Wrzesień - Parafia Ewangelicko

PARAFII EWANGELICKO-REFORMOWANEJ W ZELOWIE
NR 1(77)/VIII
ROK ZAŁOśENIA BIULETYNU 1987 – 20 lat temu!
Kazanie przy okazji Jubileuszu
70. urodzin ks. Pavla Smetany,
Praha - Libeň, 30. czerwca 2007
Ks. J. Wiera Jelinek
Dz. Apost. 26, 13-20
Milé sestry a milí bratři,
přivážíme Vám srdečné pozdravy od ewangelicko-reformovaného sboru v Zelově – z města,
v kterém Pán dějin dal prožít život aspoň 6
generacím otců a matek našeho bratra Pavla
Smetany. V tomto městě dodnes žijí také Smetanovi. Často na Vás myslíme a jsme rádi, že
naše communio-společenství- díky Pánu Ježíši
Kristu se dále prohloubuje, takže se navzájem
stáváme mnohem bližší.
Dnes jsme se sešli při příležitosti 70. výročí narození našeho bratra Pavla Amose Smetany. Náš Pán a Bůh to je, ktery v životě matky
ho utkal, utvořil jeho ledví. Diky Pánu Bohu je
podivuhodně utvořen – jak to popisuje David
nejen sám o sobě v Žalmu 139.
W
1
1
3
4
TYM NUMERZE
Kazanie z okazji jubileuszu…
Jak piszą się Nowiny Zelowskie
Do Jubileuszu…
List ks. P. Smetany do zboru
Wrzesień 2007
Zaśpiewajmy wraz:
Rád myslím na Ježíše když malým dítkem býl,
Jak laskav býval ke všem a nikdy ne hřešil,
jak rád o Bohu slýchal a v slově jeho čet,
a učil se že štěstím Bůh naplnit chce svět.
To dítě všichni znali, jak tiché, dobré jest,
jak pravdu říci umí, a křivdu tiše néest;
a viděl-li, že trpí kdo s drůhu jeho snad,
dal skutkem hned mu znáti, jak velmi jej má
rád.
O, Ježíši, dej, tebe ať před očima mám,
a v srdci, v slovech, činu se Tobě podobám;
sám nemám k tomu síly, leč z tebe chci ji brát,
vždyťs slíbil, že i mně chceš svou pomoc ve
všem dát.
. Jak piszą się Nowiny Zelowskie
W tym numerze moŜemy przeczytać kilka tekstów związanych z jubileuszem 70. urodzin ks.
Pavla Smetany zorganizowanym przez Stowarzyszenie Exulant (w tym kazanie ks. Wiery Jelinek), tekst Ariego Boomana w przekładzie BoŜeny Gwiazdowskiej, jaki powstał na kanwie
uroczystości majowych w Zelowie podczas których ks. Zdzisław Tranda otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Zelowa i II część wykładu
o 550-leciu Jednoty Braterskiej. Numer kończą
elementy stałe.
Miłej lektury Ŝyczą i do nadsyłania tekstów zapraszają – ks.ks. Wiera i Mirosław Jelinkowie.
ciąg dalszy spisu treści na stronie 12
Nowiny Zelowskie 1
dalszy ze strony 1
Náš Pán a Bůh to byl, kterýciąg ho
vedl
stezkami svými tak, aby mu nejenom nic
nechybělo ve všedním životě – aby neměl nedostatek, jak o tom hovoří Žalm 23 (Kralická
a EP), ale ještě více – jak to čteme v hebrejském zněni – aby nechyběl on sám.; aby nechyběl v počtu těch, kteří můžou opravdově říct
„ovečkou, že Páně jsem…”. Je to obrovské
privilegium pro každou duši, které bylo dopřáno Boži zjeveni a podíl mezi posvěcenými.
Tento rok uplynulo také padesát pět let
od konfirmace bratra faráře. Sám popisoval
svou konfirmaci zelovským konfirmandům
před několika lety ; dostal tehdy biblický verš
se slovy proroka: Izajáše 31, 6:"Vraťte se k
tomu, od něho jste hluboce odpadli, synové
Izraele!". A mezi jiným říkal, že tehdy ve svých
15 letech tomu nerozuměl. Všechno bylo při
konfirmaci krásné a mládež byla středem pozornosti. Teprve později pochopil, jak vzácný
biblický verš dostal. A nestyděl se hovořit o
sobě : „Hluboce jsem odpadl od svého nebeského Pána. Šel jsem svými vlastními cestami.
On mne však volal zpět. Přitahoval si mne provázky milovaní a někdy i silnými provazy,
abych neodpadl docela. A já jsem se vrátil k
němu. Byl to čas velké radosti i bolesti. Radosti
nad Boží trpělivostí a odpuštěním a lítosti nad
vším, čím jsem zarmoutil mé rodiče a
především Pána Boha.“
Jeho veliký jmenovec -apoštol Paveltaké patří k těm, kteří nikdy se nebáli hovořit
o své minulosti, když vydávali svědectví o
svém Pánu. Je to jeden z důsledků obrácení,
který tak potvrzuje, že největším úkolem křesťanství je proměňovat zlé lidi v dobré. A
velicí křesťané se nikdy nebáli ukázat na sebe
jako na živý příklad toho, jak funguje moc
Krista dnes. Evangelium není pro ně jenom
čistou rétorikou ani formou intelektuálních
spekulací. Znají a skutečně okusili dvě velké
pravdy, jednak: že žádný člověk nemůže změnit sebe sám, a za druhé, že Kristus může
změnit každého člověka. Tak apoštol Pavel a podobně i Pavel Amos přišli ke Kristu proto, že
Kristus první přišel k nim. Touha hledat Pána ve
vřelé modlitbě je jejich touhou jen proto, že Pán
vytvořil tu touhu v nich.
