Textos 10 de Octubre 2014
Transkript
Textos 10 de Octubre 2014
DE LOS CANTOS MORAVOS, Op. 32 Nº1. A Já Ti Uplynu, Op.32 A já ti uplynu preč po Dunajíčku! A já chovám doma takovú udičku, co na ní ulovím kdejakú rybičku. A já se udělám divokým holubem, a já budu lítat pod vysokým nebem. A já chovám doma takové havrany, co mně vychytajú kdejaké holuby! A já se udělám tú velikú vranú, a já ti uletím na uherskú stranu. A já chovám doma takovútu kušu, co ona vystřelí všechněm vranám dušu. A já se udělám hvězdičkú na nebi, a já budu lidem svítiti na zemi. A sú u nás doma takoví hvězdáři, co vypočítajú hvězdičky na nebi. A ty přec budeš má, lebo mi tě, Pán Bů h dá! Nº1. Me Escaparé De Ti, Op. 32 Yo me escaparé de ti, nadando por el Danubio. Tengo en mi casa un buen lugar para tomar toda clase de pociones. Me voy a transformar en una paloma torcaz. Y volaré hacia arriba, bajo la profunda bóveda del cielo. En casa también puedo adiestrar a cuervos para que cojan toda clase de palomas. Me volveré una corneja y volaré hacia la tierra húngara. Tengo en casa una ballesta certera capaz de derribar todas las cornejas. Yo me volveré una pequeña estrella en el firmamento, para iluminar a las gentes, en la Tierra. Tenemos también astrónomos en casa capaces de contar las estrellas del cielo. Y sin embargo tú serás mío, puesto que Dios me obsequiará contigo. Nº9. Prsten, Op. 32 Hraj, maziko, hraj, z cicha na Dunaj, budem sa ubírat na milého kraj. A vy, formané, širujte koně, a vy, družbové, sedajte, sedajte na ně! Ztracila sem vínek, můj žzlatý prstýnek u mamičky mej. U mej matery v truhle zamčený, červeným jabúčkem s milého srdečkem zapečacený. Hraj, maziko, hraj, z cicha na Dunaj. Nº9. El Anillo, Op.32 Tañed dulcemente, músicos, tañed dulcemente, saludad al Danubio. Yo voy a partir hacia el país de mi amado. Y vosotros, criados, enjaezad los caballos. Guardias de honor, montad en las sillas. He perdido una pequeña corona y mi anillo de oro en casa de mi madre, de mi madre querida. Están encerrados bajo llave en el baúl de mi madre. Este cofre está sellado con lacre rojo, marcado con el corazón de mi amado. SEIS CANCIONES MORAVAS Dyby byla kosa nabróšená Dyby byla kosa nabróšená, dyby byla votava, co by vona drobnó jetelinku, co by vona šupala! A šupaj šupaj drobná jetelinko, co je mně po tobě, má zlatá panenko, co je mně po tobě, dys ty se mně provdala! Separación Si mi guadaña estuviese afilada cuando llegara el otoño con ganas cortaría yo con ella el trébol verde y las otras hierbas del prado! Sí, hierba verde, como mi hoz afilada recortaría todos los rincones de verde. Me importan más que tú, querida mía, pues ahora tú perteneces a otro! Slavíkovský polečko malý Slavíkovský polečko malý, nebudeme, synečku, svoji, nebudeme, néní to možná, ani nám to, můj synečku, tvá mama nedá. Co pak je nám po našé mamě, naša mama, nama neviádne. Jenom ty mě, má panenko, jenom ty měchcej. Jenom ty mač na debró noe ručenky podej. Promesa de amor −Pequeña es nuestra casa de campo. Y nunca voy a ser tuya, ni podré reposar en tus brazos, querido mío, pues tu madre me rehúsa! −Lo que diga mi madre me da igual, a ella no le voy a preguntar. Noto, tesoro mío, que tú me amas cuando coges mi mano y me deseas buenas noches. Holub na javoře Letěl holúbek na pole, aby nazobal své vole. Jak své volátko nazobal, pod jaborečkem