Postacie z legend

Postavy z legend 1
Postacie z legend 1
Související stezka: Historická, Těšínská
Stupeň vzdělávání: mateřská škola
Téma: Vodníci - tanečně pohybová hra. Vyjádření obsahu písně
pohybem.
Inne ścieżki: Historyczna
Etap kształcenia: wychowanie przedszkolne
Temat: Utopce - pląs. Uczestniczenie w zabawie tanecznej. Pokazywanie
ruchem treści piosenki.
Utopce pod wodą siedzą - rym, cym, cym,
Utopce pod wodą siedzą oj rety, rety
Ludzie o nich nic nie wiedzą rym, cym, cym.
Dobrym ludziom pomagają - rym, cym, cym,
Dobrym ludziom pomagają oj rety, rety,
Biedę z domu wymiatają - rym, cym, cym,.
Złych ludzi, co robią szkody - rym, cym, cym,
Złych ludzi, co robią szkody oj rety, rety
Wciągają za nos do wody - rym, cym, cym.
Utopce pod wodą siedzą - rym, cym, cym,
Utopce pod wodą siedzą oj rety, rety
Ludzie o nich nic nie wiedzą rym, cym, cym.
Dobrym ludziom pomagają - rym, cym, cym,
Dobrym ludziom pomagają oj rety, rety,
Biedę z domu wymiatają - rym, cym, cym,.
Złych ludzi, co robią szkody - rym, cym, cym,
Złych ludzi, co robią szkody oj rety, rety
Wciągają za nos do wody - rym, cym, cym.
Téma: Na těšínském rynku - interaktivní hra. Identifikování se s
postavami z legend.
Temat: Na cieszyńskim rynku - zabawa integracyjna. Identyfikowanie
się z postaciami z legend w zabawie.
Pomůcky: papírová kolečka s různými symboly hrdinů těšínských legend k
nalepení, uchycení (pro každé dítě jedno).
Środki dydaktyczne: papierowe kółka z symbolami bohaterów
cieszyńskich legend do przyklejenia, przypięcia (dla każdego dziecka po
jednym).
Metodické pokyny: Děti sedí v kruhu na židlích. Učitel (vedoucí) stojí
vedle a vyjmenovává hrdiny těšínských legend – vodníky, Zuzanky,
těšínská knížata, Zlatohlavce aj. Na výzvu Na těšínském rynku – si
přesednou všichni. Jmenovaní si vyměňují místa a vedoucí hry rychle
hledá volné místo pro sebe. Ten z účastníků, který si nestačil sednout,
převezme roli vedoucího.
Téma: Vodníci - vyprávění s dramatizací. Rozvíjení poslechu s
porozuměním.
Metodické pokyny: na slovo „vodník“ jmenované během vyprávění děti
reagují předem smluveným zvukomalebným slovem (např. „BUM“) a
napodobují nebo vyjadřují text pohybem:
1
(...) Přes město Skočov teče řeka Visla (…). Ve Visle žili vodníci. Těch
vodníků tam byla celá hromada. Byli tam staří vodníci (…), vodnice (…)
metodický list
Wskazówki metodyczne:
Dzieci siedzą na krzesłach w kręgu. Nauczyciel stoi obok siedzących i
wymienia bohaterów cieszyńskich legend – Utopce, Zuzanki, Cieszyńscy
Książęta, Złotogłowce lub inne. Wtedy osoby, które są tymi postaciami
(mają przyklejone na ubraniu symbole) szybko zmieniają się ze sobą
miejscami. Na hasło Na cieszyńskim rynku - wszyscy mają zmienić
miejsce, a prowadzący szybko szuka miejsca w kręgu dla siebie. Ten z
uczestników, który nie zdążył usiąść w kręgu, przyjmuje rolę
prowadzącego.
Temat: Utopce - Opowiadanie twórcze. Kształcenie słuchania ze
zrozumieniem.
karta metodyczna
Postavy z legend 2
a vodníčata (…). Za slunečného dne vodníčata dováděla v řece, dělala
kotrmelce, šplouchala se a polévala navzájem vodou (…). Píštěla tehdy
jako mladé myši a byla ohromně směšná. A staří vodníci se smáli a
vyprávěli:„Ha, naše vodníčata jsou velmi vězgěrná.“ Hovořili spolu totiž
slezským nářečím a slovo „vězgěrný“ znamená žertovný, čtveráčivý.
Nebyli větší než trpaslíci. Měli opičí tvářičky (…), ohrnuté nosíky (…),
prsty na předních tlapkách spojené blankou jako kačeny (…), nosili
červené kabátky a kaťata nebo červené sukýnky. Kromě toho všichni měli
velká břiška (…) a byli tak tlustí jak chlupatý pes Karus hospodáře
Kuřejky. Takoví to byli vodníci.
Postacie z legend 2
Wskazówki metodyczne:
na wybrane słowo np. „UTOPIEC” w opowiadaniu, dzieci naśladują lub interpretują
tekst (ruchem lub wyrazami dźwiękonaśladow-czymi np. mówia „BUM!”)
„(…)Przez miasto Skoczów przepływa Wisła (…) W Wiśle pod Skoczowem
mieszkały utopce. Tych utopców była spora gromada. Były stare utopce,
(…)
utopcule (…)i utopczęta (…). W słoneczny dzień utopczęta
baraszkowały w Wiśle, fikały w niej koziołki, pluskały się i oblewały
wzajemnie wodą (…). Piszczały wtedy jak młode myszy i były ogromnie
śmieszne. A stare utopce śmiały się i powiadały:
- Ha, nasze utopczęta są bardzo wiezgierne! Rozmawiały bowiem ze sobą
w gwarze śląskiej, a słowo "wiezgierny" oznacza tyle, co figlarny.
Nie były one większe od krasnoludków. Miały małpie mordki (…), zadarte
noski (…), palce u przednich łapek spięte błoną jak u kaczki (…)i ubrane
były w czerwone kabatki i porcięta albo w czerwone sukienki. Poza tym
wszystkie miały wielkie brzuszki (…) i były tak grube jak kudłaty pies
Karuś gazdy Kurzejki. Takie to były Utopce.
Morcinek Gustaw. Jak Zuzanka poszła w kumy do Utopców. W: Zbiór opowiadań Baśnie, legendy i podania polskie. Nasza
Księgarnia. Warszawa 1982.
1
metodický list
karta metodyczna