronną z DKSB–LV
Saksonia i Centrum Wolontariatu (DCUL) czeskiego regionu Usti nad Łabą. 27. 7. 2004 r. została podpisana w Görlitz umowa o współpracy pomiędzy DKSB–LV
Saksonia, a TKOPD w Jeleniej Górze. Dotyczy ona czynnego wsparcia przy tworzeniu struktur prewencyjnych
w celu niesienia pomocy dzieciom zaniedbanym socjalnie oraz młodzieży żyjącej w szczególnie trudnych warunkach w Kotlinie Jeleniogórskiej. Chodziło przy tym
przede wszystkimi o stworzenie projektów prewencyjnych w dziedzinie edukacji rodziców i telefonicznego
poradnictwa dla dzieci, młodzieży oraz rodziców. Partnerzy umowy uważali za swoje zadanie wspierać dzie-
Członek Zarządu Krajowego Ogólnopolskiego Komitetu Ochrony Praw Dziecka (KOPD), Józef Pawłowski,
będący jednocześnie przewodniczącym Terenowego
Komitetu Ochrony Praw Dziecka (TKOPD) w Jeleniej
Górze, zaproponował bezpośrednią pomoc i zorganizował spotkanie DKSB–LV Meklemburgia–Przedmorze
w Komitecie Ochrony Praw Dziecka w Gdańsku. W dwudniowym spotkaniu, które miało miejsce w dniach
11 i 12. 5. 2010 roku, wziął również udział przedstawiciel Oddziału Federalnego Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi. Pierwsze spotkanie z TKOPD
w Gdańsku ujawniło dużą zgodność celów w pracy
na rzecz ochrony praw dziecka w naszych krajach.
Obie strony uzgodniły, że będą dążyć do współpracy.
Opracowano zarys pierwszego projektu partnerskiego.
W międzyczasie współpraca dalej dobrze się rozwijała.
Obie strony regularnie biorą udział w corocznych roboczych obradach i są już na stałe włączone do współpracy polsko-niemieckiej. Zarząd Federalny Niemieckiego
Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi w Berlinie poparł
nowy partnerski projekt pomiędzy Oddziałem Krajowym w Meklemburgii-Przedmorzu, a TKOPD w Gdańsku i zapewnił swoje szerokie wsparcie.
Na dalszym etapie DKSB–LV Meklemburgia–Przedmorze zamierza wspierać lokalne kontakty transgraniczne
swoich oddziałów terenowych. Pierwsze obrady miały
miejsce 18 i 19. 8. 2010 w Oddziale Terenowym Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi w Greifswaldzie, podczas
których omawiano nawiązanie kontaktów pomiędzy Komitetem Ochrony Praw Dziecka w Szczecinie, a miastem Gollnow.
20 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
3.2.3. DKSB–LV Brandenburgia – Terenowy
Komitet Ochrony Praw Dziecka (TKOPD)
w Zielonej Górze
DKSB–LV Brandenburgia zapraszane było w ostatnich
latach na trójstronne coroczne obrady robocze saksońskiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi oraz jego
polskich i czeskich organizacji partnerskich. Podczas
tych konferencji Stowarzyszenie Opieki nad Dziećmi
landu Brandenburgii zainteresowało się również nawiązaniem kontaktów transgranicznych z organizacjami zajmującymi się ochroną praw dziecka w Polsce. DKSB–LV Saksonia i jego organizacja partnerska,
TKOPD w Jeleniej Górze, ofiarowały swoją pomoc. Jako
organizację partnerską dla Stowarzyszenia Opieki nad
Dziećmi landu Brandenburgii zaproponowano polski
Terenowy Komitet Ochrony Praw Dziecka (TKOPD) w
Zielonej Górze. 24. 2. 2010 roku w Jeleniej Górze doszło do pierwszego spotkania, w którym brali udział
przedstawiciele Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki
nad Dziećmi z Saksonii i Brandenburgii oraz przedstawiciele Komitetu Ochrony Praw Dziecka z Jeleniej Góry
i Zielonej Góry. Okazało się, że istnieją już partnerskie
kontakty miast Zielona Góra i Cottbus, tak, że nawiązanie współpracy Oddziału Terenowego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi w Cottbus z Terenowym Komitetem Ochrony Praw Dziecka (TKOPD) w Zielonej Górze nie było odległą sprawą. Stwierdzono też, że istnieje
duża zgodność celów pracy obu organizacji, jeżeli chodzi o ochronę praw dziecka.
I tak obie strony zaangażowały się w realizację Konwencji Praw Dziecka ONZ, a zwłaszcza we włączenie
rozwodu rodziców, rola domów dziecka, zadania poradni, rola domów dla kobiet, zadania interwencyjnej
i prewencyjnej ochrony dzieci i młodzieży, rola struktur samorządowych oraz rola rzeczników praw dziecka.
13. 4. 2010 roku odbyło się zebranie członków DKSB–OV
Cottbus, na którym oceniono pierwsze spotkanie z polskimi partnerami. Propozycja nawiązania partnerskiej
współpracy z TKOPD w Zielonej Górze, wysunięta przez
DKSB–LV Brandenburgia, została przyjęta bardzo pozytywnie. Obecni na zebraniu członkowskim przedstawiciele władz miasta Cottbus natychmiast wyrazili swoje poparcie dla włączenia Stowarzyszenia Opieki
nad Dziećmi w Cottbus do partnerstwa miast Cottbus i Zielonej Góry, oraz obiecali finansowe wsparcie.
W roku 2010 doszło do podpisania umowy pomiędzy
partnerami, która konkretnie reguluje dalszą współpracę. W międzyczasie miało już miejsce wiele spotkań, zarówno w Cottbus, jak i w Zielonej Górze.
Po udanej implementacji programu edukacyjnego
dla rodziców Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki nad
Dziećmi: „Silni rodzice – silne dzieci“ w regionie Czech
Północnych DKSB–LV Brandenburgia i Oddział Terenowy w Cottbus rozważały zaproponowanie tego programu również swoim polskim partnerom. 18. 5. 1012 r.
w Cottbus odbyło się spotkanie z Terenowym Komitetem Ochrony Praw Dziecka w Zielonej Górze, którego
tematem była kwestia realizacji niemieckiego programu edukacyjnego dla rodziców „Silni rodzice – silne
dzieci“ w regionie Zielonej Góry. Oddział Terenowy
w Cottbus, który z sukcesem realizuje już ten program,
obiecał swoje wsparcie. W następnych miesiącach polska strona rozważy tę propozycję. Jeżeli zostanie ona
przyjęta, to w dalszej części zostanie przetłumaczony
na język polski zarówno program edukacyjny dla rodziców, jak i towarzyszący mu podręcznik. Wcześniej musiałaby być jeszcze zawarta umowa licencyjna pomiędzy Federalnym Oddziałem Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi, posiadającym prawa do tego
programu, a Komitetem Ochrony Praw Dziecka.
określonych artykułów Konwencji do lokalnego prawa landu, czy województwa. Zaplanowano też wymianę materiałów i dokumentacji dotyczących ochrony
praw dziecka oraz zorganizowanie spotkań poświęconych wymianie doświadczeń. Celem było zawarcie
umowy o współpracy pomiędzy TKOPD w Zielonej Górze, a DKSB–OV Cottbus. DKSB–LV Brandenburgia objęło przy tym tę współpracę swoim partnerstwem oraz
udzieliło finansowego wsparcia. Najważniejszymi punktami wymiany doświadczeń pomiędzy obydwoma stowarzyszeniami były następujące konkretne tematy:
wspólne działanie przy wdrażaniu Konwencji Ochrony Praw Dziecka ONZ, kwestie prawne w przypadku
21 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
7305
DNI
4. WSPÓŁPRACA
NA PŁASZCZYŹNIE
LOKALNEJ
4.1. ZITTAU, BOGATYNIA, DOLNÍ PODLUŽÍ
Utworzenie trójstronnej grupy roboczej pomiędzy Niemieckim Stowarzyszeniem Opieki nad Dziećmi, Oddział
Terenowy w Zittau, Towarzystwem Przyjaciół Dzieci
w Bogatyni, a stowarzyszeniem Život w Dolní Podluží w roku 1992 miało głębokie znaczenie symboliczne. Wielu entuzjastów z trzech sąsiednich krajów: Niemiec, Polski i Czech dostrzegło po przełomie w 1989
roku jedyną w swoim rodzaju szansę wychowania dzieci do pokojowego współistnienia w trójkącie trzech
krajów oraz definitywnego przezwyciężenia dawnych
uprzedzeń i wymazania wizerunku wroga. W tym miejscu należy przede wszystkim wymienić inicjatorów
tych wyjątkowych działań, którymi byli: Klaus Beyer,
dr Volker Beer, Oldřich Liška oraz Ingeborga UngerGruszka. Jeżeli dzisiaj, po 20 latach, chce się zrozumieć ambicje, jakimi kierowali się wówczas członkowie
tej grupy roboczej, to należy mieć na względzie trudną historię naszych trzech krajów. Wizerunek Niemca
jako wroga długo pozostawał w świadomości Polaków.
Jeszcze w 1990 roku 94 procent Polaków oceniało zjednoczenie Niemiec jako duże zagrożenie. Z kolei wielu Niemców uważało Polaków za ludzi leniwych i nieporządnych. Synonim „Polnische Wirtschaft“ („polska
gospodarka“) dominował w myśleniu. Czechom natomiast zarzucano „czeską przebiegłość“. Niemcy uchodzili za zarozumialców i egoistów. I jeszcze mocno tkwiły w świadomości Polaków i Czechów okropności, jakich
Niemcy dopuszczali się w czasie II wojny światowej.
Trójstronna grupa robocza utworzona w maju 1992
roku stawiała sobie za cel przeciwdziałanie wszelkim przejawom przemocy, a szansę rozwoju trwałych,
przyjacielskich stosunków widziała przede wszystkim
w prewencyjnej pracy z dziećmi i młodzieżą, w regularnych spotkaniach dzieci z naszych 3 krajów, w imprezach kulturalnych i sportowych, w spotkaniach weekendowych oraz obozach wakacyjnych.