posedal. Pod jaborečkem má milá zelený šátek vyšívá. Vyšívá na něm vineček, že ju opustil syneček. Vyšívá na něm z růže květ, že ju opustil celý svět, vyšívá na něm vineček, že ju opustil syneček. La abandonada Volaba una paloma por el campo buscando grano para picotear, cuando ya estuvo harta se fue a reposar sobre un rama de arce. Cerca del arce está sentada mi amada bordando un pañuelo verde, y borda en él un anillo porque su amado la ha dejado. Borda también en él una rosa roja aunque su amado la ha dejado, borda en él un anillo y una rosa porque su amado la ha dejado. V dobrým sme se sešli V dobrým sme se sešli, v dobrým se rozejdem, takeli, můj synečku, můj na sebe zapomenem? Já na tě zpomenu, to nejednó v roce, já na tě má panenko, já na tě v každém kroce. Separación sin sufrimiento Tal y como nos conocimos nos separamos ahora. ¿Vamos a olvidar, querido mío, todos los momentos que pasamos juntos? No te olvidaré, amado mío, ni en un año, pensaré en ti a menudo, todos los días y en todo momento. Šípek Šlo děvče na travu na lučku zelenu. Němohlo ji nažát pro rosu studenu. Po lučce chodilo, žalostně plakalo. Nadešlo tam šípek, na tym šipku kvitek. Kvitku, milý kvitku, já tebe utrhnu. Nětrhaj mne v zimě, moja krasa zhyně. Nětrhaj mne v letě, dy slunečko peče. Nětrhaj mne v zimě, moja krasa zhyně. Utrhni mne z jara, moja krasa stala. Rosa silvestre Erase una vez una doncella que quería segar la hierba. Pero la hoz no le cortaba bien con el rocío de la mañana. Cansada por el esfuerzo se paró y empezó a llorar. Entonces vio un rosal, con una rosa silvestre, y le gustó tanto que decidió cogerla. No me cojas ahora, que es invierno, ni tampoco en verano si quieres gozar de mi belleza, pues ya me estaré marchitando. Sólo quien me coja en primavera, cuando florezca va a ser feliz conmigo. Zelenaj se, zelenaj Zelenaj se, zelenaj, zelená trávo v lesi. Jak se já mám zelenať, dy už sem na pokosi? Zelenaj se, zelenaj, zelená trávo v háju! Jak se já mám zelenať, dy mě už dotínajú? Zelenaj se, zelenaj, zelený tulipáne! Jak se já mám zelenať, dy mně už listí vjadne? Dyž ty mčhceš opustiť, můj švarný galáne. Podivaj se, má milá, tam na tu suchú plánku; jesli se rozzelená, budeš mojú galankú. Podivaj sa, má milá, tam na tu suchú plánku; jesli se rozzelená, budeš mojú galankú. Podivaj sa, má milá, tam na tu suchú jedlu; jesli se rozzelená teprem si tebe vezmu. Už sem já se dívala, ja, včera odpoledňa; zatrápená ta jedla, dyž se nic nezelená. Už sem se já dívala včera, ba i dneska; ja, už se tam zeleňá, ve vršku halúzka. Confianza −Crece y hazte bien alta hierba verde. −¿Cómo voy a crecer si me cortan con la hoz? −Crece y hazte bien alto heno del prado. −Ay! ¿Cómo podré crecer si me cortan la guadaña? −Crece y hazte bien alto tulipán verde. −¿Cómo voy a volverme verde si me caen las hojas? Si me dices que me quieres dejar, tú, vida mía! Mira a tu alrededor, amor mío, cómo la tierra se vuelve árida! −Cuando los árboles florezcan te tendré de vuelta. −Ay amor, que vas a tardar, pues todavía no tienes flor alguna! −Cuando las ramas florezcan nos vamos a casar. Sí, así me lo juraste cuando te fuiste. Árboles malditos, por qué no os vestís de verde! Sí, así lo juramos cuando nos despedimos. Y ahora sí vuelven a salir finalmente las ramas nuevas. V PRIRODE OP. 63 EN LA NATURALEZA, OP. 63 Napadly písně v duši mou