Svědectví apoštola Pavla, které vydával
před různými soudy a soudci, obsahují mnoho
autobiografického materiálu. Pavel žil poslední
léta v takovém stavu, kvůli kterému by se každý
z nás cítil jako vymačkaný citron. Vyprahlý, žijící pod ohromným stresem, často zbaven síly. Byl
předmětem nenávisti židovských vůdců a kritiky
věřících křesťanů. Život nebyl lehký ani pro apoštola, a není pro nikoho z nás. Má své vlastni
turbulence, výzvy, těžkosti a konflikty. A přesto
apoštol Pavel chtěl s nadšením hlásat Boží lásku
a milost celému tomuto světu. Vidíme, že se nebál ani Říma, ani Césara, ani jakékoli nenávisti.
Mohl se odvolat k císaři proto, poněvadž své
konečné odvolaní učinil před mnoha lety ke Kristu Jako obžalovaný byl zproštěn vin skrze milost
Ježíše Krista. V takovém stavu nemusel se už
ničeho a nikoho bát, kromě Boha, svého jediného
Pána.
Slova vyznání apoštola, která jsme zaslechli před chvílí, jsou důvěrně známá. Je zajímavé, jak často Lukáš opakoval stejný příběh o
svém obrácení. A přesto vždy znovu zní nově,
protože jim nasloucháme ušima i jiných posluchačů. Výsledkem osobního setkání se vzkříšeným Kristem, se stal ze Saula nový člověk
s novým cílem. Co dříve pronásledoval, to potom
zvěstoval. A nebylo to nic jiného než naděje, kterou sdílel spolu ze Židy– naděje, na kterou čekali
tak dlouho. Nepřinášel jiné svědectví než to, které předpověděli proroci a Mojžíš. Je to zase stejné poselství o Boží lásce. Kázání stovky let staré a přece živé. A Bohu budiž dík za věrné hlasatele Slova, které nám dodnes dává!
A jaká bývala a dále bývá reakce posluchačů? Ten, kdo slovo slyší a věří mu, těší se pokaždé, když ho může poslouchat znovu a znovu.
Nowiny Zelowskie 2
Ten, kdo je dosud neslyšel, je poslouchat znovu
a znovu. Ten, kdo je dosud neslyšel, je přitahován pobízející mocí Evangelia. Ale ten, kdo evangeliu nikdy ze srdce neuvěřil, ten nemá chuť je
dále poslouchat,nechce je slyšet.
Ano, minister Verbi Divini - služebník
Božího Slova, který celý život statečně káže
Evangelium o Kristově smrti, osvobozujícím
zmrtvýchvstání a zmocňující přítomnosti Ducha,
přináší nám dodnes to staré, staré vyprávění,
které však přesto nikdy nezestárne. Kdekoli
začne, jakýmkoliv příběhem, nebo tématem –
směřuje ke Golgotě, k prázdnému hrobu
a k událostem Svatodušních svátků. Tajemství
života – jakkoliv zvěstované, nebo vyučované, je
vystaveno uzdravujícímu a odblokovávajícímu
působení Evangelia. Z toho plyne, že nikdo
nemůže žít křesťanský život bez přijetí milosti
Pána Ježíše Krista, a že náš růst v milosti produkuje dynamickou úctu ke Kristu Ježíši. Pavlova
dynamická úcta k Pánu dělala ho nebojácným
a radostným navzdory tomu všemu, co se dělo
s ním a kolem něho. Pavlova Amosova dynamická úcta k Pánu dělala ho nebojácným a radostným navzdory tomu všemu, co se dělo s ním
a kolem něho. Dík patří Kristu Ježíši za to, že
dodnes zachovává své věrné svědky Evangelia,
dává jim bázeň Boží a odvahu s dobrým svědomím konat úkol, který jim svěřil, ještě dříve, než
je začal přitahovat provázky a provazy milování,
dříve, než je povolal.
A jestli základním cílem života nás všech
bude pomáhat jiným nalézt milost, která nás
osvobodila, také nám bude dopřáno stávat se
statečnými a udatnými sdělovacími prostředky
těch nejdůležitejších news - zpráv na celém
světě.
Hallelujah. Amen.
Do Jubileuszu
70. urodzin
Ks. Pavla Smetany
JWJ
Stowarzyszenie Exulant w dniu 30.
czerwca 2007 przygotowało uroczyste spotkanie upamiętniające Ŝycie i dokonania
Jubilata, który w dniu 14. lipca 2007 obchodził 70. rocznicę urodzin.
W spotkaniu wzięli udział obecny
Senior Synodu ĆCE ks. Joel Ruml, który
zaprezentował sylwetkę ks. Pavla jako teologa i jego poprzednika na stanowisku Seniora Synodu.
W imieniu prof. Karla Matejki jego
wspomnienia o Jubilacie jako członka załoŜyciela Stowarzyszenia Exulant głos zabrał
Karel Matejka jr.
JakoŜe druga linia Jubilata pochodzi
z Przerova – o tradycji czeskobraterskiej
w tym mieście opowiadał dyr. Muzeum
Komeńskiego w Przerowie PhDr. František
Hýbl.
Pan Tomáš Stodola zaprezentował
wynik swoich badań dot. rodowodu ks.
Pavla Smetany a sam Jubilat opowiedział o
kilku najwaŜniejszych wydarzeniach z jego
punktu widzenia na podstawie domowego
archiwum zdjęć.
Spotkanie uwieńczyły dwa koncerty.
Na gitarę i flety – współczesne wariacje
starych pieśni czeskobraterskich oraz kilka
utworów Bacha, Mozarta i Hendla.
Uczestnicy naboŜeństwa w naszym
kościele w Zelowie w niedzielę 24. czerwca podpisali się pod Ŝyczeniami skierowanymi do ks. Pawła Smetany pisząc m.in.:
Nowiny Zelowskie 3
„My, Twoje zelowskie siostry i Twoi zelowscy Bracia w Chrystusie zgromadzeni na naboŜeństwie w
naszym kościele w Zelowie w niedzielę 24. czerwca
radujemy się z tego, Ŝe jest Ci dane przeŜywać ten
piękny jubileusz darowanego Ci przez Twego
Stwórcę Ŝycia tu na ziemi. Serdecznie Ci dziękujemy
za wysiłek, jaki poświęciłeś dla zboru zelowskiego –
miejsca Ŝycia Twych ojców i matek.