Podczas comiesięcznych spotkań dzieci szczególne
wyzwanie stanowi oczywiście bariera językowa. Trwająca już 20 lat partnerska współpraca pokazała, że
dzieci z łatwością pokonują trudności językowe. Dużą
pomocą są przy tym książeczki dla dzieci zawierające
podstawowe słownictwo, wydawane przez NiemieckoCzeskie Centrum Spotkań w Regensburgu „Tandem“.
Noszą one tytuł „Do Kapsy“ i zawierają pojęcia występujące obok siebie w trzech językach.
Szczególnym punktem kulminacyjnym w transgranicznej pracy w trójkącie trzech krajów były uroczystości z okazji przystąpienia Czech i Polski do Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 roku. To historyczne
wydarzenie było też powodem, dla którego premierzy
Niemiec, Czech i Polski przybyli specjalnie do tego trójkąta trzech krajów, do Zittau. DKSB–OV Zittau razem
z czeskimi i polskimi partnerami włączył się do ogólnego programu.
Szczególna cecha grupy roboczej polega na tym, że dorośli spotykają się raz w miesiącu z dziećmi. Od 1992
roku roczny plan pracy przewiduje działanie powtarzające się regularnie:
styczeń: karnawał dziecięcy w Porajowie
marzec: topienie Marzanny w Porajowie, poznawanie
zwyczajów wielkanocnych trzech krajów w Hartau
kwiecień: wizyta w aqua–parku w Libercu
czerwiec: trójnarodowy obóz wiosenny w czerwcu w Zittau
lipiec: obóz letni w Hartau, festyn w trójkącie trzech
krajów w Bogatyni
wrzesień: Światowy Dzień Dziecka, obóz praw dziecka
w Zittau, przygodowy weekend w Jiřetin pod Jedlovou
październik: obóz jesienny w Hartau, spotkanie młodzieży w Karkonoszach (strona polska)
listopad: andrzejki w Porajowie
grudzień: mikołajki w Jiřetin pod Jedlovou, wycieczka do Pragi
24 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
Z reguły w wymienionych imprezach bierze udział po
10 dzieci z każdego z trzech krajów.
Od utworzenia grupy roboczej w 1992 roku włączono w te działania ponad 5000 dzieci z Niemiec, Polski i Czech. W ankietach przeprowadzanych wśród
osób, które jako dzieci brały udział w tych imprezach
w pierwszych latach, a dzisiaj są już dorosłe i mają
swoje dzieci, pojawiają się wypowiedzi, że osoby te bardzo chętnie wspominają te transgraniczne programy,
że miały one duże znaczenie w ich życiu i że po części
do dzisiaj pozostają w kontakcie z poznanymi wówczas
przyjaciółmi z grupy.
Doświadczenia z pracy w dziedzinie ochrony praw
dziecka w trójkącie trzech krajów stanowiły też zawsze
dużą pomoc w transgranicznej pracy jaką prowadzi
DKSB–LV Saksonia wraz ze swoimi partnerami z regionu
Usti nad Łabą oraz z regionu Jeleniej Góry. Z doświadczeń tych korzystają również inne lokalne partnerskie
inicjatywy niemiecko-czeskie i niemiecko-polskie w obszarze przygranicznym.
Jak wiemy, zjawiska ksenofobii, czy szowinizmu występują również dzisiaj we wszystkich trzech krajach.
Okazuje się, że nie jest łatwo przeciwdziałać tym tendencjom. Nie da się tego zrobić poprzez kampanie
sterowane przez państwo. Bardziej niż kiedykolwiek
potrzebne jest trwałe, obywatelskie zaangażowanie.
Dlatego ta działalność jest dzisiaj bardzo ważna. Nawet
jeżeli praca takiej grupy opiera się na wolontariuszach,
to wymaga ona profesjonalnej koordynacji. Dotychczas
poprzez stałe wsparcie ze strony państwa można było
zatrudnić jedną osobę jako kierownika takiej grupy roboczej, który koordynował comiesięczne spotkania dzieci, obozy wakacyjne i inne imprezy. Niestety od stycznia 2012 roku nie są już zapewnione żadne państwowe
środki na finansowanie tych zadań, tak, że dalsza działalność grupy roboczej jest mocno utrudniona.
25 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
4. WSPÓŁPRACA
NA PŁASZCZYŹNIE
LOKALNEJ
4.2. BREITENBRUNN, TOUŽIM, NOVÁ ROLE
Kontakty pomiędzy szkołą średnią w Breitenbrunn
i szkołą w miejscowości Toužim (Základní škola)
w okręgu Karlove Vary istnieją od 1979 roku. Polityka
państw bloku wschodniego obejmowała m.in. tworzenie systemu partnerstwa miast w poszczególnych krajach. W ramach tych partnerskich kontaktów zalecano
również współpracę szkół. Mimo surowego nadzoru
państwa i narzucanych celów politycznych podczas
spotkań partnerskich szkół rozwijały się także często
przyjacielskie kontakty osobiste, podtrzymywane dalej
w sferze prywatnej, poza spotkaniami finansowanymi
i kontrolowanymi przez państwo.
Poprzez przełomową sytuację i tworzenie nowych
struktur całego życia społecznego w czasach po upadku komunizmu, partnerstwa te popadły niemal w zapomnienie. Podjęcie kontaktów z czeską szkołą w miejscowości Toužim miało miejsce dopiero w roku 1994.
Po tym, jak DKSB–LV Saksonia przekazało swojemu nowopowstałemu oddziałowi w Breitenbrunn darowiznę
od przedsiębiorstwa farmaceutycznego Janssen GmbH
z Neuss, zorganizowano dla uczniów z Breitenbrunn
i Toužim wspólny obóz wakacyjny. Od tego czasu co
roku, oprócz organizowanych na przemian obozów wakacyjnych, miało miejsce wiele spotkań, zawodów sportowych i projektów. Można też było pozyskać dalszych
partnerów do realizacji projektów, np. szkoły w miejscowościach Nová Role, czy Rittersgrün. Celem wykraczającej poza granice krajów współpracy jest umożliwienie dzieciom i młodzieży we wspólnej małej ojczyźnie,
jaką są Rudawy (Krušné hory), pokojowego współistnienia, nacechowanego wzajemnym szacunkiem oraz poznawaniem kultury sąsiedniego kraju poprzez wspólne
projekty i przeżycia. Transgraniczna współpraca partnerów w dziedzinie ochrony praw dziecka jest tutaj
postrzegana przede wszystkim jako zadanie prewencyjne, szczególnie w obszarze kultury duchowej, np. podczas wspólnych konkursów malarskich, przedstawień
teatralnych, zawodów sportowych i przy spędzaniu
wolnego czasu. 11 i 12 listopada 2000 Stowarzyszenie
Opieki nad Dziećmi w Breitenbrunn było gospodarzem
IX Dorocznej Międzynarodowej Konferencji. W konferencji tej po raz pierwszy uczestniczył też Austriackie Stowarzyszenie Opieki nad Dziećmi, które zwróciło uwagę swoją dużą wystawą rysunków dziecięcych.
W wyniku reformy powiatów w roku 2008 Stowarzyszenie Opieki nad Dziećmi, Oddział Terenowy w Breitenbrunn zmienił swoją formę prawną i ukonstytuował
się jako DKSB–KV (Kreisverband – Oddział Powiatowy)
Aue-Schwanrzenberg.
Owocna praca tego związku pokazuje, że z powodzeniem sprostał on nowemu wyzwaniu. Widać to m.in. po
tym, że transgraniczna współpraca od lat cieszy się dużym uznaniem Niemiecko-Czeskiego Centrum Spotkań
„Tandem“ w Regensburgu, a finansowanie projektów
mogło być co roku zapewnione ze środków unijnych.
DKSB–KV Aue-Schwarzenberg przekazuje też swoje ogromne doświadczenia z pracy transgranicznej innym stowarzyszeniom pracującym z dziećmi i młodzieżą. I tak stowarzyszenie to występuje na corocznych
konferencjach niemieckich, czeskich i polskich partnerów wzbogacając swoim wkładem transgraniczną
współpracę naszych krajów.
Na szczególne podziękowanie za wyjątkowy wkład
w transgraniczną współpracę zasługują, obok wielu
innych osób, Roswitha Gottinger z Breitenbrunn i Jiřina Princlová z miejscowości Toužim. Od początku roku
1994 obie panie pracują z wielkim oddaniem w tej ważnej dziedzinie ochrony praw dziecka.
26 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
4. WSPÓŁPRACA
NA PŁASZCZYŹNIE
LOKALNEJ
4.3. GÖRLITZ – ZGORZELEC
DKSB–OV Görlitz zostało utworzone w roku 1994 i postawiło sobie za cel realizację praw dziecka w praktyce, w szczególności prawa do życia i zdrowia, prawa
do kształcenia, wyrównanych szans rozwoju, wychowania pozbawionego przemocy oraz uczestnictwa dzieci.
W pracę tę zaangażowało się wiele osób działających
w dziedzinie ochrony praw dziecka, zarówno społecznie, jak i zawodowo. Do inicjatorów utworzenia tego
stowarzyszenia zaliczają się przede wszystkim: wychowawczyni Friedericke Heyne, prawniczka Viola Keller i nauczycielka Christa Siebenhaar. Stowarzyszeniu
zależy na ograniczaniu wzrostu liczby dzieci ubogich
i wykluczonych. Czyni ono też wszystko dla stworzenia
sprawiedliwych szans rozwoju i kształcenia, dla dobra
i zdrowia dzieci, jak również dla ich udziału i uczestnictwa w działaniach kulturalnych. Oddział Terenowy
Görlitz należy do jednego z pierwszych wschodnioniemieckich stowarzyszeń opieki nad dziećmi, które dążyły
do nawiązania transgranicznej współpracy z odpowiednimi organizacjami w Polsce. Bezpośrednie sąsiedztwo
miasta Zgorzelec stwarzało dobre możliwości włączania do wspólnych działań dzieci niemieckich i polskich.
I tak nastąpiła m.in. ożywiona wymiana doświadczeń
z domem dziecka im. Janusza Korczaka w Zgorzelcu.