Napadly písně v duši mou, nezavolány, znenadáni, jako když rosy napadá po stéblokadeřavé stráni. Kol se to mihá perlami, i cítím dech tak mladý, zdravý, že nevím, zda jsou radost má, či plác mé duše usedavý. Však rosu luna zrodila, a není písním v duši stáni: tekou cos last a slza má, a den se chystá ku svítání. Han caído canciones sobre mi alma Han caído canciones sobre mi alma de repente, sin haberlas llamado como cuando cae el rocío sobre los tallos de un prado. A mi alrededor oscilan perlas y siento un aliento tan joven, tan sano que no sé si es mi alegría o el llanto, el llanto desgarrador de mi alma. Es tal una, sin embargo, quien ha engendrado el rocío y las canciones no reposan en mi alma: fluyen como mi placer y mis lágrimas, mientras el día se prepara para la aurora. Večerní les rozvázal zvonky Večerní les rozvázal zvonky, a ptáci zvoní k tiché skrejši, kukačka zvoní na ty větší, a slavík na ty libeznější. Les každou větev písní kropí a každý lístek jeho dítě, na nebes strop jim lampu věší a stříbrné z ní táhne nitě. A každá nit na konci spánek, sny jako jiskry v stromech skáčí, jen laňka se sebe je střásá a před lesem se v rose máčí. Teď usnuli i zvoníkové, les dýchá v prvním zadřímnutí, a jestli slavik zaklokotá, to ze spánku je prokouknutí. Teď všecko spí, i laňka dříma, i zvonky visí do vybdělé, noc kráčí jako všeho dozvuk, tak příroda si k spánku stele. El bosque nocturno ha desatado sus campanillas El bosque nocturno ha desatado sus campanillas y los pájaros gorgean cuando can a su escondrijo tranquilo: el cuco canta para los mayores y el ruiseñor para los más tiernos. El bosque adorna cada rama con una canción y cada hoja es una criatura suya; en el techo del cielo cuelga una lámpara de la que cuelgan hilos de plata. Cada hilo termina en el sueño, y los sueño, como destellos, saltan por entre los árboles. solamente la cierva se los quita de encima y se cubre de rocío, frente al bosque. Ahora duermen incluso las campanillas, el bosque palpita en el primer sueño, y cuando trina el ruiseñor es que se ha despertado de su sueño. Ahora todo duerme, y hasta la cierva se adormece, y las campanillas cuelgan, cansadas de velar; la noche avanza por encima de todo: es así como la naturaleza prepara su lecho para dormir. Žitné pole Žitné pole, žitné pole, jak to zraje vesele! Každý klásek muzikantem, klasů jak když nastele. Hedbávným to šatem šustí, větřík v skočnou zadupe, slunce objímá a líbá, je nto v stéblu zalupe. Za motýlkem včelka šeptem, zda kdo v chrpě nevězí, a ten cvrček posměváček s křepeličkou pod mezí. Žitné pole, žitné pole, jak to zraje vesele, a má mysl jako v tanci, jak když písní nastele. Campo de trigo Campo de trigo, campo de trigo ¡con qué alegría estás madurando! cada espiga es un músico que se balancea en el campo. Cruje con su vestido de seda, el viento taconea bailando la polka, el sol abraza y besa la espiga, con fuerza, hasta hacerle daño. Vyběhla bříza běličká Vyběhla bříza běličká, jak ze stáda ta kozička, vyběhla z lesa na pokraj, že prý už táhne jara báj. Vyběhla jako panenka, Tak hebká a tak do tenka, že až to lesem projelo, a vše se touhou zachvělo. A táhne šumem jara báj, vzduch jak na housle, na šalmaj, vzduch samá vůně, vzduch samý květ, a mladý úsměv celý svět. Hned každý strom zelený šat, svátečně jme se oblíkat, a každá haluz, každá snět chce novou