Postacie z legend
Transkript
Postacie z legend
Postavy z legend 1 Postacie z legend 1 Související stezka: Historická, Těšínská Stupeň vzdělávání: mateřská škola Téma: Vodníci - tanečně pohybová hra. Vyjádření obsahu písně pohybem. Inne ścieżki: Historyczna Etap kształcenia: wychowanie przedszkolne Temat: Utopce - pląs. Uczestniczenie w zabawie tanecznej. Pokazywanie ruchem treści piosenki. Utopce pod wodą siedzą - rym, cym, cym, Utopce pod wodą siedzą oj rety, rety Ludzie o nich nic nie wiedzą rym, cym, cym. Dobrym ludziom pomagają - rym, cym, cym, Dobrym ludziom pomagają oj rety, rety, Biedę z domu wymiatają - rym, cym, cym,. Złych ludzi, co robią szkody - rym, cym, cym, Złych ludzi, co robią szkody oj rety, rety Wciągają za nos do wody - rym, cym, cym. Utopce pod wodą siedzą - rym, cym, cym, Utopce pod wodą siedzą oj rety, rety Ludzie o nich nic nie wiedzą rym, cym, cym. Dobrym ludziom pomagają - rym, cym, cym, Dobrym ludziom pomagają oj rety, rety, Biedę z domu wymiatają - rym, cym, cym,. Złych ludzi, co robią szkody - rym, cym, cym, Złych ludzi, co robią szkody oj rety, rety Wciągają za nos do wody - rym, cym, cym. Téma: Na těšínském rynku - interaktivní hra. Identifikování se s postavami z legend. Temat: Na cieszyńskim rynku - zabawa integracyjna. Identyfikowanie się z postaciami z legend w zabawie. Pomůcky: papírová kolečka s různými symboly hrdinů těšínských legend k nalepení, uchycení (pro každé dítě jedno). Środki dydaktyczne: papierowe kółka z symbolami bohaterów cieszyńskich legend do przyklejenia, przypięcia (dla każdego dziecka po jednym). Metodické pokyny: Děti sedí v kruhu na židlích. Učitel (vedoucí) stojí vedle a vyjmenovává hrdiny těšínských legend – vodníky, Zuzanky, těšínská knížata, Zlatohlavce aj. Na výzvu Na těšínském rynku – si přesednou všichni. Jmenovaní si vyměňují místa a vedoucí hry rychle hledá volné místo pro sebe. Ten z účastníků, který si nestačil sednout, převezme roli vedoucího. Téma: Vodníci - vyprávění s dramatizací. Rozvíjení poslechu s porozuměním. Metodické pokyny: na slovo „vodník“ jmenované během vyprávění děti reagují předem smluveným zvukomalebným slovem (např. „BUM“) a napodobují nebo vyjadřují text pohybem: 1 (...) Přes město Skočov teče řeka Visla (…). Ve Visle žili vodníci. Těch vodníků tam byla celá hromada. Byli tam staří vodníci (…), vodnice (…) metodický list Wskazówki metodyczne: Dzieci siedzą na krzesłach w kręgu. Nauczyciel stoi obok siedzących i wymienia bohaterów cieszyńskich legend – Utopce, Zuzanki, Cieszyńscy Książęta, Złotogłowce lub inne. Wtedy osoby, które są tymi postaciami (mają przyklejone na ubraniu symbole) szybko zmieniają się ze sobą miejscami. Na hasło Na cieszyńskim rynku - wszyscy mają zmienić miejsce, a prowadzący szybko szuka miejsca w kręgu dla siebie. Ten z uczestników, który nie zdążył usiąść w kręgu, przyjmuje rolę prowadzącego. Temat: Utopce - Opowiadanie twórcze. Kształcenie słuchania ze zrozumieniem. karta metodyczna Postavy z legend 2 a vodníčata (…). Za slunečného dne vodníčata dováděla v řece, dělala kotrmelce, šplouchala se a polévala navzájem vodou (…). Píštěla tehdy jako mladé myši a byla ohromně směšná. A staří vodníci se smáli a vyprávěli:„Ha, naše vodníčata jsou velmi vězgěrná.“ Hovořili spolu totiž slezským nářečím a slovo „vězgěrný“ znamená žertovný, čtveráčivý. Nebyli větší než trpaslíci. Měli opičí tvářičky (…), ohrnuté nosíky (…), prsty na předních tlapkách spojené blankou jako kačeny (…), nosili červené kabátky a kaťata nebo červené sukýnky. Kromě toho všichni měli velká břiška (…) a byli tak tlustí jak chlupatý pes Karus hospodáře Kuřejky. Takoví to byli vodníci. Postacie z legend 2 Wskazówki metodyczne: na wybrane słowo np. „UTOPIEC” w opowiadaniu, dzieci naśladują lub interpretują tekst (ruchem lub wyrazami dźwiękonaśladow-czymi np. mówia „BUM!”) „(…)Przez miasto Skoczów przepływa Wisła (…) W Wiśle pod Skoczowem mieszkały utopce. Tych utopców była spora gromada. Były stare utopce, (…) utopcule (…)i utopczęta (…). W słoneczny dzień utopczęta baraszkowały w Wiśle, fikały w niej koziołki, pluskały się i oblewały wzajemnie wodą (…). Piszczały wtedy jak młode myszy i były ogromnie śmieszne. A stare utopce śmiały się i powiadały: - Ha, nasze utopczęta są bardzo wiezgierne! Rozmawiały bowiem ze sobą w gwarze śląskiej, a słowo "wiezgierny" oznacza tyle, co figlarny. Nie były one większe od krasnoludków. Miały małpie mordki (…), zadarte noski (…), palce u przednich łapek spięte błoną jak u kaczki (…)i ubrane były w czerwone kabatki i porcięta albo w czerwone sukienki. Poza tym wszystkie miały wielkie brzuszki (…) i były tak grube jak kudłaty pies Karuś gazdy Kurzejki. Takie to były Utopce. Morcinek Gustaw. Jak Zuzanka poszła w kumy do Utopców. W: Zbiór opowiadań Baśnie, legendy i podania polskie. Nasza Księgarnia. Warszawa 1982. 1 metodický list karta metodyczna