Podczas licznych spotkań dzieci udało się poprzez zabawę i sport zapoznać dzieci jednocześnie z kulturą
sąsiedniego kraju, rozwinąć w nich szacunek dla siebie nawzajem oraz przyczynić się do nawiązania przyjaźni, a przez to zapobiec rozwojowi ksenofobii. Stowarzyszenie Opieki nad Dziećmi w Görlitz przywiązywało
dużą wagę do tego, aby zapraszano na prezentacje prac
dzieci i młodzieży przedstawicieli Terenowego Komitetu Ochrony Praw Dziecka z Jeleniej Góry, a ze strony
niemieckiej, przedstawicieli Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi z Oddziału Krajowego Saksonii.
Dzięki temu udało się rozszerzyć kontakty z Polską na
płaszczyźnie Kotliny Jeleniogórskiej, a w Saksonii na
płaszczyźnie landu. Zwłaszcza ówczesny członek Zarządu Krajowego Komitetu Ochrony Praw Dziecka (KOPD)
w Warszawie, a dzisiejszy przewodniczący Terenowego Komitetu Ochrony Praw Dziecka (TKOPD) w Jeleniej
Górze – Pan Józef Pawłowski, który gościł na imprezach
organizowanych w Görlitz, stał się wieloletnim i niezawodnym partnerem Niemieckiego Stowarzyszenia
Opieki nad Dziećmi. Punktem kulminacyjnym transgranicznej współpracy była 8 międzynarodowa konferencja partnerów działających w dziedzinie ochrony praw
dziecka, która miała miejsce w dniach 12 i 13 listopada 1999 roku. Zarówno DKSB–OV Görlitz, jak i partner
ze Zgorzelca przejęli rolę gospodarza. Obrady odbywały się w Domu Kultury w Zgorzelcu, oprawą kulturalną zapewniło DKSB–OV Görlitz. To wspólne działanie
było dla uczestników z Wrocławia, Krakowa, Jeleniej
Góry, Mostu, Bratysławy, Drezna, Lipska i innych miast
znakiem europejskiego myślenia, w jaki sposób można odnieść sukces w działaniu na rzecz ochrony praw
dziecka w zjednoczonej Europie. Całkowicie w tym duchu DKSB–OV Görlitz oraz jego partner w Zgorzelcu od
2003 roku brali udział w zmaganiach o tytuł „Europejskiej Stolicy Kultury“ z podwójną kandydaturą obu
miast. Dla obu stowarzyszeń było ogromną radością to,
że ich miasta doszły w roku 2006 do finału razem z Essen. Niestety wybór padł w roku 2010 na Essen i wielkie nadzieje, m.in. na większe wsparcie dla projektów
na rzecz dzieci, nie spełniły się. Wobec faktu, że Polska według najnowszych badań UNESCO jest krajem
o najwyższym ubóstwie wśród dzieci w UE, a w Görlitz 47 procent dzieci korzysta obecnie z zasiłku socjalnego, stowarzyszenia działające na rzecz ochrony
praw dziecka poświęcają się przede wszystkim pracy
z dziećmi z rodzin socjalnie słabych. Myśl o transgranicznej współpracy pozostaje nadal żywa, mimo wobec
obecnej konieczności oszczędzania. I tak od wielu lat
z dziećmi z Görlitz i Zgorzelca realizowany jest projekt
27 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
„Miasto zabawy – miasto w ręku dziecka“ („Spielstadt –
eine Stadt in Kinderhand“). Dzieci zyskują tu co roku
wgląd w świat dorosłych w ramach 14-dniowego projektu. Doświadczają tego, w jaki sposób w najrozmaitszych dziedzinach funkcjonuje komunalna wspólnota.
I tak poprzez zabawę stają się pracownikami urzędu pracy, banku, biura tłumaczeń, piekarni, przedsiębiorstwa taksówkowego, policji, poczty, instytucji kulturalnych i oświatowych, urzędu ochrony środowiska
i innych wybranych jednostek w sferze komunalnej.
Organizacją zajmują się wspólnie podmioty działające na rzecz pomocy dzieciom i młodzieży pod kierownictwem Dzieła Misyjnego „Ca-Tee-Drale e. V.“ w ścisłej współpracy z władzami miast Zgorzelca i Görlitz.
W roku 2012 DKSB–OV Görlitz jako miejsce realizacji
odpowiada za przebieg projektu. Zgodnie podkreśla się,
że dzięki wspólnej zabawie dzieci polskich i niemieckich znikają uprzedzenia i rozwijają się przyjacielskie
kontakty, że dzieci z wielką ochotą i przyjemnością biorą udział w zabawie, i że nie ma prawie żadnych trudności językowych. Możemy zakładać, że kontakty pomiędzy DKSB–OV Görlitz, a polskim partnerem w Zgorzelcu będą się dalej owocnie rozwijać.
28 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
4. WSPÓŁPRACA
NA PŁASZCZYŹNIE
LOKALNEJ
4.4. SEBNITZ – DOLNI POUSTEVNA
Przy tworzeniu Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki
nad Dziećmi, Oddział Krajowy w Saksonii (DKSB–LV),
w kwietniu 1990 roku do aktywistów zaliczało się wiele
studentek szkoły dla przedszkolanek w Dreźnie. Wiele
absolwentek tej szkoły po rozpoczęciu pracy zawodowej
podejmowało inicjatywę tworzenia lokalnych Stowarzyszeń Opieki nad Dziećmi w miejscowościach, w których
pracowały, także w ówczesnym powiecie Sebnitz. Razem z doświadczonymi wychowawczyniami identyfikowały się one z celami Niemieckiego Stowarzyszenia
Opieki nad Dziećmi i utworzyły już w 1991 roku DKSB–
Kreisverband (Oddział Powiatowy) Sebnitz. Inicjatorkami powstania tego oddziału były m.in. kierowniczka przedszkola Renate Müller oraz wychowawczynie
Kerstin Gottfried i Katrin Richter. Do pierwszych zadań w pracy stowarzyszenia należało przejęcie jednego
z przedszkoli przez Stowarzyszenie Opieki nad Dziećmi.
Ze względu na bliskość granicy z Czechami stowarzyszenie postawiło sobie za cel nawiązanie kontaktu z domem dla dzieci niepełnosprawnych w sąsiedniej miejscowości Dolni Poustevna. Kilku członków Stowarzyszenia
Opieki nad Dziećmi zapisało się nawet na kurs języka czeskiego. Rozwinęło się ścisłe partnerstwo, w ramach którego dzieci mogły poznawać kulturę sąsiedniego kraju podczas różnorodnych spotkań. Szczególne
znaczenie wychowawcze miały spotkania dzieci zdrowych z niepełnosprawnymi. Stowarzyszenie Opieki nad
Dziećmi w Sebnitz stało się znane daleko poza granicami miasta m.in. dzięki swoim przedstawieniom teatralnym, ponieważ wychowawczynie występowały razem
z dziećmi w charakterze aktorek. Szczególnym ważnym
punktem był Dzień Saksonii we wrześniu 2003 roku,
którego gospodarzem było miasto Sebnitz. Stowarzyszenie Opieki nad Dziećmi zaprosił na to największe
święto w Saksonii czeskie chóry dziecięce „Permoniček“
z miejscowości Most i „Čmeláček“ z Žatec. W wywiadzie udzielonym na rynku przez ówczesnego premiera
Saksonii, Georga Milbrandta, oraz jego czeskiego kolegi, obaj panowie wyrazili wielkie uznanie dla zaangażowania Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi w Sebnitz.
Niestety, z powodu licznych zmian personalnych
w ostatnich latach stowarzyszenie nie mogło kontynuować swojego pozytywnego rozwoju. W listopadzie
2001 roku stowarzyszenie rozwiązało się, co z wielkim
żalem zostało odnotowane także przez jego partnera
z domu dziecka w Dolni Poustevna. Pozostaje mieć nadzieję, że w regionie Sebnitz/ Pirna powstanie wkrótce
nowe Stowarzyszenie Opieki nad Dziećmi, które podejmie tradycję transgranicznej współpracy poprzednika.
29 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
4. WSPÓŁPRACA
NA PŁASZCZYŹNIE
LOKALNEJ
4.5. RADEBEUL, ŠUMPERK, OBUCHOV
DKSB–OV Radebeul powstało w maju 1991 roku. Dzięki siedzibie w starej willi (Mohrenhaus), znajdującej
się pod ochroną konserwatora zabytków, którą otacza
duży park, stowarzyszenie miało dobre możliwości realizacji szerokiej palety projektów o charakterze sportowym i kulturalno-artystycznym. Od początku Oddział
Terenowy wspierał ideę nawiązania kontaktów z organizacjami działającymi w dziedzinie opieki nad dziećmi
w sąsiednich krajach z Europy Wschodniej i Południowo-Wschodniej. Spotkania dzieci i młodzieży naszych
krajów, poznawanie kultury krajów sąsiednich, wymiana myśli oraz promowanie szacunku dla siebie nawzajem – wszystko to pojmowane jest jako zapobieganie
wpływom ksenofobicznym oraz jako prewencyjna praca na rzecz ochrony dzieci. W ten sposób rozwinęła się
sieć partnerów oraz powstało wiele projektów kulturalno-artystycznych.
Oddział Terenowy Radebeul brał również aktywny udział w transportach z pomocą dla terenów dotkniętych przez powódź w Czechach i Polsce. W roku
2001 uczestniczył on także w konwoju z pomocą dla
zniszczonych przez powódź szkół w Lanckoronie i Podegrodziu pod Krakowem. W roku 2002 stowarzyszenie udzieliło wsparcia dla zniszczonego przez powódź
centrum dla dzieci w czeskim Šumperk. Od tego czasu
stowarzyszenie z Radebeul jest co roku zapraszane do
udziału w konkursach kulturalnych „Rady Dzieci i Młodzieży „Bambiniada“ szkół powiatu Šumperk. Z powodu
dużej odległości pomiędzy Radebeul i Šumperk nie były
jednak możliwe żadne regularne spotkania z dziećmi.