Nadal stawiasz przed sobą wiele zadań. Dalej chcesz kontynuować dotychczasową pracę nad
oŜywieniem historii naszych przodków, którzy odeszli na wygnanie z miłości do Chrystusa. WciąŜ
chcesz pracować nad tym, by współczesne pokolenia, które w trudnych czasach odseparowały się od
dziedzictwa swoich przodków ponownie wróciły do
społeczności Kościoła i stały się błogosławieństwem
dla tej ziemi.
Modlimy się wytrwale, by nasz Ojciec Niebiański pobłogosławił Twe Ŝyczenia i pragnienia, by
wysłuchał Twych modlitw. Niech Cię długo jeszcze
obdarza miłością Twej wiernej MałŜonki oraz duŜych i małych dzieci i niech Ci da duŜo zdrowia.
Nad Twym działaniem niech spoczywa BoŜe błogosławieństwo. A pokój BoŜy niech strzeŜe całej Twej
Rodziny i Kościoła Baranka.”
/podpisy/
***
W odpowiedzi na nasze Ŝyczenia otrzymaliśmy pismo:
Zdeńka a Pavel Smetanovi
Hojeśin dnia 4. lipca 2007
Do Parafii Ewangelicko-Reformowanej
w Zelowie
Droga Pani Pastor, drogi Panie Pastorze,
Szanowni starsi zboru, kochani Siostry i Bracia,
Piszę ten list dziękczynny przypominając sobie
zarazem Wasze twarze, wspominając przestrzeń,
w której Ŝyjecie, Wasz piękny kościół, w którym
kilka razy mogłem głosić Słowo BoŜe,
przepiękny teren przykościelny, Wasze
miasto, które powstało dzięki pracy
i zaangaŜowaniu Waszych przodków
a takŜe cmentarz z imionami drogich
osób, które juŜ zostały wezwane do swego Pana. Wśród nich jest szereg i moich
dawnych ojców i matek, których osobiście nie znałem, które jednak zobaczę
pewnego dnia twarzą w twarz w BoŜym
Królestwie, jakie nam przygotował nasz
miłosierny Pan i Zbawiciel.
Dziękuję Wam z głębi serca za Waszą
miłość i za piękne Ŝyczenia, które przekazali mi siostra Wiera i brat Mirosław,
Wasi duchowi pasterze. Dziękuję Wam
za wstawiennicze modlitwy, których tak
bardzo potrzebujemy my, słabi ludzie,
którzy jesteśmy wciąŜ wiele dłuŜni naszemu Panu i naszym bliźnim. Dziękujemy Wam teŜ za przepiękny dar, artystycznie wykonany szklany świecznik,
który nam swym światłem przypomina
najwaŜniejsze
zadanie
powierzone
wszystkim chrześcijanom przez naszego
Pana Jezusa Chrystusa: „Tak niech
świeci wasze światło przed ludźmi, aby
widzieli wasze dobre uczynki i chwalili
Ojca naszego, który jest w niebie”.
Wraz z małŜonką bardzo sobie cenimy
Waszą przyjaźń. Z przyjemnością do
Was przyjeŜdŜamy. Wasza wierność
Chrystusowi jest dla nas zachętą, Wasza
przyjaźń nas ubogaca, Wasza pracowita
miłość wydaje waŜne świadectwo ludziom dokoła Was. Niech Pan Was
wzmocni i napełnia radością. Jesteście
ambasadorami Chrystusa w środowisku,
gdzie Bracia Czescy są tylko maleńką
mniejszością. Ale nie zapominajcie
Nowiny Zelowskie 4
podobieństwa o ziarnku gorczycznym,
z którego wyrośnie tak ogromne drzewo, Ŝe
i ptaki mogą w nim wić gniazda.
Miałem wielką radość z tego, Ŝe dziękczynne naboŜeństwo z okazji moich 70. urodzin
poprowadzili właśnie duchowi zarządcy
Waszego zboru Wiera i Mirosław. Bardzo
ich lubię i kaŜda ich wizyta jest dla nas
zbudowaniem. Wielce sobie cenimy ich
prawdziwość, głębię duchową i radosnego
ducha. Są to wspaniali przedstawiciele Waszego zboru. Wiemy, Ŝe i Wy ich kochacie
i Ŝe jesteście za ich słuŜbę wdzięczni.
Drodzy Bracia i Siostry, powierzamy Was
opiece NajwyŜszego. śyczymy Wam bogatego Ŝycia duchowego i błogosławieństwa
we wszystkich rzeczach, których dokonujecie. I cieszymy się na rychłe spotkanie
u Was w Zelowie, lub u nas w Czechach.
Z braterskim i siostrzanym pozdrowieniem
Wasi Zdeńka i Pavel Smetanowi.
Z tej okazji Stowarzyszenie Exulant opublikowało tomik wierszy autorstwa ks. Pavla Smetany pt. „Variace na jediné téma.
Gratias autem Dei sum id, quo sum…
Milostí Boží Jsem to, co jsem”.
Tomik w cenie 17 zł jest do nabycia w kancelarii parafialnej.
Niektóre z tych wierszy znacie juŜ, jeśli
śledziliście uwaŜnie „Kalendarze Ewangelicko-Reformowanego. Zelów” i „Nowiny
Zelowskie”.
Wieczór Jubileuszy, Zelów, 24. marca 2007
roku
Ks. Pavel Smetana
Jednota braterska
– Unitas Fratrum Jej powstanie i zmagania do czasów Reformacji światowej
Część II
Efektem wewnętrznych napięć wpośród ruchu
husyckiego była bratobójcza walka pod Lipanami (30. 5. 1433), podczas której Taboryci i
tzw. Sierotki zostali pokonani przez czeską
szlachtę katolicką i PraŜan. W bitwie tej zginął
przywódca taborytów Prokop Holý i inne znaczące osobistości. Dalsze rozmowy z soborem
prowadzili zwycięzcy. Ostatecznie pozwolono
Czechom na tzw. kompaktata – udzielanie św.