řečí rozprávět. A jak by hodům zavolal, přilítli hosté z blíž i dál, a za den, za dva širý kraj, a celý svět byl jara báj. Ha salido un abedul blanco Ha salido un abedul blanco como una oveja fuera del baño ha salido fuera del bosque anunciado la fábula de la primavera. Ha salido como una doncella tan tierna y tan delgada que el bosque se ha animado y se ha estremecido de deseo. La fábula de la primavera avanza ruidosamente: el aire toca ahora el violín, ahora la flauta, el aire está lleno de perfumes, lleno de flores, y todo el mundo parece una enorme y joven sonrisa. Enseguida cada árbol empieza a engalanarse con un verde vestido de fiesta, y cada rama, cada tronco quieren hablar un lenguaje nuevo. Y como si hubiesen sido llamados a un banquete, han llegado volando invitados de lejos y de cerca, y mañana todo el paisaje, todo el mundo, estará inundado por la fábula de la primavera. Dnes do skoku a do písničky Dnes do skoku a do písničky! Dnes pravá veselka je boží, dnes celý svět a všecko v párku se vedou k svatebnímu loži. Ve zvonku květném mušky tančí, pod travou brouček křídla zvedá, a vody šumí, lesy voní, a kdo je nemá, srdce hledá. Na nebi zapalují svíce, na západě panenské rdění, a slavík již to ohlašuje, ten velkněz, u velebném znění. Dnes velká kniha poesie až dokořán je otevřena, dnes každá struna všehomíru na žert i pravdu natažena. A nebe skví se, vzduch se chvěje, dnes jedna píseň světem letí, dnes zem a nebe jeden pohár, a tvorstvo při něm ve objetí. ¡Hoy, todos a bailar y a cantar! ¡Hoy, todos a bailar y a cantar! hoy son las verdaderas bodas del cielo, hoy todo el mundo, y todos en pareja llevan, el uno al otro, al lecho nupcial. Dentro de la flor de la campanilla bailan yeguas, debajo de la hierba un animalillo levanta sus alas, las aguas murmuran, los bosques desprenden sus perfumes y quien no lo tiene, busca por doquier su corazón. En el cielo se encienden velas, en el abeto hay un resplandor virgen y el ruiseñor, el gran sacerdote, lo anuncia ya con un canto solemne. Hoy un gran libro de poesía se abre de par en par: hoy toda cuerda del universo se tensa para alegrarse y decir la verdad. El cielo resplandece, el aire se estremece, hoy una canción vuela por todo el mundo, hoy el cielo y la tierra son una gran copa que todos los seres beben, en un gran abrazo. MISA EN RE MAYOR, OP. 86 Kyrie Kyrie eleison, Christe eleison. Kyrie eleison. Señor ten piedad, Cristo ten piedad, Señor ten piedad. Gloria Gloria in excelsis Deo et in terra pax hominibus bonae voluntatis. Laudamus te, benedicimus te, adoramus te, glorificamus te. Gratias agimus tibi propter magnam gloriam tuam. Domine Deus, Rex caelestis, Deus Pater omnipotens. Domine fili unigenite, Jesu Christe, Domine Deus, Agnus Dei, Filius patris. Qui tolis pecata mundi, miserere nobis. Qui tolis pecata mundi, Suscipe deprecationem nostram. Qui sedes ad dexteram Patris, miserere nobis. Quoniam tu solus sanctus. tu solus Dominus, tu solus Altissimus, Jesu Christe. Cum Sancto Spiritu, in gloria Dei Patris. Amen, Gloria a Dios en el cielo y en la Tierra paz a los hombres que ama el señor. Te alabamos, te bendecimos, te adoramos, te glorificamos. Te damos gracias por tu inmensa gloria. Señor Dios, Rey celestial, Dios padre Todopoderoso. Hijo unigénito de Dios, Jesucristo, Señor Dios, Cordero de Dios, Hijo del Padre, tú que