W latach 2007 i 2008 Stowarzyszenie Opieki nad
Dziećmi Radebeul utrzymuje ścisłe kontakty z czeskim
chórem dziecięcym „Permoníček“ w Most. Miały też
miejsce rewizyty. Szczególnie ważnym wydarzeniem
były bożonarodzeniowe koncerty tego dziecięcego chóru, na które zapraszane było Stowarzyszenie z Radebeul. Z tego powodu, że czeski chór dziecięcy jako wolny podmiot prawa obywatelskiego wszystkie wydatki
musiał pokrywać wyłącznie z darowizn, finansowanie
transgranicznych kontaktów było bardzo trudne. Bardzo stabilną transgraniczną współpracą Oddział Tere-
nowy w Radebeul może się pochwalić dzięki swojemu
projektowi „Cyrk dziecięco-młodzieżowy Sanro“ („Kinder- und Jugendzirkus Sanro“). Tutaj dzieci i młodzież
w wieku od 4 do 25 lat uczą się w wolnym czasie rozmaitych dyscyplin cyrkowego rzemiosła pod kierunkiem
uczniów i studentów pracujących społecznie. Od 2004
roku istnieją ścisłe kontakty z Centrum Dzieci i Młodzieży w ukraińskim mieście Obuchom, które jest miastem
partnerskim dla Radebeul. Współpraca polega na tym,
że co dwa lata raz dziecięcy i młodzieżowy cyrk z Obuchova przyjeżdża na 10-dniowy obóz treningowy do Radebeul i odwrotnie, cyrk dziecięco-młodzieżowy Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi z Radebeul uczestniczy
w obozie treningowym w Obuchovie.
Pobyty dzieci i młodzieży w Obuchovie finansowane
są wyłącznie z darowizn oraz składek rodziców. Władze miasta Radebeul od roku 2010 nie mają już żadnych możliwości finansowego wspierania partnerstwa
miast z Obuchovem.
DKSB–OV Radebeul ubolewa nad tym, że wymiana
kulturalna z Ukrainą nie jest już wspierana przez państwo. Oddział Terenowy nie składa wniosków o środki
wsparcia z europejskiego funduszu strukturalnego, ponieważ formalności przy staraniu się o wsparcie w saksońskim Aufbaubank są niezwykle skomplikowane, także stosunkowo niewielka suma jaką można otrzymać,
ma się nijak do nich.
30 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
4.6. PLAUEN, AŠ
4. WSPÓŁPRACA
NA PŁASZCZYŹNIE
LOKALNEJ
Kamień węgielny współpracy transgranicznej pomiędzy
DKSB–OV Plauen i Inicjatywy na rzecz Ochrony Dzieci
w Aš został położony podczas obrad z lekarzami szpitala w Aš. Dzięki naczelnemu lekarzowi Kliniki Chorób Dziecięcych w praskiej klinice Motol – prof. dr Jiřemu Dunovsky’emu, pediatrzy z północno-czeskiego
obszaru przygranicznego dowiedzieli się o istniejących
już kontaktach z Niemieckim Stowarzyszeniem Opieki nad Dziećmi w Saksonii i zostali zachęceni również
do podjęcia takich kontaktów z Niemieckim Stowarzyszeniem Opieki nad Dziećmi. Pierwsze spotkanie miało miejsce w roku 1994 w szpitalu w Aš na zaproszenie lekarza chorób dziecięcych – dr med. Jiřego Hany.
Wzięli w nim udział przedstawiciele DKSB–LV Saksonia i DKSB–OV Plauen, jak również czeskiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi „Život“ z Dolni Podluži. Dr
Hana przedstawił sytuację zdrowotną dzieci w regionie
Aš oraz wielorakie problemy socjalne, z jakimi musiały
się zmierzyć rodziny i ich dzieci po „aksamitnej rewolucji“. Chodziło o nową orientację po upadku dawnego
systemu społecznego, o tworzenie zasady subsydialności zgodnie z regułą „Pomoc dla samopomocy“. Chodziło też o zaniedbania wobec dzieci, ubóstwo wśród dzieci, problem narkomanii i wykorzystywania dzieci, jak
również o kwestie integracji społecznej dzieci z mniejszości narodowych Sinti i Roma. Dr Hana na 3 międzynarodowej konferencji partnerów niemieckich, czeskich i polskich działających w dziedzinie ochrony praw
dziecka w dniu 9 listopada 1994 roku w mieście Wehlen
przedstawił też referat na temat problemów w opiece
zdrowotnej dzieci w regionie Aš.
Ponieważ Niemieckie Stowarzyszenie Opieki nad
Dziećmi stykało się z podobnymi problemami, podjęto w Aš decyzję stworzenia trwałego partnerstwa
z DKSB–OV Plauen. Nie koncentrowano się przy tym
jedynie na współpracy w dziedzinie interwencji, lecz
także na prewencyjnej wymianie dobrych doświadczeń
w pracy z dziećmi. Partnerką w kontaktach z Oddziałem Terenowym DKSB w Plauen została czeska nauczycielka języka niemieckiego Monika Caranová ze szkoły podstawowej nr 2 w Aš. Rozpoczęła się ożywiona
faza wzajemnego poznawania. Niemieckie dzieci odwiedziły Aš, a dzieci z Aš były gośćmi Niemieckiego
Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi w Plauen. Ważną
rolę odgrywała przy tym nauka języka kraju sąsiada.
Z materiałów archiwalnych wynika, że do roku 2003
miało miejsce wiele spotkań dzieci. Liczne wspólne festyny dziecięce dowodzą, że idea pokojowego i przyjacielskiego spotkania była tu wypełniona życiem. Przy
tym zapobiegano też jednocześnie rozwojowi ksenofobii, a idea przyszłej wspólnej Europy dodano skrzydeł.
Praca Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi w Plauen
koncentruje się przede wszystkim na projektach prewencyjnych: grupa terapii pedagogicznej, opieka nad
rodziną, edukacja rodziców, telefon zaufania dla dzieci i młodzieży, praca młodzieży, pedagogika pozytywnych doznań i .in. Tę transgraniczną współpracę bardzo chwaliły władze miast Plauen i Aš, zwłaszcza że
obydwa miasta wiąże partnerstwo miast. Tak więc zaplanowano zorganizowanie 10 międzynarodowej konferencji niemieckich, czeskich i polskich organizacji
działających w dziedzinie opieki nad dziećmi w listopadzie 2001 roku w Aš. Po pierwszych krokach zmierzających do realizacji tego zamierzenia nie uzyskało
ono poparcia ze strony burmistrza miasta Aš, tak, że
konferencja musiała być w krótkim czasie przeniesiona
do Seifhennersdorf. Niestety, w następnych latach nie
udało się utworzyć w mieście Aš organizacji zajmującej się opieka nad dziećmi, która byłaby zarejestrowana w sądzie jako organizacja pozarządowa i dysponowałaby statutem niezależnym od państwa.
Dzisiaj, w roku 2012, musimy stwierdzić, że niestety
nie powiodła się jeszcze żadna nowa próba utworzenia
takiej organizacji. Ponieważ trudności przy utrzymaniu,
względnie tworzeniu transgranicznych kontaktów partnerskich pomiędzy organizacjami działającymi na rzecz
opieki nad dziećmi dotyczą nie tylko Plauen, lecz także
szeregu innych stowarzyszeń, należałoby pilnie przeprowadzić analizę przyczyn tego zjawiska.
31 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
4. WSPÓŁPRACA
NA PŁASZCZYŹNIE
LOKALNEJ
4.7. LÖBAU, TRZCINSKO ZDROJ, DEPNO, SHODINO, LELTSCHIZY
Transgraniczną działalność DKSB–OV Löbau cechuje
zbiór wielu czynników. Utworzenie Oddziału Terenowego DKSB w Löbau 6 listopada 1991 roku było najpierw
związane z wielkimi nadziejami na nowy społeczny początek po upadku NRD. Jednocześnie okres ten był też
nacechowany troską członków stowarzyszenia o dobro
dzieci w nowych warunkach, które niosły ze sobą również nowe zagrożenia. Ale będąc pod wrażeniem wy-
niszczających późnych skutków katastrofy w Czarnobylu w roku 1886, w szczególności dla dzieci ze skażonego regionu, uwaga Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi
skupiła się nie tylko na dzieciach z Löbau, lecz także
na poszukiwaniu możliwości złagodzenia ciężkiego losu
dzieci z Czarnobyla. Z inicjatywy działaczy Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi w Löbau i Zittau już w roku
1991 powstała grupa „Pomoc Dzieciom Czarnobyla“.
Wiele tysięcy dzieci ze skażonego obszaru wokół miejscowości Leltschizy wypoczywało na terenie Górnych
Łużyc. Także dzisiaj dzieci są jeszcze zapraszane na
wakacje do Löbau. Jednocześnie Stowarzyszenie Opieki nad Dziećmi w Löbau nawiązało kontakt z chrześcijańskim domem dziecka w Shodino na Białorusi. Stowarzyszenie poprzez zbiórkę funduszy osiągnęło to, że
dzieci z domu dziecka od wielu lat mogą raz w roku
przyjeżdżać do Löbau i wypoczywać tu w czasie wakacji. Od początku funkcjonowania pomocy zgromadzono
dotychczas na potrzeby domu dziecka ponad 30 tysięcy euro ze zbiórki wśród ludności.
Do transgranicznych działań Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi w Löbau należą także liczne transporty z pomocą humanitarną do różnych krajów Eu-
ropy Wschodniej. Dzięki temu można było pomóc instytucjom zajmującym się opieką nad dziećmi, szkołom
i szpitalom w ich trudnym położeniu, m.in. w Duleby,
Leltschizy, Buda Koscheljovo i Krasnobereżje na Białorusi. Pomoc ta opiewała na 80 000 euro. Natomiast
miejscowości Alexandrovo i Zrenjanin w serbskiej Wojwodinie otrzymały pomoc w wysokości 125 000 euro.