Wieczerzy Pańskiej pod obiema postaciami.
Pozostałe Ŝądania Husytów zostały albo odrzucone, albo tak ograniczone, Ŝe niemal traciły sens. Polityczna i religijna sytuacja w Czechach zaczęła się stabilizować. W uroczysty
sposób, w Jihlavě 1436r., koronowany był na
króla cesarz Zygmunt. Ale nie cieszył się długo swoim zwycięstwem. Zmarł w grudniu
1437 w wieku niemal 70 lat. W pamięci narodu został „rudym smokiem”, królem, który w
wiarołomny sposób sprzeniewierzył się swemu
ślubowaniu i swemu królewskiemu słowu.
Albrecht II, następca Zygmunta II, władał na
ziemiach czeskich tylko dwa lata. Po jego
śmierci został obwołany królem niepełnoletni
Władysław Pogrobek (syn Albrechta II).
Ziemskie rządy prowadził w tych czasach Andrzej z Rožmberka (katolík), któremu jednak
nie udało się uzyskać w Rzymie ani zatwierdzenia kompaktatów ani potwierdzenia wyboru
J. Rokycany na arcybiskupa praskiego. Doprowadziło to do wzmocnienia partii Podobojí
Nowiny Zelowskie 5
prowadzonej przez pana Ptáčka z Pirkštejna
(1444) a po jego śmierci przez Jiřího z Poděbrad,
który w roku 1448 zdobył, strategicznie najwaŜniejsze miejsce na ziemi, Pragę. W r. 1452 czeski
sejm wybrał go na zarządcę państwa do czasu, aŜ
dorośnie Władysław Pogrobek.
Ale wkrótce po swej koronacji osiemnastoletni
król Władysław nieoczekiwanie zmarł podczas
panującej epidemii. O opróŜniony tron zabiegało
kilku europejskich władców. Czeski parlament
wybrał jednak na króla Jerzego z Poděbrad,
który [juŜ] jako władca ziemski zyskał wielki
autorytet u wszystkich warstw społecznych. Król
Jerzy [choć] naleŜał do umiarkowanej partii Podobojí (tj. pod obiema postaciami sakramentu
Komunii Św.), swój wybór przyjął jako król całego narodu. Kronikarz odnotował, iŜ: „wielu
płakało z radości, Ŝe drogi Bóg wyzwolił ich spod
władzy niemieckich królów”.
Kraj gospodarczo i duchowo wyczerpany walkami, nierozstrzygnięte spory z Kościołem rzymskokatolickim, religijny podział społeczeństwa,
niewybranie Jana Rokycany na urząd arcybiskupa Pragi – wszystko to tworzyło warunki, na których zaczęła wyrastać przyszła Jednota braterska.
2. Pod kazalnicą Mistrza Jana Rokycany
Duchowy przywódca Husytów Mistrz Jan Rokycana, ksiądz w kościele Tyńskim, wybrany, ale
nigdy nie zatwierdzony arcybiskup praski, przyszedł na świat przed r. 1337 w rodzinie rokycańskiego kowala. Uzdolniony chłopiec jakiś czas
przeŜył w klasztorze augustiańskim, gdzie zdobył
podstawowe wykształcenie. W trakcie studiów na
uniwersytecie praskim skwapliwie słuchał kazań
Mistrza Jana Husa. Na uniwersytecie uzyskał
tytuł bakałarza a później takŜe Mistrza sztuk wyzwolonych. W latach młodości, po śmierci Jakoubka ze Stříbra został duchowym przywódcą
stronnictwa Podobojí. W roku 1424 był wyświęcony na księdza i jeszcze tego samego roku
.
dzięki swej erudycji uratował Pragę przed gniewem Žižki. W roku 1435 (w Pradze) został wybrany na urząd arcybiskupa praskiego. Od roku
1427 był kaznodzieją w starym kościele Panny
Marii u Týna (Týnský chrám), gdzie zachwycał
słuchaczy płomiennymi kazaniami. Mówiliśmy
juŜ o jego znaczącym udziale w soborze w Bazylei, gdzie bronił udzielania sakramentu Wieczerzy Pańskiej pod obiema postaciami. Cesarz
Zygmunt, który przed aktem koronacji na czeskiego króla zobowiązał się, Ŝe poprze wybór
Jana Rokycany, nie dotrzymał swej obietnicy.
Wprost przeciwnie, pozbawił go probostwa w
kościele Tyńskim i chciał go pozbawić Ŝycia. Po
śmierci Zygmunta, na zwołanym w r. 1440 posiedzeniu sejmu, Rokycana znów uzyskał aprobatę swego urzędu arcybiskupiego. Zjednoczył
Kalikstynów i, po zdobyciu przez wojska Jiřího
z Poděbrad Taboru, Jan Rokycana został uznany
za przywódcę wszystkich utrakwistów partii
Podobojí. Wstawiał się za podstawowymi kwestiami wiary ewangelickiej, w sprawach drugorzędnych był gotowy do pójścia na kompromis,
ale jeśli chodzi o kwestie etyczne, ustępstw nie
znał. W swoich kazaniach ostrej krytyce poddał
bogactwo kleru, chciwość, rozpustę i hulaszczy
tryb Ŝycia księŜy i papieŜy, ustanawianie za łapówki biskupów na urzędach kościelnych i
wzywał do powrotu do prostoty oraz ubóstwa
pierwotnego Kościoła apostolskiego. Jednota
braterska zarzucała mu później to, Ŝe nie rozszedł się z Kościołem Rzymskim całkowicie i
nie dołączył do nich. Ale nie było to słabością z
jego strony. Rokycana uświadamiał sobie, Ŝe
takie odejście od kościoła uniwersalnego ponownie rozdmuchałoby nowe niesnaski i prowadziłoby w efekcie do kolejnego rozlewu krwi w
narodzie czeskim. Co więcej, uświadamiał sobie
palącą potrzebę święcenia duchownych. Wówczas prawo to leŜało w gestii wyłącznie biskupów Kościoła Rzymskiego.