quitas el pecado del mundo, ten piedad de nosotros. Tú que quitas el pecado del mundo, atiende nuestras súplicas, Tú que estás sentado a la derecha del Padre, ten piedad de nosotros. Porque sólo tú eres Santo sólo tú Señor sólo tu Altísimo, Jesucristo, con el Espíritu Santo, en la Gloria de Dios Padre. Amén. Credo Credo in unum Deum, Patrem omnipotentem, factorem caeli et terrae, visibilium omnium, et invisibilium. Et in unum Dominum Jesum Christum, Filium Dei unigenitum. Et ex Patre natum ante omnia saecula. Deum ex Deo, Lumen ex Lumine, Deum verum ex Deo vero, genitum, non factum: consubtantialem patri: per quem omnia facta sunt. Qui propter nos homines, et propter nostram salutem, descendit de caelis, et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine, et homo factus est. Crucifixus etiam pronobis sub Pontio Pilato passus et sepultus est. Et resurexit tertia die, Secumdum Scripturas. Et ascendit in coelum, sedet ad dexteram patris. Et iterum venturus est cum gloria, iudicare vivos et mortuos; cuius regni non erit finis. Credo in Spiritum Sanctum, Dominum vivificatorem, et ex Patre et Filio procedentem, qui cum Patre et Filio simul adoratur, et conglorificatur, Qui locutus est per prophetas. Credo in unam sanctam, Catholicam et Apostolicam Ecclesiam. Confitemur unum baptisma in remissionem peccatorum. Et exspectamus resurectionem Mortuorum et vitam venturi saeculi, Creo en un solo Dios, Padre Todopoderoso, creador del cielo y de la tierra, de todo lo visible y lo invisible. Y en un único Dios Jesucristo, hijo único de Dios y nacido del Padre antes de todos los siglos. Dios de Dios, Luz de luz, Dios verdadero, de Dios verdadero. engendrado, no creado, de la misma naturaleza del Padre, por quien todo fue hecho. Que por nosotros, los hombres y por nuestra salvación bajó del cielo, y por obra del Espíritu Santo Se encarnó de María la Virgen, y se hizo hombre. Y por nuestra causa fue crucificado en tiempos de Poncio Pilato padeció y fue sepultado Y resucitó al tercer día, según las Escrituras. Y subió al cielo y está sentado a la derecha del Padre. Y de nuevo vendrá con Gloria para juzgar a vivos y muertos: y su reino no tendrá fin. Creo en el Espíritu Santo Señor y dador de vida que procede del Padre y del Hijo que con el Padre y el Hijo recibe una misma adoración y gloria y que habló por los profetas. Creo en la Iglesia, que es Una, Santa Católica y Apostólica Confieso que hay un solo Bautismo para el perdón de los pecados. Espero la resurrección de los muertos y la vida del mundo futuro. Amen. Amén. Sanctus Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus, Deus Sabaoth. Pleni sunt coeli et terra gloria tua. Hosanna in excelsis! Santo, Santo, Santo es el Señor, Dios del Universo. Llenos están el cielo y la tierra de tu gloria. Hosanna en el cielo. Benedictus Benedictus qui venit in nomine Domini. Hosanna in excelsis! Bendito el que viene en nombre del Señor. Hosanna en el cielo. Agnus Dei Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis. Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis. Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, dona nobis pacem Cordero de Dios, que quitas el pecado del mundo , ten piedad de nosotros. Cordero de Dios, que quitas el pecado del mundo, ten piedad de nosotros. Cordero de Dios, que quitas el pecado del mundo, danos la paz.