DKSB–OV Löbau utrzymywało w latach 1994–1998
kontakty z czeskim obozem wakacyjnym w Krpacovo –
Bańska Bystrzyca. Tutaj organizowano wypoczynek wakacyjny dla dzieci z rodzin słabych socjalnie. Transgra-
niczna współpraca Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi
w Löbau z Polską koncentruje się na zbieraniu datków
dla domów dziecka. W ten sposób stowarzyszenie od
20 lat, poprzez projekt „Pomoc nie zna granic“ („Hilfe kennt keine Grenzen“), wspiera polskie domy dziecka „Promyk“ w Trzcińsku-Zdrój oraz w Dębnie pod Kostrzynem. Do dzisiaj pomoc osiągnęła wartość 15 000
euro. DKSB–OV Löbau działa wyłącznie dzięki osobom
pracującym społecznie, których zaangażowanie opiera się na takich zasadach i wartościach, jak: przyjaźń
w stosunku do dzieci, praca społeczna, użyteczność publiczna i bezinteresowność. Te wartości podstawowe są
też fundamentem dla skutecznej, transgranicznej pracy na rzecz dzieci.
32 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
4. WSPÓŁPRACA
NA PŁASZCZYŹNIE
LOKALNEJ
4.8. WSPÓŁPRACA Z CZESKIMI CHÓRAMI DZIECIĘCYMI „PERMONÍČEK“
I „ČMELÁČEK“, PRZEGLĄD WYSTĘPÓW W SAKSONII
W październiku 1993 roku DKSB–LV Saksonia nawiązało po raz pierwszy kontakt z czeskim chórem dziecięcym „Permoníček“ w mieście Most, który działał jako
niezależny podmiot. Chodzi tu o chór, w którym śpiewają dzieci wieku 3–9 lat, o projekt muzyczno-pedagogiczny, stawiający sobie za cel wychowanie muzyczne
we wczesnym wieku dziecięcym. Współpraca tego chóru z saksońskim Stowarzyszeniem Opieki nad Dziećmi rozwija się intensywnie od wielu lat. Celem był tu-
taj wkład w rozwój przyjaznych stosunków pomiędzy
Niemcami, a Czechami, i przygotowanie do tego dzieci
już na wczesnym etapie ich życia. Wreszcie partnerstwo stworzyło okazję wymiany doświadczeń w dziedzinie wychowania muzycznego już we wczesnym wieku dziecięcym.
Występy chórów dziecięcych w Saksonii stały się tradycją. DKSB–LV Saksonia odwiedzało też chóry dziecięce w Czechach wiele razy w ramach rewizyt. I tak np.
udział dzieci z DKSB–OV z Lipska i Radebeul w obozach
treningowych chórów przyczynił się do rozwoju przyjacielskich kontaktów.
13. czerwca 2010 roku chór „Permoníček“ obchodził
30-tą, a chór „Čmeláček“ 15-tą rocznicę powstania. Na
uroczystości z okazji tych jubileuszy, która odbyła się
w teatrze w Most, szczególne wrażenie wywarły wypowiedzi byłych członków obu chórów. Podkreślali oni
to, że występy w Niemczech, miłe przyjęcie w Niemieckim Stowarzyszeniu Opieki nad Dziećmi oraz wyzwania
z tym związane, już we wczesnym dzieciństwie miały
bardzo pozytywny wpływ na ich życie. Potwierdzali to
również rodzice dzieci, którzy zawsze im towarzyszyli.
W roku 2010 Oddział Powiatowy DKSB Freiberg zaprosił chóry dziecięce na wakacje do swojego ośrodka
wypoczynkowego w Gager na wyspie Rugii. Zarządy kurortów w Binz, Sellin, Baabe, Göhren, Puttbus i Saßnitz
zapraszały dzieci do jednorazowych, godzinnych występów na promenadzie kurortów podczas ich wakacyjnego wypoczynku. Zarząd kurortu Baabe planował festyn
dziecięcy Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi. Niestety,
z powodu choroby kierowniczki chóru plan ten musiał
zostać przełożony na późniejszy termin. Stowarzyszenie
Opieki nad Dziećmi landu Meklemburgia–Przedmorze
obiecało swoje wsparcie podczas następnych przygotowań. Z powodu choroby pani prowadzącej chór, musie-
liśmy, niestety, odłożyć nieoczekiwanie wszystkie koncerty na przyszły rok. Związek Ochrony Dzieci z Meklemburgii-Przedpomorza oferuje swoją pomoc przy
następnych przygotowaniach do występów chórów.
Gospodarze występów chórów dziecięcych
w Saksonii:
1995 występ chórów z okazji Światowego Dnia Dziecka
na zaproszenie DKSB Oddział Powiatowy w Dippoldi swalde w Parku Dippoldiswalde
1996 występ chórów z okazji Światowego Dnia Dziecka
na zaproszenie DKSB w Zittau
33 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
1997 występ chórów z okazji Dni Muzyki w Gewandthaus w Lipsku i trzydniowa wizyta w DKSB–OV
Lipsk
1998 występ chórów z okazji Dnia Ochrony Dziecka
Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi
w kościele Trzech Króli w Dreźnie
2000 wizyta kierownictwa chórów w DKSB–OV Radebeul. Przygotowanie próbnego obozu dla dzieci
z chórów wspólnie z dziećmi z Radebeul w Poustky pod Plzeň
2001 występ chórów z okazji Światowego Dnia Dziecka
na zaproszenie DKSB–OV Zittau
2001 występ chórów wspólnie z grupą akordeonistów
ze Szkoły Muzycznej Fröhlich w Dippoldiswalde
2002 występ chórów dla osób dotkniętych powodzią
w Grimma na zaproszenie DKSB–LV Saksonia
i nadburmistrza miasta na rynku w Grimma bezpośrednio po katastrofie
2003 występy chórów z okazji „Dnia Saksończyków“
(„Tag der Sachsen“) w Dippoldiswalde i gościnny
pobyt w DKSB–Oddział Powiatowy Sebnitz
2004 występ chórów w trójkącie trzech krajów z okazji
oficjalnego przystąpienia republiki Czeskiej oraz
Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej
i występ w DKSB–OV Zittau
2005 występ chórów wspólnie z grupą akordeonistów
ze Szkoły Muzycznej Fröhlich w Dippoldiswalde,
wsparcie występu przez DKSB–LV Saksonia
2007 udział DKSB–LV Saksonia i DKSB–KV z Rudaw
Środkowych w koncercie bożonarodzeniowym
chórów w Most i pomoc w przygotowaniu dalszych
występów chórów w Saksonii
2009 nawiązanie kontaktów z DKSB–KV Freiberg,
DKSB–LV Meklemburgia–Przedmorze oraz zarządami kurortów na wyspie Rugii – w Binz, Sellin,
Baabe, Göhren. Zaproszenia dla chórów w następnych latach.
34 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
4. WSPÓŁPRACA NA
PŁASZCZYŹNIE
LOKALNEJ
4.9. TRANSGRANICZNE AKCJE POMOCY PODCZAS POWODZI
Podczas katastrof powodzi w naszych partnerskich krajach ujawnił się prawdziwy charakter naszej transgranicznej współpracy na rzecz dzieci. Przewodniczący
czeskiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi w Dolní
Podluží, Oldřich Liška, swój list z podziękowaniami adresowany do niemieckich przyjaciół rozpoczął od słów:
„Pomocna dłoń znaczy więcej niż tysiąc słów“.
Szczegółowo miały miejsce następujące akcje:
debeul utrzymuje od tego czasu ścisłe kontakty z organizacją dziecięcą „Pionyr“ w mieście Šumperk.
Litoměřice 2002
Akcja pomocy DKSB–LV Saksonia wspólnie ze Stowarzyszeniem Opieki nad Dziećmi w Hamburgu.
Theresienstadt 2002
Akcja pomocy DKSB–LV Saksonia wspólnie ze Stowarzyszeniem Opieki nad Dziećmi w Zittau
Grimma 2003
Koncert solidarnościowy na rynku w bardzo mocno
poszkodowanym przez powódź mieście Grimma. Występ czeskich chórów dziecięcych „Permoníček“ i „Čmeláček“ z miejscowości Most.
Kraków 2001
Prośba o pomoc ze strony polskiego konsula generalnego w Lipsku w związku z katastrofalną powodzią w regionie wokół Krakowa. Zorganizowanie dwóch konwojów z pomocą i wysłanie 5 ciężarówek przez DKSB–LV
Saksonia i jego oddziały terenowe w Dippoldiswalde,
Lipsku, Löbau, Zittau i Plauen, we współpracy ze stowarzyszeniem Arbeitersamariterbund – Samarytański
Związek Robotników (ASB) Oddział Krajowy Saksonia,
jak również z Towarzystwem Przyjaciół Dzieci w Bogatyni i organizacją młodzieżową (SMLD) z Dolnego Śląska. Wyposażenie szkół w Lanckoronie i Podegrodziu w
meble szkolne i pomoce dydaktyczne
Bogatynia 2011
Zbiórka pieniędzy w DKSB–LV Saksonia dla miasta Bogatyni mocno poszkodowanego przez powódź. Akcja
pomocy DKSB–OV Zittau.
Za wszystkimi tymi akcjami stoi armia pomocników wolontariuszy, na których zaangażowaniu dalej możemy polegać, gdyby była taka konieczność.
Šumperk 2002
Zbiórka pieniędzy i paczek z pomocą. Akcje pomocy
DKSB–LV Saksonia wspólnie ze Stowarzyszeniami Opieki nad Dziećmi w Radebeul i Lipsku oraz Niemieckim
Parytetowym Stowarzyszeniem Dobroczynnym (DPWV)
w Saksonii. Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi w Ra-
35 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
175320
GODZIN
5. MIĘDZYNARODOWE
KONFERENCJE
Od roku 1992 DKSB–LV Saksonia organizuje co roku
w listopadzie wspólnie ze swoimi czeskimi i polskimi
partnerami międzynarodowe konferencje. Ich celem
jest prezentacja wyników zarówno regionalnej współpracy transgranicznej, jak i lokalnych projektów realizowanych przez stowarzyszenia działające na rzecz
dzieci na obszarze pogranicza, określenie kierunków
współpracy na rok następny.