Mistrz Jan Rokycana wraz z Jerzym z Poděbrad
Nowiny Zelowskie 6
zabiegał o pełne dostojeństwa pojednanie w
Kościele. Ale nadzieje na spokojne Ŝycie polityczne i kościelne zostały zaprzepaszczone
przez papieŜa Piusa II, który w r. 1462 uznał
kompaktata za niewaŜne. Król Jerzy wraz z
Mistrzem Rokycaną odrzucili postanowienie
papieŜa. I tak, czeskie ziemie znów stały się
miejscem wojen religijnych. W roku 1471
zmarł Mistrz Jan Rokycana a w kilka laty później takŜe król Jerzy z Poděbrad.
Cdn.
Przekład J. Wiera Jelinek
***
…WETERAN W ŚWIETLE REFLEKTORÓW…!
Data: 03 maja 2007… Czas: 11:55…
Miejsce: plac przed kościołem rzymskokatolickim Matki BoŜej Częstochowskiej
w Zelowie…
Kościół właśnie się opróŜnił… nowa
grupa ponownie zapełnia świątynię…
Są to wierzący, zaproszeni, oddelegowani…ciekawscy…
Stoję jeszcze na dworze i patrzę w górę… niebo jest błękitne, z wyjątkiem
jednej małej chmurki… słońce stawia
wchodzenie i wychodzenie z kościoła
w jasnym świetle… jako radosne podkreślenie tego co ma nastąpić…
Burmistrz Malinowski i kilku notabli stoi
jeszcze razem w małej grupce… czekając…
Po obydwu stronach drzwi trzepoczą
biało-czerwone flagi polskiej nacji…
PoniewaŜ to jest specjalny dzień…:
Święto Konstytucji… dzień, który świętuje kaŜdy kto respektuje swoje
państwo…o jest początek kaŜdej demokracji…!
Ale w tym dniu jest jeszcze coś specjalnego… tej godzinie… tym miejscu… Zelów powinien tu w środku… a później na
zewnątrz…uczcić jednego ze swoich
najwaŜniejszych synów… Reflektor powinien być skierowany na emerytowanego
biskupa Kościoła Ewangelicko Reformowanego w Polsce księdza Zdzisława
Trandę, byłego duszpasterza Parafii
Ewangelicko Reformowanej w Zelowie…
ofiarny i kochany człowiek… teraz nadal
jeszcze waŜny doradca…
Śpieszę się do środka…
JuŜ jest dosyć pełno… jeszcze ludzie
próbują znaleźć miejsce dla siebie… dostawiane są krzesła… stoi się wzdłuŜ ścian
aby nic nie umknęło uwadze z nadchodzących wydarzeń… organy cicho grają
melodię znanej kościelnej pieśni… Liturgiczny przód jest w pełni oświetlony…
promienie światła z przepięknych zabytkowych lamp odbijają się o srebro masywnych świeczników i nadają ołtarzowi
złotego blasku… światło słoneczne filtrowane jest przez niebieskie i czerwone
szkło witraŜy i nadaje wnętrzu ciepła…
Wtedy zegar wybija 12:00.
Muzyka organowa zastąpiona zostaje
przez odgłosy trąb i szumu z zewnątrz…
pochód zbliŜa się… zatrzymuje na placu
kościelnym… Wtedy wypełnia się równieŜ środek przedstawicielami… niosącymi trzepoczące flagi i sztandary…
KaŜda społeczna organizacja z terenu
Zelowa wydaje się być reprezentowana… szkoły… policja… ludzie od kultury…
sportu… słuŜby publiczne… zawsze trzy
osoby obok siebie… wszystko
Nowiny Zelowskie 7
wyreŜyserowane przez mistrza ceremonii
ze straŜy poŜarnej.
Odgłos trąb znowu brzmi… wzmaga
się… brzmi głośno jak korek zamykający
w kościele długi rząd przedstawicieli…
Cały środek zapełnił się flagami…
sztandarami… mundurowymi… muzykami… przybyłymi przed kościół… aby
oficjalnie świętować ten dzień… Dzień
Konstytucji…
W kościele na liturgicznym przedzie równieŜ zrobiło się ciasno:… Rząd duchownych zajmuje miejsca po lewo i prawo…
na czele z księdzem kanonikiem Kazimierzem Cioskiem, prowadzącym naboŜeństwo… odróŜniam emerytowanego biskupa Trandę, obecnego biskupa
Kościoła Ewangelicko Reformowanego
w Polsce: księdza Marka Izdebskiego,
księŜy: Wierę Jelinek i Mirosława Jelinka
…
Ksiądz Ciosek celebruje tę niezwykłą
mszę świętą…
Moje myśli wracają do mojego pierwszego kontaktu z tym „ojcem wielu wierzących”. Było to w lutym 1982 w Warszawie… Zatrzymaliśmy się piętnastometrowym tirem… supermarketem na kołach… przed jego plebanią… Mieszkał
tam ze swoją rodziną… Kwestia zadzwonienia dzwonkiem, przekazanie
serdecznych pozdrowień z Kościoła Protestanckiego w Zaanstad, w Holandii…
rozwiązanie lin zamykających naczepę… Jak teŜ byli szczęśliwi… Co za
emocje… W środku ksiądz Tranda opowiedział mi o biedzie i potrzebach panujących w parafii w Warszawie
pozwolił mi to samemu zobaczyć zabierając mnie pod kilka adresów…
DuŜo teŜ znaczył dla Solidarności… a jeszcze więcej kiedy organizacja ta musiała
działać w podziemiu… Jego parafia okazała się być „centralą” w świecie pomocy
i informacji.