Na tle społecznego przełomu w roku 1989, z którym
musiały się zmierzyć nie tylko Niemcy Wschodnie, lecz
także sąsiednie kraje Europy Wschodniej, przedstawiciele organizacji działających na rzecz dzieci zaproponowali, aby wspólnie podjąć wyzwania w dziedzinie
ochrony dzieci i młodzieży – opieki nad dziećmi i młodzieżą. Pierwsza konferencja z udziałem partnerów
niemieckich, czeskich i polskich z terenów pogranicza
odbyła się w dniach 12–14 grudnia 1992 roku w mieście Wehlen. Pierwsza wspólna analiza nowej sytuacji
ukazała, że podczas tego społecznego procesu transformacji na dzieci czekają obok dużych szans rozwoju,
także nowe zagrożenia: nasilanie się przemocy wobec
dzieci i wśród dzieci, ksenofobia, zaniedbywanie dzieci, prostytucja dziecięca, bezrobocie rodziców, ubóstwo,
wrogość wobec cudzoziemców, przejawy prawicowego radykalizmu zarówno po stronie niemieckiej i polskiej, jak i czeskiej. Uczestnicy konferencji zgodnie doszli do przekonania, że prewencyjna praca w postaci
wzorcowych projektów ma większe znaczenie niż działania, które ograniczają się do interwencji. Konwencja Praw Dziecka ONZ ratyfikowana na początku lat
90-tych przez wszystkie kraje partnerskie, a przez to
włączona do narodowych przepisów prawnych, stanowiła podstawę dla przyszłych wspólnych działań partnerów z organizacji działających na rzecz dzieci w obszarze przygranicznym.
Ta forma sprawdziła się w międzyczasie doskonale.
Dokumentacja z minionych 20 lat jest dowodem istnienia trwałej transgranicznej współpracy na rzecz ochrony praw dziecka, która ma na względzie również nowe
jakościowe wymagania w dziedzinie pracy socjalnej aż
po kwestie wymiany specjalistów – wykwalifikowanych
pracowników. Nasza dokumentacja pokonferencyjna
świadczy przede wszystkim o tym, że przez naszą podstawową pracę jednocześnie wnieśliśmy i dalej wnosimy mały, ale ważny wkład dla pomyślnej integracji naszych krajów w zjednoczonej Europie.
Konferencje wzbudzały zawsze duże zainteresowanie społeczne, ponieważ przy okazji omawianych zagadnień, dotyczących sytuacji dzieci, naświetlano też
ich społeczne tło oraz warunki ramowe. W ten sposób
udało się połączyć analityczne opracowanie sytuacji
dzieci z doświadczeniami z praktycznej działalności stowarzyszeń opieki nad dziećmi i wypracować propozycje rozwiązań.
W obradach brali często udział przedstawiciele
ministerstw, parlamentów, władz regionalnych oraz
burmistrzowie, jak również przedstawiciele instytucji naukowych oraz stowarzyszeń socjalnych z krajów
partnerskich.
Obok stałych partnerów w pracy na rzecz dzieci z Niemiec, Polski i Czech na konferencje były zapraszane
organizacje działające na rzecz ochrony dzieci z Republiki Słowacji i Austrii. Oprócz DKSB–LV Saksonia
w ostatnich latach w konferencjach coraz częściej biorą udział także inne oddziały krajowe Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi, np. z Bawarii,
Brandenburgii i Meklemburgii-Przedmorze. Coraz częściej udawało się też kontaktować ze sobą specjalistów
działających w dziedzinie pomocy dzieciom i młodzieży z przedstawicielami polityki oraz z kręgów nauki
i kultury w celu efektywnej transgranicznej współpracy
na rzecz dzieci i młodzieży. Coraz lepiej i w jednakowej
mierze w obradach korzystano także z wiedzy specjalistów oraz praktycznych doświadczeń wolontariuszy. Sprawdziło się organizowanie konferencji w czasie dwóch dni, ponieważ wieczór pierwszego dnia obrad
można było poświęcić na nieformalne rozmowy uczestników.
Dokumentacja z 20 konferencji, które dotychczas miały miejsce, obejmuje 1000 stron.
38 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
5. MIĘDZYNARODOWE
KONFERENCJE
PRZEGLĄD COROCZNYCH MIĘDZYNARODOWYCH KONFERENCJI:
1. Konferencja 12.–14. 12. 1992 r.
5. Konferencja 22.–23. 11. 1996 r.
Gospodarz:
Miejsce:
Gospodarz:
Miejsce:
DKSB–LV Saksonia
miasto Wehlen – Szwajcaria
Saksońska
Główne zagadnienia: Analiza sytuacji dzieci w procesie
transformacji społecznej po roku 1989, podjęcie decyzji o współpracy w dziedzinie opieki nad dziećmi w rejonie pogranicza (Saksonia, Polska, Czechy)
2. Konferencja 10.–12. 11. 1993 r.
Gospodarz:
Centrum Opieki nad Dziećmi
w Pradze i Urząd Powiatowy
w mieście Most
Miejsce:
Most
Główne zagadnienia: Zdrowotne zagrożenia dla dzieci
w procesie transformacji oraz zadania służby zdrowia
i organizacji działających na rzecz dzieci
3. Konferencja 9.–11. 12. 1994 r.
Gospodarz:
Miejsce:
DKSB–LV Saksonia
miasto Wehlen – Szwajcaria
Saksońska
Główne zagadnienia: Analiza ryzyka dla dzieci w Niemczech, Polsce i Czechach oraz ustalenie zadań dla partnerów z włączeniem Oddziału Federalnego Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi, klinik pediatrycznych w Pradze-Motol i Aš, jak również czeskich
i polskich urzędów ds. młodzieży
4. Konferencja 24.–25. 11. 1995 r.
Gospodarz:
Miejsce:
DKSB–LV Saksonia
miasto Wehlen – Szwajcaria
Saksońska
Główne zagadnienia: Sprawozdania dotyczące doświadczeń z pracy transgranicznej oddziałów terenowych.
Rola obywatelskiego zaangażowania i pozyskiwanie
członków dla stowarzyszeń działających na rzecz dzieci
DKSB–LV Saksonia
miasto Wehlen – Szwajcaria
Saksońska
Główne zagadnienia: Zadania z dziedziny opieki nad
dziećmi podczas przygotowań do przystąpienia Polski
i Czech do Unii Europejskiej. Współpraca z międzynarodowymi organizacjami, European Forum for Child Welfare (EFCW) w Brukseli, International Forum for Child
Welfare (IFCW) w Genewie. Współpraca z Dobroczynnym Stowarzyszeniem Parytetowym (DPWV) w dziedzinie pracy transgranicznej.
6. Konferencja 22.–23. 11. 1997 r.
Gospodarz:
DKSB–LV Saksonia
Miejsce:
Zittau
Główne zagadnienia: Sprawozdania dotyczące dalszych kontaktów partnerskich w transgranicznej pracy
dla dobra dzieci. Analiza problemów w dziedzinie pracy na rzecz dzieci i młodzieży przez przedstawicieli ministerstw z Pragi, Warszawy i Drezna oraz udział organizacji działających na rzecz dzieci przy realizacji powyższych zadań
7. Konferencja 5.–6. 12. 1998 r.
Gospodarz:
Euroregion Rudawy
Miejsce:
Svinčice, powiat Most
Główne zagadnienia: Pogłębienie kontaktów między
Niemcami, a ich wschodnimi sąsiadami oraz wkład organizacji działających dla dobra dzieci w tworzenie
„Europejskiego Domu“. Informacje na temat rezultatów transgranicznej, partnerskiej współpracy organizacji działających dla dobra dzieci na płaszczyźnie regionalnej i lokalnej.
8. Konferencja 13. 11. 1999 r.
Gospodarz:
Towarzystwo Przyjaciół Dzieci ( TPD)
Miejsce:
Zgorzelec
Główne zagadnienia: Nowe warunki transgranicznej
współpracy na rzecz dzieci w sytuacji włączenia do
naszej partnerskiej kooperacji słowackich organizacji
39 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
5. MIĘDZYNARODOWE
KONFERENCJE
działających dla dobra dzieci. Wspieranie Terenowego
Komitetu Ochrony Praw Dziecka w Jeleniej Górze przez
władze wojewódzkie we Wrocławiu
9. Konferencja 11.–12. 11. 2000 r.
Gospodarz:
DKSB–LV Saksonia
Miejsce:
Breitenbrunn/ Rudawy
Główne zagadnienia: Wychowanie bez przemocy
w zjednoczonej Europie. Kwestie związane z realizacją
Konwencji Praw Dziecka ONZ. Włączenie do naszej
współpracy Austriackiego Stowarzyszenia Opieki nad
Dziećmi.
10. Konferencja 24.–25. 11. 2001 r.
Gospodarz:
DKSB–LV Saksonia
Miejsce:
Seifhennersdorf
Główne zagadnienia: Bilans 10-letniej transgranicznej
współpracy w dziedzinie działań dla dobra dzieci.
Relacje na temat doświadczeń partnerów współpracy na płaszczyźnie lokalnej. Odpowiedzialność krajów
za wspieranie ich regionalnych i lokalnych organizacji
działających dla dobra dzieci przy tworzeniu „Europejskiego Pokoju Dziecięcego“.
W roku 2002 konferencja nie odbyła się.
11. Konferencja 7.–8. 11. 2003 r.
Gospodarz:
Euroregion Rudawy
Miejsce:
Svinčice, powiat Most
Główne zagadnienia: Podstawy prawne ochrony dzieci
i młodzieży oraz rola organizacji pozarządowych (NGO)
z perspektywy przystąpienia do UE Republiki Czeskiej
Nowe regulacje prawne dla instytucji państwowych
i organizacji socjalnych przy wdrażaniu Konwencji
Praw Dziecka ONZ w Polsce
12. Konferencja 12.–13. 11. 2004 r.
Gospodarz:
Miejsce:
DKSB–LV Saksonia
Międzynarodowe Centrum
Spotkań St. Marienthal, Ostritz
Główne zagadnienia: Analiza sytuacji oraz zadania
związane ze zwalczaniem ekstremizmu, antysemityzmu
i ksenofobii. Sprawozdania dotyczące doświadczeń
w transgranicznej współpracy na rzecz dzieci na
płaszczyźnie lokalnej.
13. Konferencja 18.–19. 11. 2005 r.
Gospodarz:
Terenowy Komitet Ochrony
Praw Dziecka w Jeleniej Górze
Miejsce:
Wojcieszyce k/Jeleniej Góry
Główne zagadnienia: Stan działań mających na celu
realizację Konwencji Praw Dziecka ONZ w krajach
partnerskich. Sprawozdania oraz wnioski ministerstw,
stowarzyszeń patronackich i organizacji działających
na rzecz dzieci na temat ich doświadczeń, dotyczących
zwłaszcza prawa dzieci do wychowania bez przemocy.
14. Konferencja 10.–11. 11. 2006 r.
Gospodarz:
Centrum Wolontariatu Usti nad Łabą
Miejsce:
Usti nad Łabą
Główne zagadnienia: Realizacja zasady „Uczenia
się od siebie nawzajem“ Edukacyjny program dla
rodziców Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki nad
Dziećmi „Silni rodzice – silne dzieci“, oraz plany
implementacji tego programu w Czechach przez
Centrum Wolontariatu w Usti nad Łabą. Czeski
projekt pomocy młodzieży „KOMPAS“ oraz plany
przetestowania tego projektu w Saksonii przez
saksońskie Stowarzyszenie Opieki nad Dziećmi.
40 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
5. MIĘDZYNARODOWE
KONFERENCJE
15. Konferencja 9.–10. 11. 2007 r.
18. Konferencja 5. 11. 2010 r.
Gospodarz:
DKSB–LV Saksonia
Miejsce:
Plauen / Vogtland
Główne zagadnienia: Sprawozdanie na temat stanu
działań przy wdrażaniu Konwencji Praw Dziecka ONZ
w Saksonii. Pierwsze wyniki ewaluacji wprowadzania
programu edukacyjnego dla rodziców „Silni rodzice –
silne dzieci“ w regionie Usti nad Łabą oraz organizacja
naukowej opieki nad projektem przez uniwersytet
w Usti nad Łabą. Pierwsze efekty realizacji czeskiego
projektu pomocy młodzieży KOMPAS w wybranych
oddziałach terenowych saksońskiego Stowarzyszenia
Opieki nad Dziećmi.
Gospodarz:
DKSB–LV Saksonia
Miejsce:
Drezno
Główne zagadnienia: 2010 r. – Europejski rok
przeciwko ubóstwu i wykluczeniu społecznemu,
a sytuacja dzieci. Ubóstwo dzieci jako masowe zjawisko
w społeczeństwach dobrobytu w Europie Środkowej.
Ubóstwo dzieci i jego patologiczne przejawy.
Prewencyjne działania w celu zwalczania ubóstwa
dzieci, przykłady pracy partnerskich organizacji
z Niemiec, Polski, Czech i Austrii.
19. Konferencja 4. 11. 2011 r.
Gospodarz:
16. Konferencja 7.–8. 2008 r.
Gospodarz:
Terenowy Komitet Ochrony Praw
Dziecka w Jeleniej Górze
Miejsce:
Wojcieszyce k/Jeleniej Góry
Główne zagadnienia: Przemoc wobec dzieci w rodzinie
oraz przemoc wśród rówieśników w szkole – sytuacja
w Polsce. Przemoc w stosunku do dzieci w Niemczech,
tło i wnioski. Sprawozdania stowarzyszeń opieki nad
dziećmi dotyczące traktowania zjawisk przemocy
wobec dzieci.
17. Konferencja 6. 11. 2009 r.
Gospodarz:
Centrum Wolontariatu Usti nad Łabą
Miejsce:
Česká Lípa
Główne zagadnienia: Tło, rozwój i rezultaty
współpracy niemiecko-czesko-polskiej, znaczenie
i wizja – stan rzeczy. Zjawiska patologiczne w kręgu
dorastającego pokolenia w Czechach oraz wyzwania
podczas rehabilitacji socjalnej dzieci. Doświadczenia
w tworzeniu i działaniu sieci w Niemczech.
Terenowy Komitet Ochrony Praw
Dziecka w Jeleniej Górze
Miejsce:
Wojcieszyce k/Jeleniej Góry
Główne
zagadnienia:
Międzynarodowy
Rok
Wolontariatu – stan rzeczy. Rola wolontariatu w Polsce
przy tworzeniu placówek socjalnych, oraz jego
znaczenie na rynku pracy. Działalność wolontariuszy
w Niemczech – formy organizacyjne, podstawy
prawne, znaczenie społeczne i zaangażowanie na rzecz
Niemieckiego Stowarzyszenia Opieki nad Dziećmi,
Oddział Krajowy Saksonia. Wolontariat w Republice
Czeskiej, podstawy prawne oraz formy organizacyjne
w regionie Usti nad Łabą.
20. Konferencja 8.–9. 11. 2012 r.
Gospodarz:
Centrum Wolontariatu Usti nad Łabą
Miejsce:
Usti nad Łabą
Główne zagadnienia: 20 lat transgranicznych działań
na rzecz dzieci – rozwój udanej partnerskiej współpracy
pomiędzy organizacjami zajmującymi się problemami
dzieci na terenach przygranicznych w Niemczech,
Czechach i w Polsce. Podsumowanie i perspektywy.
41 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
10519200
MINUT
6. PODSUMOWANIE
I PERSPEKTYWY
20-letnia współpraca niemieckich, czeskich i polskich
organizacji partnerskich w dziedzinie opieki nad dziećmi i ochrony praw dziecka była i jest związana z naszym wspólnym celem – realizacją Konwencji Praw
Dziecka ONZ. Współpraca krajów członkowskich Unii
Europejskiej na coraz liczniejszych płaszczyznach społecznych wymaga też, obiektywnie rzecz biorąc, zwrócenia większej uwagi na transgraniczne zagadnienia
dotyczące sytuacji socjalnej dzieci i ich rodzin. Nasze
czasy, mimo obecnego kryzysu ekonomicznego, charakteryzuje rozwój w kierunku zjednoczonej Europy, rosnące gospodarcze powiązania naszych krajów, wielki
postęp w dziedzinie współpracy naukowej i kulturalnej.
Niestety, musimy również stwierdzić, że szerokie warstwy społeczne nie mają w tym postępie udziału. Są to
przede wszystkim rodziny słabe socjalnie, wielodzietne, oraz osoby samotnie wychowujące dzieci. Tym ważniejsze jest dostrzeganie zjawisk przemocy, zaniedbania i braku opieki nad dziećmi w naszych krajach oraz
analiza ich związku z bezrobociem, ubóstwem, utratą wartości i niedostatecznym wykształceniem. Przy
pomocy transgranicznych projektów i inicjatyw organizacje partnerskie działające na rzecz dzieci wniosły
w tym względzie w minionych latach znaczący wkład.
We wszystkich projektach, obok zadań socjalno-pedagogicznych, bardzo duże znaczenie miała jednocześnie
idea pokojowego i przyjaznego współistnienia dzie-
ci z krajów sąsiadujących ze sobą – prewencyjna praca przeciwko przejawom przemocy i ksenofobii. Naszą
transgraniczną współpracę postrzegaliśmy także jako
ważny wkład w zrastanie się krajów leżących w sercu
Europy. Nie poprzestaniemy na powstałych kontaktach.
Dalsza współpraca będzie zależała całkowicie od tego,
jak poważnie w przyszłości będziemy się starać nawiązywać przyjacielskie kontakty. Kto beztrosko podchodzi
do historycznego zmagania się o pokojowe współistnienie, naraża się na niebezpieczeństwo, że te stosunki
ulegną ochłodzeniu. W naszych dążeniach możemy powoływać się na ważne, polityczne dokumenty i żądać
wsparcia.
W grudniu 2009 Rada Europejska ustanowiła „Program Sztokholmski“ pod tytułem „Nowy rozmach
w strategii praw dziecka UE“ na okres do 2014 roku.
Zakłada on, że polityka europejska, bardziej niż dotychczas, zainteresuje się prawami dziecka. Program kieruje
się ściśle Konwencją Praw Dziecka ONZ. Chodzi o zapewnienie dzieciom dobrobytu, o ochronę dziecka i re-
spektowanie jego praw. W „Programie Sztokholmskim“
podkreśla się, że prawa dziecka są częścią Karty Praw
Podstawowych EU, jak to zostało ustalone w traktacie
lizbońskim. Wreszcie w naszym dążeniu umacniają nas
czołowi politycy Niemiec, Czech i Polski. I tak 21. 6. 2011
r. Prezydent Niemiec oraz Premier Polski zawarli nowe,
dalekosiężne porozumienie, aby w znacznym stopniu
polepszyć ofertę transgranicznej współpracy młodzieży obu krajów i stworzyć ku temu odpowiednie warunki. Porozumienie to zostało potwierdzone przez to, że
nowy prezydent Niemiec Joachim Gauck swoją pierw-
44 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
szą podróż zagraniczną w roku 2012 odbył do Polski.
Tak, możemy stwierdzić, że historyczne przyklęknięcie
Willi Brandta przed pomnikiem warszawskiego getta
w dniu 7 grudnia 1970, rozpoczęło okres pojednania,
który dziś bardziej niż kiedykolwiek, przynosi owoce.
Urzeczywistniła się również wizja Václava Havla, że jest
możliwe pojednanie Czechów z ich niemieckimi sąsiadami. Ważne kierunki dalszej poprawy kontaktów między młodzieżą czeską i niemiecką wytyczyli czeski minister spraw zagranicznych – książę Karl Schwarzenberg
oraz niemiecki minister spraw zagranicznych –
Guido Westerwelle w dniu 6 marca 2012 roku, z okazji 20-lecia układu o dobrym sąsiedztwie. Szczególne
znaczenie dla naszej transgranicznej pracy na rzecz
dzieci ma fakt, że land Saksonia w latach po przełomie
w roku 1989 stale pogłębiał swoją współpracę właśnie
z Czechami i Dolnym Śląskiem. Już w roku 1992 zostało
zawarte porozumienie o współpracy pomiędzy premierami tych krajów, a w aktualnym porozumieniu o kooperacji jest zapis, że Saksonia utworzy w Pradze i we
Wrocławiu samodzielne biura kontaktów, w celu dalszej
wysoką ocenę naszej pracy i mamy nadzieję na nowe
impulsy we współpracy niemieckich, czeskich i polskich
partnerów działań dla dobra dzieci. Zadowalające jest
też rosnące uznanie ze strony Niemiecko-Polskiej oraz
Niemiecko-Czeskiej Wymiany Młodzieży (Jugendwerk)
dla pracy niemieckich, czeskich i polskich partnerów
działających na rzecz dzieci. Instytucje te w przyszłości
mogłyby znacznie przyczynić się do spopularyzowania
istniejących doświadczeń w transgranicznej współpracy partnerów działających na rzecz dzieci.