Wieczorem… po rozładunku… zapytał czy
mógłbym jak najszybciej zorganizować kolejny transport dla jego innych parafii, takich jak: Kuców… Zelów i okolice…
Nie miał moŜliwości transportu… a benzyna była na kartki 15 litrów na miesiąc …
Dałem mu słowo, Ŝe stanie się to jak najszybciej się da… Widzieliśmy się ponownie
kilka miesięcy później w maju w Zelowie…
gdzie w niedzielę przebywał… spotkałem
go w todze i jego nieodzownym berecie…przez wszystkich respektowany… powaŜany… kochany…Osoba z wielkimi darami: słuchaniem… i milczeniem… po czym
zawsze po krótkiej ostrej analizie nadchodziła dobra rada…
Kiedy zapytał czy moŜe zatrzymać się u nas
kilka dni w Zaandam z Ŝoną i córką, aby
móc wziąć udział w waŜnym kongresie
nasz dom stał dla niego otwarty…
NaboŜeństwo zbliŜa się ku końcowi.
Otrzymujemy tak nieodzowne błogosławieństwo: „…Idźcie w Pokoju Chrystusa…
w imię Ojca…i Syna…i Ducha Świętego…”
Ponownie słychać dźwięk trąb.
Delegacje wychodzą w kolejności w jakiej
przyszły… pochód ustawia się przed kościołem… duŜo kwiatów… z orkiestrą na czele
wszyscy udają się pod pomnik w centrum…
duszy miasta… Niosący flagi i sztandary
ustawiają się w dwóch rzędach po bokach
pomnika… wesoło trzepocze czerwień i
Nowiny Zelowskie 8
biel na niebieskim tle nieba… Pomnik
szybko zakryty zostaje przepięknym
morzem kwiatów… mieszkańcu miasta
przyglądają się z zaciekawieniem…
Następnie burmistrz miasta Sławomir
Malinowski chwali w przemówieniu biskupa Trandę… podkreśla jego zasługi… przewodniczący rady miasta Wincenty Berliński przekazuje mu akt… Honorowy Obywatel Zelowa… Honorowy
Obywatel Polski… jego Polski… dziecko
Boga… w słońcu połyskuje plakietka…
Zaraz po tym uścisnęliśmy sobie dłonie… objęliśmy się… powiedziałem
mu, Ŝe jest tym dzięki, któremu mogliśmy się tutaj spotkać… za sprawą jego
prośby z 1982… i to, Ŝe równieŜ ja jestem Honorowym Obywatelem tego
miasta…
Spojrzeliśmy na siebie… oczy zrobiły się
wilgotne… słowa są zbędne… Nasze
myśli w sekundzie wracają do tamtych
czasów… i rozumiemy…
Troskliwy… takim przede wszystkim
jest… troskliwość… to jest to czym zawsze się dzielił… to teŜ to po czym go
poznasz… on sam rozdziela się dla innych… nie tylko z cechy charakteru…
ale przede wszystkim z obowiązku jako
wierzący…
Biskupie Zdzisławie Trando…: Bardzo
serdecznie dziękujemy…!
Arie Booman
Przekład: BoŜena Gwiazdowska
Religia wliczana do średniej
Minister Edukacji Narodowej Roman Giertych
podpisał rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania,
klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych - podało Ministerstwo Edukacji Narodowej. Zmiany dotyczą
wliczania stopnia z religii oraz z etyki do średniej
ocen.
Według nowelizacji uczniowi, który uczęszczał na
dodatkowe zajęcia edukacyjne lub religię albo etykę,
do średniej ocen wlicza się takŜe roczne oceny uzyskane z tych zajęć. Dotyczy to zarówno uczniów
szkół podstawowych, gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, jak i szkół dla dorosłych.
Rozporządzenie wchodzi w Ŝycie 1. września 2007
roku.
________________________________________________
SIBIU 2007
Za kilka dni - w dniach 4 – 9. września 2007
roku - w Sibiu w Rumunii, pod hasłem „Światło Chrystusa świeci na wszystkich – Nadzieja
Odnowy i Jedności w Europie”, odbywać się
będą obrady trzeciego Europejskiego Zgromadzenia Ekumenicznego. Zgromadzenie to kontynuuje drogę ekumenicznych Zgromadzeń z
Bazylei (1989 – Pokój w Sprawiedliwości) oraz
Grazu (1997 – Pojednanie – Dar BoŜy i Źródło
Nowego śycia). NajwaŜniejszym owocem Europejskich Zgromadzeń Ekumenicznych jest
podpisana w 2001 roku w Strassburgu Karta
Ekumeniczna (Charta Oecumenica).
Organizatorami Europejskich Zgromadzeń
Ekumenicznych są: Konferencja Kościołów Europejskich (KKE) oraz Rada Konferencji Episkopatów Europy (CCEE). KKE została załoŜona w 1959 roku i naleŜą do niej 120 Kościołów
prawosławnych, protestanckich, anglikańskich
oraz starokatolickich. Z kolei CCEE składa się z
34 rzymskokatolickich episkopatów z Europy.
W spotkaniu weźmie udział 2500 delegatów, w
tym kilkunastoosobowa delegacja z Polski.
Nasz Kościół reprezentować będą ks. biskup
Marek Izdebski i studenatka teologii Ewa Milena Jelinek.
Nowiny Zelowskie 9
EKUMENIA…
Kongregacja Nauki Wiary Kościoła Rzymskokatolickiego opublikowała dokument poświęcony
zagadnieniom eklezjologicznym. Krótka notyfikacja zbudowana jest według katechizmowego
schematu - składa się z pięciu pytań i odpowiedzi. Dokument datowany na 29 czerwca br. podpisał prefekt Kongregacji, kardynał William S.
Levada, a zatwierdził podczas dla tegoŜ papieŜ
Benedykt XVI.
Watykański dokument nie zawiera niczego nowego. Nie znajdują się w nim nowatorskie
stwierdzenia, a jednak jego wymowa jest zniechęcająca, poniewaŜ relatywizuje, czy nawet
deprecjonuje dotychczasowe osiągnięcia dialogu ekumenicznego. Mimo iŜ tekst stanowi
wewnętrzną instrukcję w ramach wspólnoty
rzymskokatolickiej, to jednak ma on wyraźne
konsekwencję dla dialogu ekumenicznego, doktrynalne i pastoralne. Ogromną przesadą byłoby
jednak stwierdzenie, Ŝe od dziś naleŜy porzucić
dialog i modlitwę, Ŝe od dziś naleŜy dać sobie
spokój z ekumenizmem i spotkaniami. Wręcz
przeciwnie, naleŜy uczynić wszystko, aby Ŝarliwość wiary, pragnienie jedności pod Jedynym
Pasterzem, Jezusem Chrystusem, przynaglało
nas do większej cierpliwości i determinacji.
Światowy Alians Kościołów Reformowanych
wyraził swoje “zdziwienie” najnowszym dokumentem Watykanu na temat kościoła. W specjalnym liście do kardynała Kaspera napisano,
Ŝe tego typu dokumenty kaŜą “poddać w wątpliwość powagę dialogu katolicko – reformowanego.”
W liście napisanym przez sekretarza generalnego, ks. Setri Nyomi, czytamy, Ŝe ten dokument
zmusza do zadania pytania rzymskim katolikom
“czy modlimy się o chrześcijańską jedność”.
Jego wydanie nazwano “niefortunnym”. Jak
podkreślono, ”na razie cieszymy się, Ŝe nasze
powołanie do bycia Kościołem Jezusa Chrystusa nie jest uzaleŜnione od interpretacji
Watykanu” oraz, Ŝe reformowani na świecie
będą się “modlić o czas, gdy Kościół Rzymskokatolicki porzuci swoje ekskluzywne pretensje”.
Za: ekumenizm.pl
Kochanym
jubilatom,
którzy ukończyli 50.rocznicę urodzin oraz
wszystkim pozostałym
Najlepsze Ŝyczenia!
Rozkoszuj się Panem,
a da ci, czego sobie Ŝyczy serce twoje
1. września – Wiera Pospiszył
3. września – Lidia Smetana
5. września – Władysław Pospiszył
7. września – Karol Smetana
10. września – Maria Pospiszył
12. września – Mirona CzyŜyk
13. września – Eugeniusz Smolny
18. września – Janina Delke
26. września – Krystyna Skrzypczak
28. września – Teofil Matys
30. września – Wiera Matejka
Najserdeczniejsze Ŝyczenia
BoŜego błogosławieństwa!
Szukaj Boga tam, gdzie ci się wydaje, Ŝe Go
nie ma.
Czy znasz Boga, który zuboŜa?
Bez tego poznania nigdy się nie wzbogacisz!
Ile stronic miałaby twoja Biblia,
gdybyś z niej wyrwał to, czemu nie wierzysz?.
Bóg jest praktyczny – najwięcej cudów dokonuje wówczas, gdy człowiek tego najbardziej potrzebuje.
Bez Chrystusa nic nie moŜemy zrobić,
ale niektórzy uświadomią to sobie dopiero
wówczas, gdy juŜ wszystkiego popróbują bez
Niego.
Problem połowicznych chrześcijan znaleźli tę perłę, ale nie kupili tego pola.
.
.
.
Kosorin
Nowiny Zelowskie 10
____________________________
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
_____________________________________________________
NaboŜeństwa niedzielne rozpoczynają się
o godz. 10.00.
Po naboŜeństwach niedzielnych zapraszamy
na filiŜankę herbaty.
Podczas naboŜeństwa w niedzielę 2. września
będziemy modlić się wspólnie o dzieci i młodzieŜ uczącą się oraz o kadrę pedagogiczną
pracującą w nowym roku szkolnym.
W ostatnią niedzielę września będziemy obchodzić Dzień Dziękczynienia i odbędzie się
wówczas naboŜeństwo połączone z sakramentem Wieczerzy Pańskiej.
Studium biblijne odbywa się w czwartki
o godz. 17.00. Zapraszamy do rozwaŜan
ia I Księgi Samuelowej. Tego, kto chce i moŜe
w nich uczestniczyć za pomocą Internetu, proszę o kontakt.
Lekcje Szkółki Niedzielnej, religii dla
uczniów szkół podstawowych, gimnazjów
i szkół ponadgimnazjalnych, oraz próby „Zelowskich Dzwonków” rozpoczynają się wraz
z nowym rokiem szkolnym i odbywać się będą
według planu.
Pierwsza Szkółka Niedzielna dla dzieci będzie miała miejsce w niedzielę 9. września.
Spotkania młodzieŜowe wraz z sympatykami odbywają się w soboty o godz. 18.30.
W dniach 7-17 września będzie u nas przebywał ks. Petr Brodsky z Czeskobraterskiego
Kościoła Ewangelickiego w Czechach. Będziemy go mogli w Zelowie słyszeć podczas
studium biblijnego w czwartek 13. września
i naboŜeństwa w niedzielę 16. września, w
Łodzi – w niedzielę 9. września a w Kleszczowie w środę 12. września.
Zapraszamy na spotkanie z ks. P. Brodskym
w czwartek 13. września – poza rozwaŜaniem
biblijnym będziemy się uczyć nowych pieśni
z czeskiego nowego śpiewnika.
W dniach 22-29. lipca odbywał się u nas
drugi w centralnej Polsce Tydzień Ewangelizacyjny. Zapraszamy na stronę internetową www.zelandia.pl/te na której jest podany
szczegółowy opis programu tego niecodziennego wydarzenia wraz z fotogalerią.
Audycję „Słowo” moŜna słuchać w Radiu
Łódź w kaŜdą niedzielę o godz. 6.45. NajbliŜsze audycje przygotowane przez zelowskich duchownych będą miały miejsce 30.
września, 11. listopada i 23 grudnia br.