Transgraniczne kontakty młodzieży stają się w coraz
większym stopniu elementem zrastania się krajów Europy. Niemiecko-Czeski Fundusz Przyszłości w ostatnich latach udzielił wsparcia dla ponad 6000 społecznych inicjatyw. Także nasze projekty transgraniczne
w dziedzinie opieki nad dziećmi i ochrony praw dziecka korzystały ze wsparcia tego funduszu. Dla dalszego jakościowego rozwoju projektów transgranicznych
na rzecz dziecka na płaszczyźnie lokalnej i regionalnej
ważne jest, aby organizacje działające dla dobra dzieci
współpracowały nie tylko na płaszczyźnie lokalnej i regionalnej, lecz także, jeszcze intensywniej, na płaszczyźnie narodowej i europejskiej, i rozwijały już istniejące kontakty w następnych latach.
intensyfikacji wspólnych działań. I to w międzyczasie
już się stało. Była saksońska minister Stefanie Rehm,
która reprezentuje obecnie Saksonię w Pradze, zapowiedziała swój udział w 20-tej Międzynarodowej Konferencji partnerów współpracy na rzecz dzieci w dniach
8.–9. listopada 2012 r. w Usti nad Łabą. Widzimy w tym
45 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
SPIS TREŚCI
1
— Wyjściowa sytuacja polityczna
2
— Początek – rok 1992
3
— Współpraca na płaszczyźnie regionalnej
4
— Współpraca na płaszczyźnie lokalnej
5
— Coroczne Konferencje Międzynarodowe
6
— Podsumowanie i perspektywy
Objaśnienia skrótów:
DKSB
Deutscher Kinderschutzbund (Niemieckie
Stowarzyszenie Opieki nad Dziećmi)
–BV
Bundesverband (Oddział Federalny)
– LV
Landesverband (Oddział Krajowy)
– KV
Kreisverband (Oddział Powiatowy)
– OV
Ortsverband (Oddział Terenowy)
e. V.
eingetragener Verein (stowarzyszenie
zarejestrowane)
DPWV
Deutscher Paritätischer Wohlfahrtsverband
(Niemieckie Dobroczynne Stowarzyszenie
Parytetowe)
IBZ
Internationales Begegnungszentrum (Międzynarodowe Centrum Spotkań)
FOD
Fond ohrožených děti (Fundusz na rzecz
dzieci zagrożonych)
DCUL
Dobrovolnické centrum Ústí nad Labem
(Centrum Wolontariatu Usti nad Łabą)
KOMPAS Kommunikation, Partnerschaft, Spoulpráce
(Komunikacja, Partnerstwo, Współpraca)
KOPD
Komitet Ochrony Praw Dziecka
TKOPD
Terenowy Komitet Ochrony Praw Dziecka
EJF
Evangelisches Kinder- und Jugendförderwerk (Ewangelickie Dzieło Wspierania
Dzieci i Młodzieży)
NGO
organizacja pozarządowa
DDR
Deutsche Demokratische Republik (Niemiecka Republika Demokratyczna)
ASB
Arbeitersamariterbund (Związek Robotniczy Samarytanów)
46 — KRONIKA 20 LAT WSPÓŁPRACY NA RZECZ DZIECKA
PREZÍDIUM 15. VÝROČNÍ PRACOVNÍ KONFERENCE V PLAUEN
2007
ZLEVA: ANDREAS FÄRBER, LENKA ČERNÁ, DR. HEINZ
ZSCHACHE, DR. JOST SCHÖNFELDER, JOZEF PAWLOWSKI
A STAROSTA PLAUEN UWE TÄSCHNER
PRÄSIDIUM DER 15. JAHRESARBEITSTAGUNG IN PLAUEN
2007
V. LINKS: ANDREAS FÄRBER, LENKA ČERNÁ, DR. HEINZ
ZSCHACHE, DR. JOST SCHÖNFELDER, JOZEF PAWLOWSKI
UND BÜRGERMEISTER VON PLAUEN UWE TÄSCHNER
PREZYDIUM XV DOROCZNEJ KONFERENCJI ROBOCZEJ
W PLAUEN, 2007 R.
OD LEWEJ: ANDEAS FÄRBER, LENKA CERNA, DR HEINZ
ZSCHACHE, DR JOST SCHÖNFELDER, JÓZEF PAWŁOWSKI
I BURMISTRZ MIASTA PLAUEN, UWE TÄSCHNER
ŠKOLA V LANSKORONA SLAVILA KRÁTCE PŘED POVODNÍ SVÉ 100-LETÉ VÝROČÍ TRVÁNÍ
DIE SCHULE IN LANSKORONA HATTE KURZ VOR DER FLUT IHR 100-JÄHRIGES
BESTEHEN GEFEIERT.
PRZED POWODZIĄ SZKOŁA W LANCKORONIE OBCHODZIŁA UROCZYŚCIE 100. ROCZNICĘ
SWEGO ISTNIENIA.
POVODNĚ V SRPNU ROKU 2002 ZASÁHLY TAKÉ
ROZSÁHLÉ OBLASTI ČESKA. TEREZÍN VYPADAL
JAK ZBOŘENIŠTĚ.
DAS HOCHWASSER IM AUGUST 2002 HATTE
AUCH WEITE TEILE TSCHECHIEN ERFASST.
TEREZÍN GLICH EINEM TRÜMMERFELD.
POWÓDŹ Z SIERPNIA 2002 R. OBJĘŁA
RÓWNIEŻ ROZLEGŁĄ CZĘŚĆ CZECH. TEREZIN
STAŁ SIĘ RUMOWISKIEM.
ÚČASTNÍCI 18. VÝROČNÍ PRACOVNÍ KONFERENCE DNE 5.11.2010 V DRÁŽĎANECH
TAGUNGSTEILNEHMER DER 18. JAHRESARBEITSTAGUNG AM 5.11.2010 IN DRESDEN
UCZESTNICY XVIII DOROCZNEJ KONFERENCJI ROBOCZEJ DNIA 5.11.2010 R. W DREŹNIE
DOBROVOLNICKÉ CENTRUM VYTVÁŘÍ A POSKYTUJE PROFESIONÁLNÍ ZÁZEMÍ DOBROVOLNÍKŮM
A PROPAGUJE DOBROVOLNICTVÍ JAKO PŘIROZENOU SOUČÁST ŽIVOTA.
Dobrovolnické centrum, o.s.
Prokopa Diviše 1605/5, 400 01 Ústí nad Labem
Tel.: +42 521 66 84
www.dcul.cz, e-mail: [email protected]
DER KINDERSCHUTZBUND IST DIE GRÖSSTE „LOBBY FÜR KINDER“ IN DER BUNDESREPUBLIK DEUTSCHLAND.
ER FINDET GEHÖR BEI GESETZESVORHABEN DER DEUTSCHEN BUNDESREGIERUNG, BEI DEN LANDESMINISTERIEN ODER IN JUGENDHILFEAUSSCHÜSSEN IN KREISEN, STÄDTEN UND GEMEINDEN. ALS VERBAND WILL
ER DIE IM GRUNDGESETZ VERANKERTEN RECHTE DER KINDER UND JUGENDLICHEN VERWIRKLICHEN HELFEN, DEREN KÖRPERLICHE, SEELISCHE, GEISTIGE UND SOZIALE ENTWICKLUNG FÖRDERN UND GEFAHREN ENTGEGEN WIRKEN.
Deutscher Kinderschutzbund Landesverband Sachsen e.V.
Klopstockstr. 50, 01157 Dresden
Telefon: +49 / (0)351/42 42 044
www.kinderschutzbund-sachsen.de, e-mail: [email protected]
KOMITET JEST ORGANIZACJĄ POZARZĄDOWĄ – STOWARZYSZENIEM. DZIAŁALNOŚĆ KOMITETU JEST APOLITYCZNA I MA CHARAKTER SŁUŻBY SPOŁECZNEJ CHRONIĄCEJ DZIECKO PRZED KRZYWDĄ ORAZ NARUSZANIEM
JEGO PODSTAWOWYCH PRAW I INTERESÓW. MISJĄ KOMITETU JEST OCHRONA PRAW I INTERESÓW DZIECKA,
A GŁÓWNYM CELEM POMOC DZIEC¬KU KRZYWDZONEMU I JEGO RODZINIE. OFERTA KOMITETU ADRESOWANA
JEST DO RODZIN I W SZEROKIM ZAKRESIE DO DZIECI – OFIAR PRZEMOCY: EMOCJONALNEJ, FIZYCZNEJ
I SEKSUALNEJ ORAZ OFIAR ZANIEDBAŃ I NIEWŁAŚCIWEJ OPIEKI.
Terenowy Komitet Ochrony Praw Dziecka w Jeleniej Górze (TKOPD).
58-500 Jelenia Góra, ul. Jasna 11
Tel.: +48 603 759 414, +48 756 422 017
www.tkopdjg.glt.pl, e-mail: [email protected]
Autor Kroniky: Dr. Heinz Zschache
Redakční rada: Mgr. Lenka Černá, Mgr. Lucie Jandová, Olaf Boye, Dr. Gisela Ulrich, Józef Pawłowski
Grafická úprava: PROTEBE live, www.pro.tebe.cz
Fotografie: z archívů partnerů a realizátorů aktivit
Vydal: Dobrovolnické centrum, o.s.
Počet exemplářů: 200 kusů

Podobné dokumenty