Diakonia naszego Kościoła dziękuje jego
członkom, a takŜe osobom spoza Kościoła,
za przekazany na rzecz Diakonii 1% podatku dochodowego za 2006 rok i podaje do
wiadomości, Ŝe suma ta wynosi 13. 058, 33
PLN.
W kancelarii moŜna nabyć m.in. ksiąŜkę
zmarłej w sierpniu ’07 b. członkini warszawskiej parafii naszego Kościoła,
śp.Wandy Mlickiej, pt. "Myślane nocą".
Jest to zbiór felietonów publikowanych na
łamach Jednoty w latach 1989-2001.
Do nabycia (w Warszawie) jest równieŜ
praca zbiorowa "Ewangelicy warszawscy
w walce o niepodległość Polski w latach
1939-1945". Jest to tom pierwszy słownika
zawierającego m.in. 257 biogramów naszych warszawskich współwyznawców.
Listę osób, które w okresie lipiec- sierpień
przekazały ofiary serc podamy w kolejnym
numerze.
Vedení a fundraiser ÚCK Českobratrské
církve evangelické Vás srdečně zvou na
kurz fundraisingu pro faráře a laické
pracovníky ČCE
od 29. – 30. října 2007 v Praze, Jungmannova 9,
na téma:
ZÁKLADY FUNDRAISINGU
Aneb KDE A JAK HLEDAT FINANCE PRO FARNÍ
SBORY
Nowiny Zelowskie 11
Kącik Zamyślenia
W
T YM N UMERZE
5
Jednota Braterska.. –cz.II
7
9
Esej A. Boomana
Religia…
Sibiu 2007
Jubilaci, Myśli Kosorina
Ogłoszenia
Kącik Zamyślenia
XXVII lekcja czeskiego
Stopka redakcyjna
„Przepisy zachowania się zebrane na uŜytek młodzieŜy
w roku 1653” z OPERA DIDACTICA OMNIA Jana
Amosa Komeńskiego:
PRZY STOLE – cz. I
1. Do stołu zbliŜaj się jak do ołtarza, skromnie i z
godnością.
10
2. Nie zaniedbuj nigdy modlitw przed posiłkami i po
11
posiłku; bo z nieba spływa błogosławieństwo
12
3. JeŜeli na ciebie przypadnie usługiwanie przy stole,
staraj się być skrzętny i na wszystko uwaŜny.
12
4. Jeśli tobie jako młodzikowi kaŜą usiąść przy stole
12
razem ze starszymi, bacz pilnie, abyś nie popełnił
czegoś niezgodnego z dobrymi obyczajami.
DWUDZIESTA SIÓDMA
5. Bo jest świadectwem nieokrzesania:
BROUČKOVA
a) siadać bez zaproszenia,
b)
zdobywać pierwsze miejsce,
LEKCJA CZESKIEGO
c) opierać się łokciami na stole,
Kontynuujemy lekturę ksiąŜki „Broučci”ks. Jana Karafiata:
d) albo znów trzymać ręce pod stołem,
e) chleb czy inne potrawy rękoma rozrywać, lub
A tak se vracely a povídaly si, jaké má Brouček odgryzać zębami,
krásné světlo. Byly již daleko, daly si s Pánem
f) chwytać przed innymi lepsze kąski,
Bohem a letěly každá domů. Maminka tam měla g) i ładować na talerz jak na wóz,
stát hromadu nádobí, dala se hned do práce, ale h) albo wkładać do ust wielkie kęsy,
i) albo oblizywać palce,
nešlo jí to jaksi od ruky. Myslela na Broučka a
myslela na Janinku. "Že by měl být můj Brouček k) lub teŜ kości obgryzać zębami,
l) i od siebie na wpół zjedzone resztki podrzucać na
neposlušný?" - To ji na Janinku skoro mrzelo.
talerz innym,
Oni pak letěli, vlevo kmotříček, vpravo tatínek
m) lub wyjmować z ust i kłaść na chleb,
a Brouček v prostředku. Na západ se nebe rdělo n) podczas jedzenia drapać się w głowę,
a Broučkovi se srdce v těle smálo. Ale tu se blíži- o) równocześnie jeść i mówić,
li k velikému dubovému lesu a Brouček si vzpo- p) pić mając jedzenie w ustach,
menul na žlunu. "Tatínku, tady jsou žluny." - "I
r) i dłubać w zębach paznokciami czy noŜem.
neboj se. Vždyť my do lesa nepoletíme, jenom
Za: J.A.Komeński: „Pisma wybrane”, przeł. K.Remerowa; Wydawokolo. Tady je naše cesta." - Ale sotva to tatínek nictwo PAN, Wrocław-Warszawa-Kraków 1964, s. 419-420.
dořekl, už se to na ně z lesa řítilo, a tolik to zv******************************************************
učelo a tolik to hučelo, a hned se to sypalo na
____________________________________________
milého Broučka. Ach, ten křičel! "Tatínku, tatíWydawca i adres korespondencyjny
nku - tatínku, tatínku!" - "I mlč, i mlč! Neboj se!
Parafia Ewangelicko-Reformowana w Zelowie
97-425 Zelów, ul. Sienkiewicza 14a
Vždyť to není žluna, to je chroust."
tel./fax. 044 / 634 10 53, 634 20 60,
Ale Brouček křičel a krčil se a schovával, až to
www.zelandia.pl; e-mail: [email protected],
přestalo bzučet. "I Broučku, to se nesmíš bát,"
Konto parafii: PKO bp Bełchatów
03 1020 3958 0000 9102 0014 6670
těšil ho kmotříček. "Vidíš ho tamhle, to je chroKonto muzeum: PKO bp Bełchatów
ust. On se nás asi lekl, že jsme tři."
21 1020 3958 0000 9002 0017 5398
9
11
Cdn.
^^^^^^^^^^^^^^
Redakcja, opr. i skład numeru ks. J. Wiera Jelinek
Prosimy o składanie ofiar na „Nowiny Zelowskie”.
Z góry dziękujemy.
Nowiny Zelowskie 12